Dziewczyna z Konstancina

Witold Horwath

Ona początkująca, ale już doświadczona funkcjonariuszka na dorobku. On wiekowy policjant po przejściach. Między nimi odsłaniająca kolejne mroczne sekrety międzywojenna Warszawa. I nie tylko Jest początek lipca 1923 roku. Hanka Lubochowska spełnia swe pragnienia i zostaje pracownikiem policji. Od razu trafia się jej niezwykle zawiła sprawa. W centrum Warszawy zamordowano pewnego znanego adwokata, obrońcę wielu szemranych klientów. Podejrzenie pada na jego wrogów, jednak w niedługim czasie giną także inni ludzie z półświatka. Kiedy Hanka bliżej przygląda się ich koneksjom, sprawa jeszcze bardziej się komplikuje i zatacza coraz szersze kręgi, wychodząc poza Warszawę do Skierniewic i Konstancina. Tym samym pozornie prosta zagadka zaczyna się gmatwać. Jeśli dodamy do tego osobiste perypetie pierwszej polskiej policjantki, której przyszło pracować z samymi mężczyznami pod wodzą intrygującego komisarza Sarnatowicza robi się jeszcze ciekawiej. Dziewczyna z Konstancina to bardzo filmowa kontynuacja epicko morderczej Lisicy. Polecam! Reżyser Waldemar Krzystek Witold Horwath pisarz i scenarzysta filmowy. Autor poczytnych powieści i zbiorów opowiadań, w tym głośnych Ptakona, Seansu i Afrika Korps. Scenarzysta rozlicznych filmów i seriali, w tym kultowej Ekstradycji powstałej na bazie jego bestsellerowego thrillera Święte wilki.

Opakowanie zastępcze

Krzysztof Toeplitz

Powieść autora scenariusza do ikonicznego serialu Czterdziestolatek"! ,,Opakowanie zastępcze" to pełen anegdot, cytatów literackich i filmowych, piąty tom felietonów Toeplitza z lat 1971-1973, które ukazywały się w ,,Życiu i Nowoczesność", dodatku do największego dziennika stołecznego - ,,Życie Warszawy". Zbiór zawiera wyselekcjonowane przez autora, najlepsze teksty dziennikarskie, pokazujące z fotograficzną dokładnością zmiany polityczne, gospodarcze, społeczne i kulturalne, jakie nastąpiły w Polsce po grudniu 1970 r. K. Teoplitz pisał o nich: ,,Sprawy, o których tu mowa, przeżywałem nie tylko ja sam - przeżywaliśmy je wszyscy, a więc zarówno grupa ludzi zajmujących się życiem kulturalnym, jak i wielka rzesza czytelników". Felietony tu przedstawione to klasyka gatunku, przypadną do gustu każdemu, kto ceni publicystykę w stylu Daniela Passenta, czy Stefana Kisielewskiego: błyskotliwą, finezyjną, świetnie skomponowaną, imponującą ,,renesansową" erudycją.

Księżna de Langeais

Honoré de Balzac

  “Księżna de Langeais” to powieść Honoriusza Balzaka, powieściopisarza francuskiego, który obok Dickensa i Tołstoja uznawany jest za jednego z najważniejszych twórców powieści europejskiej XIX wieku.   Armand de Montriveau, generał, dawny żołnierz napoleoński i jeden z członków tajemniczego i wpływowego stowarzyszenia Trzynastu, zakochuje się w jednej z najpiękniejszych arystokratek paryskich, Antoninie de Langeais. Księżna na przemian daje generałowi nadzieję na trwały związek i odpycha go. Idąc za radą swojego przyjaciela, Montriveau decyduje się użyć bardziej zdecydowanych środków: porywa księżnę i grozi jej okaleczeniem...

Ogień i lwy - seria: Prorocy i Królowie

Mesu Andrews

Zabiorę was w epicką podróż po Babilonii VI w. p.n.e., aby znaleźć odpowiedź na pytanie - Jak mogło wyglądać życie proroka Daniela i jego przyjaciół? Historie ocalenia z ognistego pieca Szadraka, Meszaka i Abednego czy nadzwyczajne uratowanie Daniela w jaskini z lwami na pewno znacie choćby z książeczek dla dzieci. Co powiecie na opowieść o niewoli Babilońskiej opartej na faktach historycznych i biblijnych. Wplecione wątki fikcyjne były niezbędne, by uczynić z tej lektury powieść. Zależało mi byś się przeniósł na chwilę w czasy bałwochwalczego Babilonu, byś stojąc obok Daniela mógł poczuć z czym się zmagał, byś mógł poznać niegodziwych królów przechadzając się po pałacowych korytarzach i byś poczuł Boga, któremu nic nie wymyka się spod kontroli. Mam nadzieję, że lektura ta wzbudzi Wasze zainteresowanie wydarzeniami rozgrywającymi się w niewoli Babilońskiej na tyle, by sięgnąć do źródła i obdarzy was odwagą w obliczu "Ognia i lwów" - Mesu Andrews Dla miłośników powieści biblijnych startestamentowa Księga Daniela ożywa. Babilonia 539 r. p. n. e. Trudy przetrwania. Po raz pierwszy doświadczyła ich hebrajska dziewczyna prawie siedemdziesiąt lat temu, gdy Babilończycy najechali na Jerozolimę i wzięli do niewoli jej najwybitniejszych młodzieńców. Wśród czcicieli bożków i ludzi króla Nabuchodonozora, Belili przeżyła dzięki nowej tożsamości; jednak - nie bez poczucia winy i wstydu. Teraz, jako żona Daniela uważa, że jest bezpieczna i może bez obaw mieszkać w Babilonie - aż do nocy, gdy Daniel, pod eskortą, trafia do pałacu Baltazara. Ma zinterpretować tajemnicze pismo na ścianie: "Mene, mene, tekel, parsin". Niedługo potem, wraz z najazdem armii zdobywców, ujawniają się długo skrywane tajemnice Belili. Co panowanie Dariusza będzie oznaczało dla Daniela, człowieka modlącego się tylko do Jahwe? Czy Daniel zginie w jaskini lwów, zanim zdąży przebaczyć żonie? A może Bóg, który ocalił z ognistego pieca Szadraka, Meszaka i Abednego, zdoła uratować także i jego? MESU ANDREWS Zdobywczyni nagrody Christy Recenzje: Mesu Andrews nazywa siebie "biblijnym maniakiem" Uwielbia wszystkie historyczne fakty, znaleziska archeologiczne, hebrajskie słowa, zwyczaje kulturowe. Dzięki tym badaniom jest w stanie określić, jakie historie można pisać. I ta wiedza daje mi uczucie mentalnego odpoczynku, bo nie muszę kontrolować zgodności Biblii z historią. Ponadto fikcyjne i biblijne postacie są zaznaczone również na zakładce, to bardzo ułatwia w podążaniu za akcją. Możecie swobodnie zanurzyć się w przepięknej historii już wam znanej i zobaczycie jak bardzo jeszcze przez was nieodkrytej. Czytałam inne chrześcijańskie powieści, które były oparte na postaciach z Pisma Świętego, ale ta zachęciła mnie do ponownego przeczytania fragmentów Starego Testamentu. Znałam te historie, ale teraz je rozumiem. Autorka w doskonały sposób wciąga Cię w życie biblijne, pomagając zrozumieć, kulturę, codzienność proroków, królów oraz ich decyzje wraz z konsekwencjami. I ponad tym wszystkim zobaczysz Boga suwerennego, któremu nic nie wymyka się spod kontroli, wiernego swoim obietnicom i proroctwom. Mistrza taktyki i strategii życia ludzkiego. Arcydzieło wyobraźni, które wypływa zarówno z zapisów biblijnych, jak i historycznych. To jedna z tych rzadkich historii, które zostaną z tobą na całe życie - Melanie Dobson Pozostałe tytuły serii Królowie i prorocy: - "Dziedzictwo Izajasza" - "Córka Izajasza" Seria Skarby Nilu: - "Miriam" - "Córka Faraona"

Iliada

Homer

Iliada, czyli Pieśń o Troi (Ilionie) – opowieść o wojnie trojańskiej. Homer, któremu tradycja przypisuje autorstwo Iliady, jest postacią otoczoną legendami. Już Grecy okresu klasycznego i hellenistycznego nie mieli o nim pewnych wiadomości – istniało wiele poglądów co do miejsca jego narodzin i życia, przy czym najczęściej wymieniano – Itakę, Smyrnę, Pylos, Argos, Kolofon, Ateny i Chios. Iliada jako najstarszy i zarazem bardzo obszerny grecki dokument pisany jest jednym z najważniejszych źródeł w dziejach starożytnej Grecji. Zawarte w niej mity zawierają wspomnienia wydarzeń historycznych, a przedstawione przez nią szczegółowe opisy życia Achajów i Trojańczyków stanowią przebogaty materiał. Epos obejmuje okres około 49 dni z dziesiątego – ostatniego roku wojny trojańskiej. Gniew, bogini, opiewaj Achilla, syna Peleusa... - tak rozpoczyna się Iliada, której głównym motywem jest opowieść o tym, jak największy grecki wojownik Achilles w gniewie porzuca walkę z Trojańczykami. Achilles prosi swoją matkę Tetydę, by ubłagała Zeusa, by ten pomógł Trojańczykom, a tym samym zaszkodził Achajom. Zeus zsyła Agamemnonowi sen mający go skłonić do szturmu na Troję. Jednak wódz chce to zrobić podstępem, udając wycofanie swoich wojsk. Dochodzi do bitwy…

Kurier carski

Juliusz Verne

“Kurier carski” to powieść Juliusza Verne’a,  uznanego za jednego z pionierów gatunku science fiction.   “Kurier carski” to powieść przygodowa osadzona w realiach dziewiętnastowiecznej Rosji carskiej. Opowiada o przygodach niezwykle odważnego, inteligentnego i silnego kuriera carskiego, który musi przebyć całą Rosję, aby ostrzec brata cara przed zemstą buntownika Michała Ogarewa.  

O mądrym jeżyku i chytrym lisie - komiks

Lech Tkaczyk

E-book – "O mądrym jeżyku i chytrym lisie". Seria: Komiksy dla dzieci. Gdyby zwierzęta umiały mówić. Bajka edukacyjna „O mądrym jeżyku i chytrym lisie” jest wersją komiksową książki dla dzieci pod tym samym tytułem. Autor bajki – Lech Tkaczyk – posługując się prostym i dowcipnym językiem oraz wykorzystując klasyczną formę wierszowaną na wzór bajek Jana Brzechwy czy Juliana Tuwima w swojej opowieści, zgodnie ze sprawdzoną zasadą „nauka poprzez zabawę”, w prosty, żywy i zabawny sposób uczy dzieci, jak dobierać przyjaciół, dlaczego nie wolno oszukiwać i kraść, czym można zasłużyć na nagrodę, jakie korzyści daje wytrwała praca. Niebywałe walory edukacyjne ebooka-komiksu, sprawią, że Twoja pociecha zdobędzie niezwykle przydatną każdemu początkującemu przedszkolakowi wiedzę, dotyczącą uniwersalnych ludzkich wartości oraz życia w rodzinie. Mamy nadzieję, że komiks „O mądrym jeżyku i chytrym lisie” rozbudzi wyobraźnię Twojego malucha.

Definicje deiktyczne a pojęcia. Badania z pogranicza filozofii języka i psychologii kognitywnej

Wiesław Walentukiewicz

Publikacja dotyczy uczenia pojęć oraz języka. Nauka ta odbywa się często w kontekście ostensywnym, w którym szczególną rolę odgrywają definicje deiktyczne. Autor skupia się na czterech czynnikach, które spełniają istotną funkcję podczas nauki języka – chodzi tu o czynniki fizjologiczne, kulturowe, psychologiczne oraz filozoficzne. Uzasadniając, iż początkowo podczas nauki języka uczący się wykorzystuje podobieństwo ogólne, spróbowano rozwiązać także inne kwestie: niemożliwości ustalenia cech przed ustaleniem elementów zbioru, niemożliwości ustalenia elementów zbioru przed ustaleniem cech, nieskończonego porównania przedmiotów w celu ustalenia cech. Autor wyodrębnia i opisuje cztery rodzaje pojęć: podstawowe, prototypowe, klasyczne, egzemplarzowe, zaznaczając, że szczególną rolę odgrywają pojęcia budowane najwcześniej – pojęcia podstawowe. Aby uczący się mógł posługiwać się nazwami ogólnymi, wcześniej musi opanować zdolność budowania pojęć podstawowych, prototypowych i klasycznych. Natomiast opanowanie zdolności budowania pojęć egzemplarzowych jest mu potrzebne do posługiwania się nazwami jednostkowymi, w szczególności imionami własnymi. Autor dowodzi, iż zarówno nazwy ogólne, jak i nazwy jednostkowe są wprowadzane do języka za pomocą aktów nazywania (definicje ostensywne proste), a następnie na podstawie definicji deiktycznych złożonych budowane są dla nich umysłowe reprezentacje (pojęcia). W tym ostatnim przypadku definicje ostensywne przyjmują schemat definicji indukcyjnych. Autor w swej pracy wykorzystał nie tylko wyniki badań filozofów, głównie te dotyczące definicji deiktycznych, ale także czerpał z wyników badań psychologów kognitywnych, zwłaszcza tych dotyczących pojęć.