Wszystkim byłym gimbusom

Sara Birchtree

Wszystkim byłym gimbusom to wycieczka po gimnazjalnych i szpitalnych korytarzach, opowieść o bólu psychicznym oraz życiu młodzieży w ostatnich latach drugiej dekady XXI wieku. Czeka na was spora dawka emocji, tematów do przemyśleń, nie zawsze mądrych decyzji, które podejmuje się u progu dorosłości. Jeśli jesteś w tym wieku, to książka na pewno jest dla ciebie.

Tonia

Iwona Małgorzata Żytkowiak

Prawdziwe heroski codziennego życia często nie są świadome swojej siły. Dopiero życzliwe spojrzenie z boku jest w stanie uchwycić niezwykłość w prozie ich życia. Tonia ma w życiu pod górkę. Niezbyt urodziwa i przeciętnie zdolna dziewczyna pochopnie wychodzi za mąż i szybko wpada w rolę Matki-Polki. Jej najmłodszy syn rodzi się niepełnosprawny i to na nią spada ciężar wymagającej opieki i terapii. Mąż Roman nie pomaga, a dodatkowo swoją postawą jeszcze utrudnia kobiecie działanie. Czy jest wyjście z tak podbramkowej sytuacji? Antonina udowadnia, że tak! O kobiecym wysiłku, który daje wspaniałe efekty osobiste i zawodowe, opowiada przyjaciółka bohaterki. Przejmująca opowieść o potędze marzeń i podnoszeniu się z upadku, w stylu powieści Sylwii Kubik. Iwona Małgorzata Żytkowiak (ur. 1963) - autorka powieści obyczajowych i romansów, poetka, z wykształcenia polonistka. Mieszka w miejscowości Barlinek, jest członkinią Związku Literatów Polskich. Do jej najsłynniejszych książek należą: Tonia, Kobiety z sąsiedztwa czy Nowe życie.

Pensjonat na Kaczym Wzgórzu

Paulina Kozłowska

Pamiętaj, po każdej burzy wychodzi słońce! Samotnia oaza męskiej rozpusty i Pensjonat na Kaczym Wzgórzu miejsce, gdzie poturbowane przez miłość kobiety leczą złamane serca. Czy te dwa domy mogą ze sobą sąsiadować bez obaw, że ich mieszkańcy nawzajem się wymordują? Trzydziestoletnia Łucja jest przekonana, że to niemożliwe i robi, co może, żeby pozbyć się z sąsiedztwa właściciela Samotni, Roberta, o jakże znaczącym nazwisku Sęp. Niestety, mężczyzna nie ma zamiaru rezygnować z inwestycji. Pomiędzy Łucją a Robertem narasta niechęć i wzajemna antypatia, która z czasem przeradza się w No właśnie, w co? Co szykuje dla nich przewrotny i los i ile ich jeszcze czeka perypetii, zanim zrozumieją, że wszystko już dawno zapisane zostało w gwiazdach? Dobre książki muszą umieć skupić uwagę czytelnika, być pełne emocji, zaskakiwać i skłaniać do przemyśleń. Dlatego zapraszam Państwa na Kacze Wzgórze - fani powieści obyczajowych będą zachwyceni. Przeczytałam jednym tchem i czekam z utęsknieniem na kolejny tom. Polecam! Matka Książkoholiczka Ten debiut to istna mieszanka wybuchowa! Emocje iskrzą, napięcie rośnie, a akcja wciąga już od pierwszej strony. Gorąco polecam, rewelacyjna książka! Agnieszka Nikczyńska-Wojciechowska, Książki takie jak my

Liczby w HR. Matematyczne ramy najbardziej ludzkiej części biznesu

Anna Morawiec-Bartosik

Czy pracę działu HR da się zmierzyć? Współczesny biznes liczbami stoi. Wykresy, tabele, przetwarzanie danych, analizowanie wyników z przeszłości, prognozowanie sprzedaży, zakupów i produkcji... Większość działów w dużych przedsiębiorstwach wspiera się tym, co policzalne. Większość, ale raczej nie dział human resources. Dlaczego? Czyżby HR-owcy nie wierzyli w liczby i stawiali na intuicję? Może. A może po prostu brakuje im rzetelnych narzędzi, dzięki którym można przeanalizować dane, jakie są dostępne dla osób wyspecjalizowanych w zarządzaniu zasobami ludzkimi firmy? Do niedawna działy HR uchodziły powszechnie za najbardziej niemierzalne w przedsiębiorstwach. Ostatnio jednak ten trend się zmienia. Takie pojęcia jak data-based HR czy data-driven HR z roku na rok zyskują na popularności. Zarządzający firmami, a także sami pracownicy human resources chcą mierzyć efektywność coraz większej liczby procesów personalnych, by na podstawie uzyskanych wyników móc planować przyszłe działania. Tylko co mierzyć? Jakimi metodami to robić? Odpowiedzi na te i inne pytania związane z analityką zasobów ludzkich znajdziesz w tej książce. Ta książka pomoże Ci zbudować lub wzmocnić rolę analityki HR w Twojej firmie, pomoże także w rozwijaniu umiejętności i perspektywy analityków HR oraz przekona zarząd i biznes, że warto zainwestować czas i fundusze w rozwijanie tej części biznesu. Wskaże jasne cele analityki personalnej, przeprowadzi Cię krok po kroku przez najważniejsze aspekty liczb w HR, które będziesz mógł wykorzystać w swojej firmie. Przede wszystkim książka pomoże Ci w znalezieniu wspólnego języka z biznesem, finansami i zarządem ― a językiem tym są właśnie dane.

Łaskawe

Jonathan Littell

Łaskawe to fikcyjne wspomnienia byłego oficera SS, Maximiliana Aue, doktora prawa konstytucyjnego, miłośnika muzyki, literatury i filozofii, a jednocześnie nazistowskiego zbrodniarza, któremu po wojnie udało się uniknąć kary i znaleźć bezpieczny azyl za biurkiem dyrektora fabryki koronek na północy Francji. Szokujący autoportret nazisty-estety, który patrząc na pogromy ludności żydowskiej myśli o Platonie i bardziej niż Rosenberga czy Hansa Franka woli cytować Tertuliana. Powieść Jonathana Littella ukazuje kulisy Zagłady i rolę, jaką w jej przygotowaniu odegrali technokraci i eksperci: prawnicy, ekonomiści i świetnie wykwalifikowana kadra administracyjna. To znakomicie udokumentowana powieść historyczna, a zarazem uniwersalna przypowieść o spotkaniu Człowieka ze Złem. Wielowątkowa epopeja zbudowana na wzór suity Johanna Sebastiana Bacha i nasycona pięknie aluzjami do greckiej tragedii o matkobójcy Orestesie oraz ścigających go Eryniach, które w finale dramatu przemieniają się w Boginie Łaskawe... "Łaskawe wpadły na mój trop" to ostatnie zdanie zapisane przez Maxa Aue. Łaskawe to najgłośniejsza i najbardziej kontrowersyjna książka ostatnich lat. Światowy megabestseller do tej pory sprzedano już ponad milion egzemplarzy powieści. Jonathan Littell amerykański pisarz urodzony w 1967 roku w Nowym Jorku. Łaskawe to jego pierwsze dzieło literackie. Powieść napisana w języku francuskim i wydana we Francji w sierpniu 2006 roku została wyróżniona Nagrodą Goncourtów oraz Grand Prix du Roman przyznawaną przez Francuską Akademię.

Sieci Zero Trust. Budowanie bezpiecznych systemów w niezaufanym środowisku. Wydanie II

Razi Rais, Christina Morillo, Evan Gilman, Doug Barth

Zapewnienie bezpieczeństwa zasobów systemu sieciowego jest dla firm, organizacji i instytucji zadaniem absolutnie kluczowym. W praktyce tradycyjne, scentralizowane zapory sieciowe często okazują się niewystarczające, a ich konfiguracja bywa kłopotliwa. Problemy z dostępem VPN i złożoność implementacji protokołu TLS w wielu aplikacjach dodatkowo komplikują sytuację. W obliczu tych wyzwań i konieczności spełniania norm bezpieczeństwa model Zero Trust to doskonałe rozwiązanie, które skutecznie podniesie poziom ochrony zasobów sieciowych. Zero Trust to nie tylko strategia. To sposób myślenia. Ann Johnson, wiceprezes do spraw bezpieczeństwa w Microsofcie Dzięki tej książce nauczysz się stosować w praktyce zasady Zero Trust: nic nie jest oczywiste, a każde żądanie dostępu ma być sprawdzone i autoryzowane. Poznasz najważniejsze koncepcje tego modelu, takie jak silnik zaufania, silnik zasad czy agregat kontekstowy. Dowiesz się, jak budować zaufanie między różnymi elementami sieci, bazując na istniejących technikach. Spojrzysz na model Zero Trust z punktu widzenia hakera, a następnie zagłębisz się w szczegóły architektur, standardów i struktur Zero Trust opracowanych przez organizacje NIST, CISA czy DoD. W ten sposób zrozumiesz model zerowego zaufania z perspektywy wiodących instytucji w branży. Przeanalizujesz też wpływ sztucznej inteligencji, komputerów kwantowych i technologii ochrony prywatności na model Zero Trust. W książce: najważniejsze koncepcje modelu Zero Trust czym jest bezpieczeństwo systemu w modelu Zero Trust budowa sieci Zero Trust w środowisku produkcyjnym przykłady przejścia organizacji na model Zero Trust architektury, normy i struktury Zero Trust Ta książka to lektura obowiązkowa dla początkujących i profesjonalistów! Karan Dwivedi, kierownik do spraw inżynierii bezpieczeństwa w Google

Przeboje PRL

Sławomir Koper, Marek Sierocki

Od Cała sala śpiewa z nami przez Mniej niż zero po Jolka, Jolka, pamiętasz W PRL-u bawiono się głównie na potańcówkach i prywatkach. Jakie utwory muzyczne można było wtedy usłyszeć? Niektóre piosenki stały się prawdziwymi hitami tamtych lat i nie schodziły z radiowej anteny. Czy znasz je i pamiętasz? Które są popularne do dziś? Muzyczna podróż sentymentalna, w którą zabiorą nas wspaniali przewodnicy: najpopularniejszy pisarz historyczny Sławomir Koper oraz Marek Sierocki prezenter muzyczny, którego nikomu chyba nie trzeba przedstawiać.

Proste metody sabotażu (1944)

Office of Strategic Services

Proste Metody Sabotażu to podstawa do szkolenia ruchu oporu w krajach okupowanych w czasie II Wojny Światowej, stworzona przez aliantów - stanowi obecnie cenny dokument źródłowy o wartości historycznej i poznawczej. Z WPROWADZENIA: Celem tego opracowania jest scharakteryzowanie prostego sabotażu, nakreślenie jego możliwych skutków oraz przedstawienie sugestii dotyczących jego inicjowania i przeprowadzania. Sabotaż obejmuje zarówno wysoce techniczne działania typu coup de main, które wymagają szczegółowego planowania i wykorzystania specjalnie wyszkolonych agentów, jak i niezliczone proste działania, które może wykonać zwykły obywatel-sabotażysta. Niniejsze opracowanie dotyczy przede wszystkim tego drugiego typu działań. Prosty sabotaż nie wymaga specjalnie przygotowanych narzędzi czy sprzętu, może być wykonywany przez zwykłego obywatela, który może, ale nie musi działać indywidualnie, bez konieczności aktywnego powiązania ze zorganizowaną grupą. Jest on przeprowadzany w taki sposób, aby wiązał się z minimalnym niebezpieczeństwem uszkodzenia ciała, wykrycia i odwetu. Tam, gdzie w grę wchodzi zniszczenie, bronią obywatela-sabotażysty są sól, gwoździe, świece, kamyki, nici lub inne materiały, których posiadania można się spodziewać po nim, jako właścicielu domu lub pracowniku w jego konkretnym zawodzie. Jego arsenał to półka w kuchni, sterta śmieci, jego własny zestaw narzędzi i zapasów. Narzędziami jego sabotażu są zazwyczaj przedmioty, do których ma normalny i niepozorny dostęp w życiu codziennym. Drugi rodzaj prostego sabotażu nie wymaga żadnych narzędzi niszczących i jeśli w ogóle powoduje szkody fizyczne, to w sposób wysoce pośredni. Opiera się on na uniwersalnych możliwościach podejmowania błędnych decyzji, przyjmowania postawy braku współpracy i nakłaniania innych do pójścia w swoje ślady. Podjęcie błędnej decyzji może być po prostu kwestią umieszczenia narzędzi w niecodziennym miejscu zamiast we właściwym. Brak współpracy może prowadzić do choćby tworzenia nieprzyjemnej sytuacji wśród współpracowników, wdawaniu się w kłótnie lub okazywaniu obojętności i głupoty. Ten aspekt działalności, czasami określany jako "czynnik ludzki", jest często odpowiedzialny za wypadki, opóźnienia i ogólne utrudnienia nawet w normalnych warunkach. Potencjalny sabotażysta powinien odkryć, jakie rodzaje błędnych decyzji i działań są zwykle spotykane w tego rodzaju pracy, a następnie powinien obmyślić swój sabotaż tak, aby powiększyć ten "margines błędu".