Serce Tajgi. Zbiór opowiadań

Artur Sobczak

Wojna Sprawiedliwości. Tak  też pełni własnej pychy zwą zagładę mojego ludu. Mojej przeszłości. Mojej cywilizacji i wartości przez nią dzierżących. Arkony... Ostatnia Arkonka, przeklęta, by mimo końca trwać. Kroczyć, żyć mimo dawnego zakończenia historii naszej. Świadek zmian, świadek powstawania nowych krain, świadek nienawiści i pogardy wobec mnie i wszystkiego co w życiu kochałam, które tylko tak gorszący mnie strach może tłumić. Na zawsze wrota Nawi przede mną zamknięte i obcować mi na tak obcej mojej ziemi, zwanej inaczej kogo byś się nie zapytał. Gaja zwaną tak przez rasy nowodzierżce Elfy, Lupiny, Wodniki i Wąmpierze, Jothrostrad, przez komunalnych jelenioludzi kontynent Bradę zasiedlających. Może Drzewnia, nazwa stara od Kosmicznego Drzewa się wywodząca. Moja. Przez Arkończyków i dzisiejsze krainy tlące we mnie iskrę złudnej nadziei, Pyrię i  Rusałcze Jezioroborze używana. Vedotea, nazwa pradawna. Do starych ludzi przynależna, gdy po świecie stąpała jeszcze nasza bogini kochana, chramowi, któremu pracę mego ciała oddałam. Święta buntowniczka, która stawiła się swym boskim władcom, by ludzkości dać nadzieję. Złamać cykl degradacji. Ciało świątynią człowieka, a każdy człowiek - bogiem... Cykl toczy się dalej. Zostałam tylko ja. Moje popadające w szaleństwo ciało i nieliczne demony, czy stwory mityczne, co to pamiętają starą naukę. Zasiądź zatem czytelniku, gdyż zabiorę Cię w początki sagi, epoki, którą przyszłe pokolenia "Końcem Jutra" będą zwać.

Quidam

Cyprian Kamil Norwid

“Quidam” to utwór Cypriana Kamila Norwida, polskiego poety, prozaika i dramatopisarza. Często jest on uznawany za ostatniego z czterech najważniejszych polskich poetów romantycznych.   Poemat ten jest bardzo charakterystyczny dla poglądów głoszonych przez Norwida w wielu jego dziełach. Pozwala on bliżej zorientować się w problematyce poruszanej zarówno w poprzednich, jak i późniejszych utworach tego wybitnego poety.  

Czerwony śnieg na Etnie

Jarosław Mikołajewski, Paweł Smoleński

Leonardo Sciascia nie mylił się, pisząc, że Sycylia jest metaforą. Bo jak inaczej mówić o miejscu uwodzącym różnorodnością odziedziczoną po wszystkich, którzy w ciągu wieków żeglowali przez Morze Śródziemne? W sycylijskich krajobrazach i miasteczkach jak w zwierciadle odbija się skomplikowana historia wyspy, a kontrasty nie dają o sobie zapomnieć: Wschód i Zachód, turyści i uchodźcy, mafia i praworządność, historia i nowoczesność. Jarosław Mikołajewski i Paweł Smoleński, jeden z Rzymu, drugi z Krymu, zabierają nas w wyjątkową podróż po Sycylii. Spotkanie poetyckie w więzieniu, gwarny targ rybny, stare świątynie, wyludnione centra miasteczek, dzielnice imigrantów to tylko kilka z licznych przystanków na trasie tej niezwykłej wyprawy. Czerwony śnieg na Etnie to pełna głębokiego humanizmu opowieść o złożonej naturze sycylijskiego świata i sycylijskiej duszy opowieść, w której poetycka czułość Mikołajewskiego i reporterska wnikliwość Smoleńskiego współtworzą barwny portret wyspiarskiej rzeczywistości. Pierwszy raz pojechaliśmy na Sycylię, ponieważ Jarek, który zna wyspę jak własną kieszeń, tak długo przekonywał Pawła, aż przekonał. Bo we dwóch lepiej się jeździ niż samemu. Bo dwie pary oczu więcej widzą niż jedna. A wino lub averna pite z przyjacielem lepiej smakują niż do lustra. Drugi raz pojechaliśmy na Sycylię, by ostatecznie sprawdzić, że powody, które skłoniły nas do pierwszego razu, były wystarczające, ale też najlepsze na świecie. No i z kim, jak nie z kumplem, można zażarcie debatować na temat kamiennego słonia z Katanii? Albo drogi wiodącej gdzieś w góry, która w oczywisty sposób jest drogą z Mazur lub Podlasia, tylko prowadzącą gdzie indziej? Autorzy

Wielkie bankructwo umysłowe. Rzecz o skrajnym sceptycyzmie naukowo-filozoficznym

Władysław Michał Dębicki

Cechą najbardziej znamienną umysłowości w obecnej doby jest, jak powszechnie wiadomo, przewaga materializmu i pozytywizmu. Ludzie, zajmujący się zagadnieniami umysłowymi wyższego rzędu, przesyceni i znużeni jałowymi spekulacjami, zażądali filozofii opartej na danych dotykalnych, na faktach oczywistych, niezbitych. Ponieważ zdało im się, iż takie dane znaleźć można tylko w dziedzinie empiryzmu, czyli zmysłowych doświadczeń, przeto za kryterium prawdy, dostępnej dla człowieka, ogłosili przede wszystkim, a nawet wyłącznie, świadectwo zmysłów. Prawda, rzeczywistość, zmysłowość to rzeczy jednoznaczne. Prawdą jest to jedynie, co nie potrzebuje żadnego dowodzenia, co jest pewne bezpośrednio i samo przez się, co jest stanowcze, niewątpliwe i jasne jak słońce. Powstała, jak się ktoś wyraził, nowa religia faktów pozytywnych, mająca swoich zagorzalców i swoje tłumy bezmyślnych czcicieli. Poczynione jednocześnie na wielu polach przyrodoznawstwa znakomite odkrycia wzmocniły niemało wiarę materialistów w pewność ich doktryny. Autor w niniejszym opracowaniu zajmuje się zagadnieniami i postaciami dotyczącymi sceptycyzmu naukowo-filozoficznego w ujęciu katolickim (przedsoborowym, a więc tradycyjnym nie zaś modernistycznym).

Duch czasu 2, czyli Wielka Krucjata Antymatriarchalna

Mirosław Piotr Jabłoński

Konsekwencje czynów przeszłości należy ponieść, nawet jeśli odbywały się one w świecie wirtualnym. Po 10 latach przerwy ponownie spotykamy bohatera powieści "Duch czasu, czyli: a w Pińczowie dnieje...". W miejsce zmysłowej EVE pojawia się powściągliwa YOLANDA. Niewykluczone, że maszyna mści się na właścicielu za krzywdę, jaką wyrządził przed laty jej imienniczce. Robert Crane dowiaduje się właśnie, że jest ojcem trójjajowo-trójplemnikowych trojaczków i zastanawia się nad udziałem w imprezie z okazji czwartych urodzin dzieci. To okazja, by spotkać się pozostałymi ojcami - kompanami Roberta sprzed lat. Śmiała, bezpruderyjna wizja przyszłości podana w lekki, humorystyczny sposób. Doskonała lektura dla miłośników polskiej fantastyki, na przykład fanów Dariusza Domagalskiego, oraz czytelników powieści science fiction autorstwa Kurta Vonneguta.

Nieczysta gra

Stanislaw Salapa

Zaślepienie i nieczysta gra podobne rodzą owoce. Jarosław Kurka budzi się któregoś dnia w całkiem nowej rzeczywistości. Jest rok 1989. Żegnajcie, towarzysze! Idzie nowe. Gospodarczą drogę donikąd zastępuje kapitalizm w swej surowej jeszcze i dzikiej postaci. Odchodzi uładzony i oswojony świat, w którym dyrektor Kurka czuł się bezpiecznie. Jak się zachowa, gdy ostatecznie uświadomi sobie ogrom otaczających go zmian? Czy pozwoli, by zawładnęły nim nostalgiczne wspomnienia? Czy zawalczy o należną mu pozycję i szacunek? Wyścig o odnalezienie swojego miejsca w nowo urządzonym świecie spędza mu sen z powiek. Podobnie jak piękna Katarzyna, z którą nawiązuje wyjątkową relację... Rzeczywistość nie odbiegała zanadto od snów Jarosława Kurki. Miała coś z sennych koszmarów, tyle tylko że nie dało się jej nijak zatrzymać i odprawić w niebyt. Chwilowa przerwa w obcowaniu z codzienną udręką mogła zaistnieć tylko po zapadnięciu w sen, ale ten wcale nie musiał przynosić wyłącznie wytchnienia, o czym sam miał okazję przekonać się, i to niejeden raz. Dotkliwość bezlitosnej rzeczywistości swoje źródło miała w czasach niezbyt odległych, ba, prawie tak bliskich, że wydawały się wyciągać pomocną dłoń, ale ta pozostawała z każdym przemijającym dniem już tylko blednącym złudzeniem odchodzącej w niebyt nadziei.

BASIA. Basia i przyjaciele - Lula

Zofia Stanecka

Alicja, zwana Lulą to kuzynka Basi. Przed nią ważny dzień już jutro zatańczy na scenie przed pełną widownią! Na samą myśl ściska ją w żołądku i nie może zasnąć... Chce wypaść jak najlepiej, ale sukces tylko połowicznie leży w jej rękach. Partnerką Luli jest nie kto inny, a Basia! Wszyscy wiemy, że kuzynce dziewczynki daleko do profesjonalnej prima baleriny. Co jeśli Basia popsuje tak długo przygotowywany występ? Jeśli skompromituje je przed wszystkimi? A może to Lula potknie się i zawiedzie oczekiwania swoich rodziców? Czy obawy Luli ziszczą się, a może martwi się zupełnie niepotrzebnie? Sięgnij po lekturę i dowiedz się, jak uda się występ kuzynek na scenie! Historia Luli nie tylko pokazuje jak wielkim stresem może być dla dziecka zwyczajne szkolne przedstawienie, ale przede wszystkim skłania do refleksji nad sposobem wychowania i oczekiwaniami, jakie rodzice stawiają swoim pociechom. Nowa seria o Basi i jej przyjaciołach dla nieco starszych czytelników pozwoli dzieciom dorastać w świecie ulubionej bohaterki, poznając bliżej przygody jej przyjaciół: Antka, Anielki, Titego, Janka, Luli i Zuzi. To przepełnione całą gamą emocji historie o relacjach z rówieśnikami i rodziną. Bohaterka stworzona przez Zofię Stanecką tym razem zachęca do rozmowy z dziećmi na trudniejsze tematy, jak na przykład stres przed występami oraz oczekiwania względem dzieci. Książkę pięknie zilustrowała Marianna Oklejak. Seria Basia i przyjaciele skierowana jest do starszych dzieci w wieku 6-10 lat.

Чарівний світ. Притча

Тимофій ГАВРИЛІВ

Знайдений у контейнері для сміття, герой роману «Чарівний світ» виростає серед волоцюг. Жертву грандіозної бізнес-афери, його переховують у відомчому готелі, де він знайомиться з покоївкою Мартою. Їхні стосунки об-риваються, коли герой, отримавши фальшивий паспорт, покидає країну. Проте минуле, з яким він, здавалося б, на-завжди розпрощався, раптом наздоганяє його.