Model dojrzałości zarządzania ryzykiem w publicznym zarządzaniu kryzysowym

Justyna Smagowicz

Monografia stanowi podsumowanie prac przeprowadzonych przez autorkę w zakresie możliwości badania dojrzałości jednostek administracji publicznej na poziomie gminnym do prowadzenia działalności związanej z zarządzaniem ryzykiem. Efektem tych prac jest autorski model dojrzałości zarządzania ryzykiem w publicznym zarządzaniu kryzysowym, mający zastosowanie do jednostek samorządu terytorialnego.   Istnieją różne modele dojrzałości stosowane w obszarze zarządzania ryzykiem i ciągłością działania kierowane do organizacji biznesowych, brakowało natomiast modelu możliwego do zastosowania w administracji publicznej. Opracowany model dojrzałości zarządzania ryzykiem w obszarze publicznego zarządzania kryzysowego może stanowić pomoc dla jednostek samorządu terytorialnego w ocenie posiadanych kompetencji czy obecnie stosowanych praktyk, a następnie w określeniu kierunków doskonalenia działalności danej jednostki.   Prezentowana monografia została podzielona na cztery rozdziały. Pierwsza część (rozdziały 1 i 2) opiera się na analizie literaturowej, prowadzącej do zdefiniowania istoty publicznego zarządzania kryzysowego i wyzwań stojących przed tym obszarem w najbliższych latach. Stwierdzono, że rozwiązaniem, które usprawni funkcjonowanie systemu zarządzania kryzysowego, jest opracowanie modelu dojrzałości. W związku z tym, analizie poddano również modele dojrzałości stosowane w innych obszarach zarządzania (w organizacjach biznesowych i w administracji publicznej).   W rozdziale pierwszym zdefiniowano istotę publicznego zarządzania kryzysowego. Dokonano przeglądu literatury w celu usystematyzowania pojęcia zarządzanie kryzysowe oraz, ściśle powiązanego z nim, procesu zarządzania ryzykiem – wprowadzonego wraz z rozwojem podejścia procesowego w administracji publicznej. Analizie poddano również kluczowe akty prawne i metodyki stosowane w obszarze zarządzania ryzykiem, a w szczególności w zarządzaniu kryzysowym, co pozwoliło na określenie obecnych rozwiązań stosowanych w zakresie zarządzania kryzysowego w Polsce i na świecie. Zdefiniowano tym samym stan obecny i kluczowe potrzeby jednostek samorządu terytorialnego. Rozdział drugi poświęcono tematyce modeli dojrzałości, dokonując przeglądu definicji stosowanych w literaturze przedmiotu oraz badając strukturę różnych modeli dojrzałości. Dokonano przeglądu modeli dojrzałości z ośmiu obszarów zarządzania takich, jak: zarządzanie strategiczne, zarządzanie procesowe, zarządzanie produkcją, zarządzanie wytwarzaniem oprogramowania, zarządzanie projektami, zarządzanie jakością, zarządzanie ryzykiem i ciągłością działania oraz zarządzanie administracją publiczną. Zidentyfikowane modele dojrzałości poddano analizie porównawczej w trzech perspektywach: struktura modelu, sposób dokonywania oceny oraz wykorzystane koncepcje i metody zarządzania. Pozwoliło to na opracowanie wytycznych do budowy modelu dojrzałości zarządzania ryzykiem w publicznym zarządzaniu kryzysowym.   Druga część pracy (rozdziały 3 i 4) obejmuje działania praktyczne, polegające na opracowaniu autorskiego rozwiązania dla jednostek administracji publicznej na szczeblu gminnym – modelu dojrzałości zarządzania ryzykiem w obszarze zarządzania kryzysowego – oraz jego weryfikacji. W rozdziale trzecim przedstawiono szczegółową charakterystykę autorskiego modelu dojrzałości zarządzania ryzykiem w obszarze zarządzania kryzysowego przeznaczonego dla jednostek administracji publicznej na szczeblu gminnym. W opisie modelu skoncentrowano się na czterech kluczowych elementach składających się na model: obszary procesowe, cele, poziomy dojrzałości oraz repozytorium dobrych praktyk. Przedstawiono również kompleksową budowę modelu dojrzałości wraz z opisem sposobu dokonywania oceny dojrzałości jednostek samorządu terytorialnego. W rozdziale czwartym przedstawiono wnioski wynikające z weryfikacji autorskiego modelu dojrzałości. Badanie przeprowadzono w wybranych gminach województwa mazowieckiego i wielkopolskiego, uwzględniając wszystkie rodzaje gmin (gminę miejską, miejsko-wiejską i wiejską) zgodnie z obowiązującym podziałem terytorialnym w Polsce. Rezultaty uzyskane w ramach przeprowadzonej oceny dojrzałości jednostek umożliwiły wyciągnięcie wniosków dotyczących opracowanego modelu zostały przedstawione w niniejszej publikacji.   Monografia została zakończona wnioskami sformułowanymi na podstawie przeprowadzonych badań i uzyskanych w ich ramach wyników. Wskazano również możliwe kierunki doskonalenia modelu i dalszych badań.

Model prawny udziału organizacji społecznych w ochronie środowiska

Monika Zakrzewska

W opracowaniu zostało zaprezentowane nowe podejście do udziału społeczeństwa w ochronie środowiska, które można scharakteryzować jako odejście od modelu konfrontacji, i przejście do modelu kooperacji organizacji społecznych i organów administracji publicznej w dziedzinie ochrony środowiska. Główną tezą pracy jest wykazanie, że obowiązujące rozwiązania w zakresie udziału organizacji społecznych w ochronie środowiska nie są skonstruowane prawidłowo.   W celu skonstruowania nowego modelu prawnego udziału organizacji społecznych w ochronie środowiska w pracy poddano analizie przede wszystkim materiał normatywny, orzecznictwo oraz piśmiennictwo z prawa ochrony środowiska, a także opracowania z prawa administracyjnego, w zakresie niezbędnym dla prowadzonych rozważań. W odniesieniu do problematyki organizacji społecznych, w pracy znalazły się także pozaprawne aspekty funkcjonowania tych organizacji oraz piśmiennictwo związane z tą tematyką.

Model sukcesu innowacji w przedsiębiorstwie. Przypadek sektora biopaliw

Lidia Sobczak

Praca składa się z czterech rozdziałów. Przeprowadzona w dwóch pierwszych rozdziałach analiza piśmiennictwa stanowiła podstawę opracowania teoretycznego modelu sukcesu w rozdziale trzecim i weryfikacji założeń modelowych w rozdziale czwartym. W rozdziale pierwszym omówiono istotę i rodzaje innowacji, przedstawiono wybrane modele procesu innowacji, scharakteryzowano także niektóre modele przedsiębiorczości oraz model przedsiębiorczości korporacyjnej i innowacji. Wskazano tym samym możliwości i potrzebę analizy procesu innowacji przez pryzmat przedsiębiorczości. W rozdziale drugim zaprezentowano wybrane badania nad przyczynami sukcesu przedsiębiorstwa i scharakteryzowano niektóre prace nad sukcesem innowacji i okolicznościami, które go poprzedzają. Wykazano tym samym zasadność dalszych poszukiwań w obszarze czynników sukcesu innowacji. W rozdziale trzecim opisano koncepcję możliwości przedsiębiorczych, koncepcję aktywności przedsiębiorczej i koncepcję adaptacyjnego podejścia do zarządzania projektami. W tym samym rozdziale scharakteryzowano gotowość do zmian, kompetencje do ich wprowadzania oraz rolę menedżerów średniego szczebla w procesie innowacji. Tu także zdefiniowano zmienne modelu oraz teoretyczne zależności między nimi. W rozdziale czwartym przedstawiono założenia badania empirycznego i jego metodykę, zaprezentowano wyniki konfirmacyjnej analizy czynnikowej i modelowania równań strukturalnych oraz model sukcesu innowacji w przedsiębiorstwie.

Model zarządzania technologiami w przedsiębiorstwie klastrowym - studium przypadku

Elżbieta Krawczyk-Dembicka

Zarządzanie technologiami w przedsiębiorstwie klastrowym charak­teryzuje się intensywną współpracą pomiędzy przedsiębiorstwami w zakresie pozyskiwania i wymiany wiedzy, natomiast pozyskiwanie środków finansowych na technologie stanowi najbardziej cenioną korzyść z przynależności do klastra. Prace badawcze prezentowane w niniejszej monografii obejmują studia lite­raturowe, studia przypadków, studia koncepcyjne oraz badania ankietowe. Sku­piają się na określeniu głównych działań i obszarów współpracy występujących pomiędzy przedsiębiorstwami i innymi członkami klastra w zakresie zarządza­nia technologiami oraz na rozpoznaniu przyczyn, dla których przedsiębiorstwa decydują się na podejmowanie współpracy w ramach klastra.

Modele biznesowe na nowym zintegrowanym rynku energii

Bożena E. Matusiak

Autorka postawiła sobie bardzo ambitny cel, mianowicie zaprezentowanie koncepcji rozwoju zintegrowanego rynku energii, tj. obejmującego rynki energii elektrycznej, gazu i ciepła. Omawia czynniki, które determinują powstanie takiego rynku. Na tle stanu obecnego i uwarunkowań funkcjonowania rynków końcowych energii w Polsce, Autorka uzasadniła potrzebę dokonania integracji tych rynków. Poruszana w monografii tematyka jest niezwykle aktualna, zaś jej treść stanowi znaczny wkład do problematyki rozwoju mechanizmów rynkowych w sektorze energetycznym, a także w tworzenie modeli biznesowych na tzw. zintegrowanym rynku energii. Praca powinna cieszyć się zainteresowaniem szerokiego grona czytelników zarówno spośród badaczy zajmujących się poruszaną problematyką jak i praktyków zatrudnionych w sektorze elektroenergetycznym, gazowym, głownie tych, których interesuje zarządzanie i problematyka poszukiwania nowych możliwości biznesowych.  

Modele kursów walutowych

Piotr Wdowiński

Książka dostarcza wiedzy o teoretycznych i praktycznych aspektach modelowania kursów walutowych w ujęciu makroekonomicznym oraz ich wpływie na procesy zachodzące w sferze realnej gospodarki. Szeroko omówiono zagadnienia parytetów siły nabywczej i stóp procentowych oraz podejścia monetarnego do modelowania kursów walutowych. Pokazano również podstawy modelowania kursów realnych w zakresie kursów równowagi. Przedstawiono rolę polityki fiskalnej i pieniężnej w różnych reżimach kursu walutowego na podstawie modeli małej gospodarki otwartej. W warstwie empirycznej przeprowadzono ekonometryczne badania dla kursu złoty/euro z zastosowaniem metod analizy kointegracji. Badania pozwoliły na sformułowanie wniosków dla polityki gospodarczej.

Modele mikrosymulacyjne. Teoria i zastosowania ekonomiczno-społeczne

Agata Żółtaszek

 W opracowaniu zaprezentowano całościowy zbiór podstawowych pojęć, zintegrowany system klasyfikacji modeli mikrosymulacyjnych oraz etapów przebiegu mikrosymulacji. Większość z nich stanowią modele świadczeń emerytalno-rentowych, zasiłkowo-podatkowe oraz demograficzno-społeczne i są zazwyczaj własnością instytucji rządowych, akademickich, a także ubezpieczeniowych. Dokonano przeglądu funkcjonujących obecnie ekonomiczno-społecznych modeli mikrosymulacyjnych, ze szczególnym uwzględnieniem zastosowanych w nich metod ekonometrycznych. Przedstawiono także syntetyczne zestawienie modeli i metod mikroekonometrycznych, które mogą być przydatne w konstrukcji submodelu

Modele procesu komercjalizacji nowych technologii w przedsiębiorstwach. Uwarunkowania wyboru - kluczowe obszary decyzyjne

Edyta Gwarda-Gruszczyńska

Rozwój nowych technologii, skracanie cyklu życia wyrobów, rosnące zróżnicowanie potrzeb klientów powodują, że problematyka komercjalizacji nowych technologii w ostatnich kilkunastu latach stała się bardzo popularna i nabiera coraz to większego znaczenia. Nowe technologie dla wielu przedsiębiorstw, zwłaszcza tych działających w sektorach podlegających szybkim zmianom technologicznym, stanowią podstawę do budowania przewagi konkurencyjnej, wzrostu i zyskowności. Komercjalizację najprościej można określić jako doprowadzenie do sprzedaży. W przypadku nowej technologii lub oryginalnych wyników badań naukowych w procesie tym menadżerowie muszą zmierzyć się z kilkoma ważnymi decyzjami, które często decydują o sukcesie przedsięwzięcia. Kluczowe decyzje dotyczą: przystąpienia do komercjalizacji (komercjalizować czy nie), wyboru sposobu ochrony własności intelektualnej, sposobu finansowania poszczególnych etapów tego procesu, czy wreszcie sposobu wprowadzania nowej technologii na rynek. Skuteczne i przemyślane wybory składające się na kształt procesu komercjalizacji doprowadzą nie tylko do sprzedaży nowej technologii, ale również przyniosą wartość dodaną zarówno inicjatorom tego procesu, jak i innym uczestnikom łańcucha kreowania wartości (klientom, dla których były tworzone, partnerom biznesowym).