ZMIERZCH (Tom 3). Zaćmienie

Stephenie Meyer

3. część bestsellerowej sagi ZMIERZCH. Kiedy media zaczynają donosić o serii tajemniczych morderstw w Seattle, a do lasów wokół Forks powraca żądna zemsty wampirzyca, Bella uświadamia sobie, że znowu grozi jej śmiertelne niebezpieczeństwo. W dodatku, wiedząc, że jej decyzja może doprowadzić do odnowienia odwiecznego konfliktu pomiędzy wampirami a wilkołakami, zmuszona jest wybierać pomiędzy miłością Edwarda a przyjaźnią Jacoba. Zbliża się też zakończenie roku szkolnego, a więc termin przemiany - co wybierze Bella: życie czy śmierć...

Pióra albo sekretna historia literatury polskiej

Zbigniew Wojnarowski

Dlaczegóż by historia polskiej literatury nie miała wyglądać właśnie tak? Wędrowny poeta w poszukiwaniu weny przyłącza się do trupy teatralnej, by w końcu sklecić słynne frazy "Bogurodzica, Dziewica, Bogiem sławiena Maryja!". Rosyjski rotmistrz, odurzony mdlącym zapachem krwi, działa za kulisami powstania styczniowego. Młodopolski poeta wdaje się w fatalny romans z rudowłosą Ewą, która staje się jego muzą i przyczynkiem obłędu. Wojnarowski puszcza wodze fantazji i w jedenastu kunsztownych, erydycyjnych opowiadaniach snuje domysły na temat tego, jak mogła wyglądać historia Polski i krajowej literatury. Opowieści z pogranicza fantastyki i realizmu magicznego docenią miłośnicy prozy Wita Szostaka.

Odrodzona. Dzienniki, tom 1, 1947-1963

Susan Sontag

Pierwszy tom dzienników Susan Sontag obejmuje zapiski, jakie prowadziła ona od czternastego do trzydziestego roku życia. Książka jest poruszającym świadectwem dojrzewania, rodzenia się intelektualnej pasji i poszukiwania własnej tożsamości. W tym okresie w życiu Sontag wiele się wydarzyło: opuściła dom rodzinny, podjęła studia, jako siedemnastolatka wyszła za mąż, dwa lata później urodziła syna, w końcu rozwiodła się. Równocześnie prowadziła intensywne życie intelektualne (czego śladem w Odrodzonej są listy lektur, zapiski z obejrzanych filmów, wysłuchanych koncertów), i odkrywała swoją seksualność, nawiązując relacje z kobietami. Najbardziej zaskakuje w dziennikach rozdźwięk między tym, jak Sontag świadomie i z determinacją formowała siebie jako intelektualistkę, a tym, jak niepewna i bezradna pozostawała w sferze uczuć. Jej zapiski poruszają szczerością i rzucają inne światło na autorkę Przeciw interpretacji.

TRANSPORT BUSAMI OD 2,5 DO 3,5 T - LICENCJE, ZARZĄDZAJĄCY TRANSPORTEM I KONTROLE ITD

Praca zbiorowa

Jednym z głównych celów pakietu mobilności było obniżenie dolnego progu DMC, po przekroczeniu którego należy spełniać dodatkowe wymagania transportowe. Od 21 maja 2022 r. firma posiadająca dostawczaki o DMC powyżej 2,5 tony (wartość liczona w przypadku zespołu pojazdów łącznie z przyczepą) musi posiadać licencję transportową, jeśli wykonuje transport międzynarodowy, lub przewozy kabotażowe. Sprawdź jak ją uzyskać oraz co podlega kontroli ITD w jej zakresie.

Sen Scypiona

Marek Tulliusz Cyceron

‘Sen Scypiona’ – opowiadanie autorstwa Marka Tulliusza Cycerona o eschatologicznej wizji sennej Scypiona Afrykańskiego Młodszego. Cyceron napisał je jako zakończenie wielkiego dzieła „O Rzeczypospolitej”, z którego przetrwały tylko fragmenty. Sen Scypiona w rękopisach średniowiecznych zachował się jako osobny utwór. (za Wikipedią). Na język polski z łacińskiego przełożył i uwagami objaśnił Henryk Sadowski.

Wędrowiec

Jerzy Bandrowski

Zima, wczesny zmrok, z nieba spadają płatki śniegu. Wędrowiec zmierza w stronę malutkiej wioski, gdzie ma zamiar znaleźć nocleg. Towarzyszy mu wiatr ze swoimi przyśpiewkami, które wprawiają powietrze w ruch i uginają rośliny. Wiatr przypomina sobie, że widywał Wędrowca w różnych miejscach i dopytuje o przyczyny tułaczki. Mężczyzna znajduje jedną odpowiedź: ma chore serce, które każe mu nieustannie być w drodze.

Szamanka. Wizje Profetyczne t. 2

Emma Popik

Drugi tom premierowych w większości opowiadań Królowej Polskiej Fantastyki - Emmy Popik. Z których tytułowe - "Szamanka", zostało napisane specjalnie dla tej antologii. "...W książce zatytułowanej "Kobieca proza science fiction w Polsce" Maria Głowacka, odnosząc się do pierwszego zbioru opowiadań Emmy Popik "Tylko Ziemia" zauważa, że u autorki "motywy kontroli, zdegenerowanej władzy, demoralizacji jednostki, inwigilacji, biowładzy wnikającej w najintymniejsze sfery ludzkiego życia, społeczne wykluczenie i ostracyzm są wszechobecne". To trafne zdefiniowanie podstawowych motywów obecnych w jej twórczości, także w odniesieniu do tekstów publikowanych w niniejszym tomie - tak, ten świat jest niewątpliwie zepsuty, zdehumanizowany, pełen konfliktów, opresji i niesprawiedliwości. Ale pisarstwo Emmy Popik sięga znacznie głębiej i moim zdaniem skupia się na - literackim - badaniu istoty kobiecości. Czym jest, zwłaszcza w konfrontacji z męskością? Widać to choćby w opowiadaniu początkowym, prezentującym postać szamanki. To figura nieprzypadkowa, bo kimże jest szamanka? To ta, która gromadzi mądrość pokoleń i wie więcej niż inni - w pierwotnych kulturach szamani pośredniczyli w kontakcie między człowiekiem a tajemniczym światem duchów i pierwszych bogów, symbolizujących siły natury. Szamanki zatem wiedzą więcej o istocie świata, jej złożoności, niż reszta społeczności (w tym mężczyźni), potrafią też wpływać na rzeczywistość w imię dobra, reprezentują postawę prometejską: leczą, łagodzą, doradzają i pomagają. Symbolizują humanistyczny świat kobiet, skonfrontowany z tępą, bezmyślną przemocą mężczyzn, wynikającą z ich bezrefleksyjności mającej źródło w niedojrzałości, wiecznej chłopięcości. Kobiety rozumnie opowiadają się za życiem, mężczyźni to tego życia ślepi destruktorzy..." Jacek Inglot, fragment posłowia.

Po śladach. Doświadczenie modlitewne w ujęciu filozofii kultury

Zofia Rosińska

Książka nie ma charakteru konfesyjnego, nie koncentruje się na modlitwie związanej z jakimkolwiek konkretnym wyznaniem religijnym, traktuje modlitwę jako fenomen występujący w wielu wyznaniach religijnych, a także poza religią. Wstęp Metoda, postawa i cel (fragmenty) Dwie główne tezy stanowią fundament, na którym opiera się konstrukcja całej książki. Są to następujące przekonania: po pierwsze doświadczenie modlitewne jest metafizycznym odruchem człowieka i po drugie że jest to doświadczenie syntezujące. Doświadczenie modlitewne łączy w sobie elementy innych doświadczeń: estetycznego, metafizycznego, a także patologicznego i terapeutycznego. Jednocześnie nie pozwala się zredukować do żadnego z nich. Przekracza je. W tym sensie jest to doświadczenie najpełniej ludzkie, to znaczy takie, które usiłuje przezwyciężyć ograniczenia społeczno-psychiczno-somatyczne, które determinują naszą egzystencję. Kiedy Jacques Derrida zwierza się, mówiąc, że gdy się modli, doświadcza czegoś dziwnego, wtedy rozumiem, że doświadcza tej syntezy, która nie pozwala się określić i ujednoznacznić. Usiłowanie przezwyciężenia ograniczeń nie oznacza izolacji od ludzkiego doświadczenia, ale przeciwnie, oznacza doświadczenie zakorzenienia i trud wyrywania się z tego doświadczenia. [...] Na temat modlitwy jest wiele opracowań - zarówno teologicznych, jak i filozoficznych; zarówno poważnych, o głębszej refleksji, jak i spopularyzowanych. Odnosi się wrażenie, że o modlitwie wszyscy wiedzą wszystko. Trudno sobie wyobrazić możliwość dodatkowej myśli. Ogromna liczba prac jest uzasadniona wagą tematu i zainteresowaniem, które on budzi. Tych wypowiedzi nie tylko jest wiele, ale też charakteryzuje je duża różnorodność. Koncentrują się wokół podstawowych pytań: czym jest modlitwa, jak należy się modlić, czy każdy może się modlić i czy można się modlić za każdego i wreszcie czy Bóg wysłuchuje modlitw. Podczas analizy tych najbardziej ogólnych pytań ujawniają się nowe, bardziej szczegółowe pytania i nowe odpowiedzi. Wszystkie krążą wokół fundamentalnego problemu: komu potrzebna jest modlitwa? Choć rzadko jest on stawiany wprost i nie uzyskuje bezpośredniej odpowiedzi, przenika wszystkie znane mi rozważania o modlitwie. Można się w nich dopatrzeć przekonania, że modlitwa jest potrzebna człowiekowi. Nie jest potrzebna Bogu. Jak pisać o doświadczeniu modlitewnym? Kogo to interesuje, jeśli to jest sprawa prywatna, intymna? Ta prywatna i intymna sprawa ma jednak charakter powszechny. Powszechny to znaczy doświadczany nie tylko przeze mnie, ale także przez innych, a ponadto obecny nie tylko w jednej kulturze, ale niemal we wszystkich kulturach. Znajdujemy w nich ślady doświadczenia modlitewnego. Nie mamy dostępu do doświadczenia. Mamy dostęp do śladu i jego warstw. Pisząc o śladach, piszemy o doświadczeniu, ale nie jest ono dostępne bezpośrednio, lecz kulturowo zapośredniczone. Zapośredniczone przez język, malarstwo, muzykę, refleksję filozoficzną, liturgię kościelną.