POCZYTAJ ZE MNĄ. Tropem jeźdźca na słoniu

Justyna Bednarek

Słynny archeolog Witold Dobrowolski otrzymuje niezwykle pasjonujące zadanie odnalezienia etruskiego grobowca. Nie posiada się ze szczęścia, jednak mina nieco mu rzednie, gdy dowiaduje się, że wraz z nim do Tarkwinii pojedzie jego niezbyt lubiany kolega, doktor Śmietana. Każdy z badaczy obierze własną drogę do wykonania powierzonego im zadania. "Tropem jeźdźca na słoniu" jest dziennikiem prowadzonym przez Witolda. Zapiski zawierają nie tylko opisy zmagań z rozwikłaniem tajemnicy starych manuskryptów, ale i jego relacji z córką. Czy dziewczynka będzie odciągać ojca od pracy naukowej? A może wręcz przeciwnie, jej pomoc przyda się w rozwiązaniu zagadki? Książka Justyny Bednarek należy do serii "Poczytaj ze mną", skierowanej do dzieci w wieku 3-7 lat. Misją serii jest wprowadzenie dzieci w świat wiedzy o literaturze. Poprzez lekturę fascynujących opowieści najmłodsi czytelnicy poznają różne formy i gatunki literackie. Wspólne czytanie kształtuje w dzieciach nawyk sięgania po książki i pobudza wyobraźnię. Może być doskonałym sposobem na rodzinne spędzanie czasu wolnego!

#EraTindera

Jakub Przytarski

#Przeczytaj, jeśli myślisz, że o relacjach damsko-męskich w dobie internetu napisano już wszystko. To nie jest kolejna cukierkowa historia miłosna. To brutalne rozliczenie hedonistycznego pokolenia instant, które gdzieś w odmętach wirtualnej rzeczywistości zagubiło sens nawiązywania trwałych relacji z drugim człowiekiem. Ona jest 23-letnią studentką, która próbuje zagoić rany po ostatnim nieudanym związku. On jest 28-letnim mężczyzną, który od lat jest zamknięty emocjonalnie dla nowo poznanych kobiet. Czy pod sztandarem tinderowej rozpusty i instagramowej atencji jest szansa na znalezienie wartościowej relacji, która nie będzie oparta wyłącznie na powierzchownych uczuciach, tak powszechnych w dobie portali randkowych? Odpowiedź nie jest tak banalna, jak myślisz... Erotyk pisany przez mężczyznę to nadal rzadkość. Jeśli jesteście ciekawi męskiego spojrzenia na miłość i seks w dobie internetowych randek to #EraTindera" jest dla Was! Dajcie się porwać w świat portali randkowych, Instagrama i Tindera! Ta nieznana mi wcześniej rzeczywistość okazała się bardzo ciekawa! Sprawdźcie sami... Ewa Rogala,

Kobiecy styl zarzadzania

Ewa Lisowska

Talent kobiet jest naszą wspaniałą szansą. Okazją pukającą do drzwi Tom Peters, amerykański specjalista biznesowy Precyzyjne dane, oparte na raportach i literaturze dotyczącej sytuacji kobiet w biznesie Męski i kobiecy sposób zarządzania Zalety zarządzania opartego na partnerstwie Kształtowanie świadomości społecznej w zakresie dyskryminacji kobiet Kobiecość jest trendy! Kobiety stanowią ponad połowę naszego społeczeństwa. Są świetnie wykształcone, odporne na frustrację i stres. Doskonale wiedzą, czym jest empatia, i potrafią używać jej na co dzień. W pracy sumienne i dokładne, działają równie kreatywnie, a mniej autokratycznie od swoich kolegów. Ich sposób zarządzania, różny od męskiego, jest kwintesencją stylu demokratycznego -- efektywnego, holistycznego, opartego na komunikacji i partnerstwie oraz płaskich strukturach. Dlaczego więc tak niewiele kobiet zajmuje kierownicze stanowiska najwyższego szczebla? Kobiety tylko w jednym przegrywają z mężczyznami -- brakuje im pewności siebie i wiary we własny sukces. Te cechy, z lubością podsycane w zdominowanych przez mężczyzn organizacjach, wypływają ze stosunkowo krótkiego doświadczenia kobiet w sferze publicznej. W szczególny sposób dotyczy to stanowisk menedżerskich. Jednak we współczesnym biznesie potrzebne są inne wartości niż te, które wytworzyła męska kultura pracy. Dzisiejszy rynek opiera się przede wszystkim na gospodarce wiedzy i usług, struktury organizacyjne ulegają spłaszczeniu, a menedżerowie dostrzegają korzyści płynące z różnorodności. Koniec z zarządzaniem przez strach. Przyszedł czas na zarządzanie przez partnerstwo! Co daje kobiecy styl zarządzania? Pozwala firmie sprawniej wpisać się w potrzeby nowoczesnej gospodarki i osiągać lepsze wyniki finansowe. A wszystko to z wrodzonym wdziękiem i klasą! Interaktywny styl kierowania, zgodny z życiowym doświadczeniem kobiet-menedżerów. Nastawienie na współpracę i komunikację międzyludzką. Kobiece myślenie kontekstowe i postrzeganie firmy jako całości. Sposoby walki ze szklanym sufitem. Dla kogo i dlaczego napisałam tę książkę?

Pamiątki Soplicy

Henryk Rzewuski

[Pamiątki Soplicy - Motto] Polonus sum, Poloni nihil a me alienum puto. Do czytelników i do autora kilka słów wydawcy Już to drugą rzecz i drugiego bezimiennego autora podaję w emigracji do druku. Pierwsza była wprost na ręce moje przysłana; tej zrobił mię wydawcą przypadek tylko. Jest ona w zupełnie innym rodzaju; w tym tylko do tamtej podobna, że także wyszła spod pióra bardzo niepospolitego. Autor (przypuszczając, że nie był naocznym świadkiem tego, co opisuje; z samego owszem nazwiska Soplicy domyślając się, że jest naszym spółczesnym i czytał Pana Tadeusza) z rzadką sztuką umiał się przenieść w przeszłość; doskonale i jak prawdziwy poeta widzi ją, słyszy, uważa, pamięta, opowiada. [...]Henryk RzewuskiUr. 3 maja 1791 w Sławucie na Wołyniu Zm. 28 lutego 1866 w Cudnowie na Wołyniu Najważniejsze dzieła: Pamiątki Soplicy (pierwotny tytuł: ,Pamiątki JPana Seweryna Soplicy, cześnika parnawskiego), Mieszaniny obyczajowe, Listopad, Wędrówki umysłowe Polski pisarz, ojciec gawędy szlacheckiej jako gatunku literackiego; publikował także pod pseudonimem Jarosz Bejła. Swoimi barwnymi opowieściami o obyczajach w dawnej Rzeczpospolitej pobudził wyobraźnię Mickiewicza, z którym spotkał się w Odessie, podczas podróży poety na Krym, a później w Rzymie. Mickiewicz zachęcił Rzewuskiego do opublikowania jego gawęd, którymi zwykł umilać spotkania towarzyskie, a które złożyły się na tom Pamiątki Soplicy (1839). Styl narracji Rzewuskiego, jak również przekazane przez niego niektóre szczegóły obyczajowe i światopoglądowe wpłynęły na obraz rzeczpospolitej szlacheckiej w ,Panu Tadeuszu, a następnie w trylogii Sienkiewicza. Rzewuski był z przekonań skrajnym konserwatystą, ideologiem ugodowej wobec rządu carskiego koterii petersburskiej, przeciwnikiem powstania listopadowego jako ,,rewolucji", negatywnie oceniał dokonania obozu oświeceniowego w Polsce. Publikował w ,,Tygodniku petersburskim". Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Rozmówki polsko-czeskie

Edyta Czeczkova

Audiobook – "Rozmówki polsko-czeskie". Seria: Słuchowiska językowe – rozmówki. Masz ochotę wyskoczyć na weekend na słynne czeskie knedlíky? Planujesz spędzić ferie zimowe u naszych południowych sąsiadów? Od zawsze należysz do wielbicieli dzielnego wojaka Szwejka i chciałbyś urządzić niezapomnianą eskapadę jego szlakiem? Ta płyta jest właśnie dla Ciebie! Dzięki niej bez problemu porozumiesz się z każdym Czechem. Przyda Ci się w hotelu, restauracji, na stoku, w pubie, u lekarza i jeszcze w 100 innych miejscach. Znajdziesz też w niej podstawowe wiadomości gramatyczne. Jeśli zatem zależy Ci na „bezproblemowym dogadywaniu się” w języku Rumcajsa i Krecika, czy to w trakcie załatwiania interesów, czy też na niwie czysto towarzyskiej i rozrywkowej, koniecznie sięgnij po "Rozmówki polsko-czeskie". Dużo mogą ułatwić

Dusza się moja zamyśla głęboko

Juliusz Słowacki

Dusza się moja zamyśla głęboko... Dusza się moja zamyśla głęboko,    Czuje, że tu jak słońcu zajść potrzeba,    A innym ludziom zabłysnąć na oko...    Jakiego kraju i jakiego nieba    Światło powita mię w progu żywota? [...]Juliusz SłowackiUr. 4 września 1809 r. w Krzemieńcu Zm. 3 kwietnia 1849 r. w Paryżu Najważniejsze dzieła: Kordian (1834), Anhelli (1838), Balladyna (1839), Lilla Weneda (1840), Beniowski (1840-46), Sen srebrny Salomei (1844), Król-Duch (1845-49); wiersze: Grób Agamemnona (1839), Hymn o zachodzie słońca (1839), Odpowiedź na ?Psalmy przyszłości? (1848) Polski poeta okresu romantyzmu, epistolograf, dramaturg. W swoich utworach (zgodnie z duchem epoki i ówczesną sytuacją Polaków) podejmował problemy związane z walką narodowowyzwoleńczą, przeszłością narodu i przyczynami niewoli. Jego twórczość cechuje kunsztowność języka poetyckiego. W późniejszym, mistycznym okresie stworzył własną odmianę romant. mesjanizmu i kosmogonii (system genezyjski). Studiował prawo w Wilnie, krótko pracował w Warszawie w Komisji Rządowej Przychodów i Skarbu oraz w Biurze Dyplomatycznym Rządu powstańczego 1831 r. Podróżował po Szwajcarii, Włoszech, Grecji, Egipcie i Palestynie. Osiadł w Paryżu, gdzie zmarł na gruźlicę i został pochowany na cmentarzu Montmartre. W 1927 r. jego prochy złożono w katedrze na Wawelu. autor: Katarzyna Starzycka Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Jego gorące lato pojętna studentka

Annah Viki M.

Żona i córka profesora opuszczają miasto i wyjeżdżają na wieś, a on zostaje sam. Na swoich warsztatach z malarstwa poznaje tajemniczą dziewczynę. Czy ich drogi się połączą? Luźna kontynuacja opowiadania Bardzo upalne lato".

Zgon Oliwiera Becaille

Emil Zola

Zgon Oli­wie­ra Be­ca­il­le I Umar­łem w so­bo­tę o go­dzi­nie szó­stej z ra­na, po trzy­dnio­wej cho­ro­bie. Bied­na mo­ja żo­na szu­ka­ła cze­goś od dłuż­szej chwi­li w ku­frze z bie­li­zną. Gdy się pod­nio­sła i zo­ba­czy­ła, że le­żę z otwar­te­mi oczy­ma, bez tchu, ze­sztyw­nia­ły, pod­bie­gła, my­śląc, że to ze­mdle­nie, i na­chy­liw­szy się nad mo­ją twa­rzą, do­tknę­ła mo­ich rąk. Na­raz strach ją ogar­nął i tra­cąc gło­wę, jęk­nę­łą z łez wy­bu­chem: -- Bo­że mój, Bo­że!... Umarł!... Sły­sza­łem wszyst­ko naj­wy­raź­niej, ty­le tyl­ko, że stłu­mio­ne dźwię­ki zda­wa­ły się mnie do­la­ty­wać jak­by gdzieś z bar­dzo da­le­ka. [...]Emil ZolaUr. 2 kwietnia 1840 w Paryżu Zm. 29 września 1902 w Paryżu Najważniejsze dzieła: cykl Rougon-Macquartowie (m.in. Brzuch Paryża, Nana, Germinal, Ziemia, Bestia ludzka), Teresa Raquin, Trzy miasta (Lourdes, Rzym, Paryż) Francuski pisarz, zwolennik naturalizmu. Émile Zola był jedynym synem włoskiego inżyniera, budowniczego pierwszej linii kolejowej na kontynencie europejskim, i Francuzki. Wychował się w Aix-en-Provence na południu Francji, gdzie ojciec nadzorował budowę tamy i kanału, zaopatrującego miasto w wodę pitną. W wieku 7 lat przyszły pisarz stracił ojca, przez całe życie pozostał blisko związany z matką, która wpływała na jego życie osobiste i twórczość. Po bankructwie towarzystwa budowy kanału rodzina znalazła się w bardzo trudnej sytuacji ekonomicznej. W szkole Émile zaprzyjaźnił się z przyszłym malarzem Paulem Cézanne'em (1839-1906). W 1886 r. Dzieło, powieść o niespełnionym malarzu, doprowadziła do zerwania tej przyjaźni. Zola bardzo wcześnie postanowił poświęcić się literaturze, jako szesnastolatek stworzył swoją pierwszą powieść o krzyżowcach, a w listach do przyjaciół z tego okresu wyrażał przekonanie, że kiedyś zostanie znanym pisarzem. W 1858 r. przeniósł się do Paryża, gdzie dwukrotnie podchodził do egzaminu z nauk ścisłych, po czym porzucił studia, by nie obciążać matki finansowo. Pierwsza miłość do młodej prostytutki i bezskuteczne próby sprowadzenia jej na dobrą drogę znalazły wyraz w powieści La confession de Claude. Przyszły pisarz próbował swoich sił jako urzędnik celny, ale bardzo szybko porzucił tę posadę i przez dwa lata żył w niedostatku, aż znalazł zatrudnienie w księgarni Louisa Hachette. Zaczął też publikować artykuły na temat sztuki i polityki w prasie codziennej, dzięki czemu stopniowo stał się znany. Także swoje opowiadania i powieści drukował najpierw w odcinkach. W 1870 r. ożenił się z Alexandrine Meley, wbrew woli swojej matki, która nie chciała się zgodzić na małżeństwo syna z modelką i muzą malarzy, osobą o niejasnej przeszłości. Po kilku latach dzięki sukcesowi powieści skończyły się kłopoty finansowe Zoli, pisarz kupił dom na wsi, w którym prowadził salon otwarty dla młodych twórców. W 1881 mógł już zrezygnować z pracy dziennikarskiej i poświęcić się wyłącznie powieściopisarstwu. Zola bardzo gruntownie przygotowywał się do pisania. I tak, aby stworzyć Germinal, pisarz przez 2 miesiące obserwował strajk górników w Anzin, zbierał też informacje o innych strajkujących kopalniach, o warunkach życia górników, rozmawiał z lekarzami o chorobach zawodowych, czytał prasę lewicową, aby poznać ideologię socjalistyczną, a przed napisaniem Lourdes odbył pielgrzymkę do tego miejsca. W wieku 48 lat pisarz nawiązał romans z młodą służącą Jeanne Rozerot, która wkrótce urodziła mu córkę, a następnie syna. Zola zaczął prowadzić podwójne życie, Alexandrine dopiero po śmierci męża uznała dzieci, przynając im prawo do nazwiska ojca. W latach 90. rozegrała się tzw. sprawa Dreyfusa, oficera francuskiego oskarżonego o zdradę na podstawie sfałszowanych dowodów. Zola w artykule J'Accuse! (Oskarżam!) upublicznił sprawę, w którą zamieszanych okazało się wiele wpływowych osobistości. Wielu francuskich intelektualistów podpisało się pod listem protestacyjnym, ale początkowo sąd utrzymał wyrok, a także skazał Émile'a Zolę na rok więzienia. Pisarz schronił się w Londynie, skąd mógł powrócić dopiero rok później. Ostatnie lata życia dzielił między pisanie i fotografowanie. Zafascynowany realizmem, z jakim można uwiecznić obrazy codziennego życia, stworzył ok. 10 tysięcy zdjęć, z których przetrwało kilkaset. Starał się też poświęcać jak najwięcej czasu dzieciom, mimo nieprzychylności żony. W 1902 r. pisarz zmarł w wyniku zatrucia czadem. Dzieła Zoli zostały wpisane do Indeksu Ksiąg Zakazanych. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.