Arabski książę

Tanya Valko

Czy można polubić życie w złotej klatce, tak że nie chce się jej opuścić i wrócić do M-5? Czy bogactwo i rutyna są silniejsze od naturalnego pragnienia wolności? Jak potoczą się losy kobiet z rodu Salimich - Doroty i jej dwóch córek: Marysi i Darii - oraz ich życiowych partnerów? Czy Dorota po życiowej zawierusze będzie mogła spokojnie cieszyć się szczęściem swojego stadła? Czy miłość Hamida i Marysi Binladenów okaże się wieczna? A może na ich krystalicznym związku pojawi się rysa? A Daria? Czy po latach spędzonych u boku zbrodniarza i terrorysty Jasema Alzaniego potrafi się od niego uwolnić i żyć w cywilizowanym świecie prawa? Do głosu dochodzi też młode pokolenie - Nadia Binladen i Adaś Nowicki. Czy wzorem starszych będą mieli skłonność do popełniania głupich błędów i wpadania w tarapaty? Jak zmienia się współczesny arabski świat? Co nowego w Arabii Saudyjskiej? Kontynuacja porywającej sagi arabskiej, która zbliża dwa z pozoru odległe światy. Tanya Valko to pseudonim absolwentki Uniwersytetu Jagiellońskiego. Była nauczycielką w Szkole Polskiej w Libii, a następnie przez prawie 20 lat - asystentką ambasadorów RP. Mieszkała w krajach arabskich, w tym w Libii i Arabii Saudyjskiej, a następnie w Indonezji. W 2018 roku - po ponad 25 latach spędzonych na obczyźnie - pozostawiła za sobą dyplomatyczne życie i wróciła do Polski. Na jak długo, czas pokaże.

Arabskie opowieści. Historie prawdziwe

Tanya Valko

Wielokrotnie podczas spotkań z Tanyą Valko i lektury jej książek pojawia się pytanie: skąd ona to wszystko może wiedzieć? Z własnego życia! "Arabskie opowieści" opisują ekscytujące losy zwariowanej arabistki, która w latach osiemdziesiątych zeszłego stulecia z duszą na ramieniu poleciała do Libii, gdzie rządził Kadafi. Dowiemy się, jak zaczęła się przygoda Valko z krajami arabskimi. Poznamy ciężkie, a czasem cudowne życie kontraktowiczów, przeczytamy o rozwiązłości i pijaństwie na polskich kampach, o nieszczęśliwych wypadkach, często kończących się śmiercią, gwałtach i przemocy, a także o kontraktowych miłościach i przyjaźniach. Będziemy śledzić niezwykłe losy polskich żon Arabów, nie zawsze nieudane i toksyczne związki muzułmańsko-chrześcijańskie, ale też tragedie kobiet uwikłanych w relacje z podłymi mężczyznami. W "Arabskich opowieściach" miłośniczki "Arabskiej sagi" odnajdą pierwowzory kluczowych postaci z jej kart. Większość z nich przewinęła się przez barwne życie pisarki. Valko opisuje świat tak, jak go zapamiętała i postrzegała. "Arabskie opowieści" to podsumowanie ponad 25-letniego pobytu autorki w krajach Orientu.

Arcydzieło - Francine Rivers

Francine Rivers

Dwie zagubione dusze, związane poczuciem winy z przeszłością, odkrywają, że same rany, które trzymają je w niewoli, mogą prowadzić do niewiarygodnej łaski potrzebnej do uwolnienia ich. nowa powieść Francine Rivers Autorka bestsellerów New York Timesa Francine Rivers powraca do swych romantycznych korzeni! Ta historia miłosna przypomina nam, że miłosierdzie może zmienić nawet najbardziej zepsutych ludzi w niedoskonałe, lecz oszałamiające ARCYDZIEŁA Duch przeszłości trzyma go w niewoli. Jej pomyłki prowadzą ją pod jego drzwi. ZNANY ARTYSTA Z LOS ANGELES, Roman Velasco wydaje się mieć wszystko, czego tylko zapragnie - pieniądze, kobiety i sławę. Tylko Grace Moore, jego nowo zatrudniona osobista asystentka wie, jak mało w rzeczywistości posiada. Demony przeszłości Romana odbijają się echem w korytarzach jego pustej rezydencji i od zapierającego dech w piersiach widoku Kanionu Topanga. Grace nie wie, jak jej szef potajemnie zmaga się z nimi jako Ptak, osławiony, ale niezidentyfikowany grafficiarz - alter ego artysty, które może zniszczyć jego karierę. Podobnie jak Roman, Grace zmaga się z przeszłością. Po katastrofalnym małżeństwie przysięgła sobie, że nigdy nie pozwoli, by miłość skradła jej marzenia, ale kiedy poznaje Romana, fragmenty ich przeszłości powoli zaczynają pasować do siebie... i zmienia się ich życie - na zawsze. FRANCINE RIVERS cieszy się niesłabnącym uznaniem i lojalnością czytelników na całym świecie. Jest autorką takich bestsellerów, jak Szofar zabrzmiał, Dziecko pokuty. Purpurowa nić czy trylogii Znamię lwa

Argonauci

Eliza Orzeszkowa

„ Argonauci” to powieść autorstwa Elizy Orzeszkowej, jednej z najważniejszych pisarek polskich, epoki pozytywizmu. Jej nazwisko pojawiło się pośród kandydatów do Literackiej Nagrody Nobla W 1904 oraz 1909 roku.

Ari

Agnieszka Opolska

Ari, studentka krakowskiego ASP, prowadzi beztroskie życie. Żyje z dnia na dzień, niczym się nie przejmując. Do czasu... Dziewczyna pakuje się w poważne kłopoty. W jednej chwili jej świat legł w gruzach. Ari pogrąża się w rozpaczy i problemach finansowych. Niespodziewanie w jej życiu pojawia się dwóch mężczyzn. Ian i Kamil, różniący się niczym ogień i woda. Czy dzięki nim los Ari odmieni się na lepsze? Czy dziewczyna będzie umiała odpuścić przeszłość i skupić się na teraźniejszości? We wszystkich powieściach Agnieszki Opolskiej wspólnym mianownikiem jest sztuka, a całą fabułę spowija wszechobecna artystyczna mgiełka. Jest też w nich ogrom emocji, perfekcyjnie wykreowani bohaterowie i rewelacyjne dialogi. „Ari" ma w sobie to wszystko, a nawet więcej. Autorka ma niezwykły dar malowania obrazów słowami, a są to obrazy przejmujące - czasem promienne, a innym razem wypełnione mrokiem. Wszystko to intryguje i wciąga bez reszty. Gorąco polecam! Ada Johnson, autorka powieści Kalendarz z Dziewuchami oraz Kronika Strasznego Dworku, czyli Wakacje z Dziewuchami W "Ari" zamknięta jest cała paleta emocji: strach, radość, złość, samotność, gorycz, nadzieja. To wspaniały miraż subtelnych barw i wyrazistych postaci, który skradnie Wasze serca. Opowieść, która urzeka!" Kinga Wyskiel, autorka powieści Do szpiku kości Agnieszka Opolska stworzyła książkę, od której nie można się oderwać! Pełna sztuki, dramatów głównej bohaterki i rodzinnych tajemnic, które krok po kroku wychodzą na światło dzienne. Znajdziemy tu również wątek miłosny, który rozgrzeje serce i.… zaskoczy zakończeniem! Justyna Leśniewicz, Książko, miłości moja Ari to opowieść o kobiecie, której życie rzuca kłody pod nogi, a serce rwie się do dwóch zupełnie różnych mężczyzn. Dynamiczna akcja, studenckie życie i sztuka, która dodaje tej historii nostalgii i romantyzmu - tego tu nie zabraknie! Czytałam tę historię z zapartym tchem! Agnieszka Nikczyńska-Wojciechowska, Książki takie jak my Agnieszka Opolska w swojej najnowszej powieści zabiera nas w świat dziewczyny, dla której liczył się tylko czubek własnego nosa. Zawsze wszystko dostawała pod nos, sama nie dając od siebie tak naprawdę nic. Ale jeden dzień wystarczył, aby jej życie diametralnie się zmieniło, a wszelkie dogodności odeszły w siną dal... Już nic nie było takie jak kiedyś. To doświadczenie nauczyło ją z czasem jednego: że nie należy tylko patrzeć, ale trzeba również widzieć oraz że nie należy tylko brać, trzeba też dawać coś od siebie. Przed wami historia, o której nie sposób po prostu zapomnieć. Jestem przekonana, że wciągnięcie się w jej czytanie tak samo jak ja. Gorąco polecam. Grażyna Wróbel, Czytaninka

Arlekin w szkółce miłości

Pierre De Marivaux

Pierre Carlet de Chamblain de Marivaux (1688-1763), francuski pisarz i dramaturg urodzony w Paryżu. Uważany za najwybitniejszego dramaturga francuskiego XVIII wieku. Pisał komedie dla Comédie-Française i Comédie-Italienne w Paryżu. Arlekin w szkółce miłości to komedia romantyczna. Po raz pierwszy została wystawiona 17 października 1720 roku przez Comédie Italienne. W tej sztuce wróżka próbuje zmusić Arlekina do zakochania się w niej. Zamiast tego Arlekin zakochuje się w pasterce Sylwii. Z pomocą służącego wróżki Trywelina, tej dwójce udaje się oszukać wróżkę i żyć długo i szczęśliwie.

Arrowsmith

Sinclair Lewis

“Arrowsmith” is a book by Sinclair Lewis an American writer. In 1930, he became the first writer from the United States to receive the Nobel Prize in Literature.   “Arrowsmith” is a novel by Sinclair Lewis. It won the 1926 Pulitzer Prize (which Lewis declined). Arrowsmith tells the story of bright and scientifically minded Martin Arrowsmith of Elk Mills, Winnemac (the same fictional state in which several of Lewis's other novels are set), as he makes his way from a small town in the Midwest to the upper echelons of the scientific community at a prestigious foundation in New York City.  

Arsen Lupin w walce z Sherlockiem Holmesem

Maurice Leblanc

“Arsen Lupin w walce z Sherlockiem Holmesem” to pierwsza część serii książek Maurice’a Leblanca o przygodach Arsena Lupina, dżentelmena - włamywacza.   “Arsen Lupin w walce z Sherlockiem Holmesem” zbiór dwóch opowiadań Maurice’a Leblanca opisujących przygody Arsène’a Lupina, w nawiązaniu do postaci Sherlocka Holmesa, bohatera kryminałów Conan Doyle'a.  

Artur. Arthur

Eugene Sue

Około środka roku 1537, gazeta jednego z departamentów południowaj Francji opisała tragiczną śmierć kobiety, mężczyzny i dziecięcia. Niedokładnie objaśniona, gazeta umieściła kilka odmiennych opisów tego nieszczęsnego wypadku, kolejno przypisywanego nierozwadze, samobójstwu i zemście; lecz za wmieszaniem się potężnej rodziny, której mocno szło o przytłumienie rozgłosu o tym opłakanym wypadku, dziennik wspomniony odwołał przytoczone wydarzenia, mieniąc je być bajką, o której nie za długo zapomniano. Autor, winien był jednakże pewnym wypadkom, iż uwiadomiony został o prawdziwych szczegółach owej tragedii, która służy zarazem za wstęp i rozwiązanie tej oto książki. Osoba Artura nie jest więc urojeniem jego charakter wynalazkiem pisarza, główne wypadki jego życia są opowiedziane prostodusznie, wszystkie prawie ich szczegóły są prawdziwe z wprowadzenia autora. Książka w dwóch wersjach językowych: polskiej i francuskiej. Version bilingue: polonaise et français.

Aryman mści się

Stefan Żeromski

“Aryman mści się” to książka autorstwa Stefana Żeromskiego, polskiego prozaika, publicysty i dramaturga. Żeromski był czterokrotnie nominowany do Nagrody Nobla w dziedzinie literatury.   “Trwali tam setki lat w jamach skalnych ci nieśmiertelni ludzie. Pożywieniem ich był owoc palmowy, napojem woda. Tyle tylko zażywali pokarmu, żeby wydatek sił równy był przychodowi, a osiągali tę doskonałość, nie wprowadzając do swego ciała niczego, co gnije, co jest już własnością śmierci. Nie jedli mięsa zabitych zwierząt, nie pili sfermentowanych napojów. Wszelką zgniliznę wydobywali z żył swoich przez mozół nieustający. I wychodziła wraz z potem, który zlewał plecy, ręce i czoła. Siłę życia czerpali z żywiących promieni słonecznych, z jasności  powietrza, z woni ziół. Ciało ich było taksamo czyste, jak duch. Częste, długie, z dnia na dzień dłuższe posty uczyniły je niezależnem i nietykalnem. Dlatego śmierci się oparło.” Fragment.  

Arystokratka. Tom 5. Arystokratka na królewskim dworze

Evzen Bocek

PIĄTA CZĘŚĆ WASZEJ ULUBIONEJ SERII LITERACKIEJ! KOLEJNE PRZYGODY ARYSTOKRATKI MARII, JEJ RODZICÓW ORAZ ZWARIOWANEGO PERSONELU ZAMKU KOSTKA! Maria Kostka otrzymuje zaproszenie na pewien dwór królewski! Jednak początkowa radość ostatniej arystokratki szybko mija, gdy okazuje się, że wyjazd wiąże się z wieloma prozaicznymi problemami. Trzeba wybrać delegację spośród najdziwniejszej załogi zamkowej na świecie oraz przygotować ją do dalekiej eskapady! Kogo Maria zabierze ze sobą na dwór królewski? Czy podróż przebiegnie zgodnie z planem? Jak przedstawiciele zamku Kostka zostaną przyjęci przez poważne koronowane głowy? I najważniejsze: czy Maria wreszcie zaręczy się z Maksem? Czy może wręcz przeciwnie? Ponad pół miliona sprzedanych egzemplarzy gwarantuje świetną rozrywkę! Zapraszamy do zamku Kostka!

As

Adolf Dygasiński

As to pies, a pies to przyjaciel człowieka. Oklepany frazes. Pies, towarzyszący człowiekowi od tysięcy lat i oddany człowiekowi całym sobą. Pies, kochający swojego właściciela bezwarunkową miłością, nieoczekujący niczego w zamian. Wierny i niezawodny. Lecz stosunek człowieka do psa nie jest już tak jednoznaczny. Dla niektórych jest on kimś bardzo kochanym, nieomal członkiem rodziny, dla innych to tylko przedmiot. Przedmiot, w którym nie dostrzega się uczuć, nie widzi się, że się boi, że cierpi, że tęskni za dobrym słowem, że... płacze. Porzucony, gdy stary, porzucony jak śmieć... As leżał pod pierwszą od pola stertą, zasłonięty jednak przed wiatrem całą jej masą; naprzeciwko swego legowiska miał drugą stertę, a dalej cały szereg stert, tworzących jak gdyby ulicę. Podmuchy zimnego wiatru wpadały niekiedy i do psiego gniazda, prósząc w nie wilgotnym śniegiem; tem głębiej wkopywał się wyżeł w słomę. Nagle z tej pierwszej sterty buchnęły płomienie, w okamgnieniu ogarnęły ją całą i z nadzwyczajną szybkością rzuciły most ognisty na stertę przeciwną, liżąc językami i boki stert sąsiednich. Fale dymu, zmieszanego z rozżarzoną perzyną, niespodziewanie wtargnęły do zacisza Asa...

Ascetka

Eliza Orzeszkowa

"Ascetka" to opowieść jednej z najwybitniejszych polskich powieściopisarek Elizy Orzeszkowej. Była nominowana do Nagrody Nobla w dziedzinie literatury w 1905 roku, kiedy to członkowie Komitetu Noblowskiego uznali iż: "O ile w tekstach Sienkiewicza bije szlachetne polskie serce, to w twórczości Elizy Orzeszkowej bije serce człowieka". "Ascetka" to opowieść o heroizmie i ścieżkach życia oraz rozpaczy, z której nadzieja może pomóc się wydostać. Ten utwór jest pierwszym dziełem w literaturze polskiej, który w pełni wychodzi z inspiracji franciszkańskich.

Atak na młyn

Emil Zola

„Atak na młyn” to nowela autorstwa wybitnego francuskiego pisarza Emila Zoli, jednego z najważniejszych przedstawicieli naturalizmu. Trwa wojna francusko-pruska. Los sprawia, że w dzień wesela Franciszki i Dominika, ich wioskę atakują wojska nieprzyjaciół. Franciszka staje przed tragicznym wyborem, kogo powinna ocalić – ojca czy narzeczonego?  

Atala, czyli Miłość dwojga dzikich na pustyni. Atala, ou Les Amours de deux sauvages dans le désert

François-René De Chateaubriand

Książka w dwóch wersjach językowych: polskiej i francuskiej. Version bilingue: polonaise et française. Akcja utworu rozgrywa się w XVIII wieku w Luizjanie nad brzegami Missisipi. Podczas polowania na bobry stary Indianin Szaktas opowiada młodemu Francuzowi Renému, którego nieszczęścia wygnały z ojczyzny, historię swej młodzieńczej miłości. Wzięty do niewoli przez nieprzyjacielskie plemię został uwolniony przez młodą Indiankę Atalę. Atala uciekła wraz z Szaktasem do puszczy. Przez miesiąc zbiegowie wymykali się pogoni. Po drodze Szaktas odkrył, że jego wybawicielka i ukochana jest chrześcijanką. Wyczerpani pościgiem Atala i Szaktas dotarli do wioski skupionej wokół pustelni ojca Aubry. Atala zakochała się w Szaktasie. Jej matka przed śmiercią ofiarowała ją jednak Bogu. Aby nie ulec miłości, zrozpaczona dziewczyna spożyła truciznę. Umarła jak prawdziwa chrześcijanka, uzyskawszy przed śmiercią od Szaktasa obietnicę, że się nawróci. Ojciec Aubry nie zdążył jej uprzedzić, że śluby matki nie wiążą dziecka. W epilogu autor opowiada o męczeństwie ojca Aubry i o powrocie Szaktasa, już chrześcijanina, po prochy misjonarza i ukochanej. (https://pl.wikipedia.org/wiki/Atala_(opowiadanie). / Sur les rives du Meschacebé, en Louisiane, est fixée la tribu des Natchez, qui accueille un Français nommé René. Chactas, un vieil Indien de cette tribu qui, sous Louis XV a visité la France, prend René en amitié au cours d'une chasse au castor et entreprend de lui conter les aventures de sa jeunesse. Chactas, fils adoptif d'un chrétien nommé Lopez, a été fait prisonnier lâge de 20 ans par une tribu ennemie, mais Atala, une jeune Indienne déducation chrétienne, l'a sauvé. Ils senfuient tous deux travers la fort et un terrible orage les oblige s'abriter sous un arbre. Aprs avoir longtemps erré, ils rencontrent un missionnaire, le pre Aubry, qui entreprend dunir Chactas et Atala par les liens du mariage en convertissant Chactas au christianisme. Mais la mre d'Atala, pour lui sauver la vie alors qu'elle n'était pas encore née, avait promis devant Dieu pour sa fille que celle-ci resterait vierge. Malgré l'interdit doctrinal énoncé par sa propre religion, pour ne pas succomber la tentation de Chactas et rester fidle la promesse de sa mre, Atala s'empoisonne, malgré son amour fort pour Chactas. Avant de mourir, elle apprend qu'elle aurait tout de mme pu se marier avec Chactas en "annulant" la promesse de sa mre. Atala demande également Chactas de se convertir au christianisme pour elle. (https://fr.wikipedia.org/wiki/Atala).

Atalanta w Kalydonie

Algernon Charles Swinburne

UWAGA! e-book jest skanem zapisanym w formacie PDF. Atalanta – w mitologii greckiej piękna uczestniczka łowów kalidońskich, której Meleager przyznał głowę dzika. Według arkadyjskiego mitu Iasos ojciec Atalanty chciał mieć tylko synów, rozczarowany narodzeniem się dziewczynki, porzucił ją więc na górze Partenion. Niemowlę wykarmiła niedźwiedzica, zesłana przez boginię Artemidę. Znaleźli ją potem myśliwi, którzy ją przygarnęli i wychowali. Po dojściu do pełnoletności Atalanta, wzorem swej ulubionej bogini, wędrowała po lasach, polując. Kiedy król Kalidonu w Etolii Ojneus zapomniał złożyć ofiary Artemidzie, zagniewana bogini zesłała na jego królestwo olbrzymiego dzika, by pustoszył jego ziemie. Król rozesłał heroldów, zapraszając najdzielniejszych wojowników na polowanie na dzika i obiecując skórę zwierzęcia temu, kto go zabije. Wraz ze swymi stryjami Ankajosem i Cefeuszem przybyła też do Kalidonu Atalanta. Stryjowie nie chcieli się początkowo zgodzić, by ich bratanica wzięła udział w polowaniu, syn królewski, Meleager ogłosił jednak w imieniu króla, że jeśli nie zmienią zdania, odwoła w ogóle polowanie. Meleager, chociaż był już wówczas żonaty z Kleopatrą, córką Idasa, zakochał się nagle w Atlancie i starał się jej przypodobać. Jego wujowie, słysząc, jak wzdycha: „Jakże szczęśliwy będzie ten, którego ona poślubi”, poczuli antypatię do dziewczyny. Podobno sama Artemida postarała się o to, by wśród myśliwych pojawiły się niesnaski. Pierwszą krew przelała podczas łowów właśnie Atlanta. Uzbrojona w łuk i strzały, zajęła miejsce na lewym skrzydle tyraliery myśliwych. Kiedy nieco się od nich oddaliła, zaatakowały ją dwa centaury, Hylajos i Rajakos, pragnąc ją zgwałcić po kolei. Gdy biegły ku niej, Atalanta zastrzeliła je z łuku. Po tym wydarzeniu polowała już jednak u boku Meleagra. Dzik wypłoszony ze strumienia zabił dwóch myśliwych, przewrócił trzeciego, a młodego Nestora zapędził na drzewo. Oszczepy wyrzucone przez Jazona i kilku innych myśliwych chybiły celu. W pewnym momencie walczący wspólnie z Peleusem, Telamon potknął się i gdy przyjaciel pomagał mu wstać, zaatakował ich dzik. Strzała z łuku wypuszczona przez Atalantę zmusiła go jednak do ucieczki. Wkrótce potem dzik stratował Ankajosa, Peleus w zamieszaniu zabił Eurytiona, wreszcie Meleager przebił wyrzuconą dzidą prawy bok dzika, a gdy zwierzę zaczęło kręcić się w kółko, próbując wyrwać oszczep, dobił go drugą dzidą. Zdjąwszy skórę z dzika, Meleager ofiarował ją Atalancie, twierdząc, że słusznie się jej ona należy, skoro to ona pierwsza zadała zwierzęciu ranę i gdyby inni jej nie przeszkodzili, niechybnie by go zabiła. Czyn ten wzburzył wujów Meleagra, który doprowadził do rodowej waśni, śmierci dwóch wujów z ręki zakochanego w Atalancie Meleagra, a wreszcie do śmierci samego Meleagra. (https://pl.wikipedia.org/wiki/Atalanta)