Uroczysko

Zbigniew Nienacki

Nie śmiejmy się z legend. W każdej z nich jest ziarno prawdy, choć nie zawsze umiemy je wyłuskać z obrosłej wokół niego bajki i fantazji. Nieśmiały redaktor zostaje zaproszony do wzięcia udziału w archeologicznej ekspedycji, dzięki której ma nadzieję napisać ciekawy artykuł do swojej gazety. Wraz z profesorem Nemstą i jego grupą badawczą mają zbadać tajemniczy kurhan znajdujący się w samym środku otoczonego bagnami uroczyska. Wykopaliska jednak nie idą zgodnie z planem. Ktoś cały czas próbuje przeszkodzić poszukiwaczom w odkryciu prawdy o kurhanie. Czy ma z tym coś wspólnego złośliwość miejscowego diabła Kuwasy, który według legendy strzeże skarbów znajdujących się w grobowcu? Nieoczekiwanie okazuje się, że tajemnica kurhanu może mieć związek z pobliską XII-wieczną romańską kolegiatą i zniknięciem zabytkowego relikwiarza. Czy archeologom uda się rozwiązać zagadkę ukrytą w murach starożytnej świątyni, a dociekliwemu redaktorowi udowodnić, że nie taki diabeł straszny jak go malują? Powieść Zbigniewa Nienackiego Uroczysko została po raz pierwszy wydana w 1957 roku i nie była pomyślana jako książka o Panu Samochodziku. Autor zdecydował się jednak na zmianę głównego bohatera i rysu fabuły. Powieść już pod nowym tytułem Pan Samochodzik i święty relikwiarz została opublikowana jako część cyklu i stanowiła prequel do opowieści o przygodach detektywa-amatora.

KotoPiramidon

Dorota Mularczyk

Jest lipiec. Świeżo po przeprowadzce do nowego domu, znudzony, dziesięcioletni Marcel rysuje na kartce bloku rysunkowego wymyślonego kumpla. Dopiero co przeglądał encyklopedię dla dzieci i nie miał się z kim podzielić wrażeniami po przeczytaniu informacji na temat egipskich piramid. Bardzo go zaintrygowały i przepełniły swoją tajemniczością. Poczuł ogromną chęć zobaczenia ich na własne oczy i rozwiązać największą zagadkę tysiącleci - Co tak na prawdę w sobie kryją?

Dobry Niemiec to martwy Niemiec

Nikodem Pałasz

Powieściowe losy oficera Wehrmachtu i warszawskiego powstańca, które splotły się w niezwykłą historię W lipcu 1944 roku Warszawa przygotowuje się do powstania. Janek Brodawski (Szakal), młody żołnierz niepodległościowego podziemia, marzy tylko o tym, żeby dobrać się wreszcie do skóry Niemcom. Przypadkowe spotkanie z tajemniczym oficerem Wehrmachtu, Ansgarem Reuschem, wywraca jego świat do góry nogami. Ich regularne mecze tenisowe przeradzają się w dziwną, podszytą przyjaźnią i wzajemną fascynacją relację kata i ofiary. Tylko kto zostanie katem, a kto ofiarą? Tymczasem śledztwo w sprawie zabójstwa szefa SD i policji na dystrykt warszawski Generalnego Gubernatorstwa zatacza coraz szersze kręgi. Reusch musi stawić czoło podejrzeniom i lawirować między przełożonymi, żeby przetrwać i nie trafić na pierwszą linię zbliżającego się do Warszawy frontu. Nieudany zamach na Adolfa Hitlera uruchomi lawinę zdarzeń, która wchłonie Reuscha i Szakala, stawiając ich przed najtrudniejszymi w życiu wyborami.

W świecie wygnańców, wdów i sierot. O pewnym wariancie antropologii zaangażowanej

Marcin Kafar

 Zaangażowanie antropologa łączy trzy postawy autobiograficzne ‒ świadectwa, wyznania, wyzwania. Osią pracy jest napięcie między konwencjonalną teorią antropologiczną a przeżyciem, zwłaszcza przeżyciem granicznym choroby, śmierci i cierpienia. Autor odrzuca utrwalony sposób pisania o tych kwestiach, sprowadzający się najczęściej do rejestracji i interpretacji „rytuałów” im towarzyszących, społecznych wyobrażeń czy obrazów medialnych. Ze szlachetną premedytacją stawia przed czytelnikiem „nagą” prawdę przeżycia, jej banalność, marginesowość, jej wstyd i efekt poniżenia. Autor wadzi się z naszą mentalnością, z naszym najgłębszym „ja”, dokonując swoją pracą znaczącej transgresji etycznej. Tym, co wyróżnia autora spośród innych, jest wariant antropologii zaangażowanej przedstawiany ostentacyjnie, ma charakter programowego manifestu, zanurzenia zaangażowania w żywiole autobiograficznym. Trzy postawy jego autobiograficznego „ja” wybrzmiewają wspólnie. Antropologiczny lógos odnajduje w postawie świadectwa argumentacyjną siłę opisu zdarzeń i stawia na „wymowę faktów”. Antropologiczny ethos lokuje się w postawie wyznania, by odpowiednio ukształtowany w swej słownej formie badawczy raport mógł stać się ‒ ujawniającą doświadczenia i przeżycia ‒ przekonującą antyfikcją. Antropologiczny pathos przybiera postawę wyzwania, a czyni to, etycznie umocowany, dla poruszenia innych antropologów jako badaczy‒ludzi.

Wszechświat jako nadmiar

Marek Oramus

Książka składa się z małych opowieści o wielkim kosmosie, a także z tekstów o końcu świata, o naszych wyobrażeniach na temat kosmitów oraz o udanych i chybionych próbach przewidywania przyszłości. Przy okazji 50-lecia lądowania na Księżycu autor zastanawia się, jak wyglądałaby ziemska astronautyka bez tego ciała niebieskiego, jak przedstawiano Księżyc w literaturze SF i czy dojdzie wkrótce do nowego wyścigu na Srebrny Glob. Nie obawia się dywagować o sensie Wszechświata oraz o pomyśle, że jest to gigantyczny komputer, który coś oblicza. Tytułowy tekst stawia tezę, że potrzeba było tak ogromnego nadmiaru masy, energii i przestrzeni, by w jednym miejscu kosmosu powstała cywilizacja istot rozumnych. Nawet gdy autor bierze się za tematy podejmowane wcześniej w literaturze popularnonaukowej, czyni to w sposób odmienny od tradycyjnych ujęć. Wielokrotnie jego sądy idą pod prąd ustalonych poglądów. Dodatkową atrakcją jest odwoływanie się do literatury SF, która w ten sposób staje się tłem i kontrapunktem tych wywodów. Erudycja, kompetencja i szerokie spojrzenie na spektrum tematów związanych z miejscem ludzkości w kosmosie oto zalety wyróżniające Wszechświat jako nadmiar z grona podobnych opracowań. Czas Księżyca * Ogród planet * Wszechświat jako nadmiar * Piękne umysły * Koniec świata o dziewiątej * Obcy naszych marzeń * Nędza futurologii

Nowa akademia 2-l Kolory

Opracowanie zbiorowe

Niech Nowa akademia stanie się inspiracją do odkrywania świata razem z dzieckiem. Seria została podzielona na trzy działy tematyczne, a zadania dopasowane do wieku i możliwości 2-latka.

Choroba afektywna dwubiegunowa, czyli ze skrajności w skrajność

Monika Kotlarek

Życie z ChAD ― poradnik dla chorych i ich bliskich Sekielski Brothers Studio: Farbowanie życia - rozmowa Moniki Kotlarek z Małgorzatą Serafin Od hurraoptymizmu po głębokie przygnębienie, od hiperaktywności po kompletny marazm, z górki w dołek. Sam to odczuwasz albo masz w swoim otoczeniu kogoś, komu zdarzają się podobnie ekstremalne wahania nastroju, energii i zachowań? To może być ― ale nie musi! ― oznaka poważnej choroby. Ten poradnik, choć nie zastąpi rzecz jasna specjalistycznego leczenia, może pomóc ją zdiagnozować i zminimalizować jej skutki. Czym jest, a czym nie jest choroba afektywna dwubiegunowa, w skrócie ChAD? Przede wszystkim NIE JEST oznaką słabości charakteru czy woli. Ani zwyczajną huśtawką nastrojów. Jest natomiast ciężkim, przewlekłym i dożywotnim schorzeniem, którego skutki można minimalizować odpowiednio dobranymi lekami i terapią. Warto dodać, że zaburzenie afektywne dwubiegunowe często jest mylone z borderline, czyli "osobowością pogranicza" ― spora część objawów bowiem jest podobna. Co istotne, konsekwencje złej diagnozy wpływają na skuteczność leczenia. Ten poradnik, stanowiący również kompendium wiedzy na temat różnych odmian choroby, rozwiewa większość związanych z nią mitów i stereotypów. Przede wszystkim jednak jest pomyślany jako pomoc dla chorych i ich bliskich, często bezradnych w obliczu wyzwań, jakie stawia przed nimi ChAD. W książce znajdziesz odpowiedzi na najważniejsze pytania dotyczące choroby afektywnej dwubiegunowej O książce i Autorce w mediach: Onet.pl/Styl-zycia: Ze skrajności w skrajność. Na czym polega choroba dwubiegunowa? Wprost.pl: „Wciąż boimy się, że nazwą nas świrami”. Cała prawda o chorobie afektywnej dwubiegunowej Zwierciadlo.pl: ChAD, choroba afektywna dwubiegunowa – życie na huśtawce [WYWIAD Z MONIKĄ KOTLAREK] Psychologiaprzykawie.pl: To, co niewidoczne dla oczu Deon.pl: "Z chorobą afektywną dwubiegunową można żyć, trzeba tylko przestrzegać kilku zasad" [WYWIAD z Moniką Kotlarek] Deon.pl: Choroba afektywna dwubiegunowa w małżeństwie. Jak budować zdrowy i szczęśliwy związek? Deon.pl: "Twoja ukochana osoba nie jest osobą złą". Gdy umawiasz się z kimś z chorobą afektywną dwubiegunową Deon.pl: Jak zapanować nad stresem? Poznaj trzy skuteczne sposoby Hellozdrowie.pl: „Można stworzyć szczęśliwy związek, udane małżeństwo, można pracować, tylko trzeba być uważnym”. O życiu z ChAD mówi Monika Kotlarek Apsychologia (podcast): Rozmowa z Moniką Kotlarek o tym, czym jest ChAD Eska Rock (Drogowskazy): Od euforii do rozpaczy, czyli choroba afektywna dwubiegunowa Rdc.pl (Kobiecy wieczór): Depresja, borderline, choroba afektywna dwubiegunowa - rozmowa z Moniką Kotlarek Możesz myśleć inaczej (podcast Moniki Gawrysiak): Choroba afektywna dwubiegunowa - rozmowa z Moniką Kotlarek Posłuchaj audiobooka: 

Warszawa literacka przełomu XIX i XX wieku

Łopuszański Piotr

Codzienne życie literatów Warszawy, jego specyfika (powszechne jadanie śniadań w mleczarniach i handelkach oraz bywanie w kawiarniach i na jour fixeach) i towarzyszące mu zabójstwa z miłości i pobicia z urażonej ambicji, orgie i nieślubne dzieci, zakazy cenzury i próby ich obejścia, słowem - to, o czym nie piszą podręczniki literatury. Odkłamane sylwetki pisarzy, które czasem fałszowano - ze względów obyczajowych, towarzyskich czy politycznych. Szczególnie ucierpiało pokolenie pozytywistów, z których niezasłużenie uczyniono nudziarzy, z kolei do twórców Młodej Polski przylgnęło miano szaleńców. Pięćdziesiąt lat historii Warszawy - od powstania styczniowego po wybuch I wojny światowej - miasta znaczącego, dawnej stolicy Rzeczypospolitej, sprowadzonej przez zaborcę do rzędu miasta gubernialnego na rosyjskiej prowincji. Przemiany cywilizacyjne w Warszawie, życie pisarzy pod zaborem rosyjskim, dokonania twórcze, sukcesy wydawnicze, skandale, romanse - to znajdziemy w książce "Warszawa literacka przełomu XIX i XX wieku". Piotr Łopuszański (ur. 1966 we Francji) - pisarz, publicysta. Z wykształcenia filozof. Na Uniwersytecie Warszawskim studiował także polonistykę i historię sztuki. Jako publicysta zadebiutował w 1991 roku na łamach prasy literackiej. Publikował m.in. na łamach "Życia Warszawy", "Przeglądu Artystyczno-Literackiego", "Twórczości", "Podkowiańskiego Magazynu Kulturalnego", "Pamiętnika Literackiego", "Stolicy" i "Skarpy Warszawskiej". Zajmuje się badaniem życia i twórczości Bolesława Leśmiana, o którym wydał 4 książki. Ponadto opublikował m.in. biografię "Gustaw Holoubek. Filozof bycia, PRL w stylu pop" oraz "Warszawę literacką w PRL" i "Warszawę literacką w okresie międzywojennym".