Dyskurs antropologiczny w pisarstwie Josepha Conrada

Marek Pacukiewicz

Jednym z centralnych motywów pisarstwa Josepha Conrada jest konfrontacja wiedzy dyskursywnej z doświadczeniem kontekstu kulturowego. Stawiając swych bohaterów w sytuacji transgresji, pisarz pokazuje, że to, co obce, inne, nigdy nie może zostać w pełni oswojone, zinterpretowane. Conrad ostrzega, że nie wolno nam łudzić się, że istnieje spójny kulturowo świat, który można ogarnąć za pomocą uniwersalnego modelu poznawczego. Wsparta na nauce wiedza przestaje być uniwersalna, kiedy zostaje przeniesiona w obcy kulturowo kontekst lub kiedy jej dyskursy pojawiają się nieoczekiwanie w nowych konfiguracjach. Prezentując w swej twórczości człowieka kontekstualnego, uwarunkowanego kulturowo, Conrad wykazuje wysoką wrażliwość i wyobraźnię antropologiczną. Istnieje zatem możliwość porównania jego twórczości do modelu poznania kultury prezentowanego przez powstałą w drugiej połowie dziewiętnastego wieku naukę, jaką jest antropologia kultury.  Pisarstwo Conrada stawia nas wobec pęknięcia (egzystencjalnego), każe nam doświadczać: wraz z jego bohaterami zmuszeni jesteśmy powtarzać pytanie o to, w jaki sposób połączyć naszą wiedzę i kontekst, światopogląd i doświadczenie. Dzięki powieściom Conrada rozumiemy, że pęknięcie to nie powstało po upadku wielkich narracji: jest ono częścią składową każdej narracji, która weryfikuje własne konwencje. Pęknięcie to nie jest dla Conrada ani kresem, ani początkiem poznania. Fakt, że ostatecznej interpretacji nigdy nie będzie, nie stanowi dla pisarza ani fundamentu sceptycyzmu, ani usprawiedliwienia logorei. Musimy obserwować relacje pomiędzy interpretacjami, ich wzajemne uzupełnienia i falsyfikacje, a jednocześnie winniśmy zadawać pytanie kto, gdzie, kiedy i dlaczego - w sensie kulturowym - ich dokonuje...  

Pani Siedmiu Bram

Maria Zdybska

Mury Irkalli drżą. Inanna, sumeryjska bogini miłości i wojny, przez wieki znana była pod wieloma imionami. Teraz usiłuje żyć jak zwykła śmiertelniczka, ale jej spokój niweczy wiadomość, której nie może zignorować. Trup pokryty pismem klinowym, znaleziony na greckiej granicy zwiastuje nadejście niewyobrażalnego niebezpieczeństwa. Starożytna klątwa wypalona w jego skórze to wyzwanie rzucone bogom przez tajemniczego buntownika. Nieuchwytny wróg zamierza odwrócić porządek świata. Rozpoczyna się szaleńcza pogoń za kolejnymi kawałkami mrocznej układanki. Jedna po drugiej, padają bramy strzegące drogi do Zaświatów, a zgnuśniali bogowie nie spieszą się z pomocą. W pogmatwanej sieci kłamstw Inannie coraz trudniej rozróżnić sprzymierzeńców od wrogów, zwłaszcza, gdy jeden z nich niespodziewanie ratuje jej życie.

Pamiętnik

Deotyma

Wspomnienia spisane przez Jadwigę Łuszczewską, znaną szerokiej publiczności jako Deotymę, autorkę . słynnej Panienki z okienka". Pisarka stworzyła swój literacki pamiętnik, odwołując się nie tylko do własnych doświadczeń, ale także przywołując wydarzenia, którymi żyła ówczesna Warszawa. To ciekawy obraz życia literackiego i obyczajowego dziewiętnastowiecznej stolicy. Deotyma spisała swoje wspomnienia w 1897 roku, na krótko przed jubileuszową, czterdziestą piątą rocznicą swojej pracy literackiej.

Przed snem

Piotr Sommer

Piotr Sommer Pamiątki po nas Przed snem Bo i co to ma opisać: stan świadomości w danym momencie życia? Bez danego momentu? Postoje, rozwój, jak się nazywam? Czy pomocny będzie opis mego ciała? Opis ciała mojego dziecka, jego podobieństwo do mnie, opis jego podobieństwa do mnie? Jego słowa? Czy ... Piotr Sommer ur. 13 kwietnia 1948 Najważniejsze dzieła: W krześle (1977), Pamiątki po nas (1980), Po stykach (2005), Dni i noce (2009) Poeta, eseista, tłumacz. Autor kilkunastu tomów poetyckich i krytycznoliterackich, redaktor wielu ważnych antologii, autor wierszy dla dzieci. Otrzymał m.in. Nagrodę Literacką im. Barbary Sadowskiej w 1988, Nagrodę Fundacji im. Kościelskich (1988) i Wrocławską Nagrodą Poetycką Silesius za całokształt twórczości (2010). Redaktor Literatury na Świecie. Tłumacz autorów nowojorskiej awangardy oraz poetów irlandzkich. W własnych tekstach skupiony na detalu, który miałby się przyczynić do debalonizacji polskiej poezji. Jego wiersze, mimo lakonicznej zwykle formy, sprawiają wrażenie konwersacyjnych. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Fundacja (#6). Agent Fundacji

Isaac Asimov

Pięćset lat od założenia jej przez Hariego Seldona Pierwsza Fundacja jest największą potęgą w Galaktyce. Na rządzonym twardą ręką przez burmistrz Branno monolicie pojawia się jednak rysa. Golan Trevize, członek Rady Wykonawczej na Terminusie, głosi pogląd, że zniszczona rzekomo Druga Fundacja nadal decyduje o losie Pierwszej. Tymczasem mentalista Stor Gendibal, jeden z trantorskich Mówców, podejrzewa istnienie organizacji kontrolującej z ukrycia obie Fundacje. Zarówno Trevize, jak i Gendibal wyruszają w przestrzeń, by dowieść swoich racji. Do ostatecznej rozgrywki, której stawką jest przyszłość Galaktyki, dochodzi w pobliżu rodzinnej planety Muła, tyle że do ścierających się sił dochodzi jeszcze jedna... Isaac Asimov (1920-1992) to bodaj najwybitniejszy i najpoczytniejszy autor science fiction wszech czasów. Zasłynął przede wszystkim epokowym cyklem Fundacja, sagą o Imperium Galaktycznym, które - mimo że wydaje się wieczne - chyli się ku upadkowi. Ludzką cywilizację i wiedzę może uratować jedynie psychohistoria, nauka sformułowana przez genialnego matematyka Hariego Seldona. Dom Wydawniczy REBIS wydał siedmiotomowy cykl Fundacja Isaaca Asimova oraz trzy uzupełniające go tomy autorstwa bestsellerowych twórców SF: Gregoryego Benforda, Grega Beara i Davida Brina.

Alter ego (#1). Na krawędzi nocy

Edyta Świętek

Czy czarownice istnieją tylko w bajkach? Nina była o tym przekonana aż do chwili, gdy dowiedziała się od babci, że nie jest zwykłą nastolatką. Posiada bowiem moce, które potrafią zmusić ludzi do uległości. Już jako dorosła kobieta bardzo się pilnuje, żeby ich nie nadużywać i choć niekiedy wydaje się to bardzo kuszące, wciąż pamięta przestrogi babci, że jeśli nie zachowa umiaru, może nie zaznać w życiu prawdziwych przyjaźni i miłości. Od najmłodszych lat odwiedzają ją w snach Anioł i Mroczny. Jakież jest jej zaskoczenie, kiedy pewnego dnia spotyka tego pierwszego w autobusie Czy sny się spełniają, a miłość można sobie wyśnić? A jeśli niedługo przyjdzie czas na Mrocznego? Edyta Świętek idealnie połączyła fikcję z rzeczywistością! To wyjątkowa uczta czytelnicza, a zakończenie sprawia, że chcemy jeszcze dłużej sycić się tą opowieścią. Historia, o której nie zapomnicie tak łatwo! Justyna Leśniewicz, Książko, miłości moja

Namiętność

Stefan Grabiński

Namiętność (L’appassionata)Opowieść wenecka Nad sestiere di Cannareggio, w samym sercu laguny, wisiała lekka, ledwo dostrzegalna mgła. W blaskach lipcowego słońca przecedzanych przez ten najsubtelniejszy z woali drzemały senne wody Canal Grande, a w nich, jak wyczarowane z bajki, nieprawdopodobnie piękne przeglądały się pałace, wille, domy i kościoły. I widziało się wszystko niby miraż złocisty, powołany do życia przez przepyszną fantazję, niby obraz senny utkany z marzeń artysty w chwilę dziwnej, twórczej szczodroty. [...]Stefan GrabińskiUr. 26 lutego 1887 w Kamionce Strumiłowej Zm. 12 listopada 1936 we Lwowie Najważniejsze dzieła: Demon ruchu (1919), Księga ognia (1922) Jeden z czołowych przedstawicieli przedwojennej polskiej fantastyki, nazywany "polskim Edgarem Allanem Poe". Absolwent Uniwersytetu Lwowskiego (filologia klasyczna i literatura polska). Za życia zyskał krótkotrwałą popularność dzięki opowiadaniom, które i dziś są uznawane za trzon jego twórczości, zdecydowanie ważniejszy niż powieści. Doceniony został jednak przez Karola Irzykowskiego, a po wojnie przez Artura Hutnikiewicza. Grabiński interesował się okultyzmem, stąd jego twórczość pełna jest duchów i zjawisk nadprzyrodzonych. Charakterystyczny jest jednak fakt, że zjawiska te dzieją się zwykle we współczesnej, realistycznie oddanej scenerii. W Demonie ruchu obszarem, w jakim się pojawiają, jest symbol nowoczesności - kolej. Również język Grabińskiego oscyluje między realizmem a poetycznością (sam autor był wielbicielem twórczości Bolesława Leśmiana). Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Linux i Bash. Kurs video. Wiersz poleceń i skrypty powłoki

Bartosz Pastudzki

Obierz kurs na... jedną z najpopularniejszych powłok Linuxa Mianem Linuxa określamy w rzeczywistości nie jeden system operacyjny, ale całą rodzinę systemów uniksopodobnych, bazujących na jądrze Linux. Choć świat usłyszał o nich po raz pierwszy kilkadziesiąt lat temu, a programiści od dawna chętnie z nich korzystają (GNU i Linux są projektami open source, każdy może łatwo przeanalizować i zmodyfikować kod źródłowy programu), masową popularność ta rodzina systemów operacyjnych zyskała w 2017 roku, gdy na scenę wkroczył Android z zaadaptowanym jądrem Linux. Uczyniło to systemy operacyjne z pingwinkiem jednymi z najważniejszych na rynku – nawet Windows ma dziś specjalny moduł WSL, pozwalający uruchomić środowisko linuxowe obok systemu Microsoftu. Wykraczająca poza zwyczajną obsługę współpraca z systemami linuxowymi jest szczególnie istotna dla programistów, administratorów, specjalistów DevOps i testerów. Poznać trzeba zarówno tryb tekstowy, jak i skrypty powłoki. Tryb tekstowy tego systemu to świetne, bardzo wydajne narzędzie pracy, istotne nie tylko przy czynnościach związanych z administrowaniem Linux/Unix, ale też podczas automatyzowania zadań programistycznych. Przydaje się on również podczas logowania na zdalne serwery inne niż zdalny pulpit. Z kolei skrypty powłoki, takie jak popularny bash, pozwalają łączyć ze sobą funkcjonalności różnych programów w jedną całość, oferując stosunkowo dużą elastyczność przy niewielkim nakładzie pracy. Dzięki temu można w łatwy sposób automatyzować powtarzalne czynności w codziennej pracy, a tym samym oszczędzić czas i zmniejszyć ryzyko popełnienia błędu. Co Cię czeka podczas naszego profesjonalnego szkolenia W ramach kursu: Nauczysz się wykonywania podstawowych poleceń w wierszu poleceń: tworzenia, edycji, kopiowania, przenoszenia, usuwania i zmiany uprawnień dostępu do plików; tworzenia dowiązań; uruchamiania programów; przeglądania i unicestwiania procesów Wykonasz podstawowe zadania administracyjne w wierszu poleceń: tworzenie, usuwanie grup i użytkowników; uruchamianie i zatrzymywanie usług systemowych (i wybieranie uruchamianych podczas uruchamiania systemu); instalowanie i aktualizacja oprogramowania przy użyciu menedżera pakietów (apt i pacman); konfiguracja sudo (uruchamianie programów z prawami administratora) Poznasz najważniejsze elementy języka powłoki (bash) i najczęściej używanych poleceń, takich jak: grep, sed, awk, less, head, tail, sort, uniq, time itp.; w materiale kursu są one prezentowane na przykładach z życia wziętych, jak wyzwalacze Gita, przetwarzanie video (FFmpeg), konwersja między formatami plików (pandoc) Zaznajomisz się z najważniejszymi elementami systemu Linux: hierarchią katalogów, montowaniem systemów plików, procesami, sygnałami, potokami Przybliżysz sobie podstawy popularnych narzędzi, takich jak vim, tmux, mc Szkolenie Linux i Bash. Kurs video. Wiersz poleceń i skrypty powłoki kończy się na poziomie podstawowym. Porusza większość bazowych zagadnień. Pokazuje, jak pisać skrypty, posługując się w tym celu zarówno prostymi, jak i bardziej zaawansowanymi przykładami. Trudno osiągnąć coś dużego, jeśli nie radzimy sobie z małymi rzeczami. Praca w powłoce i pisanie skryptów pozwalają ograniczyć czas poświęcany na małe, powtarzalne czynności i skupić się na rzeczach najistotniejszych.