Kiedy szukam

Aleksandra Rak

Po zniknięciu Leny, Dominik staje na głowie by przekonać ją do powrotu do domu cioci Teresy. Nieoczekiwanie pomocną rękę wyciąga Kamil, który choć nie rozumie determinacji przyjaciela, chce mu pomóc. Lena ponownie mierzy się z przeszłości, gdy Darek próbuje siłą zmusić ją do powrotu do Warszawy, na dodatek zdaje sobie sprawę z tego, że będzie musiała w końcu porozmawiać z rodzicami, a perspektywa zbliżającego się ślubu Łukasza i Patrycji spędza jej sen z powiek, bo Kuba może nie wrócić do kraju na czas. Dziewczyna ma wrażenie, że błądzi po omacku szukając rozwiązania, nie zdając sobie sprawy, że czasami wystarczy przyjąć pomocną dłoń i pozwolić się poprowadzić.

Wiersz do antologii Księgarnia Państwowego Instytutu Wydawniczego przy ulicy Foksal w Warszawie we współczesnej poezji polskiej"

Darek Foks

Darek Foks Wiersze o fryzjerach Wiersz do antologii Księgarnia Państwowego Instytutu Wydawniczego przy ulicy Foksal w Warszawie we współczesnej poezji polskiej Chodź, Lolitko, szepcze czule, szarpiąc paczkę z plutonem Lolitek, bo człowiek o wyglądzie właściciela większej ilości ogródków strasznie potrzebuje jednej na jutro. Mogą być dwie. Jezu, żeby t... Darek Foks ur. 1966 Najważniejsze dzieła: Wiersze o fryzjerach (1994), Co robi łączniczka (wspólnie ze Zbigniewem Liberą, 2005), Sigmund Freud Museum (2010), Liceum (2012), Kebab Meister (2012), Rozmowy z głuchym psem (2013), Historia kina polskiego (2015), Wołyń Bourne'a (2016) Poeta, prozaik, scenarzysta. Podpisuje się zdrobniałą formą swojego imienia. Studiował wiedzę o teatrze na Akademii Teatralnej w Warszawie, jest absolwentem scenariopisarstwa w PWSFTviT w Łodzi. Redaktor działu prozy miesięcznika Twórczość. Współautor (wraz ze Zbigniewem Liberą) książki Co robi łączniczka. Dwukrotnie nominowany do Paszportu Polityki, laureat Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej Silesius (2014). Cechami charakterystycznymi jego twórczości są wykorzystanie języka potocznego, nawiązania do popkultury, lekkość formy, liczne nawiązania literackie, stylizacja na niedojrzałość i wszechobecna ironia. Autor najkrótszej definicji wiersza (Z lewej równo, z prawej poszarpane). Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Niepłakany

Mieczysław Czerneda

Chwytająca za serce opowieść o nędzy, bezrobociu, parszywym, nieszczęśliwszym życiu najbiedniejszych, którym zawsze wiatr w oczy, a droga po wybojach prowadzi pod górę. Oto fragment opowiadania, najlepiej oddający jego klimat: Bieda mówiła Zagrobina bieda!... tylu ludzi bez pracy, a tu jesień i zima za pasem. Strach pomyśleć... Dederkowie krowę sprzedali; Ludwinkom dziecko zachorowało, wyzbyli się wszystkiego... on pono stróżem został... mój Boże, taki porządny rzemieślnik! Stary milczał, tylko coraz większe kłęby dymu puszczał. Bieda... rzekł w końcu przez zęby. I mnie trza myśleć o robocie. Zaraz o robocie! Niech pan Słotwiński wprzód wydobrzeje; na wiosnę może fabrykę postawią. Nie postawią, nie postawią, moja pani... Do wiosny daleko; trzeba wziąć się do pracy, żeby nie umrzeć z głodu... w świat może Cóż znowu?! Czy to panu Słotwińskiemu tak źle u nas? Moja pani... czyż nie macie swoich czworga?... odparł jej stary i otarł twarz rękawem. Z każdym dniem coraz mniej mówił, coraz dłużej przebywał za domem, wreszcie, jak wyszedł raz rano, pożegnawszy się z dziećmi, tak więcej nie wrócił.

Podstawy obsługi komputera. Pierwsza pomoc. Wydanie II

Krzysztof Rychlicki-Kicior

Typowe problemy — szybkie i skuteczne rozwiązania Funkcje systemu operacyjnego — stosowanie i konfiguracja Internet — łączenie, surfowanie i ochrona przed zagrożeniami Programy użytkowe — korzystanie z pełni możliwości Wreszcie nadszedł ten moment — stałeś się kolejnym szczęśliwym posiadaczem komputera. Twój PC stoi dumnie na biurku, ale Ty… nie bardzo wiesz, co z nim zrobić. Nie masz nawet pomysłu, od czego należy zacząć. A może już go używasz, ale nie umiesz opanować dziwnych i denerwujących Cię zachowań systemu? Jeśli chcesz pozbyć się tego rodzaju bolączek i rozwiać wszystkie wątpliwości, zasięgnij odpowiedniej porady. Na szczęście najlepsze wskazówki masz w zasięgu ręki — są one zebrane w tej książce i dostępne bez recepty! Pomogą Ci przełamać strach przed używaniem komputera, przedstawią wiele podstawowych informacji na jego temat, nauczą korzystać z rozmaitych funkcji systemu operacyjnego i programów użytkowych, a także radzić sobie z problemami, które możesz napotkać podczas pracy. Klawiatura — ujarzmiona Opanowanie autostartu Pliki i ich tajemnice Internet — okiełznany Awaria — niegroźna Prywatność i bezpieczeństwo Poczta dla każdego Wyszukiwanie na co dzień Inteligentny Outlook Przydatny Excel Atrakcyjny PowerPoint Przyczyny spowolnienia Wiersz polecenia dla wszystkich Walka z ustawieniami

LUST. Wszystko w twoich rękach - opowiadanie erotyczne

Julie Jones

"Boże... To się nie dzieje naprawdę. Co on robi? W tej samej sekundzie, w której rozpiął mi dżinsy, barman złapał moje spojrzenie i podszedł do baru. Zamarłam, ale Paul kompletnie się tym faktem nie przejął. Jak gdyby nigdy nic, zamawiał koktajle, a w tym samym czasie dotykał koronki moich majtek pod dżinsami..." Nic tak nie podnieca Ellie, jak fantazje erotyczne o dłoniach. Kobieta wyobraża sobie wyrafinowaną zabawę z udziałem najbardziej seksownych jej zdaniem rąk, należących do pewnego znanego pianisty. Gdy pewnego dnia w barze tę odważną fantazję poznaje przypadkiem sam jej główny bohater, Ellie ma ochotę zapaść się pod ziemię. Jednak w przeciwieństwie do niej artysta jest zaintrygowany i bez zbędnych wstępów gotów urzeczywistnić jej szaloną wizję tu i teraz... To zmysłowe, erotyczne opowiadanie ma w sobie wszystko, co powinien mieć zakazany akt napięcie i podniecenie. Wszystko o rękach to pierwsze opowiadanie o Ellie.

Rytuał Musgraveów. The Adventure of the Musgrave Ritual

Arthur Conan Doyle

Książka w dwóch wersjach językowych: polskiej i angielskiej. A dual Polish-English language edition. Doktor Watson rozmawia z Sherlockiem Holmesem o różnych przedmiotach i ich historii. Holmes pokazuje mu kawałki brudnego metalu. Swego czasu, kiedy był na wakacjach u swojego przyjaciela ze szkolnej ławy, Reginalda Musgravea, ten poprosił go o rozwiązanie sprawy zaginięcia jego lokaja, Bruntona. Miało ono związek z tajemniczym Rytuałem Musgraveów, którym przed swoim zniknięciem Brunton bardzo się interesował. Reginald Musgrave przyłapał go w środku nocy, czytającego rodzinny dokument z zagadkowym tekstem rytuału. Oburzony, że służący grzebie w jego prywatnych papierach, odprawia go. Brunton prosi chlebodawcę o pozostawienie go na służbie jeszcze przez miesiąc i w rezultacie uzyskuje odroczenie zwolnienia o tydzień. Po kilku dniach jednak znika. Holmes analizuje dokument z rytuałem starą kartę papieru z napisanym na niej wierszem, który ma być wskazówką do odnalezienia skarbu. Dotychczas nikt z rodziny Musgraveów nie zdołał rozwiązać zagadki zawartej w tekście, ale jak się wydaje Bruntonowi się to udało. Reginald Musgrave opowiada detektywowi o swoim lokaju, byłym nauczycielu, który po śmierci żony stał się uwodzicielem. Rozkochał w sobie i zaręczył się z pokojówką Rachel Howells, ale potem ją porzucił dla innej. Rachel była dziewczyną mściwą i nigdy mu tego nie wybaczyła. Jednakże ona również znika, co zapewne ma związek z zaginięciem Bruntona. Ogarnięta histerią wskutek pytań o byłego kochanka, nocą ucieka przez okno ze swojego pokoju. Jej ślady prowadzą nad brzeg stawu i tam się urywają. Poszukiwania dziewczyny nie dają rezultatu, po przegrabieniu dna odnaleziono jedynie woreczek z kawałkami metalu i kolorowymi szkiełkami. Holmes nie szczędzi wysiłków, żeby wyjaśnić zagadkę rytuału... (za Wikpedią).

Antykomunizm, czyli upadek Polski. Publicystyka lat 1998-2019

Andrzej Romanowski

Sowiecki komunizm zniszczył Drugą Rzeczpospolitą. Zniszczenie Trzeciej Rzeczypospolitej było – twierdzi Andrzej Romanowski –  rezultatem antykomunizmu. To państwo, najlepsze w polskich dziejach, straciliśmy na własne życzenie – solidarnościowy antykomunizm i upolityczniony katolicyzm stały się ważniejsze od Polski. Polityka historyczna, Instytut Pamięci Narodowej, instrumentalizacja prawa, upolityczniony Kościół, lustracja i dekomunizacja, pogarda i kłamstwo – cały ten kompleks zjawisk coraz silniej dzielił Polaków na wrogie plemiona, dokonywał destrukcji odzyskanego państwa, niszczył dobro wspólne. Kolejna to książka Romanowskiego, w której przeprowadza on rozrachunek z własnym środowiskiem i własnymi złudzeniami. Nikt i nic nie jest tu oszczędzone. A poszczególne rozdziały, nieraz pochodzące sprzed wielu lat, wydają się dziś prorocze. Prof. dr hab. Andrzej Romanowski pracuje na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego i w Instytucie Historii PAN. Jest redaktorem naczelnym Polskiego Słownika Biograficznego oraz kierownikiem Katedry Kultury Literackiej Pogranicza UJ. W wydawnictwie Universitas redaguje serię Biblioteka Literatury Pogranicza. Autor szeregu książek naukowych, eseistycznych i publicystycznych o różnej problematyce. W ostatnich latach wydał: Wschodnim pograniczem literatury polskiej. Od średniowiecza do Oświecenia (2018),  Tak, jestem córką Jakuba Bermana (2016, z Lucyną Tychową), Eugeniusz Kwiatkowski (2014), Wielkość i upadek „Tygodnika Powszechnego” oraz inne szkice (2011). 

Maciek w powstaniu

Ignacy Maciejowski

"Maciek w powstaniu opowieść dla młodzieży i dorosłych na tle powstania styczniowego z 1863 roku: Na założenie obozu naznaczono Wąchock, miasteczko położone u podnóża stoków Gór Świętokrzyskich, w okolicy fabryk żelaznych, wielkich stawów i gęstych lasów złączonych z puszczami Iłżecką i Świętokrzyską. Miejsce obrano szczęśliwie; ludność fabryczna składała żywioł sprytny, pełen energii, animuszu i wrodzonego pociągu do partyzantki. Każdy z robotników urodzony żołnierz i celny strzelec... Klasztor Cystersów, wielką walcownię, składy żelaza i magazyny zmieniono na koszary. W kuźniach pracowano dzień i noc; wychodziły z nich setkami kosy proste, długie, podobne do piór, grube w środku, cienkie i ostre po bokach. W miasteczku roiło się jak w ulu, gwar niosła woda stawu na lasy, wszystkie place zajęto pod musztrę. Kawalerii stanęło trzy szwadrony, chorągiewki furczały w powietrzu, konie młode i jeźdźcy młodzi w białych świtkach i czerwonych krakuskach.... Serca rosły, a dusze płakały z radości!... Co dzień przybywały oddziały strzelców uzbrojonych w dubeltówki, konnych i ochotników do kosynierów; siły nasze zwiększały się co godzina. Rano musztra, wieczorami muzyka; lud się bawił, jadł mięso, śpiewał, tańcował i rwał się na Moskala!... (fragment)"