Domek w górach: Córka przyjaciela opowiadanie erotyczne

SheWolf

Marek - mężczyzna po czterdziestce i Karolina - córka jego najlepszego przyjaciela i dawnej miłości. Czy mężczyzna ulegnie pokusie i pozwoli, by Małolata go uwiodła? Czy ktoś dostrzeże rozgrywającą się między nimi grę? Jak się skończy pobyt przyjaciół w domku w górach?

Dominacja - opowiadanie erotyczne

Veronica Must

Nie powiedziałbym, że byłem w niej szaleńczo zakochany, ale na samą myśl o tym, że się z nią kocham, albo raczej pieprzę, popadałem w obłęd". Główny bohater spotyka Louise, która jest uosobieniem cnoty. Jednak w jej osobie jest coś bardzo sprzecznego i właśnie do tego chce się zbliżyć. Być może powinien zachowywać się inaczej niż zwykle, wziąć ją z nową siłą, sprawić, by osiągnęła ostateczne wyzwolenie. Dominacja" to nowela o tym, jak zrzec się kontroli i dać się ponieść; o dominacji i drodze do pełnego spełnienia.

Don Juan raz jeszcze

Andrzej Bart

Pełna zwrotów akcji reinterpretacja legendy o uwodzicielu spleciona z wątkiem miłości Joanny Kastylijskiej do trupa męża. Akcja rozgrywa się na początku XVI w. Królowa Joanna Kastylijska nie może pogodzić się z nagłą śmiercią męża króla Filipa i z jego zwłokami podróżuje po Hiszpanii. Tymczasem Don Juan pokutujący w klasztorze za dawne grzechy, otrzymuje misję nakłonienia królowej do zakończenia tej makabrycznej wyprawy. Utwór napisano z dbałością o realia historyczne i ironicznym dystansem wobec głównych bohaterów. Jeśli lubisz barwne, postmodernistyczne opowieści przygodowe obfitujące w wymyślne intrygi, pomysłowe pojedynki i grozę godną tej z ,,Imienia róży", z pewnością przypadnie ci do gustu ,,Don Juan raz jeszcze". Nominowana w 2007 r. do Nagrody Literackiej Nike i Nagrody Literackiej Gdynia.

Donkiszoteria warszawska. Koncept nr 14 (#3)

Samuel Kretes

Nie chcę się usprawiedliwiać. Mam nadzieję, że to nie brzmi, jakbym próbował. Jeżeli zaczynam w ogóle ten temat, to właśnie dlatego, że chcę skończyć z wybielaniem się. Wolę już do wszystkiego się przyznać. Szczerze przedstawić sprawy. Wyspowiadać się. Więc jeśli podaję powody, dla których sprawy właśnie tak się potoczyły, to nie po to, by się usprawiedliwić, ale dlatego, że powody te wydają mi się wstydliwe, a więc szczere zeznanie wymaga ich ujawnienia. Do rzeczy...

Dotyk ocalenia. Wyzwolenie

Gabriela Smusz

Miłość może zabić... Ale może też ocalić Damon Watson. Imię i nazwisko, które Lea próbowała wymazać z pamięci tysiące razy. Tak jak wspomnienie noszącego je człowieka. I jego czarnych jak węgiel i błyszczących niczym diament oczu. Rany z przeszłości jeszcze się nie zabliźniły, mimo to Lea powoli oswaja się z teraźniejszością i przyszłością, w których nie ma miejsca dla Damona. Dziewczyna stara się o nim zapomnieć, ale chłopak wraca. Pojawia się ponownie w jej życiu, tak jak za pierwszym razem ― z hukiem. Podobno nic dwa razy się nie zdarza, a jednak Lea znowu wpada pod prowadzony przez Damona samochód. Ból po wypadku jest niczym w porównaniu z tym, co się teraz dzieje w jej sercu... Dalsze losy Lei, Damona i ich niemożliwej miłości w drugim tomie serii "Dotyk ocalenia" Posłuchaj audiobooka: 

Dotyk ocalenia. Zniewolenie

Gabriela Smusz

Mógł ją ocalić... albo pogrążyć Dziewczyna, którą prześladuje los. Chłopak, którego zdecydowanie powinna unikać Rodzice Lei giną w wypadku samochodowym, dziewczyna jako jedyna wychodzi z niego cało. Dwa lata później, kiedy w końcu dochodzi do siebie, znowu cudem uchodzi z życiem. Szczęśliwie unika śmierci, gdy zamyślona wchodzi wprost pod koła samochodu... Ale nie uniknie innych skutków tej sytuacji, sięgających o wiele dalej. Bo wtedy właśnie na jej drodze ― dosłownie! ― pojawia się on. On, czyli Damon, wściekle przystojny, diabelnie niebezpieczny, irytująco pewny siebie. Małomówny i opryskliwy syn miejscowego bogacza od początku budzi w Lei niechęć, ale też trudno jest jej zapomnieć o oczach w kolorze hebanu i ich głębokim, choć zimnym spojrzeniu. Tylko on może jej pomóc, gdy Lea musi się zmierzyć z pełnym mroku światem, w którym nie obowiązują zasady i wartości moralne, a jedynie trwa niekończący się wyścig na śmierć i życie. Czy uda im się go wygrać? Przekonaj się ― poznaj historię, którą w serwisie Wattpad doceniły setki tysięcy czytelniczek!   Posłuchaj audiobooka:  

Dotyk życia i śmierci

Mateusz Kowalczyk

Jest kwietniowa sobota. Zwyczajny dzień. Jedni pracują, robią zakupy, inni cieszą się chwilą oddechu. Maturzystka dowiaduje się, że jest w ciąży, żona odkrywa powtórną zdradę męża, dwóch młodych narkomanów kupuje kebab w budce, dziewczynka z tabletem siedzi nieopodal placu zabaw. Przypadkowo mijających się ludzi, obcych sobie zupełnie mieszkańców Warszawy, połączy muśnięcie dłoni, zetknięcie się palców dotyk życia i śmierci. Za sprawą przypadkowego dotyku ta sobota okaże się brzemienna w skutkach. Mohammed zderza się barkiem z jedną z nich. Dotyk gwałtowności i potrącenia, agresji i znieczulenia, chłopak dalej prze do przodu, nie odwraca się nawet w kierunku uderzonej dziewczyny. Brutalność tego dotyku symbolizuje stosunek zindoktrynowanego młodego Mohammeda do reszty ludzi, którzy nie wierzą w tego samego Boga co on. Jest mu obojętne, czy to bydło zginie teraz w jego zamachu, czy później podczas świętej wojny, która wielkimi krokami nadciąga nad europejski kontynent niczym kolejna jesienna nawałnica. Tym dotykiem rozbija w pył resztki swojej człowieczej godności, jego śmierć i poświęcenie będą inspiracją dla innych, jego męczeństwo nagrodą, jego ostatni dotyk ostatnim namaszczeniem.

Drag Adikt

Tomasz Górski

Nie zamierzam nikogo oszukiwać. Po przeczytaniu pierwszego rozdziału wszystko, o czym pomyślisz, upadnie. Tytułowy Drag zmaga się z własnym światem, którego nieostre granice wyznacza choroba - depresja. W podróży przez życie towarzyszy mu kochanka Marta. Uwikłany w wewnętrzne problemy nastolatek próbuje stworzyć wizję rzeczywistości, którą będzie w stanie zaakceptować. Drag snuje swą opowieść, sięgając do wspomnień, w których załamuje się obraz matki, miłości i zrozumienia. Kiedy już wydaje nam się, że poznajemy historię głównego bohatera, autor odbiera nam to przekonanie, zamieniając wspomnienia w senne wizje depresyjnej natury. Przez całe życie męczyło mnie poczucie, że nie jestem we właściwym miejscu. Albo inaczej. Że jestem we właściwym miejscu, ale gdzieś jeszcze muszę pójść, zanim się ściemni, zanim ktoś wyprosi wszystkich gości, zanim wszyscy wrócą do swoich łóżek. Wie pan, mając szczęście, wciąż zdawałem się pytać, gdzie mam go szukać? [...] I wychodziłem. Jakby nie wiedząc, gdzie i czym jest jakikolwiek koniec, szukając go za każdym razem, gdy już było tak blisko. W dalszą wędrówkę naturalnie wychodziłem w poszukiwaniu dalszej wędrówki. Cały czas szukać. Skoro nie szczęścia, bo to, choć niezauważone, siedziało obok, to czego, do jasnej cholery?