Cykl Pendorum. Część V. Arezar

Krzysztof Bonk

Wojownicza Anrea zginęła w wieku 21 lat osierocając syna. Dziś Avezan osiągnął ten sam wiek. Po małym chłopcu nie został ani ślad. Młody mężczyzna opuszcza bezimienną wyspę, na której się wychował i wyrusza w podróż. Jej celem jest Pendorum. Chce ziścić marzenie matki, które przez lata stało się jego własnym. Najwyższy czas zdobyć koronę i przejąć władzę nad całym kontynentem...

Cykl Pendorum. Część VI. Harremid

Krzysztof Bonk

Avezan, syn wojowniczej Anrei planuje spełnić marzenie swojej nieżyjącej matki i przejąć władzę w Pendorum. W towarzystwie Virii, kilku piratów i niewolnicy Nail dobija do brzegów Otchłani. W samym centrum krainy podobno przebywa czarownik Gabu. Avezan liczy, że dzięki magicznym mocom i wojowniczym zdolnościom, nikt nie stanie na drodze do realizacji jego planu. Jeszcze nie wie, jak bardzo się myli...

Cykl Pendorum. Część VII. Avendor

Krzysztof Bonk

Avezan, syn wojowniczej Anrei jest coraz bliżej wypełnienia marzenia jego zmarłej matki. Dzięki ślubie z Larien, przywódczynią allearskich klanów, zostaje władcą najwaleczniejszych wojowników. Decyzja o małżeństwie miała wysoką cenę. Avezan musiał zrzec się miłości wobec niewolnicy Nail. Pragnienie zjednoczenia kontynentu Pendorum i przejęcia nad nim władzy zwyciężyła z uczuciem. Czy osiągnięcie celu leży już w zasięgu jego rąk?

Cykl Pendorum. Część VIII. Gragezon

Krzysztof Bonk

Avezan, syn wojowniczej Anrei był o krok od wypełnienia życzenia jego zmarłej matki. Po ślubie z Larien, przejął przywództwo nad Allearami, a zdobycie władzy nad całym Pendorum, było na wyciągnięcie ręki. Tymczasem sytuacja zmieniła się diametralnie. Larien nie żyje, a przywództwu Avezana zagraża ktoś, kogo wcześniej by o to nie podejrzewał. Z dawnej kochanki Nail stała się jego największym wrogiem. Błyskawicznie zjednała sobie wielu Allearów, a to nie koniec. Nie cofnie się przed niczym. Avezan zyskał godną siebie rywalkę. Przyszłość pokaże, kto zwycięży.

Cykl Pendorum. Część X. Nail

Krzysztof Bonk

Według pradawnej legendy u początków wielkiego kontynentu Nail i Nelorum byli jednością. Rozdzieleni wyłonili się jako boska para kochanków Słońce i Księżyc. Wspierali mieszkańców swojego kontynentu, darząc wszystkich czystą miłością. Nigdy nie opowiedzieli się po stronie zła. Kiedy obcy najeźdźcy chcieli uciemiężyć ich lud, poświęcili wielu bogów, w tym samych siebie, ratując poddanych. Jednak pierwiastki nieśmiertelnych bogów zaczęły się łączyć i przygotowywać plan zemsty na Nail i Nelorum. Słońce została przeklęta, a Księżyc przepadł bez wieści. Istnieje szansa, że kiedyś powróci w postaci dziecka ze znamieniem księżyca na skroni. Wtedy nadejdzie wyzwolenie. Tymczasem w życiu Anrei, znanej czytelnikom cyklu Pendorum wojowniczki, nadchodzą poważne zmiany. Niedługo poślubi człowieka, którego dotychczas nawet nie widziała na oczy. Jakie konsekwencje przyniesie to wydarzenie dla mieszkańców kontynentu?

Cykl Pendorum. Część XI. Nelorum

Krzysztof Bonk

Inwazja wszechwładnego dominium Akros rozprzestrzenia się po całym kontynencie Nelorum. Trwa szturm na ostatnią niezdobytą twierdzę Manakisz. Wrogie oddziały pokonują kolejne zasieki, a po drugiej stronie murów Anrea wznosi modły do legendarnych bogów. Wydaje się, że tylko Nail i Nelorum są w stanie uratować lud Czarnego Piasku od zagłady. Czy sama wiara w ich istnienie wystarczy? A może legenda okaże się prawdą?t

Cynamonowe gwiazdy

Małgorzata Starosta

Słodko-gorzka, przyprawiona sardonicznym humorem opowieść o relacjach, które nigdy nie są czarno-białe, wyborach, które nigdy nie są oczywiste, i marzeniach, które nie zawsze warto realizować. Dominika staje przed szansą zrealizowania największego marzenia: otwiera się przed nią droga do pisarskiego debiutu. Zmiany czekają ją także w życiu osobistym, gdy do jej drzwi puka miłość. Nieoczekiwanie musi przewartościować całe swoje dotychczasowe życie i spróbować ułożyć je od nowa. Ale nade wszystko musi odpowiedzieć sobie na pytanie: ile jest gotowa poświęcić, żeby znaleźć szczęście.

Cynkowi chłopcy

Swietłana Aleksijewicz

Oddziały radzieckie przez dziesięć lat udzielały narodowi afgańskiemu braterskiej pomocy. Od 1979 do 1989 roku życie straciło co najmniej kilkaset tysięcy Afgańczyków, a kilkadziesiąt tysięcy radzieckich żołnierzy poniosło śmierć lub zostało rannych. Wyjeżdżali, by zostać bohaterami. Do kraju wracali jako bankruci bez nóg, bez rąk, bez złudzeń, z koszmarami, które miały ich nigdy nie opuścić. Niektórzy wracali w cynkowych trumnach. Z opowieści weteranów, pielęgniarek, prostytutek, matek i żon afgańców wyłania się wstrząsający obraz niepotrzebnej wojny; wśród zapierających dech w piersiach afgańskich krajobrazów rozgrywają się ludzkie dramaty, a odwaga i braterstwo przeplatają się z niegodziwością i okrucieństwem. W każdej kolejnej książce z uporem robię to samo pisze Aleksijewicz zmniejszam historię do wymiarów człowieka. Po publikacji książki Swietłana Aleksijewicz została pozwana o znieważenie honoru i godności żołnierzy walczących w Afganistanie.