Przewodnik opracowywania rozprawy doktorskiej w naukach o zarządzaniu

Janusz Zawiła-Niedźwiecki

Przewodnik ma być przydatny wszystkim kandydatom przygotowującym rozprawy doktorskie w dyscyplinie nauk o zarządzaniu oraz początkującym promotorom rozpraw. W Polsce wszystkie doktoraty mają taką samą naturę naukową, stawiane im są te same oczekiwania, zróżnicowanie polega tylko na dwóch różnych ścieżkach formalnego dochodzenia do uzyskania efektów uczenia się (tzn. wiedzy, umiejętności i kompetencji społecznych) oczekiwanych od doktora nauk: ścieżka szkoły doktorskiej lub ścieżka eksternistyczna. Jako że doktorat eksternistyczny w sensie naukowym nie różni się od doktoratów opracowywanych w ramach studiów w szkole doktorskiej, to książka ta może być wsparciem dla wszystkich kandydatów do stopnia doktora w naukach o zarządzaniu, a prawdopodobnie i w innych dyscyplinach dziedziny nauk społecznych. Autor przedstawia ten Przewodnik jako owoc swych doświadczeń z prowadzenia doktoratów przygotowywanych w trybie eksternistycznym oraz rezultat przemyśleń w konsekwencji licznych obserwacji i dyskusji prowadzonych w toku konferencji i seminariów poświęconych opiece promotorskiej i przygotowywaniu rozpraw doktorskich. Wywód nie ma charakteru wykładu z zakresu metodologii nauk, jest zbiorem porad jak opracować typową rozprawę z zakresu nauk o zarządzaniu. Dotyczą one tego: - jak sprawnie poradzić sobie z nadaniem prawidłowego kształtu rozprawie, - jak wykorzystać dorobek zawodowy kandydata, - jak prowadzić w tekście rozprawy dyskusję naukową, - co to są: metodologia, metodyka, metody, narzędzia i techniki badawcze, - dlaczego istotny jest tytuł i streszczenie rozprawy? - czemu tak ważne jest ustalenie luki naukowej, którą rozprawa ma wypełnić, - co to są i czemu służą cele, hipotezy, pytania badawcze, - jak uporać się z zakresem podmiotowym, przedmiotowym, czasowym i przestrzennym pola badawczego, - jak zaplanować proces badawczy, - jakie pułapki czyhają na doktoranta, - co ma zawierać podsumowanie, - jak przygotować bibliografię i jak cytować źródła.

Skuteczność metody neurofeedback w leczeniu zaburzeń poznawczych u osób chorych na schizofrenię paranoidalną

Kasper Czech

Koncepcja zaburzeń poznawczych jako podstawowych składowych patomechanizmu schizofrenii sięga jednej z pierwszych klasycznych publikacji o tej chorobie autorstwa Emila Kreapelina. Dziś funkcjonowanie poznawcze pacjentów schizofrenicznych jest obszernie zbadane (por. Borkowska, 2012; Chlewiński, Grzywa, 1984a; 1984b; Jakubik, 2003; Jakubik i in., 2000; Klasik i in., 2005a; Sęk, 1969). Badacze zgadzają się, że objawy kliniczne zespołu paranoidalnego, takie jak: autyzm, zmiany w sferze uczuć, a także omamy i urojenia, są jedynie „wierzchołkiem góry lodowej” – symptomami widocznymi. Patomechanizm schizofrenii sięga głębiej. Proces schizofreniczny poprzedzający rzut choroby oraz trwający w czasie remisji obejmuje postępujące zaburzenie przetwarzania informacji, w którym na pierwszy plan wysuwa się dysfunkcja uwagi, pamięci oraz procesów myślenia (Jakubik, 2003). (fragment wstępu)

Anioł ognisty - mój anioł lewy

Juliusz Słowacki

Anioł ognisty — mój anioł lewy... Anioł ognisty — mój anioł lewy    Poruszył dawną miłości strunę.  Z tobą! o! z tobą, gdzie białe mewy,    Z tobą w podśnieżną sybirską trunę,  Gdzie wiatry wyją tak jak hyjeny,  Tam, gdzie ty pasasz na grobach reny. [...]Juliusz SłowackiUr. 4 września 1809 r. w Krzemieńcu Zm. 3 kwietnia 1849 r. w Paryżu Najważniejsze dzieła: Kordian (1834), Anhelli (1838), Balladyna (1839), Lilla Weneda (1840), Beniowski (1840-46), Sen srebrny Salomei (1844), Król-Duch (1845-49); wiersze: Grób Agamemnona (1839), Hymn o zachodzie słońca (1839), Odpowiedź na ?Psalmy przyszłości? (1848) Polski poeta okresu romantyzmu, epistolograf, dramaturg. W swoich utworach (zgodnie z duchem epoki i ówczesną sytuacją Polaków) podejmował problemy związane z walką narodowowyzwoleńczą, przeszłością narodu i przyczynami niewoli. Jego twórczość cechuje kunsztowność języka poetyckiego. W późniejszym, mistycznym okresie stworzył własną odmianę romant. mesjanizmu i kosmogonii (system genezyjski). Studiował prawo w Wilnie, krótko pracował w Warszawie w Komisji Rządowej Przychodów i Skarbu oraz w Biurze Dyplomatycznym Rządu powstańczego 1831 r. Podróżował po Szwajcarii, Włoszech, Grecji, Egipcie i Palestynie. Osiadł w Paryżu, gdzie zmarł na gruźlicę i został pochowany na cmentarzu Montmartre. W 1927 r. jego prochy złożono w katedrze na Wawelu. autor: Katarzyna Starzycka Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Hebrajska epigrafika nagrobkowa w Polsce

Leszek Hońdo

Cmentarz żydowski z nagrobkami i inskrypcjami jest zjawiskiem kulturowym. Jest świadectwem przemijania i trwania. Odnosi się do tego, co jest nieprzemijające i ponadczasowe. Ukazuje to, co ulotne i zmienne. Jest obrazem dokonujących się przemian w społeczności żydowskiej. Jest źródłem historycznym. Językowy obraz śmierci i zjawisk z nią związanych odwołuje się do różnych sposobów utrwalenia inskrypcji poczynając od czystego nazewnictwa (inskrypcje onomastyczne), a kończąc na metaforyczno-peryfrastycznych obrazach nadających inskrypcjom charakter poetycki. Przedstawiony materiał obejmuje cmentarze w Polsce, choć w wielu punktach odnosi się do tradycji nie tylko Żydów w Polsce, ale szerzej – do tradycji aszkenazyjskich Żydów. Schemat formularza inskrypcji jest bowiem podobny do inskrypcji występujących na cmentarzach w Niemczech, Czechach, Słowacji, Austrii czy Ukrainy. Należy także pamiętać, że we współczesnych granicach Polski występują wskutek zmian granic różnorodne tradycje europejskich Żydów.

Albert Speer. Architekt diabła

Luigi Romolo Carrino

Kim jest geniusz architektury III Rzeszy? Dlaczego stał sie bliski Hitlerowi? Albert Speer był architektem Hitlera. Zbrodniarz odpowiedzialny za deportacje i wykorzystywanie europejskiej ludności cywilnej. Mianowany przez Hitlera w lutym 1942 r. ministrem uzbrojenia. Wykorzystywał jeńców w przemyśle wojennym. Przesłuchiwany w Norymberdze 19 czerwca 1946 r., zeznał, że Hitler zdradził naród niemiecki, "rzucając go w przepaść". W tym portrecie prześledzimy życie geniusza estetyki Trzeciej Rzeszy.

Dzieci królowej elfów. Dzieci królowej elfów 8 - Ostatnia podróż (#8)

Peter Gotthardt

Historii o elfach istnieje tyle, ile gwiazd na niebie. Oto jedna z nich. Jest to opowieść o niewielkiej grupie elfów, które nagle znalazły się bardzo daleko od domu. Drogę powrotną zagradzają im wysokie góry i przepastne morza. Napotykają też wrogów, którzy ścigają ich bez litości. Ale nic nie jest w stanie sprawić, żeby elfy zaniechały swojej podróży. Na przekór niebezpieczeństwu i wszelkim przeszkodom chcą dotrzeć do domu. Dzień za dniem wędrują na wschód w kierunku Krainy Elfów, gdzie zielenią się bujne lasy, a źródła tryskają życiodajną wodą. "Ostatnia podróż" to ósma i ostatnia część serii "Dzieci królowej elfów". Petter Gotthardt urodził się w 1946 roku w Kopenhadze. Od dziecka czytał wiele książek, przede wszystkim powieści przygodowe ale i literaturę fachową, związaną z historią, geografią, naturą i wynalazkami. Swoje książki bazuje na szerokiej wiedzy, zgłębianej przez lata. Po ukończeniu szkoły średniej w 1965 roku, Gotthardt podjął studia bibliotekarskie. W latach 1971-2006 pracował w bibliotece dla dzieci. Podczas swojej pracy, organizując zajęcia dla dzieci, sam nauczył się opowiadać historie. Debiutował w 1984 roku książką "Fionn, jego wojownicy i czerwona czarownica". Jest to zbiór opowiadań z Cyklu Feniańskiego o słynnym irlandzkim wodzu, Fionnie i jego wojownikach. Jego druga książka, "Czarna Włócznia", również bazuje na irlandzkich legendach. Po przerwie w pisaniu, związanej między innymi z objęciem stanowiska redaktora w wydawnictwie, Gotthardt ponownie powrócił do pisania książek w 1999 roku. Praca w wydawnictwie nauczyła go pisania historii dla dzieci. Stara się, aby jego książki były interesujące, łatwo zrozumiałe dla najmłodszych i przystosowane do czytania zarówno przez dzieci, jak i na głos, przez rodziców. Autor lubi, gdy jego pomysły stają się rzeczywistością, gotową do czytania historią, która cieszy innych.

Vim. Kurs video. Zostań administratorem systemów IT

Piotr Kośka, Piotr Tenyszyn

Wybierz kurs Vim i zostań administratorem systemów IT Edytor tekstowy Vim to właściwie wieloplatformowy klon edytora tekstu vi. Jego możliwości jednak są większe od vi, aktualnie więc Vim jest chętnie wybierany przez programistów pracujących w systemach uniksowych i pochodnych. W związku z tym ktoś, kto planuje karierę developera, testera, czy - właśnie - administratora tego typu systemów, powinien się zapoznać także z edytorem Vim. Bo choć nie należy on do najprostszych w obsłudze i nie jest intuicyjny, to gdy już się go w pełni opanuje, ujawnia swoje zalety, a praca w nim przynosi wymierne korzyści. Edytor tekstowy Vim należy do rodziny wolnego oprogramowania o otwartym kodzie źródłowym. Wydany po raz pierwszy w 1991 roku, jest stale usprawniany i rozwijany. Linuksowcy naprawdę go lubią - Vim kilkukrotnie został uznany za najpopularniejszy edytor tekstowy przez społeczność skupioną wokół „Linux Journal”. Także autorzy proponowanego przez nas kursu często pracują z Vimem - i chętnie pomogą Ci się z nim zapoznać. Przybliżą go w sposób możliwie prosty, tak by można było szybko pojąć, o co w nim chodzi, poznać komendy i zacząć samemu działać w tym edytorze. Co Cię czeka podczas naszego kursu Vim? W trakcie kursu Vim: Dowiesz się, czym jest Vim. Skonfigurujesz swoje środowisko pracy. Poznasz metody działania z tekstem w Vimie. Opanujesz tajniki funkcji dostępnych w edytorze. Zobaczysz, jakie ułatwiające pracę skróty oferuje Vim. Co więcej... Zbudujesz własne środowisko edytorskie i programistyczne. Vim. Kurs video. Zostań administratorem systemów IT ukończysz na poziomie podstawowym, co oznacza, że zapoznasz się z najważniejszymi informacjami o środowisku Vim i jego funkcjach oraz uzyskasz umiejętności potrzebne do rozpoczęcia w nim pracy. Szkolenie przygotuje Cię do pisania tekstu i zarządzania nim w prosty sposób. Tylko dla orłów? Niekoniecznie Początkujący programiści wydają się czasem nieco onieśmieleni Vimem. Powodów jest kilka. Komuś, kto nigdy nie miał z nim do czynienia, Vim może się wydawać wizualnie ubogi, do tego trudny w obsłudze. Wreszcie sam wygląd tekstu - taki „nieestetyczny”. Okazuje się jednak, że większość tych cech Vima to nie wady - znajomość komend i sposobu poruszania się w edytorze pozwala łatwo poprawić jego wygląd. Problemy z obsługą szybko znikają w miarę praktyki, a to, jak wygląda tekst... cóż, co kto lubi i jak komu wygodnie. Za to Vim jest dostępny za darmo na wszystkie duże systemy: Linux to oczywiste, ale także Windows i macOS. Edytor nie ma menu, wszystko rozgrywa się tu z zastosowaniem skrótów klawiszowych. Znowu - co kto lubi. Początki z Vimem bywają w związku z tym trudne, ale posiada on praktycznie wszystko, co tego typu edytor tekstu mieć powinien. Do tego mnóstwo dostępnych od ręki wtyczek, obszerna dokumentacja i... nasz kurs! Pamiętaj, jeśli czegoś brakuje Ci w Vimie, oznacza to, że po prostu jeszcze nie dotarłeś do odpowiedniego skrótu lub wiedzy, jak się dana funkcja nazywa. Bo że ona gdzieś w Vimie jest, to pewne. Sprawdź także kursy React dostępne w naszej ofercie.

Wilk i człowiek

Wilhelm Grimm

Wilk i człowiek Lis pewnego razu opowiadał wilkowi o sile człowieka. Żadne zwierzę nie mogło mu się oprzeć i zwierzęta musiały używać podstępu, ażeby się odeń obronić. Na to odpowiedział wilk: — Gdybym się kiedykolwiek natknął na człowieka, to chciałbym się z nim zmierzyć. — Mogę ci to ułatwić, — rzekł lis: — przyjdź do mnie jutro z rana, to ci pokażę człowieka. Wilk stawił się o świcie, a lis wyprowadził go na drogę, po której codziennie chodził myśliwy. [...]Jacob i Wilhelm GrimmJacob Grimm ur. 4 stycznia 1785 w Hanau, zm. 20 września 1863 w Berlinie oraz Wilhelm Grimm ur. 24 lutego 1786 w Hanau, zm. 16 grudnia 1859 w Berlinie Najważniejsze dzieła: kolekcjonowany od roku 1806 a publikowany od 1812 zbiór baśni, bajek ludowych, podań i opowieści Bracia Grimm jako pierwsi zapisywali ludowe baśnie i podania w formie bliskiej tej, w jakiej zostały one opowiedziane, powstrzymując się od literackiego upiększania materiału. Można ich zatem uznać za pionierów badań etnograficznych, mimo że nie prowadzili badań terenowych, lecz zapraszali do swojego mieszkania osoby opowiadające baśnie. Zbieraniem materiału zajmował się głównie Jacob, natomiast Wilhelm nadawał tekstom ostateczny kształt literacki. Najbardziej znane utwory ze zbioru to Królewna Śnieżka, Kopciuszek czy Piękna i Bestia. Bracia Grimm są również autorami wielotomowego słownika języka niemieckiego (Deutsches Wörterbuch). Jacob jest odkrywcą "prawa Grimma" w językoznawstwie, dotyczącego rozwoju praindoeuropejskich spółgłosek w językach germańskich i sąsiednich. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.