Polacy, Czesi i Niemcy

Stanisław Smolka

UWAGA! e-book jest skanem zapisanym w formacie PDF. Plik pdf uniemożliwia przeszukiwanie i kopiowanie tekstu. My, nędzarze w porównaniu z Czechami czy Niemcami, bogatsi jesteśmy doświadczeniem. My nie jedną przeszliśmy Białą Górę dziesięć ich albo więcej mamy za sobą. I w tych przeprawach zdobyliśmy jeden skarb, dla nas nieoceniony a pożyteczny także i dla Czechów i Niemców, na którym właśnie zbywa im bardzo: spokojność wśród burz niepokoju, w zamęcie miarę Nic dziwnego, że im tej cnoty właśnie braknie: w upojeniu, jakiego dzisiaj doznają, patrząc na zdumiewające owoce tych cichych wysiłków całego narodu, których świat cały nie dostrzegał niemal, póki nie ujrzał gmachu, jaki stworzyli z niczego. Upaja ich świadomość tej bujnej, nieokiełznanej siły elementarnej, którą tak łatwo miażdżą wszelkie przeciwności, a która jednak, jak wszelka siła, miarą niehamowana, może się złamać: świadczy o tym, chociażby sama Biała Góra. Nas natomiast twarda konieczność uczy tej wielkiej cnoty, której nie znaliśmy przez tyle wieków. U nas, na siedmiu ósmych częściach dawnych ziem polskich, jedynym polem działania, na którym nam wolno praktykować miłość ojczyzny, jest ścisłe posłuszeństwo tym mądrym a trudnym do wykonania słowom poety; kwintesencją rozumu politycznego miarkowanie najdroższych sercu a uprawnionych dążeń narodowych, bez wyrzekania się jakiejkolwiek cząstki tych wszystkich ideałów, któreśmy po ojcach wzięli w spuściźnie...

Polacy i Egipt na przestrzeni wieków

Przedstawiamy siódmy tom z serii wydawniczej Transfer kultury arabskiej w dziejach Polski. Seria ta prezentuje wyniki prac zespołu naukowców różnych dyscyplin, realizującego w ramach Narodowego Programu Rozwoju Humanistyki projekt badawczy pt. Transfer kulturowy jako transdyscyplinarny element nauki o stosunkach międzykulturowych na przykładzie wpływów kultury arabskiej w dziedzictwie kulturowym Polski (projekt nr 2bH 15 0156 83 na lata 2016–2019). Transfer kulturowy możliwy jest dzięki bezpośrednim kontaktom międzykulturowym – a tym sprzyjają podróże. Monografia autorstwa Hieronima Kaczmarka zatytułowana Polacy i Egipt na przestrzeni wieków. Zapiski, dzienniki, wspomnienia z podróży prezentuje relacje polsko-arabskie w kontekście wyjazdów Polaków do jednego z najważniejszych krajów arabskich – Egiptu, stąd też została włączona do serii wydawniczej w/w projektu. W efekcie realizacji tegoż projektu jest jednak wzbogacona i poszerzona w porównaniu z pierwszym wydaniem, które ukazało się w 2008 roku w Wydawnictwie  Naukowym Uniwersytetu Szczecińskiego pod tytułem Polacy w Egipcie do 1914 roku. Książka niniejsza to rezultat badań nad podróżami Polaków na tereny dzisiejszego Egiptu, które zaczęły się już w XV/XVI wieku, a zwłaszcza nad motywami tych wyjazdów, stosunkiem polskich podróżników do miejscowych realiów społecznych, kulturalnych i politycznych, szczególnie do elementów kultury materialnej odwiedzanego kraju. Powody i motywy podróży Polaków do Egiptu były różnorodne i mają długą historię. Egipt w ogóle jest krajem szczególnym dla Polaków i Polski. Spośród wszystkich dwudziestu dwóch państw arabskich właśnie z Egiptem Polska najwcześniej nawiązała stosunki dyplomatyczne (sięgają one 1927 roku), w kraju tym zamieszkuje najliczniejsza Polonia, a egipskie kurorty należą do najczęściej odwiedzanych przez polskich turystów. Dlatego warto zapoznać się z opisaną przez Hieronima Kaczmarka w niniejszej monografii historią wyjazdów Polaków do Egiptu, ze śladami, jakie jego krajobrazy, budowle i ludzie pozostawili w polskiej literaturze pamiętnikarskiej, zapiskach czy notatkach podróżników. Pozwoli to z jednej strony na refleksję nad współczesnymi stereotypami i uprzedzeniami, wciąż obecnymi w odbiorze Egiptu i jego mieszkańców, a także na porównanie, co się zmieniło, a co pozostaje stałe w relacjach polsko-egipskich, czy szerzej – polsko-arabskich. Ze Wstępu redaktorów naukowych serii

Polacy i Żydzi. Problemy z historią

Ewa Kurek

"To niesłychane, że propaganda III RP sprawiła, że Polacy jako jedyni spośród narodów Europy biorą na siebie realną odpowiedzialność za dokonaną przez Niemców zagładę Żydów. To niesłychane, że władze III RP blokują w tym samym czasie wszelkie badania i publikacje historyczne dotyczące udziału Żydów w zagładzie własnego narodu oraz wszelkie badania i publikacje historyczne zbrodni żydowski popełnionych na Polakach". - dr Ewa Kurek.

Portret szlachty czasów stanisławowskich, epoki kryzysu, odrodzenia i upadku Rzeczypospolitej w pamiętnikach polskich. Wyd. 2

Dariusz Rolnik

Książka ukazuje w sposób oryginalny stereotypowy obraz obywateli państwa polskiego w drugiej połowie XVIII wieku. Przedstawia dawnego szlachcica we wszystkich sferach jego życia oraz właściwie od jego narodzenia aż do śmierci. W pracy nakreślony więc został wizerunek szlachcica zajmującego się rodziną i dbającego o jej powodzenie, ale też tego zainteresowanego życiem politycznym i publicznym, w tych kontekstach ukazuje się on również jako wojskowy i duchowny. W pewnym sensie portret szlachty czasów stanisławowskich został zdominowany przez kwestie polityczne, na ich kanwie ujawnia się najwięcej cech obywateli. Wpływ na to wszelako miało przede wszystkim „pojawienie się” cezury 1795 roku. Dla współczesnych był to moment przełomowy – zmienił się wówczas gwałtownie ich świat, to zaś spowodowało, że zmieniło się ich podejście do pisania wspomnień, ale też spojrzenie na przeszłość, a co za tym idzie – korektom ulegał portret szlachcica czasów stanisławowskich, stawał się coraz bardziej „kreowany” na taki, który ma być pożyteczny dla następnych pokoleń obywateli i ma nauczać, czym winny być cechy obywatelskie (dość jednoznacznie wskazywano, że miłość do Ojczyzny jest wśród nich najważniejsza). Idea ta jest jednak tylko główną osią pracy, wokół której pojawia się bardzo wiele dyskusyjnych problemów trapiących szlachtę czasów stanisławowskich: czym był urząd dla szlachcica, czym majątek i czym Rzeczpospolita, jaki był jej ustrój, co w nim dobrego, a co należało zmienić, w końcu co doprowadziło ją do upadku. Jest to kolejny istotny wątek omawianej rozprawy – pokazuje zdolność szlachty do refleksji i krytycznego myślenia, w tej płaszczyźnie zagadnień ukazane zostały szeroko: wady narodu szlacheckiego, „winy” króla, wpływy obcych. Całe to szerokie spektrum spraw zaprezentowano w sposób dynamiczny, na co pozwolił podział, według kryterium „chronologicznego” obszernego materiału źródłowego – prawie 300 relacji pamiętnikarskich. Zabieg ten sprawił, że można śledzić, jak zmieniały się w czasie oceny i opinie współczesnych na temat tych samych zdarzeń i problemów oraz jak zmieniała się „postać” portretowanego szlachcica. Recenzja książki ukazała się w czasopismach: "Rocznik Humanistyczny" 2008, nr 57, z. 2, s. 284-286. "Nowe Książki" 2009, nr 10, s. 73-74. "Wiek Oświecenia" 2010, tom 26: Południe wieku, s. 178-182.

Powieść Era o życiu zagrobowym

Platon

Opowieść o Erze jest legendą, którą Platon umieścił w Rzeczpospolitej. Historia zawiera opis kosmosu i zaświatów, które przez wiele stuleci miały ogromny wpływ na myśl religijną, filozoficzną i naukową. Historia zaczyna się od niejakiego Era syna Armeniosa z Pamfilii poległego w walce. Kiedy ciała tych, którzy zginęli w bitwie, są zbierane, dziesięć dni po śmierci, Er pozostaje wciąż nierozłożony. Dwa dni później zaś ożywa na stosie pogrzebowym i opowiada innym o swojej podróży w zaświatach, w tym o reinkarnacji i niebieskich sferach, o płaszczyźnie astralnej. Opowieść zawiera pogląd, że ludzie moralni są nagradzani, a ludzie niemoralni karani po śmierci.

Prawo rzymskie a współczesność

Henryk Kupiszewski

Henryk Kupiszewski, ceniony prawnik i historyk prawa, przedstawia kontekst prawa rzymskiego i jego znaczenie dla dzisiejszych systemów prawnych. Cel książki obejmuje dogłębną analizę wpływu prawa rzymskiego na struktury i zasady współczesnego prawa Kupiszewski omawia kluczowe aspekty prawa rzymskiego, w tym jego genezę, ewolucję oraz fundamentalne zasady. Analiza przypadków praktycznych z różnych krajów ukazuje wpływ prawa rzymskiego na ich obecne systemy prawne. Wskazuje na kontynuację instytucji prawa rzymskiego, takich jak zasady odpowiedzialności cywilnej czy podział władzy, w nowoczesnym prawie. Autor podkreśla znaczenie zrozumienia dziedzictwa prawa rzymskiego dla lepszego funkcjonowania współczesnych systemów prawnych. Wskazuje na konieczność adaptacji prawa do współczesnych realiów, jednocześnie zachowując istotne elementy prawniczej tradycji. Książka "Prawo rzymskie a współczesność" autorstwa Henryka Kupiszewskiego stanowi dogłębną analizę wpływu prawa rzymskiego na współczesne systemy prawne. Jego praca otwiera nowe spojrzenie na dziedzictwo prawnicze starożytnego Rzymu i skłania do refleksji nad jego znaczeniem dla współczesnej praktyki prawniczej.

Prawy rycerz

Szymon Starowolski

UWAGA! e-book jest skanem zapisanym w formacie PDF. REPRINT. Autor zwraca się do szlachetnego rycerstwa wszystkich prowincji koronnych: Żadne królestwo, cni synowie koronni, i żadna rzeczpospolita nie może być bez stanu rycerskiego, dlatego na teraźniejsze szlacheckiej godności spojrzawszy zaniedbanie, zdało mi się nie od rzeczy tym, krótkim opisaniem prawego rycerza wzbudzić ospałych, aby zważywszy w sobie, jako przodkowie nasi prawymi rycerzami będąc, wszystkich pogranicznych sąsiadów rozsądkiem górując – sami znowu rzucili się do starych obyczajów, do starej religii katolickiej, do pism starożytnych, cnoty, i do ochoty rycerskiego rzemiosła. A między cnotami wszystkimi najpierwsza jest bogobojność albo świątobliwość, przez którą; pomnożenia chwały Pana Boga naszego szukamy, a potem dzielność rycerska, którą; kościoła ś. i ojczyzny bronimy, na niebo sobie i na sławę dobrą zarabiając. Dlatego cni rycerze koronni mieć mi za złe nie będziecie, iż was tym skryptem moim do staropolskich praw, obyczajów, religii i mnóstwa albo dzielności rycerskiej napominam; bom też sam tego płotu kół, i brat wasz na usługę wszelką; gotowy, który życzy, aby stan nasz rycerski i ozdoby jego były w rozkwicie.

Protagoras

Platon

Protagoras () dzieło filozoficzne Platona, należące do tak zwanych dialogów wczesnych. Zasadniczą problematyką dzieła jest cnota i kwestia jej ewentualnej nauki. W dialogu biorą udział Sokrates oraz sofista Protagoras, urodzony około 486 roku p.n.e. Protagoras przebywał w Atenach dwukrotnie, to jest około 444 roku p.n.e. i około 432 roku p.n.e. Historycy wskazują drugą z powyższych dat jako datę rozmowy, która opisana została w dialogu (jeśli rzeczywiście miała ona miejsce). Protagoras jest uznanym sofistą, który jeździ po kraju i naucza, a za nauki pobiera opłaty. Głównym przedmiotem dyskusji między Sokratesem a Protagorasem jest pytanie: czy cnoty można nauczyć? (czyli: czy to, co robi Protagoras ma w ogóle sens?) Sokrates twierdzi, że nie. Między dwoma mędrcami dochodzi w pewnym momencie rozmowy o cnocie (i jej częściach składowych) do sporu co do sposobu prowadzenia dysputy. (za Wikipedią).

Przegląd palatynatów polskich w czasie panowania Piastów

Oswald Balzer

Przegląd palatynatów polskich w czasie panowania Piastów to edycja artykułu Oswalda Balzera przygotowana na podstawie trzeciego tomu Pism pośmiertnych, który ukazał się we Lwowie w 1937 r. Opracowanie redakcyjne tekstu: dr Artur Lis.

Przemiany tom I

Owidiusz

Jest to reprint oryginalnego pierwszego wydania "Przemian". Oferujemy trzy tomy, które zwierają tekst łaciński jego znakomite tłumaczenie na język polski, oraz wstęp, streszczenia poszczególnych ksiąg i bardzo obszerne objaśnienia i przypisy. "Przemiany" inaczej "Metamorfozy" (łac. Metamorphoseon, Libri Quindecim) to złożony z piętnastu ksiąg poemat epicki, napisany przez rzymskiego poetę Owidiusza, przedstawiający przy pomocy wątków mitologii greckiej i rzymskiej stworzenie i historię świata. Owidiusz opowiada lub wspomina 250 mitów zawierających motyw przemiany. Utwór miał na celu stworzenie oryginalnej, rzymskiej wersji kosmogonii i był tworzony pod mecenatem Oktawiana Augusta między 2 a 8 rokiem naszej ery. Dzieło to opowiada o powstaniu świata, zwierząt, roślin i ciał niebieskich. Księgi IV przedstawiają najstarsze mity od chaosu przez potop, cztery wieki ludzkości, pożar świata do czasów tebańskich. Księgi VIX obejmują mity dotyczące Herkulesa. Od księgi XI zaczynają się mity trojańskie, italskie i rzymskie. Owidiusz wzorował się na pisarzach greckich: Kallimachu, Eratostenesie, Nikanderze z Kolofonu, Parteniosie z Nikai oraz rzymskich: Katullusie, Cynnie, Macerze. "Przemiany" są jedną z ważniejszych książek opisujących mitologię.

Przemiany tom II

Owidiusz

Jest to reprint oryginalnego pierwszego wydania "Przemian". Oferujemy trzy tomy, które zwierają tekst łaciński jego znakomite tłumaczenie na język polski, oraz wstęp, streszczenia poszczególnych ksiąg i bardzo obszerne objaśnienia i przypisy. "Przemiany" inaczej "Metamorfozy" (łac. Metamorphoseon, Libri Quindecim) to złożony z piętnastu ksiąg poemat epicki, napisany przez rzymskiego poetę Owidiusza, przedstawiający przy pomocy wątków mitologii greckiej i rzymskiej stworzenie i historię świata. Owidiusz opowiada lub wspomina 250 mitów zawierających motyw przemiany. Utwór miał na celu stworzenie oryginalnej, rzymskiej wersji kosmogonii i był tworzony pod mecenatem Oktawiana Augusta między 2 a 8 rokiem naszej ery. Dzieło to opowiada o powstaniu świata, zwierząt, roślin i ciał niebieskich. Księgi IV przedstawiają najstarsze mity od chaosu przez potop, cztery wieki ludzkości, pożar świata do czasów tebańskich. Księgi VIX obejmują mity dotyczące Herkulesa. Od księgi XI zaczynają się mity trojańskie, italskie i rzymskie. Owidiusz wzorował się na pisarzach greckich: Kallimachu, Eratostenesie, Nikanderze z Kolofonu, Parteniosie z Nikai oraz rzymskich: Katullusie, Cynnie, Macerze. "Przemiany" są jedną z ważniejszych książek opisujących mitologię.

Przemiany tom III

Owidiusz

Jest to reprint oryginalnego pierwszego wydania "Przemian". Oferujemy trzy tomy, które zwierają tekst łaciński jego znakomite tłumaczenie na język polski, oraz wstęp, streszczenia poszczególnych ksiąg i bardzo obszerne objaśnienia i przypisy. "Przemiany" inaczej "Metamorfozy" (łac. Metamorphoseon, Libri Quindecim) to złożony z piętnastu ksiąg poemat epicki, napisany przez rzymskiego poetę Owidiusza, przedstawiający przy pomocy wątków mitologii greckiej i rzymskiej stworzenie i historię świata. Owidiusz opowiada lub wspomina 250 mitów zawierających motyw przemiany. Utwór miał na celu stworzenie oryginalnej, rzymskiej wersji kosmogonii i był tworzony pod mecenatem Oktawiana Augusta między 2 a 8 rokiem naszej ery. Dzieło to opowiada o powstaniu świata, zwierząt, roślin i ciał niebieskich. Księgi IV przedstawiają najstarsze mity od chaosu przez potop, cztery wieki ludzkości, pożar świata do czasów tebańskich. Księgi VIX obejmują mity dotyczące Herkulesa. Od księgi XI zaczynają się mity trojańskie, italskie i rzymskie. Owidiusz wzorował się na pisarzach greckich: Kallimachu, Eratostenesie, Nikanderze z Kolofonu, Parteniosie z Nikai oraz rzymskich: Katullusie, Cynnie, Macerze. "Przemiany" są jedną z ważniejszych książek opisujących mitologię.

Przewodnik judaistyczny obejmujący kurs literatury i religii

Hilary Nussbaum

Religia, literatura i historia to części składowe wiedzy judaistycznej. Przewodnik judaistyczny bez wielkiego mozołu i zachodu zapozna czytelnika z głównymi zasadami wiary i żydowskimi zwyczajami religijnymi, jak również z najznakomitszymi dziełami literatury żydowskiej. Książka dzieli się na dwie części: I. Literatura (omawia poszczególne księgi biblijne i Talmud a także literaturę żydowsko-arabską) i II. Religia (omawia święta, zwyczaje wiary, obyczaje, wierzenia, przepisy rytualne itp.).

RAPORT I OCENA PROCESU HEMI-SYNC. FALE MÓZGOWE I ICH ZWIĄZEK Z PSYCHOLOGIĄ BEHAWIORALNĄ ORAZ FIZJOLOGIĄ MÓZGU

ARCHIWA AMERYKAŃSKIEGO WYWIADU:

Hemi-Sync to innowacyjna technologia, która wykorzystuje specjalnie skomponowane dźwięki i rytmiki w celu stymulacji mózgu. Dzięki tej technologii możliwe jest osiągnięcie głębokiego stanu relaksu, zwiększenia koncentracji, poprawy snu i doświadczenie odmiennych stanów świadomości. Zapraszamy do zapoznania się z najnowszym i jedynym tłumaczeniem raportu i oceną procesu Hemi-Sync dostępnych w archiwach amerykańskiego wywiadu. Ten niezwykły dokument przedstawia rewolucyjne badania z zakresu fal mózgowych i ich związku z psychologią behawioralną oraz fizjologią mózgu. Raport dostępny w archiwach wywiadu amerykańskiego przedstawia szczegółową analizę badań przeprowadzonych na grupie ochotników, którzy doświadczyli procesu Hemi-Sync. Wyniki tych badań są absolutnie fascynujące. Dzięki zarejestrowanym falom mózgowym można odczytać zmiany w aktywności mózgu podczas korzystania z Hemi-Sync. Stwierdzono, że specjalnie skomponowane dźwięki wpływają na synchronizację fal mózgowych, co prowadzi do poprawy funkcjonowania umysłowego i emocjonalnego. Dodatkowo, raport zawiera analizę związku fal mózgowych i psychologii behawioralnej. Badania wykazały, że stan umysłu wywołany przez Hemi-Sync może pozytywnie wpływać na nastrój, emocje oraz zachowanie jednostki. Dzięki temu technologia ta może być wykorzystywana w terapiach psychologicznych, terapii zdrowia psychicznego oraz poprawie ogólnego dobrostanu emocjonalnego. Oprócz tego, raport dostarcza także informacji na temat fizjologii mózgu i sposobu, w jaki Hemi-Sync wpływa na jego funkcjonowanie. Dowiedz się, jak ta technologia może wpływać na układ nerwowy, procesy poznawcze oraz procesy związane z koncentracją i uwagą.

Reformy józefińskie w świetle relacji prasy polskiej okresu stanisławowskiego

Maciej Paszyn

Reformy państwa habsburskiego, dokonane przez Józefa II w latach 1780–1790, były nie tylko kontynuacją, lecz także rozwinięciem zmian, jakie poczyniła jego matka Maria Teresa. W literaturze przedmiotu reformy te nazywane są terezjańsko-józefińskimi. Jednak to reformy Józefa II zmieniły i wzmocniły monarchię naddunajską. Zmiany w funkcjonowaniu administracji, armii, gospodarki, reforma kościelna, wszystko to było obserwowane i komentowane przez prasę europejską i elity polityczne. Także polskie gazety wydawane w tym okresie przedstawiały i komentowały działania cesarza – reformatora. W książce, którą dostaje do rąk Czytelnik, autor dokonuje analizy sposobu, w jaki prasa okresu stanisławowskiego przedstawiała wydarzenia w monarchii naddunajskiej. Ponadto, dla porównania, ukazane zostało, w jaki sposób działania Józefa II opisywały gazety wydawane w Wiedniu. Ta podwójna optyka pozwoli na uzyskanie pełniejszego obrazu działań cesarza w prasie zarówno polskiej jak i austriackiej tego okresu. Książka powstała dzięki kwerendzie dokonanej w polskich i austriackich bibliotekach oraz archiwach. 

Rękopis królodworski

Vaclav Hanka

Rękopis królodworski ujrzał światło dzienne blisko dwieście lat temu. Odkrył go dnia 16 września 1817 roku Václav Hanka (1791-1861), czeski pisarz, językoznawca i wykładowca uniwersytecki. Twierdził on, iż na ten cenny zabytek przypadkowo natrafił w wieży kościoła św. Jana Chrzciciela w czeskim mieście Dvůrze Královém nad Łabą. Miasto owo legitymuje się bardzo starą metryką, a w średniowieczu miało duże znaczenie, dlatego odnalezienie właśnie tam, tak cennego zabytku średniowiecznego piśmiennictwa czeskiego, było wysoce prawdopodobne. Zabytek składa się 12 całych, zapisanych obustronnie kart pergaminowych i 4 kart pociętych na części. Wszystkie karty mają wymiar 12×7 lub 8 cm i od 31 do 33 linijek tekstu. Paski zaś mają po 2 cm szerokości. Barwa pergaminu jest żółtoszara, powierzchnia niektórych kart miejscami jest brudna, tekst zapisano pismem o kroju minuskuły, atramentem o żółtobrązowym kolorze, co wskazuje zarówno na to, iż w jego składzie znajdują się związki żelaza, jak i na to, że jego starzenie się jest bardzo zaawansowane. Obecnie manuskrypt przechowywany jest w dziale rękopisów i ksiąg rzadkich biblioteki Muzeum Narodowego w Pradze. Rękopis zawiera w sumie 14 utworów rzekomo pochodzących z XIII wieku, z czego 6 to pieśni epickie (Ludissa i Lubor, Czestmir, Zabój, Oldrzych, Benesz Harmanów, Jarosław), dwie pieśni liryczno-epickie (Jeleń oraz Zbychoń) wreszcie 6 pieśni lirycznych (Wianek, Jagody, Róża, Zazulka, Opuszczona, Skowronek). Wstępem opatrzył Andrzej Sarwa