Nie interesuje mnie bycie zwykłym człowiekiem

Michał Wawrzyniak

Spalona ziemia czy ogród pomników, czyli co chcesz po sobie zostawić? Większość ludzi nie myśli. Nie zastanawia się nad sobą. Ci ludzie tylko żyją — budzą się rano, wychodzą do pracy, odbębniają swoje osiem godzin, potem obiad, prace domowe, buzi-buzi i z powrotem lulu. Do łóżeczka, śnić o czymś innym. Pięknym. Lepszym. Też tak funkcjonujesz? To przestań! Przestań, bo w najlepszym wypadku zostawisz po sobie tyle co nic: nagrobek z ładną inskrypcją. Ale może być gorzej! W pewnym momencie możesz poczuć, że przegrałeś swoje życie. Przewaliłeś na głupoty jedyne życie, jakie Ci dano! Co wtedy? Załamanie. Gniew. Autodestrukcja. Czujesz nadchodzącą falę wściekłości? Prawidłowo! Wściekłość jest dobra, ponieważ stanie się motorem Twojej zmiany. Pomoże Ci przekształcić się ze zwykłego człowieka w osobę niezwykłą. Spełnioną. Pomoże Ci zrealizować własne marzenia. Pomoże osiągnąć szczyt własnych możliwości. Stanie się ziarnem pod zasiew ogrodu Twoich własnych pomników, z których korzyść będziesz mieć nie tylko Ty, ale także Twoje otoczenie oraz ci, co przyjdą po Tobie. Chcesz tego? Jeśli odpowiedź brzmi TAK, poświęć kilka chwil swego cennego czasu na spotkanie z Michałem Wawrzyniakiem, który napisał dla Ciebie ten przewodnik zmiany na lepsze. Przeczytaj go, przemyśl, a potem zakasaj rękawy i działaj, bo, jak rzekł Marek Aureliusz: Nie możemy się stać tymi, którymi chcemy być, pozostając tacy, jak jesteśmy.   Michał Wawrzyniak — założyciel zlokalizowanej w najstarszym polskim mieście Kaliszu organizacji MentalWay. Silna, charyzmatyczna osobowość, budząca skrajne emocje. Jest człowiekiem biznesu, filantropem i kimś, który postanowił przekazać innym swój unikalny sposób widzenia świata (pod warunkiem, że zaakceptowane zostaną forma i styl jego pracy). Z ogromnym humorem i energią podchodzi do wielu życiowych spraw i bezlitośnie inspiruje ludzi do uwolnienia ich osobistego potencjału. Wymaga więcej niż inni, ale dzięki temu pozwala też więcej osiągnąć. Jak sam mówi: „Zawsze i Wszędzie Możesz Wszystko — jeśli wiesz, co, jak, z kim, kiedy i dlaczego”. Więcej informacji znajdziesz na www.MentalWay.pl.

Python ninja. 70 sekretnych receptur i taktyk programistycznych

Cody Jackson

Python jest językiem, którego można się nauczyć stosunkowo łatwo - a potem dość szybko przejść do praktyki. To duża zaleta: nic tak nie motywuje do dalszej pracy, jak pierwsze sukcesy na wczesnym etapie. Niemniej wielu nawet dość doświadczonych programistów Pythona nie wykorzystuje najlepszych cech tego języka. Ich aplikacje mogłyby być bardziej niezawodne, a kod - czystszy. Co gorsza, wiele ze znakomitych narzędzi i technologii powiązanych z Pythonem nie przebiło się do ogólnej świadomości społeczności skupionej wokół języka, przez co nie wykorzystuje się w pełni ich możliwości. Celem tej książki jest rozwiązanie tego problemu. To rzecz przeznaczona dla programistów Pythona, którzy chcą znacząco poprawić jakość swoich aplikacji. Wyjaśniono tu mało znane lub błędnie rozumiane aspekty implementacji modułów standardowej biblioteki Pythona. Starannie opisano dekoratory, menedżery kontekstu, współprogramy i generatory oraz szczegóły wewnętrznego działania metod specjalnych. Pokazano alternatywne powłoki interaktywne, które mogą okazać się dużym ułatwieniem podczas kodowania. Ciekawym elementem książki jest prezentacja projektu PyPy, dzięki któremu można zapewnić współbieżność kodu. Nie zabrakło przydatnych informacji o tworzeniu dokumentacji kodu Pythona. Dzięki tej książce między innymi: zrozumiesz różnice między plikami .py i .pyc wykorzystasz współprogramy do symulowania wielowątkowości zastosujesz moduł decimal do lepszego prowadzenia działań na liczbach zmiennoprzecinkowych zgłębisz tajniki podinterpreterów poprawiających współbieżność w Pythonie poprawisz funkcjonalność programu za pomocą dekoratorów Python - łatwiejszy, niż sądzisz, potężniejszy, niż myślisz!

Droga ku szczęściu - Ponadczasowe historie miłosne Barbary Cartland

Barbara Cartland

Orissa wychowywana jest w okrutny sposób przez swoja znienawidzoną, nadużywającą alkoholu macochę. Ta usidliła jej ojca w Indiach,a po powrocie do Anglii rodzeństwu Karola i Orissy pozostało tylko zaakceptować tę trudną sytuację. Macocha nie znosiła swojej pasierbicy, dlatego przy jednej z kolejnych alkoholowych kłótni wyrzuciła ją z domu. Biedna dziewczyna nie wiedziała, gdzie ma szukać schronienia. Jedyne, co przyszło jej do głowy to udać się do brata do koszar. Decyzja była dość odważna, ale nie miała wyboru. Karol, gdy zobaczyła siostrę postanowił jej pomóc, choć wiedział, że będzie to bardzo trudne, aby ukrywać siostrę w wojskowych koszarach. Sytuację komplikował jeszcze fakt, że przy wejściu do koszar Orissa była zauważona przez bardzo wpływowego tajemniczego majora Merditha. Karol wpada na pomysł,a by Orissa udała się do Indii do ich wuja. Sytuacja w Indiach nie jest jednak przychylna dla młodej Angielki. Już sama podróż morska wiąże się z pewnymi kłopotami. Poza tym przy Orissie stale pojawiać będzie się tajemniczy Meredith. Jakie ma wobec niej zamiary? Czy naprawdę jest tak zimny i wymagający, jak sądzi Karol?

Hack the Cybersecurity Interview. A complete interview preparation guide for jumpstarting your cybersecurity career

Kenneth Underhill, Christophe Foulon, Tia Hopkins, Mari Galloway

This audiobook is a comprehensive guide that helps both entry-level and experienced cybersecurity professionals prepare for interviews in a wide variety of career areas.Complete with the authors’ answers to different cybersecurity interview questions, this easy-to-follow and actionable audiobook will help you get ready and be confident. You’ll learn how to prepare and form a winning strategy for job interviews. In addition to this, you’ll also understand the most common technical and behavioral interview questions, learning from real cybersecurity professionals and executives with years of industry experience.By the end of this audiobook, you’ll be able to apply the knowledge you've gained to confidently pass your next job interview and achieve success on your cybersecurity career path.

Wczorajszemu

Tadeusz Gajcy

Wczo­raj­sze­mu Ufa­łeś: nie­bo jak na stru­nę mięk­ko zło­żysz dłoń,  mu­zy­kę po­dasz ustom, uto­czysz do­tknię­ciem,  łu­kiem wier­sza wy­so­kie księ­ży­co­we tło  wpro­wa­dzisz w bez­miar do­lin --  Mo­dli­twę noc­nych cie­ni roz­wie­sisz jak wię­cierz  na słod­kich oczach dzie­wann i szu­mach to­po­lich.    Ufa­łeś: trze­pot pta­ków roz­sie­jesz ziar­ni­sty,  roz­le­głą pier­sią uj­miesz ho­ry­zon­ty, w któ­rych świat  pły­wa ma­ły jak z dzie­ciń­stwa okrę­cik.    Klech­da z omsza­łych lat  -- świ­ty w klech­dzie po­wie­wa­ły krwa­we --  do snu ko­ły­sa­ła dzie­ci.    Ta­ką klech­dą prze­ła­mał się dzień  wal­czą­cej  War­sza­wy.    Wte­dy --    roz­wio­dły się nad mia­stem or­na­men­ty łun  na zło­tych kol­cach wie­życ i beł­ko­cie Wi­sły,  mu­zy­ka -- lecz nie nie­ba -- krą­ży­ła jak sen  dziś wiesz:  to sko­wyt strza­łów na bru­kach się wił,  ota­czał, cho­dził wo­kół jak zbłą­ka­ny zwierz.    A to­bie -- dni wczo­raj­sze w oczach nie osty­gły,  ufa­łeś...  Księ­życ sier­pem zmru­żo­ne rzę­sy ko­sił,  wśród krzy­ży zwi­jał świa­tła pur­pu­ro­wą nit­kę;  żoł­nie­rze nie­śli drżą­ce, spo­kor­nia­łe oczy  na sfru­wa­ją­cą po­wie­trzem  bia­łą Ni­ke.    Fa­lo­wał spo­kój w cie­płej dar­ni,  kie­dy mło­dzi ple­ca­mi wspar­ci o wiecz­ność  od­cho­dzi­li w głę­bo­kie po­sła­nia.  Więc na­kry­ły ich ob­ło­ki po­dob­ne ku­li­stym mle­czom  i wiatr, któ­re­muś wie­rzył -- skła­dał po­ca­łun­ki umar­łym.    Nie wie­dzia­łeś, że dłoń, któ­rą uczy­łeś śpie­wać  po­tra­fi nie­na­wi­dzić i pię­ścią gru­bieć peł­ną,  gnie­wu uno­sić ża­giew --  Ufa­łeś. [...]Tadeusz GajcyUr. 8 lutego 1922 r. w Warszawie Zm. 16 sierpnia 1944 r. w Warszawie Najważniejsze dzieła: Wczorajszemu, Kolęda, Widma, Do potomnego, Homer i orchidea pseud. Karol Topornicki, Roman Oścień Poeta, prozaik, dramatopisarz, krytyk literacki. Ukończył gimnazjum i liceum księży marianów na Bielanach. Od 1941 r. studiował filologię polską na podziemnym UW. Członek organizacji Konfederacja Narodu; współzałożyciel (1942), a od 1943 r. redaktor konspiracyjnego czasopisma tej organizacji ?Sztuka i Naród?. Żołnierz AK; brał udział w akcji składania wieńca pod pomnikiem Kopernika (25 maja 1943 r.). Zginął w powstaniu warszawskim wraz z Zdzisławem Stroińskim na Starym Mieście. Otrzymał nagrodę na podziemnym konkursie czasopisma ?Sztuka i Naród? za wiersz Wczorajszemu (1942), włączony później do antologii Słowo prawdziwe (1942). Nagrodzony także przez czasopismo ?Kultura i Jutro? (1943) za wiersz Rapsod o Warszawie. Wyraziciel ideowego i artystycznego grupy ?Sztuka i Naród?; w artykule Już nie potrzebujemy (?SiN? nr 11, 12 z 1943 r.) i O wawrzyn (wyd. ?Kierunki? 1967, nr 19) polemizował z literackimi poprzednikami, zarzucając poetom ?Skamandra? bezideowość i koniunkturalizm, a Awangardzie Krakowskiej ? ?ekwilibrystykę intelektualną?; poetów swojej generacji uważał za kontynuatorów katastrofizmu. Sam rolę poety widział w byciu odkrywcą tajemnicy bytu i wychowawcą narodu. W poematach Z dna nawiązującym do przeżyć z wojny obronnej 1939 r. oraz Widma wyd. w debiutanckim tomie z 1943 r. (będącym poetycką odpowiedzią na cykl poetycki Borowskiego pt. Gdziekolwiek ziemia...) zawarł wizję apokaliptycznej zagłady. W śpiewogrze Misterium niedzielne (1943) podjął próbę przezwyciężenia własnego katastrofizmu, przedstawiając świat czasu wojny jako groteskę i nawiązując do folkloru warszawskich przedmieść. W ostatnim tomie zwraca uwagę jego testament poetycki Do potomnego. Często posługiwał się konwencją snu, wizji, sięgał po formy ballady, kolędy, piosenki.Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Temu, który przyjdzie

Tadeusz Gajcy

Te­mu, któ­ry przyj­dzie Z tam­tej stro­ny, gdzie ma­ła ko­lum­na  nie­ba świe­ci, u stóp zie­mi drę­twej  my je­ste­śmy. Po­myśl: sen i ból nasz  na­po­jo­ny pul­so­wa­niem rze­ki,  kwia­tów szme­rem w po­wie­trzu nie­trwa­łym  sły­szysz jesz­cze pro­sty jak or­ga­ny.    Czas, co smut­ne cia­ło ma we­se­lić  kło­sy zgi­na nie­bie­skie jak da­chy  mia­sta twe­go, i ob­ło­ków kie­lich  chy­li w mło­dość mu­zycz­ną. Więc w bla­sku  rze­czy sto­isz, w rę­kach nić pej­za­żu  wi­jesz ja­sną, jak my złe że­la­zo.    Ach, tak się dzie­jom ju­trzen­nym na­patrz  jak my twa­rze w pło­mie­niu ku­te  zwra­ca­li­śmy, gdzie grom swo­je świa­tło  jak fon­tan­ny pod­no­sił łód­kę. [...]Tadeusz GajcyUr. 8 lutego 1922 r. w Warszawie Zm. 16 sierpnia 1944 r. w Warszawie Najważniejsze dzieła: Wczorajszemu, Kolęda, Widma, Do potomnego, Homer i orchidea pseud. Karol Topornicki, Roman Oścień Poeta, prozaik, dramatopisarz, krytyk literacki. Ukończył gimnazjum i liceum księży marianów na Bielanach. Od 1941 r. studiował filologię polską na podziemnym UW. Członek organizacji Konfederacja Narodu; współzałożyciel (1942), a od 1943 r. redaktor konspiracyjnego czasopisma tej organizacji ?Sztuka i Naród?. Żołnierz AK; brał udział w akcji składania wieńca pod pomnikiem Kopernika (25 maja 1943 r.). Zginął w powstaniu warszawskim wraz z Zdzisławem Stroińskim na Starym Mieście. Otrzymał nagrodę na podziemnym konkursie czasopisma ?Sztuka i Naród? za wiersz Wczorajszemu (1942), włączony później do antologii Słowo prawdziwe (1942). Nagrodzony także przez czasopismo ?Kultura i Jutro? (1943) za wiersz Rapsod o Warszawie. Wyraziciel ideowego i artystycznego grupy ?Sztuka i Naród?; w artykule Już nie potrzebujemy (?SiN? nr 11, 12 z 1943 r.) i O wawrzyn (wyd. ?Kierunki? 1967, nr 19) polemizował z literackimi poprzednikami, zarzucając poetom ?Skamandra? bezideowość i koniunkturalizm, a Awangardzie Krakowskiej ? ?ekwilibrystykę intelektualną?; poetów swojej generacji uważał za kontynuatorów katastrofizmu. Sam rolę poety widział w byciu odkrywcą tajemnicy bytu i wychowawcą narodu. W poematach Z dna nawiązującym do przeżyć z wojny obronnej 1939 r. oraz Widma wyd. w debiutanckim tomie z 1943 r. (będącym poetycką odpowiedzią na cykl poetycki Borowskiego pt. Gdziekolwiek ziemia...) zawarł wizję apokaliptycznej zagłady. W śpiewogrze Misterium niedzielne (1943) podjął próbę przezwyciężenia własnego katastrofizmu, przedstawiając świat czasu wojny jako groteskę i nawiązując do folkloru warszawskich przedmieść. W ostatnim tomie zwraca uwagę jego testament poetycki Do potomnego. Często posługiwał się konwencją snu, wizji, sięgał po formy ballady, kolędy, piosenki.Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Ogródek różany

Tomasz a Kempis

Autor „O naśladowaniu Jezusa Chrystusa” porusza problemy duchowe, pojawiające się w życiu ludzi. Oto książka będąca przewodnikiem, pomagającym w doskonaleniu życia duchowego dla zbudowania osobistej relacji z Panem Bogiem – obowiązkowa pozycja w biblioteczce każdego katolika. Fragment: „O bracie pielgrzymie! Niech ci nie będzie trudno oddalić się od przyjaciół i znajomych, którzy często są przeszkodą wiecznego zbawienia i ujmą boskiej pociechy. Gdzież są towarzysze twoi, z którymi bawiłeś się i śmiałeś ? — Nie wiem. — Opuścili mnie i odeszli. Gdzież jest, coś wczoraj widział? — Znikło. — Gdzież to, coś jadł i pił? Wszystko przeszło. Cóż ci zaszkodziło, żeś był wstrzemięźliwym? — Nic zgoła. — A więc mądry jest ten, który Bogu służy i gardzi światem i wszystkimi jego rozkoszami. — Zaiste, tak jest. Biada wszystkim upojonym uciechami świata, których wnet wszelkie przyjemne towarzystwo opuści i pogrzebie. Oto już wszyscy pomarli i nie wrócą do mnie, owszem ja za wolą Boga pójdę za nimi. Gośćmi byli na ziemi, jakim i ja jestem. Wszystko oni tu zostawili i ja toż zostawię. Jako cień nagle znikli i ja też zniknę”.

Rzeczy, które robisz we Lwowie, będąc martwym

Tomasz Nowakowski

GDY GINIE POLAK NA UKRAINIE, KAŻDY SCENARIUSZ JEST PRAWDOPODOBNY... W Olesku koło Lwowa, pod murami magnackiego zamku, dawnej siedziby Sobieskich, w tajemniczych okolicznościach ginie młody Polak. Jerzy Kawalec, nauczyciel z Radomia i przyjaciel rodziny zamordowanego, postanawia wyruszyć na Ukrainę, aby poprowadzić własne, prywatne śledztwo. Razem z kolegami nietuzinkowym księdzem oraz znudzonym konsulem jest o wiele bliżej rozwiązania zagadki, niż można by się spodziewać. Gdyby tylko miejscowa policja współpracowała zamiast utrudniać, a ktoś skutecznie nie zacierał śladów i nie mylił tropu. Prawda okaże się jednak zgoła inna od podejrzeń...