Poezje najsławniejszej poetki starożytnej Grecji, żyjącej na przełomie VII i VI w. p.n.e., uznawane są za mistrzostwo kobiecej poezji miłosnej. Safona prowadziła dom spotkań dla młodych, niezamężnych dziewcząt z arystokratycznych rodów. Zajmowała się ich kształceniem w muzyce, poezji i tańcu aż do ich zamążpójścia. Obdarzała swe podopieczne gorącymi uczuciami, którym dawała wyraz w liryce przenikniętej radością wspólnego przebywania i smutkiem rozstań.