Małopolski

Olgerd Dziechciarz

Małopolski to młody mężczyzna, który przeżywa rozterki związane z pierwszą miłością. Choć od razu określa napotkaną przez siebie nieznajomą mianem ukochanej, nijak nie pomaga mu to w zdobyciu jej zainteresowania czy nawet uwagi. Lekka i pełna humoru narracja niejednokrotnie otwiera przed odbiorcą pokłady absurdu, z którym Małopolskiemu zdecydowanie po drodze.

Małżeństwo z przymusu - Ponadczasowe historie miłosne Barbary Cartland

Barbara Cartland

Ogromny majątek, apodyktyczny pan rodu i młoda dziedziczka. Co może pójść nie tak? Gytha ma dwa wyjścia: poślubić kuzyna i odziedziczyć rodowy majątek lub zostać wydziedziczona. Zagubiona przypadkowo spotyka lorda Locke'a, któremu jej ojciec uratował przed laty życie. Zdesperowana prosi lorda o pomoc, proponując małżeństwo "na niby", które mogłoby odmienić jej los i pomóc spełnić oczekiwania rodziny. Czy udawane małżeństwo może przerodzić się w prawdziwe uczucie? Idealna dla fanek i fanów Jane Austen i Emily Brontë!

Małżeństwo z rozsądku - Ponadczasowe historie miłosne Barbary Cartland

Barbara Cartland

Aranżowane małżeństwo, czarujący książę oraz surowa etykieta wiktoriańskiego dworu. Młody markiz nawiązuje zakazany romans z zamężną lady Lanstone. Gdy królowa planuje związać markiza z niemiecką księżniczką, lady Lanstone postanawia zaaranżować małżeństwo kochanka z inną, aby zachować pozory i tym samym zatrzymać go przy sobie. Czy spisek kochanków wyjdzie na jaw? Jaka kara czeka ich za oszustwo samej królowej? Idealna dla fanek Bridgertonów!

Mandala zmysłów

Agnieszka Szach

Szczęście jako sposób smakowania życia ukazane przez pryzmat zmysłów. Ekspresyjna Wiktoria i ambitna Anastazja porywają nas w egzotyczne zakątki świata. Od dziecka inspirowane sztuką i historią, motywowane przez rodziców przekuwają zdobytą wiedzę na zamierzone cele. Czy przypadkowe spotkanie Wiktorii z dawnym znajomym okaże się przeznaczeniem? Niespodziewanie dynamiczne rozpalone do czerwoności pożądanie wywraca do góry nogami poukładany świat Wiktorii. Seksowny Filip zabierze bohaterki w nieznaną i emocjonującą podróż, a spotkanie z potomkami niewolników dostarczy im niezapomnianych wrażeń. Czy rzucanie klątwy voodoo jest tylko okultystyczną atrakcją? Tajemniczy rytuał zmrozi krew w żyłach dziewczyn. Pejzaż karaibskich i zanzibarskich plaż oraz zaskakujące historie z niechlubnej przeszłości kolonizatorów w egzotycznych miejscach pozostawią wiele do myślenia naszym bohaterom.

Manipulacja

Ireneusz Iredyński

Jest to przede wszystkim tekst bardzo zabawny, w którym groteska i parodia grają główne role. Tekst atrakcyjny, dynamiczny, o komiksowej, plastycznej narracji z wątkami sensacyjnymi, kryminalnymi i, oczywiście, erotycznymi. Czasem, niespodziewanie dla czytelnika, akcja odrywa się od rzeczywistości przekształcając się psychodeliczną wizję, w której pojawiają się „Murzyn” (w niebieskim fraku), „śmierć” i „muszy pan”. Iredyński bardzo sprawnie manipuluje uczuciami czytelnika (z mistrzostwem godnym Quentina Tarantino) do czego, być może, nawiązuje tytuł jego powieści. Pewnego dnia Stefan Pękała – awangardowy rzeźbiarz, otrzymuje list z zaproszeniem od znanej szwajcarskiej galerii sztuki, w którym określany jest jako „artysta znany międzynarodowej publiczności”. Galeria ta zaprasza go na półroczne stypendium do Zurychu gwarantując „środki umożliwiające dowolne działanie artystyczne”. Do listu dołączony jest opłacony bilet lotniczy. Stefan oczywiście korzysta z tego zrządzenia losu. Jego perypetie „na obczyźnie” stanowią treść tej książki. Całość zakończona efektownym finałem. Z FISZKI BIBLIOTECZNEJ Z LAT 70-TYCH XX WIEKU: Powieść współczesnego prozaika i poety (ur. 1939), drukowana pierwotnie na łamach tygodnika „Literatura”, prezentuje historię młodego rzeźbiarza, który wyjeżdża do Zurychu na wystawę swych awangardowych prac. Bohater utworu, niezrównoważony i chimeryczny Stefan Pękala, nawiązuje kontakty ze środowiskiem anarchizującej młodzieży i zostaje wplątany w aferę kryminalno-polityczną. Interesująco przedstawiona została konfrontacja postawy bohatera, pozującego na kontestatora i hippisa, ze światopoglądowymi problemami typowymi dla społeczeństw świata zachodniego. Autor przeprowadza w powieści ostrą krytykę współczesnej pseudoawangardowej sztuki i jej twórców, nakreśla ironiczny portret swego bohatera, opętanego nałogami i słabościami. Zręczne i wartkie dialogi, swoiste poczucie humoru czynią z powieści interesującą lekturę dla oczytanego odbiorcy. RECENZJA, KTÓRĄ NAPISAŁA ALEKSANDRA URBAŃCZYK (2013): „Manipulacja” została ciepło przyjęta przez krytykę. Nie oznacza to, że nie było oponentów, twórczość Iredyńskiego zawsze budziła skrajne emocje. Manipulacja w dużej mierze opiera się na biografii autora. Jest utworem dosyć awangardowym, wykorzystuje elementy surrealizmu i groteski. Tym razem spoglądamy ironicznym okiem autora na rolę artysty i jego sztuki oraz na mechanizm, który powoduje, w jaki sposób widz odczytuje jego intencje. Bohaterem utworu jest polski rzeźbiarz, Stefan Pękała. Nieco wypalony i zmęczony rutyną artysta otrzymuje zaproszenie od szwajcarskiej galerii sztuki w Zurychu, dla której ma przygotować wystawę prac. Artysta widzi w wyjeździe (pamiętajmy – to czasy PRL) szansę na zarobek. Niepokoi go nieznajomość języków, postanawia więc „podbić zachód” przybierając pozę artysty awangardowego, który w dziwnym przebraniu, z kuriozalną fryzurą pozostaje wierny swojej „szeleszczącej mowie”. Bariera językowa okazuje się rzeczywiście dużym problemem. Staje się powodem wyobcowania artysty. Odseparowany od ludzi ma dużo czasu na rozmyślanie, autoanalizę i walkę z własnymi demonami. Przez znaczną część utworu bohater prowadzi wewnętrzny monolog z sumieniem, śmiercią, pisze listy do nieżyjącej matki. Sytuacja zmienia się, gdy Stefan zaprzyjaźnia się z młodym człowiekiem mówiącym po polsku. Andreas staje się tłumaczem i przewodnikiem. W zamian Stefan udziela mu gościny. Andreas jednak nie jest typem samotnika, ma wielu przyjaciół. Dom artysty wypełnia się gwarem, gorącymi dyskusjami, alkoholem i flirtami. Stefanowi nie przeszkadza fakt, iż nie rozumie żywiołowej wymiany myśli. Dopiero po czasie dotrze do niego prawdziwy sens spotkań. Andreas jest przywódcą grupy terrorystycznej i okazuje się manipulantem rozdającym karty… Młody człowiek wplątuje rzeźbiarza w kryminalną aferę i powoduje jego aresztowanie. Punktem kulminacyjnym  powieści jest wernisaż, który okazuje się głośnym skandalem, ale wbrew zdrowemu rozsądkowi i oczekiwaniom artysty – przynosi mu poklask. Wkrótce jednak, dość przewrotnie (jak to u Iredyńskiego)  ma miejsce tragiczne wydarzenie, w wyniku którego rzeźbiarz zostaje uwięziony. Manipulacja uchodzi za jedno z lepszych dokonań pisarza, wcześniej krytyka zarzucała mu „błahość treści” i łatwiznę „filmowych ujęć". Powieść napisana jest w innej konwencji i stylu. Narracja jest zmienna, miejscami czytelnik jest świadkiem przenikania świata realnego, majaków, snów czy narkotycznych wizji bohatera. Tekst jest bogaty w neologizmy, które dodają prozie smaczku. (Powyższa recenzja została opublikowana po raz pierwszy w 2013 roku na obliczakultury.pl i ksiazkioli.blogspot.com) ZE STUDIUM „IREDYŃSKI I ACEDIA”, KTÓRE NAPISAŁ MAKSYMILIAN WRONISZEWSKI (2019): „Manipulację” można odczytywać jako powieść o sytuacji „Polaka za granicą”, a co za tym idzie plasować w polu literackich odniesień wyznaczanych chociażby – jak przekonuje Zdzisław Marcinów – przez „Trans-Atlantyk” Gombrowicza i „Monizę Clavier Mrożka”. Wolno także widzieć w niej utwór o „wylęgarni goszystowskiej na Zachodzie”, w którym kpiąca, ironiczna postawa głównego bohatera konfrontuje się z zapałem młodych anarchizujących rewolucjonistów. W końcu jest również „Manipulacja” powieścią o sztuce i artyście.

Maria i Magdalena

Magdalena Samozwaniec

Barwna, pełna anegdot opowieść o rodzinie Kossaków, w szczególności o relacji autorki z jej siostrą, poetką Marią Pawlikowską-Jasnorzewską. W tej autobiograficznej opowieści Samozwaniec w lekkim, zabawnym stylu przedstawia swoje dzieciństwo i młodość spędzone w krakowskim rodzinnym dworku, gdzie dorastała w artystycznym środowisku tętniącym życiem intelektualnym, głównie dzięki niezwykłej osobowości swego ojca, Wojciecha Kossaka, wybitnego malarza batalisty. Maria i Magdalena to nie tylko rodzinne wspomnienia, ale także zapis atmosfery epoki. Na kartach książki pojawiają się wszystkie wybitne postaci tamtych czasów, od Henryka Sienkiewicza, poprzez Józefa Piłsudskiego, Karola Szymanowskiego, Tadeusza Boya-Żeleńskiego, Juliana Tuwima, Zofię Stryjeńską, Witkiewicza po wielu, wielu innych. Ale oczywiście spomiędzy anegdot najmocniej wyłaniają się dwie wyraziste, a jakże różne postacie: Maria (Pawlikowska-Jasnorzewska) - wrażliwa, eteryczna poetka, skłonna do melancholii i refleksji, oraz Magdalena (Samozwaniec) - pełna energii, obdarzona satyrycznym talentem, z dużym dystansem do świata.

Mariupol

Przemysław Lis-Markiewicz

Określane neologizmem "pełnoskalowe" (po ukraińsku: pownomassztabne) wtargnięcie wojsk rosyjskich do Ukrainy 24 lutego 2022 roku to tylko kolejna faza wojny, którą Rosja prowadzi przeciwko Ukrainie od 2014 roku. A częścią czego jest wojna? Na pewno walki, konfliktu. Tak jest i w tym przypadku. Rusini (obecni Ukraińcy) wyhodowali na swoim łonie żmiję - Księstwo Moskiewskie, które, posługując się od zarania swoich dziejów do dziś tylko trzema narzędziami (kłamstwo, przemoc, korupcja) najpierw ukradło Rusinom nazwę (i stało się Rosją) i wiarę, następnie język, tożsamość narodową i dziedzictwo kulturowe. Rosja to bez Ukrainy "niedoimperium", dlatego z ogromną wściekłością i nienawiścią Moskale (historyczna nazwa mieszkańców Księstwa Moskiewskiego) niszczą od prawie czterystu lat (właśnie, zatem nie od 2014 roku) wszelkie przejawy niezależności Ukraińców. Moskiewski imperializm, russki mir - stały się symbolem wszelkiego zła. "Mariupol" jest powieścią o niszczeniu Ukrainy przez Moskali, które trwa od czasów Bohdana Chmielnickiego do czasów Wołodymyra Zełenskiego. Obie te postacie są symboliczne. Dla niektórych Chmielnicki był zdrajcą, dla innych - bohaterem. Podobnie jak Zełenski. Albo charyzmatyczny przywódca, albo rosyjskojęzyczny komik-ukrainofob. Powieść dedykowana żołnierzom pułku Azow. Mężczyznom bohaterskim, niezłomnym. A w tle miłość i liczne tabu prawdziwych ukraińskich mężczyzn.

Martwe dusze

Mikołaj Gogol

Wybitna powieść ukraińskiego pisarza - Nikołaja Gogola, pisana od 1835 do końca życia pisarza w 1852, uznawana za szczytowe osiągnięcie w jego dorobku. Z założenia trylogia na wzór “Boskiej komedii” Dantego, ostatecznie opublikowana została pierwsza część, którą, również wzorem Dantego, określić można jako “Piekło”. Bohaterem powieści jest Paweł Iwanowicz Cziczikow, który podróżuje w interesach po bezkresnej Rosji XIX wieku. Przybywa do miasta N. w celu zakupu "martwych dusz rewizyjnych", czyli chłopów pańszczyźnianych, którzy umarli od czasu ostatniego spisu rewizyjnego, a za których właściciele ziemscy zmuszeni są ciągle płacić podatki. Cziczikow wzbudza ogólną sympatię, zainteresowanie ludzi oraz zaufanie bankierów, uważnie ich przy tym obserwując. Kiedy jednak w mieście rozchodzą się plotki na temat jego planów porwania córki gubernatora, prawdziwe zamiary wychodzą na jaw. Szukając martwych dusz na sprzedaż, spotyka żywych, choć naznaczonych już przez piekło ludzi. Cziczikow niczym Dante zstępuje w coraz to niższe kręgi, napotykając gburów, łapówkarzy i pijaków, by wreszcie spotkać samego siebie.

Martwy błękit

Krzysztof Bochus

W Sopocie znalezione zostają zwłoki znanego żydowskiego kolekcjonera i wyznawcy Kabały - Saula Rottenberga. Wszystko wskazuje na samobójstwo. Wkrótce w makabrycznych okolicznościach giną kolejni członkowie rodziny Rottenbergów. Radca kryminalny Christian Abell podąża niezmordowanie tropem morderców. Aby ich odnaleźć, musi jednak najpierw rozwiązać zagadkę zza grobu, pozostawioną mu przez Rottenberga… Nie będzie to łatwe, ponieważ droga do prawdy usiana jest przeszkodami, a w samym śledztwie nic nie jest oczywiste. Chodzi o pieniądze czy o coś więcej? Czy dzisiejszy Grand Hotel zbudowany został na łapówkach i ludzkiej krwi? A może kluczem do rozwiązaniem zagadki jest Kabała i jej święte litery? Czy rodzina Rottenbergów padła ofiara spisku? Kto torpeduje wysiłki Abella i wyprzedza go ciągle o krok? Pytania się mnożą, a próba znalezienia na nie odpowiedzi może kosztować życie. W tle mroczny klimat lat trzydziestych na niemieckim Pomorzu. A także historyczne wydarzenia, rzucające długi cień na śledztwo prowadzone przez śledczego Abella.

Martwy ciąg

Tomasz Kozioł

Andrzej potrafi w życiu jedno - podnosić ciężkie rzeczy i je odkładać. Uciekając przed przeszłością, trafia do miejsca, które miało stać się dla niego furtką do lepszego życia. Otoczony przez zrujnowane tereny pofabryczne warszawskiej Pragi, Andrzej próbuje odnaleźć się w nowo powstałej siłowni. Razem z trzema innymi chłopakami trafiają tam pod skrzydła trenera Stalińskiego, dla którego pracują za wikt i opierunek. Niedobory jedzenia, praca od świtu do nocy i brak czasu na trening wydają się akceptowalną ceną za nadzieję na lepsze jutro. Jednak gdy na terenie siłowni dochodzi do śmiertelnego wypadku, sytuacja Andrzeja w kilka chwil zmienia się z trudnej w niemożliwą. Trup to zła wiadomość dla biznesu trenera Stalińskiego. Trupa trzeba się pozbyć. Za wszelką cenę. A kara za niesubordynację może być tylko jedna, ostateczna. Dni zaczynają się zlewać z nocą, jawa miesza się z koszmarami, a każdy z więźniów siłowni przeżywa własny horror. Andrzej staje przed wyborem: uciekać czy po raz pierwszy stawić czoło swoim demonom? Tylko czy starczy mu siły, by dźwignąć największy ciężar w swoim życiu?

Marzyciele

Knut Hamsun

Poetycka, zabawna i pełna osobliwych postaci powieść, a odległy zimny krajobraz zapewnia folklorystyczne tło. Ogólnie bardzo czarująca. [Jane, goodreads.com] "Marzyciele" to opowieść o telegrafiście Owe Rolandsenie, w wolnej chwili będącym również wynalazcą, a także kochliwym artystą lubiącym wypić i często wdającym się w bójki. Jego burzliwe życie, fantazja, wewnętrzna energia i emocjonalność nie znajdują zrozumienia społeczności małej norweskiej wioski rybackiej, w której przyszło mu żyć. A on pragnie prawdziwej i wielkiej miłości. Obiektem jego westchnień staje się córka szanowanego kupca. Czy telegrafista odnajdzie drogę do serca ukochanej kobiety? [Ervisha, magicznykociolek.wordpress.com] Opowiedziana w tonie swobodnej pogawędki książka sprawia wrażenie, jakby była to nocna opowieść samego głównego bohatera nad butelką brandy. Chociaż "Marzyciele" to drobne dzieło w imponującym katalogu autora, wszystkie klasyczne motywy i dziwactwa Hamsuna łączą się, tworząc tę ​​uroczo uproszczoną i komediową opowieść, która bada zmieniającą się moralność w szybko modernizującym się świecie. [s.penkevich, goodreads.com] Bardzo spodobał mi się styl pisania Knuta Hamsuna, a "Marzyciele" to bardzo przyjemna książka. Nawet nie zauważyłam, kiedy przewróciłam ostatnią stronę. [LifeOnMars, lubimyczytac.pl] Główny bohater, Rolandsen, ma naprawdę nieprzewidywalny charakter i postępuje zgodnie z nieoczekiwanymi wartościami. Nie sposób go nie kochać. [Evelyn Amaral Garcia, goodreads.com] ADAPTACJA FILMOWA. Na podstawie "Marzycieli" Knuta Hamsuna powstał film "Telegrafista" (1993), norweskiej produkcji, w reżyserii Erika Gustavsona. Zdobył on 2 nagrody Amandy: za najlepszy kinowy film skandynawski oraz najlepszą aktorkę. W rolach głównych wystąpili Bjorn Floberg, Marie Richardson, Jarl Kulle i Kjersti Holmen. Nota: przytoczone powyżej opinie są cytowane we fragmentach i zostały poddane redakcji. Projekt okładki: Ewa Hajduk.

Maska miłości Ponadczasowe historie miłosne Barbary Cartland (#4)

Barbara Cartland

XX-wieczna Wenecja, aranżowane małżeństwo i zakazana miłość. Markiz Melford nie czuje się najlepiej wśród weneckiego splendoru, aż do chwili, gdy spotyka tajemniczą Caterinę. Młoda kobieta, zmuszona do aranżowanego małżeństwa, pragnie tylko jednego wrócić do Anglii. Czy Markiz pomoże jej uciec przed losem, którego nie wybrała? W labiryncie weneckich kanałów rodzi się ryzykowna gra, w której stawką jest nie tylko wolność, ale też wielka miłość. Pełna pasji, intryg i romantyzmu historia dla fanek i fanów Georgette Heyer i Julii Quinn, autorki Bridgertonów. Powieści Barbary Cartland zostały stworzone w latach 1925-2001 i autorka używa w nich języka kontekstowego, odzwierciedlającego daną epokę. Barbara Cartland (19012000) - brytyjska pisarka romansów historycznych w stylu Bridgertonów. Znana z niezwykle płodnej twórczości, obejmującej ponad 700 powieści sprzedanych w setkach milionów egzemplarzy.

Maska szatana

Jerzy Siewierski

Józefa Biernacka wracała ze sklepu skrajem lasu. W siatce niosła wielki bochen chleba. Kobieta była stara, a doświadczenie życia było widoczne na jej ciele. Swoim wyglądem często odstraszała przypadkowych przechodniów. Mieszkała samotnie w chacie, do której prawie nikt nie zaglądał. Od pewnego czasu Józefa czuła dziwne przyciąganie do życia, które już dawno pożegnała. Zakurzona talia kart coraz mocniej ją wzywała. Kobieta jednak podczas wizyty na Jasnej Górze poprzysięgła, że już nigdy więcej nie wróci do tego, jak żyła kiedyś... Czy będzie w stanie dotrzymać złożonej obietnicy?

Maska śmierci

Tadeusz Kostecki

Niezastąpiony doktor Kostrzewa mierzy się z kolejnym, kryminalnym wyzwaniem. Wielowątkowe, niebanalne śledztwo. Barwny język. PRL-owskie realia lat 50-tych XX stulecia. SŁAWOMIR STACHYRA (KlubMOrd.com): Jeden z klasycznych, dobrych kryminałów Kosteckiego. Polecam wszystkim. Akcja książki zaczyna się od trupa, w tym przypadku męża, którego mieli powody pozbyć się zarówno niezbyt zakochana żona, kochanek a także syn, nie mówiąc już o obcym wywiadzie. Ta ostatnia teoria jest narzucana przez inspektora Sobiesiaka z MSW. Podejrzany też jest amant córki ofiary znany w środowisku waluciarzy jako „Blady Wicio”. Jedyną nie podejrzaną osobą w miejscu popełnienia zbrodni jest pomoc domowa Balbina Genowefa Fiołek. Zarówno prokurator Zabielik, jak i funkcjonariusze milicji mają problemy z doprowadzeniem sprawy do końca. I jak zwykle do akcji wkracza dr Jerzy Kostrzewa. Nota: przytoczone powyżej opinie są cytowane we fragmentach i zostały poddane redakcji. Książka wznowiona w formie elektronicznej przez Wydawnictwo Estymator w ramach serii: Kryminał z myszką – Tom 13. Projekt okładki: Pola Augustynowicz.

Matka

Maksym Gorki

"Matka" Maksyma Gorkiego to powieść niezwykła, ponadczasowa, świetnie napisana. Przetłumaczona na kilkadziesiąt języków. Jak najbardziej słusznie zaliczana do światowej klasyki. To jedna z najlepszych książek, jakie kiedykolwiek przeczytałam. A także jedna z najbardziej zapadających w pamięć. Każdy powinien ją przeczytać przynajmniej raz, jest po prostu niesamowita. [Parvathi, goodreads.com] Książka Gorkiego napisana jest w sposób klarowny i realistyczny, bez zbędnych opisów. Autor mistrzowsko przedstawił emocjonalną podróż bohaterki, umiejętnie splatając jej przemianę z szerszymi społecznymi i politycznymi zmianami tamtych czasów. Choć czasem krytykowany za jego propagandowy charakter, utwór ten, stanowi przede wszystkim poruszającą opowieść o dążeniu człowieka do wolności. Akcja powieści toczy się na początku XX wieku, na rosyjskiej prowincji. Ludzie mimo wielogodzinnej ciężkiej pracy żyją w biedzie, bez perspektyw na lepszą przyszłość, a smutki zapijają alkoholem. Główna bohaterka - Pelagia Własowa, tytułowa matka, to pracowita i uległa kobieta, od lat przyzwyczajona do przemocy ze strony męża. Gdy umiera on na przepuklinę, ich syn Paweł, buntuje się przeciwko dotychczasowemu życiu i angażuje w działalność rewolucyjną. Drukuje ulotki, bierze udział w strajkach, organizuje w domu nielegalne spotkania robotników na których dyskutują o sprawiedliwości społecznej i konieczności zmian w kraju. W końcu zostaje przewodniczącym partii socjaldemokratycznej. Pelagia początkowo powściągliwa i pełna lęku, z czasem, dzięki miłości do syna, sama włącza się w pęd rewolucji i z pokornej, biernej postaci, przeistacza się w gorliwą orędowniczkę sprawy, ostatecznie stając się symbolem siły i determinacji dla uciskanych rodaków. [M.H.] Matka to lud. Ojciec to stary ustrój. Syn to socjalizm. Wydarzenia opisane w książce oparte są na pochodzie pierwszomajowym w Sormowie (pod Niżnym Nowgorodem), który odbył się w 1902 r., pierwowzorami postaci byli Piotr Załomow i jego matka, Anna Kriłłowna, niewątpliwie też niemały wpływ na powieść miały wypadki "krwawej niedzieli" 9 stycznia 1905 roku. [PuchaczTrado, biblionetka.pl] TŁUMACZENIA. Książka została przetłumaczona na wiele języków m.in.: angielski, hiszpański, włoski, arabski, niemiecki, francuski, turecki, fiński, szwedzki, węgierski, chiński, czeski. ADAPTACJE. "Matka" Maksyma Gorkiego została w 1926 roku, przeniesiona na ekran jako niemy film, w reżyserii Wsiewołoda Pudowkina. W 1932 roku powieść została zaadaptowana jako sztuka teatralna, przez niemieckiego dramatopisarza, Bertolta Brechta. W późniejszych latach ukazały się jeszcze dwie filmowe ekranizacje: w 1955 roku, w reżyserii Marka Donskiego oraz w 1990 roku, w reżyserii Gleba Panfiłowa. Nota: przytoczone powyżej opinie są cytowane we fragmentach i zostały poddane redakcji. Projekt okładki: Ewa Hajduk.

Matnia

Przemysław Piotrowski

Skrzypiące pod nogami deski. Wiatr wyjący na zewnątrz. Gałęzie poruszające się za oknami. Nieprzenikniony mrok, w którym coś się czai Zuza nigdy nie miała zbyt wielkiego szczęścia, ale zawsze jakoś dawała sobie radę. Gdy zostaje oszukana przez byłego partnera, musi spojrzeć prawdzie w oczy. Ma trzydzieści cztery lata i dwumilionowy dług, a za niecałe pół roku urodzi bliźniaczki. I wtedy w jej życiu pojawia się Marek, mężczyzna idealny: przystojny, troskliwy i dojrzały. Po kilku miesiącach związku proponuje dziewczynie przeprowadzkę do rodzinnych Toporzyc. Wątpliwości Zuzy związane z wyjazdem rozwiewają dopiero podejrzani ludzie, którzy pojawiają się pod jej oknami. Już na wsi Marek dowiaduje się, że musi jechać do Niemiec z powodu pilnego zlecenia. Gdy zaczyna się jesień, a noce robią się coraz dłuższe, Zuza zostaje sama w starym domu w środku lasu. Wiejska sielanka z każdym dniem coraz bardziej przypomina koszmarny sen Audiobook w interpretacji Joanny Jeżewskiej.