Kobieta, którą byłam

Kerry Fisher

Brudne kłamstwa za pięknymi obrazkami. Czy nowy dom to szansa, aby zacząć wszystko od nowa? Pełna emocji powieść autorki bestsellerowej Posłusznej żony. Kate Jones musiała znowu uciekać. W przypływie desperacji zmieniła nazwisko i z nastoletnią córką przeprowadziła się na drugi koniec kraju. Może tu będą wreszcie bezpieczne, z dala od plotek i wytykania palcami, wśród ludzi, którzy nic o niej nie wiedzą. Ani o jej przeszłości. Tajemniczość Kate intryguje sąsiadki z osiedla przy Parkview Road. Małomówna i zamknięta w sobie samotna matka, niewiele zarabiająca jako ratowniczka medyczna, wydaje się nie pasować do Gizeli oraz Sally, które na Facebooku z entuzjazmem opisują swoje rodzinne szczęście, sukcesy i drogie przyjemności. Ale to właśnie w kobietach, którym może zazdrościć idealnego życia, Kate znajduje oddane przyjaciółki. Nic jednak nie jest takie oczywiste Pewnego dnia podczas dyżuru w szpitalu Kate zostaje wezwana na miejsce poważnego wypadku samochodowego. To, co stanie się później, zupełnie nieoczekiwanie wystawi na próbę serdeczną relację łączącą trzy kobiety, burząc zarazem ich dotychczasowe wyobrażenia o sobie. Jakie są granice zaufania i lojalności? Czy nadzieje Kate na nowe życie okażą się iluzją? Głęboko poruszająca opowieść o przyjaźni, macierzyństwie, małżeństwie oraz o cenie, jaką płacimy za udawaną doskonałość, zachwyci czytelniczki Kerry Fisher, Jodi Picoult, Liane Moriarty i Diane Chamberlain.

Kobieta porzucona. La femme abandonnée

Honoré de Balzac

Wicehrabina Klara de Beauséant, porzucona przez portugalskiego markiza d'Ajuda-Pinto, wyjeżdża do swojego zamku w Normandii, całkowicie wyłączając się z życia towarzyskiego. Na zachowanie incognito nie pozwala jej jednak dawna sława wielkiej damy paryskiej, prowadzącej jeden z najwykwintniejszych salonów stolicy. Jej izolacja staje się jedynie przyczyną plotek. Szczególnie młody hrabia Gaston de Nueil jest zafascynowany tajemniczą arystokratką. Wicehrabina, choć jest pod wrażeniem młodego człowieka po pierwszym spotkaniu, ucieka przed nim do Szwajcarii i ukrywa swoje uczucia. Nie umie jednak odmówić, gdy młodzieniec odnajduje ją również za granicą (za Wikipedią). Ale to dopiero początek fascynującej opowieści. Książka w dwóch wersjach językowych: polskiej i francuskiej Version bilingue: polonaise et française. Zachęcamy do lektury!

Kobieta trzydziestoletnia. La femme de trente ans

Honoré de Balzac

Szesnastoletnia Julia, wbrew ostrzeżeniom ojca, ulega zalotom samolubnego i niewrażliwego pułkownika Victora d'Aiglemonta i zostaje jego żoną, ale wkrótce pryskaja złudzenie, że będzie z nim szczęśliwa, małżeństwo stanie się karą, która będzie towarzyszyć kobiecie przez całe życie i nawet narodziny pięciorga dzieci nie będą w stanie jej złagodzić. Wobec niewiernego i niewrażliwego męża wpada w depresję, a potem szuka gdzie indziej sentymentalnego spełnienia to ledwie zarysowany początek powieści, co było dalej można się będzie dowiedzieć po przeczytaniu całej powieści. Zachęcamy!Książka w dwóch wersjach językowych: polskiej i francuskiej Version bilingue: polonaise et française.

Kobieta trzydztestoletnia

Honoré de Balzac

Tam, gdzie kończy się miłość, zaczyna się małżeństwo. Los kobiety nigdy nie był prosty. Wiara w zauroczenie i naiwność uczuć były głównym nurtem edukacji młodych panien w XIX wieku. Czasem stawały się też jedyną manifestacją wolności... Młoda Julia wychodzi za mąż za Wiktora, przekonana o swojej oraz jego ogromnej miłości. Po ślubie okazuje się, że jej szczęście było tylko iluzją. Jednak obowiązek małżeński rządzi się własnymi prawami, których należy przestrzegać niezależnie od uczuć. Mocny, drobiazgowy i wnikliwy portret kobiecej psychiki oraz egzystencji, w którym Honoré de Balzac unika jednoznaczności. Nikt w tej historii nie pozostaje bez winy.

Kobiety

Stanisława Kuszelewska-Rayska

W książce Kobiety Kuszelewskiej prosta kobiecina prowincjonalna, "mamuleczka", udziela reprymendy nie dosyć ostrożnemu wysokiemu dygnitarzowi konspiracji. "Podziemny oficer odruchowo sprężył się na baczność". I my tak robimy, zamykając przeczytaną książkę. Melchior Wańkowicz, Książka o kobietach w Polsce ("Wiadomości", 6 X 1946) Dziwy życia Stanisławy Kuszelewskiej, to książka napisana przez autorkę o dużych umiejętnościach. Zawarte w niej realia są najświeższej daty, dotyczą bowiem w znacznej części stosunków w Kraju już po przybyciu Rosjan. Książka Kuszelewskiej stanowi próbę uczciwą, podjętą przez pisarkę sumienną i odważną. Pośrednio jest dokumentem wojennym, bezpośrednio - dokumentem udręczonego pokolenia, walczącego o własny wyraz artystyczny. Mieczysław Giergielewicz, Opowiadania Kuszelewskiej ("Wiadomości", 13 VI 1948)

Kobiety w życiu wielkich ludzi

Stanisław Antoni Wotowski

Książka Kobiety w życiu wielkich ludzi Stanisława Wotowskiego opisuje życie kilku kobiet żyjących w otoczeniu ważnych postaci historycznych z różnych epok. Gdy do takiego tematu zabiera się przedwojenny prywatny detektyw, specjalizujący się w skandalach towarzysko-obyczajowych, możemy być pewni, że spotkamy pełnokrwistych bohaterów, których losy przedstawiono w sposób ekscytujący i szczególnie wciągający.

Kobiety z sąsiedztwa

Iwona Małgorzata Żytkowiak

Każdy człowiek nosi w sobie niezwykłą historię. Aby odkryć jej głębię i mądrość, potrzeba tylko wrażliwego słuchacza. To miała być czysta formalność - Sabina wraca do rodzinnego miasteczka w interesach, by sprzedać mieszkanie po rodzicach. Nie tak łatwo jest się jednak odciąć od miejsca dorastania. W siedmiu opowieściach poznajemy losy siedmiu kobiet, które połączył wspólny adres. Wchodzenie w dorosłość w rzeczywistości szarego PRL-u, papierosy na klatce schodowej, ukradkiem ścierane łzy. Historie o wielkich marzeniach i godzeniu się z tym, co przynosi los. O kobiecej solidarności i ponadczasowej wspólnocie doświadczeń. Idealna lektura dla miłośniczek historii snutych przez Katarzynę Grocholę. Iwona Małgorzata Żytkowiak (ur. 1963) - autorka powieści obyczajowych i romansów, poetka, z wykształcenia polonistka. Mieszka w miejscowości Barlinek, jest członkinią Związku Literatów Polskich. Do jej najsłynniejszych książek należą: Tonia, Kobiety z sąsiedztwa czy Nowe życie.

Kocham cię, ale wybieram ciemność

Claire Vaye Watkins

Claire słyszała od rodziców, że pochodzi z solidnego rodu. Ze strony ojca bliskiego współpracownika Charlesa Masona szaleni bajarze, cwaniaczki i pijacy. Matka z kolei nauczyła córkę tworzyć biżuterię, robić zdjęcia i włamywać się do domów. Budować, wyłudzać, kraść i ściemniać. Gdy Claire mówiła matce, że chciałaby tylko, aby ich rodzina była normalna, słyszała: Kochanie, nie ma czegoś takiego. A jednak, przynajmniej na pozór, Claire się to udało. Wydała powieść i zgarnęła wszystkie nagrody dla żółtodziobów, zdobyła etat na uczelni, wzięła ślub z Theo (zmienimy mu imię, bo on jest niewinny) i urodziła dziecko. Odniosła sukces, więc skąd te napady niekontrolowanego smutku? Dlaczego zamiast spełnienia czuje tylko wściekłość i żal za utraconą wolnością? Claire próbuje ratować się ucieczką zostawia córkę pod opieką męża i wyjeżdża w rodzinne strony na pustynię w Nevadzie. Chce działać: porywczo, czasem nieodpowiedzialnie, nawet okrutnie. Odrzucając reguły społecznego awansu, stopniowo zatraca się w poszukiwaniu siebie. Kocham cię, ale wybieram ciemność to wciągająca opowieść o kobiecie na skraju i furii, która pcha nas do działania. Claire Watkins, odważnie czerpiąc z własnej biografii, kwestionuje tradycyjne spojrzenie na monogamię, macierzyństwo i stabilne życie, które powinny dawać szczęście, a okazują się rozczarowaniem. Namiętna, błyskotliwa i zadziorna. Wściekła i żywa. Wirtuozerski popis. The New York Times Book Review W tej zuchwałej i brawurowo inteligentnej książce Watkins rozrywa więzy, które ją krępują. Pełne żaru pisarstwo to portret życia pewnej kobiety w chwili, gdy staje ono w płomieniach. Kirkus Reviews Błyskotliwe połączenie autobiografii i fantazji. Watkins jest niepokorna, irytująca, rubaszna, przenikliwa i przezabawna. [] stworzyła pustynną opowieść o przejmującym bólu i chaotycznym poszukiwaniu uzdrowienia. W królestwie przyczep, sfałszowanych kości do gry, rozbitego szkła i gorących źródeł przywołuje mityczną kobiecą moc. Booklist W tej powieści kryje się jakaś genialna magia. To książka oryginalna, na zmianę zabawna i wstrząsająca, a ostatecznie transcendentna. Watkins pisze jak anioł zemsty. Podążanie za nią ekscytuje i przeraża. Jenny Offill Pisarstwo Watkins charakteryzuje się brutalnym pięknem i zmusza nas do konfrontacji ze sprawami, które zapewne wolimy ignorować, ale ponieważ jesteśmy ludźmi, nie potrafimy. Los Angeles Times Przenikliwa i zręczna analiza życia ludzi Zachodu. Jedną z mocnych stron Watkins jest nieunikanie prostego faktu, że miłość może być tragiczna, ponieważ wiąże osoby ułomne, często czułe, a jednak bezsilne. The Boston Globe Znaczna część literatury o macierzyństwie przepełniona jest swego rodzaju skrzywdzonym egoizmem, tak jakby największą krzywdą, jaką społeczeństwo może wyrządzić kobiecie, jest myślenie o niej źle. Watkins tymczasem ani się nie oburza, ani nie mizdrzy. Po prostu podąża za własnym światłem The New Yorker Bezapelacyjny triumf. Watkins pokazuje czytelnikom i być może udowadnia samej sobie że nie trzeba wybierać mniejszego zła. Kobieta może chcieć macierzyństwa i całej reszty życia. National Public Radio Kąśliwa eksploracja macierzyństwa (i własnej osobowości), przeplatana bogatą opowieścią biograficzną i osadzona w pustynnym skwarze rodzinnych miast autorki w Kalifornii i Nevadzie. Vanity Fair Pięknie skomponowana całość zawierająca wszystko, co Watkins robi najlepiej przenikliwą opowieść o rodzinnych apokalipsach, zaskakujące połączenie tego, co historyczne, niewyobrażalne i niemożliwe, czarujące, przerażające spotkania z amerykańskim Zachodem. Los Angeles Times Ta odważna, śmiało pomyślana i opowiedziana ze swadą ambitna powieść przypomina nam, że Watkins to jedna z najciekawszych współczesnych pisarek. Esquire Warto było czekać. Odważna i brawurowa powieść osadzona na spękanej ziemi amerykańskiego Zachodu to dzieło pisarki u szczytu formy, która zachowuje spokój, nawet gdy życie narratorki radośnie wymyka się spod kontroli. The Chicago Review of Books Surowa uczuciowość tej prozy przywodzi na myśl pisarstwo Denisa Johnsona, ale Watkins ma własny styl przenikliwej obserwacji. Harpers Bazaar