My Beloved Monster

Marta Łabęcka

Dlaczego to zrobiłeś, Chad?! Norwood w Karolinie Północnej uchodziło za najspokojniejsze miejsce na świecie. Mieszkańcy znali się doskonale ― byli świadomi radości i smutków swoich sąsiadów, spędzali razem czas, przyjaźnili się ze sobą. W Norwood nigdy nie dzieje się nic złego ― powtarzano. Dorośli wypowiadali te słowa z łagodnym spokojem, młodzież z pewną irytacją. Przy całej swojej sielankowości bowiem ich miasteczko było po prostu nudne. Aż do dnia, w którym Chadwick Myers postanowił ten spokój zburzyć i wymierzył broń w swoich najlepszych przyjaciół. Nieobecność w szkole jego dziewczyny Holly Wilson uczyniła ją w oczach wszystkich współwinną okrutnej zbrodni, w wyniku której miasteczko Norwood znalazło się nagle na pierwszych stronach gazet w całej Ameryce. Co się kryło za straszliwym czynem ukochanego Holly? Czy Chadwick Myers naprawdę był takim potworem, za jakiego mają go mieszkańcy Norwood? Czy dziewczynie uda się dotrzeć do prawdy? Posłuchaj audiobooka:  

Bitwa pod Grunwaldem

Tadeusz Borowski

Opowiadanie przedstawia wydarzenia rozgrywające się w obozie dipisów (od angielskiego "displaced persons"), czyli osób, które w wyniku wojny znalazły się poza swoją ojczyzną i potrzebują zorganizowanej pomocy, by wrócić do kraju lub osiedlić się poza jego granicami. Ludzie skrzywdzeni przez los, ofiary bestialskich prześladowań. Serce nakazywałoby im współczuć, ale obserwowanie ich zachowań budzi raczej niechęć, a nawet strach. Większość z nich przeżyła obóz właśnie dlatego, że nauczyła się realizować swoje podstawowe potrzeby za wszelką cenę. To świat bez hierarchii wartości i wyrzutów sumienia. Utwór z cyklu "Pożegnanie z Marią", stworzony na bazie przeżyć samego autora, który po wyzwoleniu trafił do takiego obozu. W 1970 r. Andrzej Wajda nakręcił na jego podstawie film pt. "Krajobraz po bitwie".

Cud uważności. Prosty podręcznik medytacji

Thich Nhat Hanh

"Uważność jest cudem - jak mówi tradycja buddyjska - dzięki któremu poznajemy siebie samych. Potrzebujemy spokoju serca i samokontroli, jeśli chcemy, aby nasze wysiłki przynosiły dobre rezultaty. Jeśli bowiem tracimy samokontrolę, pozwalamy niecierpliwości i złości zakłócić naszą pracę, to odbieramy jej tym samym jakąkolwiek wartość. Każdą czynność powinniśmy wykonywać uważnie. Aby zapanować nad naszym umysłem i uspokoić myśli, musimy uważnie przyglądać się naszym uczuciom i wrażeniom zmysłowym oraz jednoczyć się z nimi. Nauczmy się patrzeć na wszystkie istoty oczami pełnymi współczucia. Główny przekaz tej książki przekłada się na naszą postawę wobec innych ludzi, a zwłaszcza najbliższe otoczenie. Kwintesencją rozważań autora jest wskazówka: "Jest tylko jeden najważniejszy czas, a ten czas - to teraz. Chwila terażniejsza jest jedynym czasem, jaki mamy.

Autopromocja, autoprezentacja, wizerunek w mediach audiowizualnych. T. 4

red. Aleksandra Kalisz, Ewelina Tyc

Autopromocja, autoprezentacja, wizerunek w mediach audiowizualnych stanowi zbiór artykułów, które tym razem strategii kreowania wizerunku poszukują w mediach audiowizualnych. Przywołane taktyki są zatem asumptem nie tylko do podjęcia refleksji nad rozmaitymi jednostkami czy grupami społecznymi wykorzystującymi przestrzeń publiczną w celu promowania własnego wizerunku, ale również doskonałym punktem wyjścia do analizy wybranej przestrzeni medialnej, w której za sprawą słowa i obrazu dokonuje się prezentacja określonych postaw. (fragment wstępu)

Tracked and Taken. Detective Sketches

Dick Donovan

James Edward Preston Muddock also known as Joyce Emmerson Preston Muddock and Dick Donovan (1843-1934) was a prolific British journalist and author of mystery and horror fiction. For a time his detective stories were as popular as those of Arthur Conan Doyle. Most of Muddocks stories featured his continuing character Dick Donovan, the Glasgow Detective, named for one of the 18th Century Bow Street Runners. Other works include these short stories as well.

Boleszczyce

Józef Ignacy Kraszewski

“Boleszczyce” to książka Józefa Ignacego Kraszewskiego, polskiego pisarza i publicysty oraz autora największej liczby wydanych książek w historii literatury polskiej i siódmego autora na świecie pod tym względem.    Akcja toczy się u schyłku panowania Bolesława Śmiałego, rozpoczynając się wiosną 1079 roku. Choć kraj pod jego rządami jest liczącym się państwem z silną władzą monarszą, rosnące niezadowolenie wśród poddanych wywołuje autorytaryzm króla i jego swobodny tryb życia. Otoczony wierną drużyną przyboczną – "Boleszczycami", władca nie ma jawnych oponentów i nie toleruje najmniejszej krytyki swych poczynań. Jedynym mającym odwagę upominać króla jest powszechnie szanowany krakowski biskup Stanisław ze Szczepanowa, często wytykający mu występki i wady moralne.  

(Poszedłem błądzić w nieznane mi światy)

Stanisław Wyspiański

(Po­sze­dłem błą­dzić w nie­zna­ne mi świa­ty) 16-ego wrze­śnia 1888. Po­sze­dłem błą­dzić w nie­zna­ne mi świa­ty,  ma­rze­niem sen­ny -- uczu­ciem bo­ga­ty,  a ha­słem mo­im: pro pa­tria et fi­de.  Żar w pier­si mo­jej a na skro­niach kwia­ty,  co nie­gdyś świe­że, dzi­siaj już po­wię­dłe  pa­trza­ły w oczy szklan­ne i obłęd­ne,  jak­by mnie py­tać chcia­ły -- do­kąd idę?  Nie chcia­łem ich od­rzu­cić, choć daw­no ze­schnię­te,  bo dłu­gą ze mną w dal prze­by­ły dro­gę  i jesz­cze w mo­jej oj­czyź­nie roz­pię­te,  pa­mięt­ne by­ły prze­szło­ści świe­tla­nej  mło­do­ści wol­nej -- pło­ną­cej, ró­ża­nej --  że się już po­zbyć tych kwia­tów nie mo­gę.  Szal ciem­ny szczu­płe przy­kry­wał ra­mio­na,  a po­stać drob­na by­ła utę­sk­nio­na,  przez wie­le cier­pień i bó­lów zła­ma­na,  że w du­szy jed­na wiel­ka by­ła ra­na --  na któ­rą le­ków dar­mo szu­kać by­ło,  chy­ba -- gdy skry­je się cia­ło mo­gi­łą,  gdy grób mój ci­chy gra­ni­tem po­kry­ją --  lecz na ka­mie­niu niech mi słów nie ry­ją  dłu­tem sta­lo­wym -- niech prze­chod­nia oko  błą­dząc wśród kwia­tów i rwąc chwa­sty ostre,  ga­łąz­ki blusz­czu od­ry­wa­jąc trwoż­nie,  za­ry­je myśl swą pod ka­mień głę­bo­ko --  gdy du­sza je­go od­gad­nie w niej sio­strę,  niech za mą du­szę raz wes­tchnie po­boż­nie --  A je­śli czło­wiek ten mieć bę­dzie ser­ce,  co czu­ciem sil­ne, na bo­leść wy­trwa­łe,  że śmia­ło pój­dzie z nim przez ży­cie ca­łe,  z tchnie­nia jed­ne­go, co tle­je w iskier­ce  pro­mie­ni bla­dych błą­dzą­cych po gro­bie    roz­pró­szo­nych smut­nie -- on od­gad­nie  ca­łe­go ży­cia me­go wszyst­kie krzy­że,  hi­sto­rię mą wy­snu­je ca­łą so­bie,  du­cha w nią tchnie, uczu­cie da jej świe­że,  na prze­szłość wspo­mni swą -- i poj­mie ja­sno,  żem ta­ką sa­mą miał -- żem był w tych gro­nie  du­chów -- co za­ród śmier­ci w ło­nie  no­szą -- ich czo­ła w cier­nio­wej ko­ro­nie --  co jed­ną pra­cą, cią­głym po­świę­ce­niem  przez ży­cie świe­cą krót­ko -- ga­sną pręd­ko,  jak kwiat zwa­rzo­ny bó­lem i cier­pie­niem,  a świat wspo­mnie­nie ich kry­je mil­cze­niem. [...]Stanisław WyspiańskiUr. 15 stycznia 1869 w Krakowie Zm. 28 listopada 1907 w Krakowie Najważniejsze dzieła: Wesele (1901); Legenda (1897), Warszawianka (1898), Lelewel (1899), Klątwa (1899), Wyzwolenie(1903), Noc Listopadowa (1903), Akropolis (1903), Powrót Odysa (1907), Sędziowie (1907) Polski dramaturg, poeta okresu Młodej Polski, malarz, grafik. Studiował w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych oraz historię sztuki, literaturę i historię na UJ. W latach 1890-1894 podróżował po Europie (Włochy, Szwajcaria, Francja, Niemcy, Praga czeska). Ożeniony z chłopką. Charakterystyczne są jego pastele ? impresjonistyczne pejzaże oraz portrety w duchu estetyki secesji, na których postacie obrysowane wyrazistym konturem uchwycone są w naturalnych pozach. Jest twórcą polichromii i witraży w kościele Franciszkanów w Krakowie. W nawiązujących do tradycji dramatu antycznego i szekspirowskiego dramatach symbolicznych Wyspiańskiego refleksji nad historią oraz problematyką narodową i społeczną dotyczącą Polski towarzyszy ideowa dyskusja z romantyzmem. autor: Katarzyna Jastrząb Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Co byś zrobił, gdybyś mnie dogonił?

Anna Bednarska

Nie znajdziesz szczęścia, wciąż patrząc za siebie Po błyskotliwym młodzieńczym debiucie Helenie Maj nie udało się napisać kolejnej książki i jako trzydziestolatka nadal musi znosić nieustanne nagabywania o to, czemu tak się stało.. Życie osobiste też jest źródłem frustracji: Helena wciąż nie pozbierała się po bolesnym rozstaniu z Igorem, a szansa na nową miłość wydaje się jej zupełnie nieosiągalna. Tymczasem w jej mieście dochodzi do zamachu terrorystycznego. Atmosfera zagrożenia i niepewności sprawia, że Helena zaczyna zupełnie inaczej postrzegać to, co się wokół niej dzieje. A dzieje się coraz więcej... Co byś zrobił, gdybyś mnie dogonił? to pełna uroku, emocji i humoru opowieść o tym, że rany z przeszłości mogą się zagoić, a wśród komplikacji i zamętu można się odnaleźć. I dać się zaskoczyć... życiu oraz miłości. Anna Bednarska - pisarka i redaktorka, z wykształcenia dziennikarka. Pisze od zawsze. Jej sztuki teatralne, . Z twarzą przy ścianie, Trójkąt i Wszyscy patrzą, były publikowane wystawiane i nagradzane. Co byś zrobił, gdybyś mnie dogonił? to jej kolejna powieść po świetnie przyjętym Trudnym mężczyźnie. Mieszka we Wrocławiu. W wolnych chwilach zdecydowanie za dużo myśli o morzu.