LUST. Lodowy Hotel 4: Pieśni Lodu i Pary - Opowiadanie erotyczne

Vanessa Salt

Nad niewielką chatą z dala od Lodowego Hotelu zapadła noc. Henrik i Vanessa oraz pozostałe trzy pary szykują się na upojną sesję w saunie. Jednak jeszcze przed wejściem do sauny, Anastasia wyciąga laskę lotosu - wielkie dildo wystrugane z drewna. Wszyscy wpatrują się w nią z oczekiwaniem. Atmosfera robi się gorąca.

Jak fotografować kota

Joanna Zaleska

Naucz się robić swojemu pupilowi zachwycające zdjęcia Kot to zwierzę szlachetne i pełne gracji. Miłe i drapieżne jednocześnie. Kto ma kota, ten wie, że w tym małym domowniku drzemie dziki przodek, gotów w każdej chwili się przyczaić, wyskoczyć zza rogu, zapolować... a każdy jego ruch będzie idealny, wart uwiecznienia na fotografii. Zresztą kot w dowolnej sytuacji ― śpiący, mruczący, myjący łapkę, bawiący się czy wpatrzony w krajobraz za oknem ― zasługuje na portret. Jest przecież taki piękny, ma błyszczące oczy, dumną postawę... Tylko dlaczego aparat nie jest w stanie uchwycić tego tak, jak widzi to ludzkie oko? I dlaczego zdjęcia Twojego małego przyjaciela nie wyglądają tak wspaniale jak fotografie innych kotów, które codziennie oglądasz w mediach społecznościowych? Autorka poradnika, z zawodu dziennikarka i fotoreporterka, od 15 lat pasjonatka fotografowania zwierząt dzikich i domowych, ze szczególnym uwzględnieniem kotów, zebrała w nim sporo wskazówek. Od kwestii sprzętowych, przez zagadnienia dotyczące specyfiki kota jako modela, po obróbkę graficzną ― Joanna Zaleska w ciekawy i przystępny sposób poprowadzi Cię przez wszystkie tematy, które musisz poznać, by robić piękne zdjęcia Twojego ukochanego kota.

Drzewo wspomnień. Drzewo Wspomnień 5: Milczenie zaświatów

Magdalena Lewandowska

Źle się dzieje w Daborze. Pozbawione przywództwa Witii i nękane atakami potężnego cesarstwa Hemaru państwo chyli się ku upadkowi. Okradany przez urzędników skarbiec świeci pustkami. Po wielu latach wojny brakuje wiary w to, że nierówna walka z cesarstwem ma jakikolwiek sens. W desperackiej próbie ocalenia Daboru na nową przywódczynię wybrana zostaje Saja dwunastoletnia wnuczka ostatniej Witii. Z pomocą woja Mira, wilka Skry, zielarek, sieci daborskich agentek i wtrącających się we wszystko duchów przodkiń młoda Witia musi wypełnić swoją pierwszą misję zatrzymać nieuchronną inwazję Żeglarzy z wysp Trogen, bezwzględnych piratów sprzymierzonych z cesarstwem. Pełna słowiańskiej magii opowieść o dojrzewaniu i kształtowaniu charakteru, o mocy, jaką niesie wierność tradycji.

Azure for Developers. The definitive guide to creating secure, scalable Azure apps with GenAI, serverless, and DevOps pipelines - Third Edition

Kamil Mrzygłód, Michal "Furman" Furmankiewicz

Supercharge your development career by mastering Azure’s evolving GenAI, container, and serverless capabilities to build scalable, secure applications with confidence. This third edition of Azure for Developers transforms complex cloud concepts into practical skills, guiding you through the design, deployment, and management of cloud-native solutions while eliminating infrastructure headaches. Fully updated with Azure’s latest features, this hands-on guide helps you automate DevOps pipelines with GitHub Actions, deploy microservices using containers, and integrate generative AI via Azure OpenAI to modernize your development workflows. You will learn how to set up your environment, streamline app deployment, and implement robust service integrations using real-world best practices. The final section is a game-changer for developers who want to stay ahead of the curve. It shows you how to leverage Azure’s AI and machine learning services to automate tasks, fine-tune models, and build intelligent assistants and next-generation workflows. By the end, you will have the confidence and capabilities to deliver production-grade cloud solutions that meet real-world demands and position yourself at the forefront of modern cloud development.

Ofiolatria - obrzędy i tajemnice kultu węży

Hargrave Jennings

Hargrave Jennings - "Ofiolatria: obrzędy i tajemnice kultu węży". Kult węża to jedno z najbardziej zagadkowych zjawisk religijnych w dziejach ludzkości. Obecny w mitologiach i wierzeniach niemal każdej starożytnej cywilizacji, budzi zarówno lęk, jak i fascynację. W wielu kulturach gad ten symbolizował zarówno mądrość i ochronę, jak i chaos czy śmierć. Skąd jednak bierze się ta niezwykła powszechność? Czy jego znaczenie było wynikiem strachu, czy może głębszego, duchowego przesłania? Hargrave Jennings w książce "Ofiolatria: obrzędy i tajemnice kultu węży" zabiera czytelnika w podróż po świecie dawnych wierzeń, ukazując ślady tego fenomenu w różnych częściach globu - od Babilonii, Persji i Egiptu, przez Indie i Chiny, po Europę i Amerykę prekolumbijską. Dzięki analizie mitologii, świątyń i symboliki odnajdywanej w sztuce i architekturze, autor odsłania zaskakujące powiązania między religiami dawnych ludów oraz wspólne korzenie ich systemów wierzeń. Wąż, w zależności od regionu, mógł być postrzegany jako boski opiekun lub zwiastun zła. W Egipcie czczony był jako strażnik i symbol sił życiowych, podczas gdy w Indiach, Skandynawii czy Meksyku często kojarzono go z destrukcją i mrocznymi mocami. Zadziwiająca spójność tych przekonań, niezależnie od klimatu i warunków geograficznych, skłania do refleksji nad pierwotnym źródłem tych wierzeń. Dzięki głębokiej analizie i bogactwu historycznych odniesień, "Ofiolatria" to fascynujące studium dawnych kultów, które pozwala spojrzeć na historię religii z nowej perspektywy. To obowiązkowa lektura dla pasjonatów mitologii, symboliki i tajemnic dawnych cywilizacji.

Wierna rzeka

Stefan Żeromski

Wierna rzekaKlechda domowa I Ocknęło się znów zimno targające wnętrzności — i cierpienie, co raz wraz jak toporem rozrąbywało głowę. W prawem biodrze ból szarpał się nieustannie, niby hak wędy żelaznej, wyrywany na zewnątrz. Co chwila ogień niepojęty, nieznany zdrowemu ciału, latał po plecach, a ciemność pełna wielobarwnych iskier oślepiała oczy. Ranny zawinął się i zatulił w półkożuszek, który jeszcze za dnia zdarł był z sołdata ubitego w zaroślach na brzegu rzeki. [...]Stefan ŻeromskiUr. 14 października 1864 r. w Strawczynie (Kieleckie) Zm. 20 listopada 1925 r. w Warszawie Najważniejsze dzieła: nowele: Rozdziobią nas kruki, wrony, Siłaczka, Doktor Piotr (1895); powieści: Syzyfowe prace (1897); Ludzie bezdomni (1899); Popioły (1904), Wierna rzeka (1912), Przedwiośnie (1924); dramaty: Róża (1909), Uciekła mi przepióreczka (1924) Prozaik, publicysta i dramatopisarz okresu Młodej Polski. Pseudonimy: Maurycy Zych, Józef Katerla. Zaznał biedy, pochodził ze zubożałej szlachty, wcześnie stracił rodziców, pracował jako korepetytor i guwerner oraz bibliotekarz. W latach 1892-1896 w Zurychu zetknął się z polską radykalną emigracją. Idee socjalizmu i syndykalizmu były mu równie bliskie jak polskie racje narodowe i państwowe. Zabierał głos we wszystkich sprawach istotnych dla polskiej kultury, w dwudziestoleciu międzywojennym nazywany ?sumieniem narodu?. Twórca powieści modernistycznej (Ludzie bezdomni), stworzył ważne kreacje społeczników. W 1924 kandydował do Nagrody Nobla, ale jej nie otrzymał, głównie z powodu kampanii niemieckiej po opublikowaniu tomu Wiatr od morza (1922). autor: Michał Lubaś Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Mam czas dla dziecka

Kowalewska Barbara

Wychowanie i jakość przeżyć pierwszych lat życia mają decydujące znaczenie dla całego późniejszego życia. We współczesnej rodzinie pozostaje jednak coraz mniej czasu na kontakt rodzica z dzieckiem, na wspólną zabawę i czynne, kreatywne spędzanie czasu. Jak można temu przeciwdziałać? Waldorfska pedagogika małego dziecka ma pod tym względem bardzo wiele do zaoferowania. Autorka wykorzystuje w tej książce swe wieloletnie doświadczenia poczynione we własnej rodzinie oraz podczas pracy w żłobku i w przedszkolu waldorfskim. Mam czas dla dziecka to poradnik dla rodziców i wychowawców małych dzieci. Oprócz praktycznych porad wychowawczych przedstawia wiele przykładów zabaw z małymi dziećmi, pomysły na własnoręczne robienie prostych zabawek z naturalnych materiałów oraz święcenie świąt dorocznych w domu i przedszkolu. Z niniejszej książki mogą i powinni skorzystać nie tylko studiujący pedagogikę czy przygotowujący się do nauczycielskiego zawodu studenci różnych kierunków kształcenia, ale także wychowawcy naturalni, jakimi są rodzice czy opiekunowie różnych środowisk, w których prowadzone są zajęcia czy spotkania z naszymi dziećmi. Niewątpliwie najbardziej skorzystają z niej ci, którzy pracując czy pełniąc służbę w waldorfskich placówkach oświatowych i opiekuńczych w naszym kraju, otrzymują przewodnik po pedagogice napisany nie tylko z wnętrza znanych autorce instytucji, ale i z wnętrza nauki. Ze wstępu prof. zw. dr. hab. Bogusława Śliwerskiego

Awangarda między kuchnią a łazienką. Maria Pinińska-Bereś i Jerzy Bereś

Bettina Bereś

Historie opowiedziane przez Bettinę Bereś są informacjami bezcennymi, bo pochodzą bezpośrednio od córki, która była uczestniczką wielu opisanych wydarzeń. Jej subiektywne spojrzenie pozwala zajrzeć w głąb, poznać szczegóły niewidoczne dla oczu obserwatora zewnętrznego. Oprócz tego niektóre legendy związane z funkcjonowaniem Marii i Jerzego w świecie artystycznym zostają w książce zweryfikowane. Dodatkowo Bettina ma niezwykły dar opowiadania. Robi to w sposób szczery, bezpośredni, niepozbawiony humoru, jednocześnie nie pomijając faktów, które mogą być przykre czy wstydliwe. Ten sposób pisania sprawia, że uznani na kartach historii sztuki artyści, jakimi byli Maria Pinińska i Jerzy Bereś, stają się dla nas bliskimi osobami, z którymi czujemy bezpośrednią więź. Długo namawiałam Bettinę do spisania tych historii rodzinnych, gdyż jestem ich ogromną fanką. A teraz cieszę się, że dzięki tej publikacji zostały one ocalone na zawsze. dr hab. Iwona Demko Książka Bettiny Bereś jest dla historii sztuki niezwykle cenna, ponieważ z perspektywy córki dwojga osób artystycznych, wręcz ikonicznych dla sceny artystycznej PRL-u, pokazuje to, co nieoficjalne, prywatne i zakulisowe. Doskonale uzupełnia zatem stan badań o Marii Pinińskiej-Bereś i Jerzym Beresiu, informując o kontekstach, które nie zawsze możemy wyczytać z samych dzieł. prof. dr hab. Marta Smolińska Wspaniale opisana historia kilku pokoleń niezwykłej rodziny, piórem artystki i córki wybitnych polskich artystów. Rozpięta między XIX i XXI wiekiem, jest cenną kroniką życia artystycznego w czasach PRL-u. Bettina Bereś kreśli jednocześnie galerię barwnych postaci, które ukształtowały autorkę, a następnie pokolenie jej dzieci. To biograficzna narracja, która odsłania przed czytelnikami i czytelniczkami zaskakujące kulisy powstawania prac, a jednocześnie dla nas wszystkich może być lekcją pielęgnowania najdrobniejszych wspomnień i historii. Książka jest dla mnie niezwykle bliska nie tylko ze względu na przyjaźń artystki z Cricoteką, ale też z perspektywy mieszkanki będącego kolejnym bohaterem książki osiedla zamieszkiwanego przez rodzinę Beresiów. Natalia Zarzecka Dyrektorka Ośrodka Dokumentacji Sztuki Tadeusza Kantora Cricoteka w Krakowie Bettina Bereś - artystka wizualna, malarka, hafciarka, ceramiczka, graficzka. Wraz z Martą Tarabułą założyła i prowadziła przez cztery lata jedną z pierwszych niekomercyjnych, prywatnych, niezależnych od władz PRL galerii, Galerię Zderzak. Współtworzyła galerię i stowarzyszenie Otwarta Pracownia. Wystąpiła z niego w 2019 roku. Aktywnie uczestniczy w życiu artystycznym, urządziła ponad czterdzieści wystaw indywidualnych często o znaczących tytułach: Obrazy w czasie zarazy (1995), Bez gruntu (2002), Wyprałam (2018), Nie wyglądaj przez cudze okno (2023). Uczestniczyła w wielu wystawach zbiorowych: Krzątaczki i Decydentki w Domu Norymberskim w Krakowie (2015 i 2018), Wieża Bab 2 w Galerii Białej w Lublinie (2021), Niech szyją! Współczesna rzeźba uszyta w Studio Cannaregio w Wenecji oraz w CSW w Toruniu (2022 i 2023). Jest autorką dwóch realizacji efemerycznych w ramach Land Art Festiwalu w Bubel-Granna nad Bugiem: Uczta w Bublu (2018) i Ogród wspomnień (2019). W 2015 roku założyła Wypożyczalnię obrazów, z której każdy może skorzystać, nie angażując środków finansowych.