(…) Profesor Jacek Dąbała prowadzi nas w kierunku świata zdroworozsądkowego (…).

Filip Bajon (profesor, reżyser i scenarzysta, PWSFTviT)

(…) Lektura tej książki przypomina zwiedzanie planety Ziemia ponaddźwiękowym myśliwcem (…).

Łukasz Barczyk (reżyser i scenarzysta, PWSFTviT)

Do poznania świata przez media (…) potrzeba nowego języka. Jacek Dąbała taki proponuje (…).

Robert Cieślak (profesor, medioznawca, UW)

(…) bezlitośnie obnaża słabości medialnych kanonów (…).

Maciej Czajkowski (dziennikarz współpracujący z BBC News i „Gazetą Wyborczą”)

(…) autor (…) nie ogranicza się do opisu rzeczywistości, ale też uczy odporności na manipulację. I jeszcze ta forma! Błyskotliwa, krótka (…).

Katarzyna Kolenda-Zaleska (dziennikarka w Fakty TVN)

(…) siła dosadnej komunikacji (…) w słusznej sprawie – aby piętnować narastający populizm, hipokryzję i kołtuństwo.

Michał Kozicki (prezes HBO Polska w latach 2015-2018)

(…) nowe, oryginalne, niebanalne odpowiedzi. To właśnie jest wielką zasługą profesora Jacka Dąbały (…).

Paweł Lisicki (redaktor naczelny „Do Rzeczy”)

(…) obnaża surrealizm, a nawet zwykłą głupotę wielkich kwantyfikacji, prawd niesłusznie utrwalonych czy też pseudoautorytetów.

Tomasz Mielczarek (profesor, medioznwca, UJK)

(…) antidotum na głupotę, traktuję ją jako przewodnik dla uwiedzionych (ukąszonych, zaczadzonych) oraz zdezorientowanych.

Ks. Alfred Wierzbicki (profesor, filozof, KUL)

Prof. Jacek Dąbała napisał znakomitą książkę. (…).

Kazimierz Wolny-Zmorzyński (profesor zw., medioznawca, UŚ)

(…) powinni odsunąć od siebie ostre przedmioty.

Lech Zdybel (profesor, filozof, UMCS)

Jacek Dąbała jest profesorem zwyczajnym, pisarzem, scenarzystą i byłym dziennikarzem radiowo-telewizyjnym. Kieruje Katedrą Warsztatu Medialnego i Aksjologii w Instytucie Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej KUL. Jako ekspert stale komentuje i analizuje problematykę związaną z mediami, komunikowaniem, filmem i literaturą. Jest współscenarzystą jednego z najpopularniejszych polskich filmów – Młode wilki. Wykłada też na UKSW w Warszawie. Jako pisarz opublikował dziesięć powieści (m.in. Telemaniak, Pieszczochy losu, Złodziej twarzy, Diabelska przypadłość, Ryzykowny pomysł i Największa przyjemność świata) i jeden dramat (Mechanizm). Jego książki naukowe ukazują się w Polsce i za granicą (np. Horyzonty komunikacji medialnej, Tajemnica i suspens w sztuce pisania. W kręgu retoryki dziennikarskiej i dramaturgii medialnej, Warsztatowo-aksjologiczne mechanizmy tworzenia telewizji, Mystery and Suspense in Creative Writing, Media i dziennikarstwo. Aksjologia – warsztat – tożsamość, Creative Paths to Television Journalism). Jest członkiem Polskiej Akademii Nauk, Stowarzyszenia Pisarzy Polskich, Polskiej Akademii Filmowej, Polskiego Towarzystwa Komunikacji Społecznej i Polskiego Towarzystwa Komunikacji Medycznej.