Dom nad brzegiem oceanu

Urszula Jaksik

Poruszająca historia o miłości, pokonywaniu własnych słabości i szukaniu właściwej drogi! Magda i Karol są małżeństwem na odległość. On wyprowadził się do Warszawy, robi karierę, świetnie zarabia, podróżuje do Afryki, Azji, czerpie z życia garściami. Do domu wysyła jedynie pieniądze. Ona została w rodzinnym mieście, zajmuje się domem, synem i chorą córką. Wydaje się, że takie życie im odpowiada. Magda nie jest jednak tak całkiem sama. Wsparciem otacza ją Ryszard, lekarz rodzinny, człowiek odpowiedzialny i życzliwy, który wciąż nie potrafi sobie poukładać życia osobistego.  Gdy zawiłe koleje losu sprawiają, że wspólnie wyjadą do drugiej ojczyzny Ryszarda, Islandii, życie Magdy przybiera całkowicie inny obrót.

Powiedz, że mnie kochasz

Willow Rose

Życie uparcie rzuca Evie Rae Thomas kłody pod nogi. Pewnego dnia dzwoni jej ojciec, którego nie widziała od trzydziestu sześciu lat, odkąd porwał jej siostrę i zniknął. Okazuje się, że wrócił na Florydę i potrzebuje pomocy. Młodszy brat Evy Rae - o którego istnieniu nie miała w ogóle pojęcia - przebywa w śpiączce, postrzelony przez funkcjonariusza policji. Od razu po wybudzeniu ma trafić do aresztu. Ojciec Evy Rae nie wierzy w oficjalną wersję wydarzeń i prosi córkę o zbadanie sprawy. Czy kobieta zgodzi się pomóc ojcu po tym, jak została przez niego skrzywdzona? Czy ich spotkanie po latach uleczy dawne rany, czy może pogrąży ją tylko w rozpaczy? "Powiedz, że mnie kochasz" to czwarta odsłona serii Willow Rose, autorki ponad 80 powieści, które sprzedały się w wielu milionach egzemplarzy. Kilka z jej książek znalazło się wśród 10 największych bestsellerów Amazona w Stanach Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii i Kanadzie. Wielbiciele nazwali autorkę Królową Krzyku, ponieważ tworzone przez nią historie wyróżniają się tempem, napięciem oraz zaskakującymi zwrotami akcji. Willow mieszka na Florydzie, w regionie Space Coast, z mężem i dwiema córkami. Kiedy nie pisze ani nie czyta, surfuje na falach Atlantyku i obserwuje delfiny.

Domain-Driven Design dla .NET Core. Jak rozwiązywać złożone problemy podczas projektowania architektury aplikacji

Alexey Zimarev

Wdrożenie zasad projektowania dziedzinowego (DDD) jest szansą na uzyskanie doskonałych wyników projektowania oprogramowania dla złożonych wymagań biznesowych. Aby podejście DDD ujawniło swoje zalety, konieczne jest zrozumienie potrzeb użytkowników i zidentyfikowanie właściwych problemów do rozwiązania. Dopiero potem można przystąpić do budowania modeli. Zaangażowanie zainteresowanych stron biznesowych w ten proces nie zawsze jednak przebiega efektywnie. Konieczne jest zrozumienie natury modeli dziedzinowych opartych na zachowaniu oraz tego, jaką rolę odgrywają one w budowie zwinnych i zmodularyzowanych systemów. Dzięki tej książce zrozumiesz praktyczne znaczenie złożoności dziedziny i behawioralnych aspektów języka dziedzinowego. Poznasz podstawowe zasady DDD i nauczysz się używać takich narzędzi jak EventStorming, Event Sourcing i CQRS. Dowiesz się, jak stosuje się DDD do różnych stylów architektonicznych, takich jak REST, systemy reaktywne i mikrousługi. Nauczysz się pracować we frameworku .NET Core 2.2, aby przetłumaczyć modele dziedzinowe na wykonywalny kod C#, oraz Vue.js, aby zbudować frontend aplikacji. Nie zabrakło tutaj również zagadnień refaktoryzacji kodu, numerowania wersji zdarzeń i migracji. W rezultacie poszczególne zespoły w organizacji będą mogły pracować elastyczniej i efektywniej dzięki ulepszonym usługom i oddzielonym interakcjom. W książce między innymi: angażowanie interesariuszy biznesowych do rozwiązywania złożoności dziedziny koncepcja kontekstu ograniczonego i agregatu projektowanie modeli tymczasowych na podstawie zachowania wzorzec CQRS i modele odczytu wykorzystujące rzutowania jednokierunkowy przepływ interfejsu użytkownika w Vue.js praktyczne stosowanie zasad projektowania dziedzinowego Programowanie dziedzinowe: tak się trafia w sedno potrzeb!

Puk z Pukowej Górki

Rudyard Kipling

Puk z Pukowej Górki 1. Miecz Welanda Śpiew Puka Widzisz miedzę, co biegnąc przez łan niewyraźnie    w wybojach cała się kładzie?  Tędy wieziono działa, co sprawiły łaźnię    króla Filipa armadzie!    Widzisz nasz miły młynek, co pilnie i gwarno    turkoce wciąż nad młynówką?  Od czasu Księgi Ustaw on tu miele ziarno    i płaci czynsze — gotówką!    Czy widzisz — obok dębów zadumanej kępy —    parów wyschnięty już dawno? [...]Rudyard KiplingUr. 30 grudnia 1865 r. w Bombaju Zm. 18 stycznia 1936 r. w Londynie Najważniejsze dzieła: Księga dżungli (1894), Kim (1901), Takie sobie bajeczki (1902), Puk z Pukowej Górki (1906), Angielski poeta i prozaik, tworzył ballady żołnierskie, powieści (Kim) oraz opowieści fantasy (Księga dżungli). Jego dzieła wyrażają w wielu miejscach zafascynowanie egzotyką Indii i brytyjską ekspansją kolonialną jako misją cywilizacyjną. Wiele z jego dzieł jest kierowanych głównie do dzieci i młodzieży. Jego książki na stałe wpisały się do kanonu klasyki literatury dziecięcej, a jego dzieła cenione są za różnorodność stylu i dar opowiadania. W 1907 r. jako pierwszy pisarz anglojęzyczny otrzymał Nagrodę Nobla. autor: Aleksandra NowakKupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Po drugiej stronie

Rafał Cuprjak

O czym jest moja książka? O tym, że maluję obrazy. Tworzę coś z niczego, czyli w pewnym sensie jestem bogiem, ale nie tym z Paktofoniki, i nie Jezusem Chrystusem, nawet nie Zeusem, tylko takim małym bogiem, bożkiem. Kiedy zasypiam, obrazy się budzą, życie w nich toczy się normalnie, tak jak u nas, tam też jedzą, płodzą dzieci, łoją wódę, kłócą się, jarają gandzię. Taki świat wykreowałem. Usadowiłem go w oddalonej od szlaku samotnej góralskiej chatce, gdzieś na końcu świata, w Bieszczadach, pomiędzy Cisną a Wetliną. To na pierwszy rzut oka zwyczajne schronisko tak naprawdę jest azylem pełnym ludzi uciekających przed wojną, bestialstwem getta, przed krwią na dłoniach, uzależnieniem od cyberseksu, chorą ambicją, wypłukującą z mózgu resztki wolności i zdrowego rozsądku. To miejsce jak magnes przyciąga moich bohaterów, wyławiając ich z różnych czasów i miejsc.

He's dangerous

Sylwia Kubala

Przeszłość dopada nas wtedy, gdy najmniej się tego spodziewamy... Młodość, przyjaźń, tajemnica i... zbrodnia Lori Abbott ma siedemnaście lat i właśnie przeżyła najwspanialszy dzień swojego życia - fantastyczne urodziny świętowane z czwórką najlepszych przyjaciół. Lori, Josh, Alex, Nathan i Luke tworzą zgraną paczkę od wielu lat, a teraz chłopcy przygotowali koleżance cudowne przyjęcie niespodziankę. W dodatku Josh nareszcie zdecydował się na wyznanie, na które Lori czekała od dawna... choć straciła już nadzieję, że to kiedyś nastąpi. Cóż, szczęście nie trwa wiecznie, a tym razem nie trwało nawet doby. Dzień po urodzinach cała czwórka przyjaciół Lori znika. Chłopcy przestają odbierać telefony, znikają też ich rodziny. Domy, do których dziewczyna zagląda, stoją opuszczone, puste... Gdzie się podziali Josh, Alex, Nathan, Luke i ich bliscy? Co się kryje za tym niespodziewanym zniknięciem? Czy przyjaciele Lori kiedyś wrócą, a jeśli tak - to jakie jeszcze niespodzianki sprawi im los? O tym przeczytacie w sensacyjnym debiucie Sylwii Kubali, który na Wattpadzie uzyskał ponad milion odsłon!   Posłuchaj audiobooka:

W imię Boga

Dominika Skoczeń

Dawno temu Pan spojrzał na ludzkość i wzgardził nią. Zesłał zarazę, która pożarła ludzkie dusze, zaś sam stworzył nowy lud, by z jego woli rządził światem. Obecnie ludzie żyją już tylko w rezerwatach. Światem rządzą tajemniczy kapłani zwani Sługami, a czystość krwi i oddanie Bogu to najwyższe nadludzkie cnoty. Laila Hencelrinki to dziedziczka fortuny, wierna wyznawczyni religii swych przodków. Kiedy jej narzeczony umiera w tajemniczych okolicznościach, a ona w wyniku wypadku trafia do pełnej mieszańców dzielnicy nędzy, jej życiu zaczyna grozić niebezpieczeństwo. Do tego nieznany morderca podąża jej śladem, gotów za wszelką cenę osiągnąć cel. Czy pomoc bezczelnego mieszańca ze slumsów wystarczy, by Laila bezpiecznie wróciła do domu?

Zapomniane słowa. Antologia pod redakcją Magdaleny Budzińskiej

Magdalena Budzińska

Niektóre słowa żyją wiecznie, niektóre giną śmiercią nagłą i niewyjaśnioną, jedne wstydliwie wychodzą z mody, drugie wspominamy z nostalgią. Zapomniane słowa to słowniczek wyrażeń archaicznych, mało znanych, niemodnych, wyrzuconych z pamięci, znikających z codziennego języka. To także wielobarwny zbiór osobistych skojarzeń, anegdot, refleksji i wspomnień znanych pisarzy, wybitnych naukowców, uznanych artystów. Bezcenny sztambuch dla wszystkich, dla których język jest naturalnym środowiskiem myślenia i działania. Słowa starzeją się podobnie jak ludzie. Najpierw są tylko trochę archaiczne, nabierają dostojeństwa, budzą szacunek, ale zaraz potem robią się nieprzydatne, często śmieszne, stają się cieniami siebie sprzed lat, po kolei trafiają do umieralni dla słów. Mało kto o nich pamięta, bo tyle się rodzi nowych uroczych słówek, które domagają się uwagi: toster, interfejs, hospicjum, spam Jacek Podsiadło W niewielkim sklepie z artykułami gospodarstwa domowego, mieszczącym się na tak zwanym bazarku przylegającym do osiedla, na którym od lat mieszkam, poprosiłem o szczotkę do mycia statków; może użyłem zdrobnienia i posłużyłem się słowem szczoteczka, nie pamiętam, działo się to przed kilkunastu laty. Młoda sprzedawczyni nie wiedziała, o co chodzi i mnie powiadomiła, że szczotek odpowiednich rozmiarów do mycia podłóg nie ma, a niewątpliwie taka potrzebna jest na statku. prof. Michał Głowiński Na naszych oczach blednie i zanika język literacki, wszystkie te tryby i frazy i kadencje przynależne narracji beletrystycznej nie ma już narracji beletrystycznej, jest jedna prasowo-blogowo-telewizyjno-uliczna polszczyzna-mielizna. (...) Kto się schyli i wyłowi podgniły czasownik, zaśmierdły przysłówek, rozkładający się na fonetyczny kompost jeden i drugi archaizm, pokonany przez bezfleksyjne anglicyzmy szyk przestawny, kto z powrotem weźmie w usta wyplute słowa? Jacek Dukaj Podobno archaiczny jest już ajfon 5, podczas gdy ja nie wiem jeszcze, co to jest w ogóle ajfon. No, ale kiedyś do kelnera chcąc mu pochlebić zwracano się panie starszy, dzisiaj za coś takiego można by chyba dostać w mordę. Michał Ogórek