Kraj najszczęśliwszych kobiet. O czym szepczą omańskie ściany

Anna Machowska-Wądołowska

Hasina ma sprecyzowany plan na życie, z kuzynem w roli męża byle nie jako druga żona! Naiema co prawda nigdy nie poczuła motyli w brzuchu, ale wie, że one czekają w niebie. Lea, do niedawna walcząca feministka, z zapałem neofitki studiuje od kilku miesięcy w szkole koranicznej. Amira jest nowoczesną, wyzwoloną kobietą, nie bagatelizuje jednak nigdy zagrożeń ze strony złych duchów Autorka Kraju najszczęśliwszych kobiet spędziła w Omanie dwa lata. W swojej książce bez oceniania obserwuje sytuację mieszkanek tego regionu i z uwagą wsłuchuje się nie tylko w to, o czym się głośno mówi, lecz także w to, co pada między wierszami. Jej przewodniczkami jest sześć kobiet, ale rozmawia też z wieloma innymi. Jedne urodziły się w Omanie, dla pozostałych stał się on drugim domem. Jest wśród nich córka wodza dużego omańskiego plemienia, jest wnuczka arabskiej niewolnicy, są służące, biznesmenki, wolontariuszki z Wielkiego Meczetu oraz uczennice szkoły szariatu. Ich odmienne doświadczenia ukazują islamski świat z różnych perspektyw, dając niejednoznaczny obraz kraju uznawanego przez mieszkańców za wyjątkowo szczęśliwy. Co się dzieje za zamkniętymi drzwiami kobiecych hosteli? Na czym polega nauka w szkole szariatu i czy każdy może ją podjąć? Co Omańczycy robią z dziećmi grzechu? Czy za cudzołóstwo w Omanie nadal grozi chłosta? Jak wyglądają arabskie wesela? Co grozi za praktykowanie magii? Dlaczego czasem życie w kraju najszczęśliwszych kobiet jest niemożliwe? To tylko część spośród wielu pytań, na które odpowiada ta książka.

Zielone pastwiska

Kasia Bulicz-Kasprzak

Po raz kolejny odwiedzamy Tynczyn, wieś nad brzegiem Huczwy, by poznać dalszy ciąg opowieści inspirowanej prawdziwymi wydarzeniami. Gdy wielki świat martwi się krachem na nowojorskiej giełdzie i olimpiadą w Los Angeles, Tynczyn mówi o ślubie Dołegówny z Dyziem Adamczukiem. Gdy Polska żyje przewrotem majowym, wyborami "brzeskimi" i konstytucją kwietniową, ludzie w Tynczynie wciąż się spierają, czy Jadźka Adamczukowa ukradła krowę Kornelowiczowej czy też nie. Czyżby tutejsi chłopi nie wiedzieli, co się dzieje na świecie? Oczywiście, że wiedzą, wszak czytają gazety. Ważniejsze jednak są dla nich własne sprawy. Trzeba dzieci nakarmić, pole zaorać, len zebrać, fasolę wyłuskać, a tu pogoda marna, drożyzna postępuje, zarobiony pieniądz z dnia na dzień traci wartość. Kto by się przejmował wyborami w Niemczech, gdy do garnka nie ma co włożyć? Okazuje się jednak, że historia ma większy wpływ na losy zwykłych szarych obywateli, niż im się to wydaje. Kto by pomyślał, że zamach na Pierackiego w Warszawie rozpocznie lawinę zdarzeń, które wstrząsną Tynczynem i na zawsze pozostaną w pamięci jego mieszkańców. Nikt nie żyje na marginesie historii, bo, jak powiedziała Teofila Lipczewska: "Cała ta historia to ogromny gmach wzniesiony z milionów ludzkich żyć. Kasia Bulicz-Kasprzak - choć dziś mieszka w mieście, od lat jest związana ze wsią; od pokoleń chłopka, właścicielka niewielkiego gospodarstwa na Zamojszczyźnie. Potrafi doić krowy, prowadzić ciągnik. Odróżnia zboża jare od ozimych i zna tajniki uprawy buraków cukrowych. Niezmiennie fascynuje ją polska wieś, jej specyficzny klimat i relacje między mieszkańcami. Pisarka, matka, gospodyni.

Jungle Tales of Tarzan

Edgar Rice Burroughs

“Jungle Tales of Tarzan“ is a collection of short stories by Edgar Rice Burroughs, an American fiction writer, who created such great characters as Tarzan and John Carter of Mars.   This is a collection of twelve loosely connected short stories comprising the sixth book in a series of twenty-four books about the title character Tarzan. The story follows Tarzan's adventures, from his childhood being raised by apes in the jungle to his eventual encounters with other humans and Western society.  

Październik

Aloysius Bertrand

Październik Żegnajcie, piękne dni jesieni!(A. de Lamartine) Powrócili mali Sabaudczycy i już głos ich dopytuje się o dźwięczne echo ulic pobliskich; jak jaskółki przylatują śladami wiosny, oni wyprzedzają zimę. Październik, goniec zimy, puka do drzwi naszych domostw. [...]Aloysius Bertrand Ur. 20 kwietnia 1807 w Ceva (w płn. Włoszech) Zm.29 kwietnia 1841 w Paryżu Najważniejsze dzieła: Gaspard de la nuit, Peter Waldeck ou la chute d'un homme Własc. Louis Jacques Napoléon Bertrand, francuski poeta, dramaturg i dziennikarz. Jako pierwszy pisał poematy prozą. Syn oficera żandarmerii i córki burmistrza miasta Cevy. Uczęszczał do gimnazjum w Dijon. Po śmierci ojca w 1828 r. jako najstarszy syn został głową rodziny, ale mógł studiować dzięki pomocy finansowej ciotki. Założył pismo literackie, w którym opublikował m.in. debiutanckie wiersze Alfred de Musset. Jego własna poezja zyskała uznanie Victora Hugo. Przeniósł się do Paryża, gdzie żył w biedzie, następnie wrócił do Dijon i objął redakcję czasopisma literacko-politycznego ,,Patriote de la Côte-d'Or", na łamach którego głosił poglądy republikańskie. Pisywał również do czasopism paryskich. W 1833 r. ponownie przeprowadził się do Paryża, po wielu trudnościach znalazł pracę i sprowadził do siebie matkę i siostrę. Podjął też na nowo starania o wydanie swojego nowatorskiego poematu prozą ,,Gaspard de la nuit" oraz o wystawienie którejś ze swoich sztuk teatralnych. W 1838 zachorował na gruźlicę i od tej pory spędzał wiele czasu w szpitalach. Poemat Gaspard de la nuit został opublikowany dopiero po śmierci autora w 1841.Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Striptiz

Georges Simenon

Celita jest striptizerką w nocnym klubie Monico w Cannes. A do tego kochanką szefa klubu, pana Leona. Nawet jeśli ku rozpaczy Florence, żony pana Leona. Bo dla Celity jest to rodzaj rekompensaty za dotychczasowe niepowodzenia życiowe i niesprawiedliwy dla niej los. Marzy, że któregoś dnia to ona zostanie tutaj panią...I może stało by się tak, gdyby nie Maud. Gdy ta młoda striptizerka zjawia się w klubie, dosłownie oczarowuje pana Leona swa niewinnością i pięknym ciałem. A starej kochance pozostają złudzenia. Albo...

Dobra nauczka

Abgar Sołtan

Kajetan Abgarowicz pseudonim Abgar Sołtan (1856-1909) polski dziennikarz, powieściopisarz i nowelista pochodzenia ormiańskiego, reprezentant gawędy szlacheckiej. Twórczość Abgarowicza mieściła się w nurcie popularnej beletrystyki romansowej i przygodowej. Wśród współczesnych mu czytelników cieszyła się powodzeniem. Abgarowicz interesował się życiem Rusinów i przyczynił się do popularności kultury huculskiej w Polsce. Niniejsza publikacja to piękna i zarazem pouczająca opowieść o pierwszej miłości i pierwszym rozczarowaniu. A może jednak nie tak do końca? Warto przeczytać, aby się dowiedzieć. Polecamy!

Wychowani przez niedojrzałych emocjonalnie rodziców. Jak odzyskać wiarę w siebie i żyć życiem, którego pragniesz

Lindsay C. Gibson Gibson

Czy ciągle szukasz aprobaty swoich działań u innych? Czy skupiasz się na zaspokajaniu cudzych potrzeb kosztem własnych? Czy uważasz, że tyko poświęcenie jest dowodem miłości? Czy dbanie o sobie uważasz za oznakę egoizmu? Czy masz trudności z wyznaczaniem i egzekwowaniem swoich granic? Czy obawiasz się wyrażać odmienne zdanie? Czy stale zmagasz się z gniewem, smutkiem, urazą lub wstydem? Jeśli twoja odpowiedź na większość z tych pytań brzmi tak, to ta książka jest dla ciebie! Rodzice niedojrzali emocjonalnie oczekują, że to ich dziecko będzie stawiało na pierwszym miejscu. Nie dbają o zaspokojenie jego potrzeb, ignorują jego uczucia, nie szanują jego granic. Dzieci takich rodziców wyrastają na ludzi wycofanych, których przepełniają wstyd, gniew i lęk. Na ludzi, którzy nie mają dostępu do swojej intuicji i do swoich emocji, szukają aprobaty zamiast prawdziwej relacji i zawsze stawiają siebie na ostatnim miejscu. Możliwe jest jednak inne podejście do życia takie, które pozwala umiejętnie troszczyć się o siebie w każdej sytuacji. Dbanie o siebie nie oznacza egoizmu, lecz szanowanie siebie i życie zgodnie ze swoim wewnętrznym głosem. Czas postawić na pierwszym miejscu siebie, bo zdecydowanie na to zasługujesz! Dzięki tej książce: odzyskasz kontakt ze swoim prawdziwym Ja, poznasz i zrozumiesz swoje emocje, nauczysz się wyznaczać granice i stawiać czoła wyzwaniom, dowiesz się, jak chronić się przed postępowaniem nie fair, przestaniesz usprawiedliwiać ludzi, którzy cię krzywdzą, nawiążesz zdrowe relacje z innymi ludźmi, będziesz pewnie radzić sobie z codziennymi stresorami, zaczniesz stawiać siebie na pierwszym miejscu zamiast przedkładać potrzeby innych ludzi nad własne.

Ostatnie zdjęcie

Aldona Szczygieł

Nawet czas nie jest w stanie odebrać nam tych pięknych chwil, które nosimy w sercu Nastoletni Franek wychowuje się w sierocińcu prowadzonym przez siostry zakonne. Kiedy odnajduje babcię, jego świat nabiera barw, a w sercu pojawia się nadzieja. Kusząca wizja powrotu do domu wkrótce jednak okazuje się niemożliwa do zrealizowania. Wspomnienia, które dla Franka stanowiły najpiękniejsze obrazy, z głowy staruszki uciekają jedno po drugim. Chłopak z miejsca podejmuje walkę o ocalenie ich, a jedyną metodą wydaje mu się odzyskanie dla babci zdjęć z dawnych czasów, które mają jej przywrócić pamięć Ostatnie zdjęcie to wzruszająca opowieść o poszukiwaniu prawdziwej bliskości, o mozolnej walce z nieuleczalną chorobą i nadziei, która nigdy nie gaśnie. Aldona Szczygieł kulturoznawca, pedagog, fotograf dziecięcy. Miłośniczka magicznych miejsc, pięknych wnętrz i czekolady. Wielbiąca bajki z duszą i stare domy. Kocha naturę, a szczególnie morze i nadmorskie lasy. Autorka bloga lifestylowo-fotograficznego. Promuje radosne rodzicielstwo, wspólne czytanie i chwytanie aparatem każdej ulotnej chwili. Jej debiutancka powieść Ostatnie zdjęcie porusza temat Alzheimera choroby przez dzieci nierozumianej, która jednak często dotyka ich bliskich.