Wspomnienia niebieskiego mundurka

Wiktor Teofil Gomulicki

Wspomnienia niebieskiego mundurka Pamięci Bronisława Dembowskiego, towarzysza lat chłopięcych, urodzonego w Pułtusku, zmarłego w Zakopanem, te wspomnienia dni razem przeżytych poświęcam W. G. Od autora Największą dla piszącego pociechą, a częstokroć i jedyną za pracę nagrodą, jest przeświadczenie, że jego książka zdobyła sobie życzliwość czytelników i w sercach ich przyjazne zbudziła echo. Tej pociechy doświadcza i tą nagrodą szczyci się autor Wspomnień Niebieskiego Mundurka, przygotowując do druku trzecie swej pracy wydanie. Radość największą sprawia mu myśl, że oto, dzięki serdecznej nici, nawiązanej pomiędzy autorem a czytelnikami zatarła się — przynajmniej ideowo — różnica dzieląca młodzież dzisiejszą od tamtej, która żyła, ślęczała nad książkami, swawoliła i pierwszych trosk o przyszłość swą doświadczała przed laty kilkudziesięciu. Gdy Wspomnienia ukazały się po raz pierwszy, młode pokolenie uczących się przygniatała jeszcze groza tylko co minionej epoki apuchtinowskiej. Mimo że cisnąca nas wszystkich obręcz już się wówczas cokolwiek rozluźniła, nie można jeszcze było z zupełną swobodą kształcić się, mówić, myśleć, a co najważniejsze: postępować po polsku. [...]Wiktor Teofil GomulickiUr. 17 października 1848 r. w Ostrołęce Zm. 14 lutego 1919 r. w Warszawie Najważniejsze dzieła: Twórczość poetycka: Poezje (1882), Poezje (1886), Nowe pieśni (1896), Wiersze. Zbiór Nowy (1901), Biały sztandar (1907, poezje pacyfistyczne), Światła (1919), Pod znakiem Syreny (1944, wybór wierszy warszawskich). Powieści: Cudna mieszczka (1897), Miecz i łokieć (1903), Ciury (1907), Siódme amen IMC Pana Mokrzeckiego (1910), Car widmo (1911), Bój olbrzymów (1913). Powieści dla młodzieży: Niedziela Romcia (1896), Wspomnienia niebieskiego mundurka (1906). Szkice literackie: Kłosy z polskiej niwy (1912), Sylwety i miniatury literackie (1916). Varsaviana: Opowiadania o starej Warszawie (1900-1909) Polski poeta, powieściopisarz, eseista, jeden z najważniejszych twórców polskiego pozytywizmu. Badacz historii Warszawy, kolekcjoner. Publikował również pod pseudonimem Fantazy. Wychowanek gimnazjum w Pułtusku, student prawa w Szkole Głównej w Warszawie. Jego debiutanckie wiersze ukazały się w Tygodniku Ilustrowanym. Studiów nie ukończył z powodu nasilającej się rusyfikacji. W latach 1873-1874 i 1887-1889 pracował w redakcji "Kuriera Warszawskiego", od 1875 do 1888 w redakcji "Ilustrowanego Kuriera Codziennego", redagował czasopisma satyryczne: "Muchę" (w 1874 r.) i "Kolce" (w 1881 r.), w latach 1889-1890 czasopismo literacko-artystyczne "Tygodnik Powszechny", współpracował z "Prawdą", "Świtem", "Krajem". Pisywał również liczne felietony i nowele, tłumaczył poezję, jako pierwszy w Polsce przełożył Kwiaty zła Charles'a Baudelaire'a. Podróżował po Europie, zbierając materiały do monografii C. K. Norwida. W 1893 otrzymał od belgijskiej Akademii Sztuk, Umiejętności i Literatury medal pierwszej klasy i dyplom honorowy. W 1911 został skazany na rok twierdzy za napisanie przedmowy do opowiadania Adama Mickiewicza, kary nie odbył dzięki amnestii dla przestępców politycznych. W 1912 r. w 30-lecie pracy pisarskiej uczczono wydaniem obszernego wyboru jego drobnych utworów pt. Pokłosie. W 1918 r. otrzymał nagrodę literacką im. Elizy Orzeszkowej. Przeczytaj artykuł o autorze w Wikipedii Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Kompendium wiedzy dla autorów kryminałów

Margota Kott

Marzysz o napisaniu kryminału, ale nie wiesz, jak się do tego zabrać? Boisz się błędów logicznych, ciągle myli ci się patomorfolog z patologiem i zastanawiasz się, czy zabójstwo i morderstwo oznaczają to samo? Kompendium wiedzy dla autorów kryminałów rozwieje wszystkie twoje wątpliwości, wskaże najważniejsze elementy policyjnego śledztwa, także te, o których nigdy wcześniej nie słyszałeś, a ponadto podpowie, jak skonstruować fabułę, by czytelnik nie mógł się oderwać od lektury. Znajdziesz tu także ciekawostki dotyczące powieści zarówno światowych bestsellerów, jak i tych bardziej niszowych tytułów a także ich autorów i historii gatunku, które zaciekawią każdego fana opowieści z dreszczykiem.

Miasto Odorków

Olgerd Dziechciarz

Zbiór opowiadań o mieszkańcach Odorkowa postaciach różnorodnych i wyrazistych, które w niestrudzonej aktywności próbują realizować swe plany oraz marzenia. W Odorkowie mieszka zatem skory do skandali i prowokacji Malarz, niezbyt lotny Burmistrz, refleksyjny Śmieciarz, żądny wrażeń Nastolatek... Właśnie oni, a także kilku pozostałych charakterystycznych bohaterów, tworzą jedyną w swoim rodzaju społeczność, za sprawą której Odorków nabiera życia i autentyzmu.

Córka oligarchy opowiadanie erotyczno-kryminalne

Catrina Curant

"Co tu robisz? zapytał, chociaż miał ochotę potrząsnąć nią i krzyczeć. Miał też ochotę rzucić ją na łóżko. Chcę cię zatrudnić. Nie. Minął ją i wszedł do domu, chciał trzasnąć drzwiami, ale zamiast tego trzymał je, czekając, aż Tajfun wejdzie. Weszła i ona. Była inna niż wcześniej, wydawała się dojrzalsza, a gdy ściągnęła płaszcz, wciągnął z sykiem powietrze. Pod płaszczem była naga". Porwana dziewczyna, wichura i niebezpieczny mężczyzna. Córka Oligarchy" to sensacyjna historia spotkania dwójki ludzi w sytuacji, w której jedno jest pewne: ktoś zginie. Anastazja może wygląda na niewinną dziewczynę, którą trzeba ratować z opresji, ale czy córka multimilionera słynącego z ciemnych interesów może być niewinna? Jacek próbuje ułożyć sobie życie na nowo, z dala od świata przemocy, w którym żył niegdyś. Jednak czasami wybory nie są takie oczywiste, i gdy w środku lasu wpada na niego pobita i ścigana kobieta będzie musiał zabijać, aby ją uratować.

Coś ty Atenom zrobił, Sokratesie

Cyprian Kamil Norwid

Coś ty Atenom zrobił, Sokratesie I Coś ty Atenom zrobił, Sokratesie,  Że ci ze złota statuę lud niesie,  Otruwszy pierwej?    Coś ty Italii zrobił, Alighieri,  Że ci dwa groby stawi lud nieszczery,  Wygnawszy pierwej?    Coś ty, Kolumbie, zrobił Europie,  Że ci trzy groby we trzech miejscach kopie,  Otruwszy pierwej?    Coś ty uczynił swoim, Camoensie,  Że po raz drugi grób twój grabarz trzęsie,  Zgłodziwszy pierwej? [...]Cyprian Kamil NorwidUr. 24 września 1821 w Laskowie-Głuchach Zm. 23 maja 1883 w Paryżu Najważniejsze dzieła: Vade-mecum (1858-1866), Promethidion. Rzecz w dwóch dialogach z epilogiem (1851), Bema pamięci żałobny rapsod (1851), Coś ty Atenom zrobił, Sokratesie (styczeń 1856), Do obywatela Johna Brown (1859), Wanda (1851), Krakus. Książę nieznany (1851), Czarne kwiaty (1856), Białe kwiaty (1856), Quidam. Przypowieść (1855-1857), Cywilizacja. Legenda (1861), Archeologia (1866), Rzecz o wolności słowa (1869), Pierścień Wielkiej Damy, czyli Ex-machina Durejko (1872), Ad leones! (1883) Polski poeta, prozaik, dramatopisarz, eseista, tworzył także prace plastyczne. Jego edukacja miała charakter niesystematyczny, można więc powiedzieć, że we wszystkich uprawianych dziedzinach sztuki był samoukiem. Będąc żarliwym miłośnikiem piękna, służył mu nie tylko jako poeta, ale także jako rysownik, akwarelista, medalier i rzeźbiarz. Zaliczany jest do grona największych polskich romantycznych poetów emigracyjnych: utrzymywał nie tylko osobiste kontakty, ale również literacką wymianę zdań z najwybitniejszymi postaciami z tego kręgu - Z. Krasińskim, A. Mickiewiczem, J. Słowackim, F. Chopinem. Jednakże charakter twórczości Norwida każe historykom literatury łączyć go z nurtem klasycyzmu i parnasizmu. W swojej twórczości stworzył i ukształtował na nowo takie środki stylistycznie jak: przemilczenie, przybliżenie, zamierzona wieloznaczność, swoiste wykorzystanie aluzji, alegorii i symbolu. Teksty Norwida nasycone są refleksją filozoficzną. Jeśli chodzi o postawę ideową, Norwid był tradycjonalistą, ale zarazem wrogiem wszystkiego, co nazywano nieoświeconym konserwatyzmem. Początkowo związany z warszawskim środowiskiem literackim (m. in. z Cyganerią Warszawską), większość swego życia spędził poza krajem. Przebywał w wielu miastach europejskich: Dreźnie, Wenecji, Florencji, Rzymie (podczas Wiosny Ludów), Berlinie, Paryżu, a w 1853 r. udał się do Stanów Zjednoczonych. Zza oceanu wrócił jednak na wieść o wojnie krymskiej (później jeszcze wielkie ożywienie poety wywołał wybuch powstania 1863r.), by zamieszkać w Londynie, a następnie ponownie w Paryżu. Tu też zmarł w nędzy, w przytułku, w Domu św. Kazimierza i został pochowany na cmentarzu w Montmorency. Żył nader skromnie, cierpiał z powodu nasilającej się stopniowo głuchoty i ślepoty, chorował na gruźlicę. Za życia zdołał niewiele ze swych utworów wydać, był twórcą niezrozumianym i niedocenianym, stał się wielkim odkryciem dopiero w okresie Młodej Polski za sprawą obszernej publikacji pism poety przygotowanej przez Z. Przesmyckiego (pseud. Miriam), redaktora Chimery w latach 1901-1907. Wielkie zasługi dla przywrócenia Norwida literaturze polskiej uczynił autor wydania krytycznego Pism wszystkich (1971-1976) J. W. Gomulicki. autor: Marta KwiatekKupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Saga rodu z Lipowej 30: Krwawa zemsta

Marian Piotr Rawinis

Kolejna część wielotomowej historia rodu wielkich polskich rycerzy z Lipowej. Podstęp Parysa się udaje. Marcin z Lipowej planuje odbić Annę de Berg. Okrutna zemsta jej męża będzie wymierzona w cały ród. Syna Mikołaja prawie przypłaci ją życiem... Hedwiga myśli, że straciła Mateusza na zawsze. Podczas gdy matka opłakuje syna, ten rusza na kolejną wyprawę. Wcześniej jednak kupiec Herzog planuje go wyswatać i zrobić na tym małżeństwie interes. Jedzie do swojej ubogiej siostry i przywozi do domu jedną z jej córek.

Współbieżność w języku C#. Receptury

Stephen Cleary

Współbieżność jest jednym z wymogów nowoczesnych aplikacji, niezależnie od ich rodzaju i platformy. Tworzenie współbieżnych aplikacji jest co prawda dość złożone, jednak cecha ta czyni interfejs użytkownika bardziej responsywnym, a systemy — skalowalnymi. Zrozumienie istoty współbieżności i umiejętność jej zaimplementowania jest już koniecznością dla profesjonalnego dewelopera, nawet jeśli zagadnienia te wydają się trudne i skomplikowane. Ta książka przedstawia nowoczesne podejście do współbieżności. Jest przeznaczona dla programistów, którzy chcą poszerzyć swoją wiedzę i umiejętności. Omówiono tu zagadnienia wielowątkowości i przedstawiono kilka różnych rodzajów współbieżności, w tym programowanie równoległe, asynchroniczne i reaktywne. Opisano biblioteki, dzięki którym programowanie współbieżnych aplikacji staje się znacznie łatwiejsze poprzez podniesienie poziomu abstrakcji. Zawarte w książce receptury uzupełniono o działający kod i przedyskutowano sposób ich działania. W książce między innymi: Omówienie różnych rodzajów współbieżności Reaktywność i przepływ zdarzeń Biblioteka zadań równoległych (TPL) Biblioteki rozszerzeń reaktywnych w LINQ Prowadzenie testów jednostkowych za pomocą kodu współbieżnego Asynchroniczne programowanie obiektowe Synchronizacja wątków Kod współbieżny — responsywność, skalowalność, nowoczesność! Stephen Cleary jest doświadczonym programistą. Od samego początku tworzy oprogramowanie open source, między innymi bibliotek Boost C++. Opublikował również kilka własnych bibliotek i narzędzi.

Dokąd zmierzamy?

Janusz Garbaliński

Dziesięć opowiadań, dziesięć różnych historii, które łączy jedno prawdziwy obraz otaczającego nas świata. Autor to świetny obserwator rzeczywistości. Za pomocą prostych, niekiedy dosadnych słów, nierzadko okraszonych humorem, przedstawia dość smutny, ale jakże trafny obraz dzisiejszego świata. Nie szczędzi mu krytyki. Jego świat jest pełen biedy, wyzysku, materializmu, powszechnej kontroli, graniczącej z inwigilacją, biurokracji, braku szacunku do drugiego człowieka, zwłaszcza mężczyzn do kobiet, tęsknoty za prawdziwą miłością. Czytając opowiadania, zaczynamy jednak dostrzegać coś, czego wcześniej nie widzieliśmy albo nie chcieliśmy widzieć. Barwni bohaterowie kot, emigrant, wdowa czy nienarodzone dziecko pokazują nam problemy, które często ignorujemy. Książka skłania do refleksji i do zadania sobie pytania: dokąd zmierza ten świat?