Congo Inc. Testament Bismarcka

In Koli Jean Bofane

Isookanga, Pigmej z plemienia Ekonda, ma już dość życia w rodzinnej wsi, zagubionej gdzieś w ostępach kongijskiej dżungli. Nie chce dłużej zbierać w lesie gąsienic dla wodza plemienia i wysłuchiwać jego nieustannego gderania na zmieniający się świat. Młodzieniec właśnie odkrył Internet i czuje, że musi działać. Wyrusza więc na podbój stolicy kraju, Kinszasy, z jednym celem w sercu: chce globalizować i być globalizowany. Tymczasem życie w postkolonialnym Kongo płynie swoim odwiecznym, leniwym nurtem. Okrutni zbrodniarze wojenni obsadzają intratne stanowiska rządowe, fałszywi prorocy wznoszą piramidy finansowe, podczas gdy funkcjonariusze międzynarodowych misji pokojowych wykorzystują swoje kongijskie placówki, żeby szybko się wzbogacić i przyjemnie spędzić czas. In Koli Jean Bofane ze zjadliwym humorem tworzy barwną i przejmującą panoramę współczesnego Konga - kraju, który mógłby być ziemskim rajem, a wciąż pozostaje tylko unowocześnioną i zglobalizowaną wersją Conradowskiego jądra ciemności. Powieść Congo Inc. Testament Bismarcka to pierwsza książka Bofane'a przełożona na język polski. Pierwotnie ukazała się w 2014 roku i zdobyła wiele literackich laurów, między innymi Nagrodę Pięciu Kontynentów Frankofonii (najważniejsze wyróżnienie dla utworu w języku francuskim stworzonego przez pisarza spoza Francji).

Córka cieni cz.2 Obce matki

Ewa Cielesz

Przypadkowo znaleziony pamiętnik z czasów wojny odkrywa tajemnicę wychowanej w lesie dziewczynki. Po stracie rodziców mała Juliana samotnie musi ruszyć w świat. Czy dziewczynka poradzi sobie bez pomocy bliskich? Jak potoczą się jej losy powojnie? Czy obce matki pomogą Julianie przetrwać i dorosnąć? Cz. 2 "Obce matki" Co za historia – aż chce się wykrzyknąć po lekturze kolejnego tomu „Córki Cieni”. Wytrwałość, splot korzystnych okoliczności i łut szczęścia pomaga Adamowi i Toffi w poszukiwaniach Juliany. Kiedy wreszcie trafiają na jej trop, starsza pani opowiada historię swojego dzieciństwa. Mała Juliana była niezwykłym dzieckiem. Wychowana w leśnej chacie, wyposażona przez matkę w wiedzę o ziołach, uzbrojona w intuicję i roztropność musiała poradzić sobie bez rodziców w obcym świecie powojennej Polski. Jak potoczyły się jej losy? Przeczytaj „Obce matki”.

Córka Ewy

Honoré de Balzac

Nazwisko Balzaka, dla współczesnych, było przede wszystkim mianem spowiednika serc i dusz kobiecych, człowieka, który, jak nikt przed nim, zrozumiał i zanalizował kobietę, podchwycił ją i uwiecznił w jej wielkości i małostkach, jej prawdzie i kłamstwach, i stworzył cały orszak niezapomnianych postaci kobiecych.   Żona zaczęła w końcu znajdować pewną monotonię w tak dobrze urządzonym Edenie. Doskonałe szczęście pierwszej kobiety w raju ziemskim przyprawiło ją o mdłości, jakie sprawia zbyt długie sycenie się słodyczami, i obudziło w hrabinie pragnienie, jak u Rivarola podczas lektury Floriana, aby spotkać jakiegoś wilczka wśród tej pasterskiej idylli. Oto, jak się zdaje, wiekuiste znaczenie symbolicznego węża, do którego Ewa zwróciła się prawdopodobnie z nudów. Morał ten wyda się może nieco śmiały w oczach protestantów, którzy biorą Genezę bardziej na serio niż sami Żydzi. Ale położenie pani de Vandenesse da się wytłumaczyć bez figur biblijnych: czuła w duszy olbrzymią niezużytą siłę, szczęście nie sprawiało jej cierpienia, spełniało się bez trosk i niepokojów, nie drżała o jego utratę, objawiało się co rano w tym samym niebieskim kolorze, z tym samym uśmiechem, z tym samym miłym słowem. Żaden powiew, nawet zefiru, nie marszczył tego czystego jeziora: pragnęłaby nieco sfalować tę taflę.

Córka Faraona - seria Skarby Nilu

Mesu Andrews

Opinie pisarzy: „Historia, na którą czekałam, Córka faraona, rzuca światło na jedną z najbardziej tajemniczych – i najmniej znanych – postaci Starego Testamentu. Przepiękna proza i dogłębna znajomość tematu Andrews sprawiają, że antyczny Egipt budzi się w jej książkach do życia. Ta wzruszająca opowieść daje fascynujący wgląd we wczesne lata życia Mojżesza i czasy panowania króla Tuta. Poetycka i niezwykle wciągająca, to najlepsza z dotychczasowych powieści Mesu Andrews”.  Tosca Lee, autorka bestsellera New York Timesa, Iskarioty „Co za rozkosz! Dzięki wszystkim bujnym i fascynującym detalom, które Andrews tak zręcznie budzi do życia w swej zakulisowej wersji znanej opowieści, z największą przyjemnością zanurzyłam się razem z nią w skarbach Egiptu”. Tracy Higley, autorka Piramidy tajemnic  „Zainspirowana Pismem, Mesu Andrews ożywia starożytny świat w niezwykle dynamiczny sposób”. R. J. Larson, autorka Proroka Bycie wydawcą powieści Mesu Andrews to przywilej. Jej twórczość jest doskonała. Poznacie życie w niewoli egipskiej, czytając niemalże chodzisz po płytkach pałacu faraona. Znamy historię Mojżesza jak każdy, ale po lekturze, księga Wyjścia nabiera barw, sensu i czujesz się jakbyś w końcu odnalazł brakujące puzzle w układance. Polecamy. Bogulandia - wdzięczni za pośrednictwo między autorką a czytelnikiem. „Będziesz się teraz zwała Anippe, córka Nilu. Podoba ci się? Nie czekając na odpowiedź, przytula mnie. Staram się powstrzymać płacz. Córki faraona nie płaczą… Gdy maszerujemy korytarzem, próbuję zatrzymać się przed komnatą matki. Wiem, że jej dusza już odeszła, ale potrzebuję jeszcze chwili. Amenia popycha mnie naprzód. Idę więc dalej i nie oglądam się za siebie. Jak wody Nilu, unoszę się z prądem”.   Anippe spędziła dzieciństwo na dworze faraona Egiptu. Widziała, jak bóg podziemi zabrał do siebie podczas porodu jej matkę i brata. Temu wspomnieniu przez lata towarzyszy strach przed urodzeniem własnego dziecka. Teraz ma zostać żoną Sebaka, życzliwego, lecz temperamentnego kapitana w armii faraona Tuta. Aby obdarzyć męża dziedzicem, na którego ten zasługuje, a jednocześnie zapewnić sobie ochronę przed bogami zaświatów, Anippe decyduje się na popełnienie wielu oszustw. Angażuje w nie nawet hebrajskie położne - kobiety, którym faraon rozkazał topić w Nilu chłopców z ich własnego ludu. Gdy znajduje na wodach wielkiej rzeki kosz z dzieckiem, Anippe wierzy, że bogowie odpowiedzieli na jej błagania. Decyduje się na kolejne kłamstwa, narażając siebie i swego syna, Mehiego, zwanego też Mojżeszem, na śmiertelne niebezpieczeństwo. Kiedy rozlew krwi i okrutne polityczne intrygi zaburzają układ sił w Egipcie, bogowie ujawniają swą kapryśną naturę, a Anippe zaczyna się zastanawiać, czy jej syn, w którego żyłach płynie hebrajska krew, mógłby w przyszłości zostać królem. A może bóg jej hebrajskich służących, ten, którego zwą El Szadaj, ma dla nich wszystkich zupełnie inne plany?   Głębokie zrozumienie i miłość Mesu do Bożego Słowa sprawiają, że w jej powieściach biblijny świat budzi się do życia na oczach czytelników. Za pierwszą powieść - "Hiob, Miłość pośród popiołów", Andrews zdobyła w 2012 roku nagrodę ECPA. Jej kolejne tytuły: "Córka Izajasza", "Dziedzictwo Izajasza", "Ogień i lwy", "W cieniu Izebel" spotkały się z ogromnym entuzjazmem czytelników. Mesu mieszka na Wybrzeżu Północno-Zachodnim razem z mężem Royem.  Notka autorska Odnaleźć córkę faraona Rozpoczęłam tę biblijną powieść od głównego, niepodważalnego faktu, który zakorzeniony jest w Słowie Bożym. W Księdze Wyjścia (7, 7) dowiadujemy się, że Mojżesz miał osiemdziesiąt lat, gdy powrócił do Egiptu jako ludzkie narzędzie dla Bożego wybawienia Izraela. Uczeni kłócą się, spierają i perorują na temat daty Exodusu, jednak dwie daty wybijają się ponad resztę. Zarówno 1450 r. p.n.e. jak i 1250 r. p.n.e. mają swoje zalety i pułapki, ale wzmianka zawarta w 1 Księdze Kronik (4:17-18) pomogła mi zdecydować się na 1250 r. p.n.e. Potem [Bitia] poczęła Miriam, Szammaja i Iszbacha, ojca Esztemoy. A tegoż żona, Judejka, urodziła Jereda, ojca Gedora, Chebera, ojca Soko, i Jekutiela, ojca Zanoacha. Ci są synowie Bitii, córki faraona, którą poślubił Mered. 1 Kr 4,17 Zauważcie, że Pismo nie wspomina o córkach, gdyż biblijne zapisy rzadko uwzględniają kobiety w genealogiach. Uznawszy za prawdopodobne, że zarówno obie lub jedna z żon Mereda miały córki, włączyłam do swej historii fikcyjną postać Edny (z hebrajskiego: przyjemność). Dlaczego jednak Pismo wskazuje na 1250 r. p.n.e. jako datę Exodusu? Bo gdybym zdecydowała się na rok 1450, kobietą z mojej historii, która wyciągnęła Mojżesza z Nilu, musiałaby być egipska królowa Hatszepsut. Hatszepsut – kobieta, która rządziła jako faraon przez dwadzieścia lat, a której grobowiec uznawany jest za najbardziej wystawny w całej Dolinie Królów. Nie potrafiłam wyobrazić sobie, jak taka władczyni mogłaby wyjść za hebrajskiego niewolnika i porodzić mu trzech synów. Dlatego też zdecydowałam się na rok 1250 – podobnie jak Cecile B. DeMille i Walt Disney. Przy ustalonej dacie Exodusu i podanym w Piśmie wieku Mojżesza ustalenie, który król rozkazał zabijanie hebrajskich noworodków, powinno być łatwe. Wystarczy dodać osiemdziesiąt lat do roku 1250, prawda? Według Iana Shawa, autora The Oxford History of Ancient Egypt, faraonem rządzącym w 1330 r. p.n.e. był jednak – uwaga – król Tut. A Tut nie miał przecież córek! Co więcej, zmarł zanim jego żona/siostra urodziła mu dzieci. Poronienia Anchesenpaten (Senpy) są zgodne z historią. Jak więc córka faraona mogła wyłowić z Nilu Mojżesza, skoro ówczesny faraon nie miał córek? Ponieważ król Tut miał siostrę, która byłaby córką faraona Echnatona – Meritaten-Taszerit. Wplotłam do powieści jej adopcję przez Horemheba, by uczynić ważne powiązanie fabularne. Czytaj dalej, czytelniku. Będziesz zachwycony, jak egipska historia i słowo Boże łączą się razem.   Odnaleźć Mojżesza Mury Wielkiej Ściany Hipostylu opowiadają wiele na temat faraonów Nowego Królestwa i ich kampanii militarnych. Na zewnętrznej, północnej ścianie widnieje wizerunek faraona Setiego, któremu towarzyszy w podboju Libii i Syrii „marszałek” lub „dzierżący wachlarz” mężczyzna o imieniu Mehy. Wśród skrupulatnych zapisków historyków nie znajduje się jednak wzmianka o genealogii i pochówku tej tajemniczej postaci. Jak to możliwe? Sprawiające kłopot egiptologom, badaczom biblijnym i hobbistom, imię i wizerunek Mehiego zostały wymazane z niektórych dokumentów lub zastąpione synem Setiego, Ramzesem II. Praktyka wymazywania imion dawnych faraonów przez nowych władców nie jest niczym nowym, lecz dlaczego król miałby wymazywać nazwisko zwykłego dowódcy lub mężczyzny, który trzymał w ręku wachlarz? Gdy odkryłam, że Mehy jest prawdopodobnie skrótem od Horemheba (na co również natknęłam się w książce Iana Shawa, The Oxford History of Ancient Egypt), zrozumiałam, że mogę połączyć Mojżesza z faraonem Horemhebem – tak jak potrzebowałam połączyć z nim siostrę Tuta (egipską matkę Mojżesza). Dlatego właśnie wprowadziłam do powieści fikcyjne adoptowanie Anippe przez Horema. Mehy nie jest jednak fikcyjny – tak jak Mojżesz. Czy postaci te były jednak tą samą osobą? Tylko Bóg zna odpowiedź.   Odnaleźć Boga Pisanie powieści biblijnej to frustrujący i zachwycający proces. Jak łowca skarbów, zakopuję się w antycznych tekstach, by znaleźć pominięte detale, które potwierdzają, wyjaśniają, a czasem pogłębiają moje zrozumienie Słowa Bożego. Czasami jednak wiedza historyczna wprawia mnie w osłupienie albo podważa treści biblijne (jak w przypadku córki faraona będącej prawdopodobną siostrą Tuta). Podczas tworzenia Córki faraona czułam obecność Boga, który prowadził mnie przez każdą przeszkodę i niejasne zapisy z Egiptu. Cierpliwie pokazywał mi – tak jak Mered i El Szadaj Bitii – że jest prawdziwy, obecny i zdolny rozwiązać każdy problem, który wydaje się nie do pokonania. Modlę się, drogi czytelniku, żebyś Ty również odkrył, jak prawdziwym i obecnym Przewodnikiem jest wielki El Szadaj.     MESU ANDREWS Zdobywczyni nagrody Christy     Inne tytuły serii  "Królowie i Prorocy": - "Dziedzictwo Izajasza"  - "Córka Izajasza"  - "Ogień i lwy, Prorok Daniel i przyjaciele"  Seria "Skarby Nilu": - "Miriam" - "Córka Faraona" "Hiob. Miłość pośród popiołu"

Córka Izajasza - seria: Prorocy i Królowie

Mesu Andrews

Kilka słów od autorki Mesu Andrews: "Chefsiba już dawno stała się moją ulubioną żeńską postacią Pisma Świętego. Gdy z badania Biblii wynikło, że to właśnie ona była żoną Ezechiasza, najbardziej sprawiedliwego króla Judy, a jednocześnie matką Manassesa, najbardziej niegodziwego spośród wszystkich władców państwa, zaintrygowała mnie jeszcze bardziej. Moja miłość do Chefsiby sprawiła, że zaczęłam przeszukiwać pod jej kątem biblioteki sześć lat przed dniem, gdy wydawca zamówił tę książkę. Moja interpretacja jest FIKCYJNĄ opowieścią o Chefsibie, dawnej królowej, która z ludzkiego spustoszenia stała się rozkoszą Boga. Nauczyła się odnajdywać Boży pokój na tej ziemi, żyjąc w perspektywie wieczności" Dlaczego zdecydowaliśmy na wydanie powieści Mesu Andrews? Bo każda z jej powieści utrzymuje się długo na liście bestsellerowej. Dodatkowo uwielbiamy dobre powieści, które też wnoszą wartość historyczną, zwłaszcza opartą wiernie na przekazie biblijnym. Interpretacja tej opowieści jest fikcyjna, ale oparta na historycznych badaniach czasów Ezechiasza najbardziej sprawiedliwego króla Judy i jednocześnie ojca Menassesa najbardziej niegodziwego spośród władców tego państwa. W czasy starotestamentowe przenosimy się oczami głównej bohaterki Chefsiby czyli żony króla Ezechiasza. Trudno jest zrozumieć Stary testament bez zrozumienia historii i kultury żydowskiej. Ta powieść pomaga nam zbliżyć się do tych czasów i jednocześnie zbliża nas do Boga, któremu historia nigdy nie wymyka się spod kontroli. To książka, która na długo po jej przeczytaniu pozostanie w twoich myślach i dodatkowo zachęci cię do skonfrontowania jej z Pismem Świętym. To dodatkowa wartość tej nieprzeciętnej opowieści . Wydawnictwo Bogulandia Rok 732 przed Chrystusem Żydzi są podzielonym narodem. Dziesięć plemion zamieszkujących północną część Izraela, poddało się już kultowi pogańskich bóstw. Nikczemny król sprawujący władzę w Judzie, z lekceważeniem i pogardą wypowiada się na temat proroctwa króla Dawida. Jednakże spora część wiernych nie opuszcza swego jedynego, prawdziwego Boga. Powyższe wydarzenia są tłem do przedstawienia historii Iszmy; jej imię oznacza "spustoszenie". Okazuje się, że Pan ma dla niej specjalny plan. Iszma zjawia się w domu proroka Izajasza jako niewolnica, lecz bystrość jej umysłu i pomysłowość sprawiają, że szybko staje się przyjaciółką księcia Ezechiasza. Widząc ich rodzącą się zażyłość, Izajasz postanawia zaadoptować Iszmę, nadając jej też królewski tytuł i nowe imię. Iszma staje się Chefsibą - radością Pana, zaś w przyszłości - królową Judei. Kochający Ezechiasz stawia przed nią jednak wymagania, których się nie spodziewała. Od przerażających rządów Achaza po asyryjskie pogróżki i niepokojące proroctwa Izajasza - Siba zamienia się w zakładniczkę strachu i niepewnej przyszłości. Czy pałacowe życie pomoże jej uwolnić się od piętna minionych dni? Pamięta jednak, że zaufanie można pokładać jedynie w Tym, który daje życie i przynosi zbawienie? Recenzje: To dzieło zapierające dech w piersiach, imponujące. Wielbiciele opowieści biblijnych je pokochają." Kate Beslin "Powieść, której pięknem można się delektować, a zarazem przypomnienie, że mimo upadku człowieka najlepsze, co ma przyjść od Boga, dopiero nadejdzie" Cathy Gohlke Czytałam inne chrześcijańskie powieści, które były oparte na postaciach z Pisma Świętego, ale ta zachęciła mnie do ponownego przeczytania fragmentów Starego Testamentu. Znałam te historie, ale teraz je rozumiem. Autorka w doskonały sposób wciąga Cię w życie biblijne, pomagając zrozumieć, kulturę, codzienność proroków, królów oraz ich decyzje wraz z konsekwencjami. I ponad tym wszystkim zobaczysz Boga suwerennego, któremu nic nie wymyka się spod kontroli, wiernego swoim obietnicom i proroctwom. Mistrza taktyki i strategii życia ludzkiego. Edyta ŁAŁ! To moja pierwsza książka Mesu Andrewsa i już szukam następnej! Córka Izajasza to porywająca, zgodna z Pismem Świętym historia, która podąża za królem Ezechiaszem i królową Chefsibą w towarzystwie proroka Izajasza. Znałam tą historię, ale byłam zaskoczona jak wiele postaci, wydarzeń, które są zapisane w Biblii zbagatelizowałam, zapewne dlatego, że ich nie rozumiałam. Czytając czułam kurz na stopach chodzących ludzi. Czułam zapachy w powietrzu. Przechadzałam się po pałacowych korytarzach... Świadomość, że autorka przez 6 lat badała historie Izraela, by nie odjąć wiarygodności Biblii zdjęła ze mnie ciężar kontrolowania i konfrontowania ze źródłem. I mogłam się zatopić w przepięknej powieści jakich mało. Kolejne tytuły serii Królowie i prorocy: - "Dziedzictwo Izajasza" - "Ogień i lwy" Inne tytuły: - "Miriam, siostra Mojżesza" - "Córka faraona"

Córka Izebel

Wilkie Collins

Do czego zdolna jest matka dla swojego dziecka?   Madame Fontaine, wdowa po wybitnym chemiku, ma w sobie wystarczająco determinacji i przebiegłości, żeby doprowadzić do skutku plany matrymonialne młodej Minny i każdemu, kto ośmieli się stanąć na jej drodze grożą niebezpieczne konsekwencje. Lecz czy nie natrafiła przypadkiem na godnego siebie przeciwnika w osobie niejakiego Słomianego Jacka, byłego pensjonariusza zakładu dla obłąkanych? Dopiero w domu pogrzebowym okaże się, kto zatryumfuje – i kto ujdzie z życiem. To trzymające w napięciu studium ciemnej strony ludzkiej natury umiejscowione na tle dziewiętnastowiecznego Frankfurtu opowiada historię dwóch wdów – z których jedna to zamożna filantropka oddana sprawie liberalnych reform zapoczątkowanych przez jej męża, a druga to zmagająca się z ubóstwem matka całkowicie oddana sprawie zapewnienia pomyślnej przyszłości swojej córce.

Córka komendanta

John Boyne

DŁUGO WYCZEKIWANA KONTYNUACJA CHŁOPCA W PASIASTEJ PIŻAMIE!   Kiedy dziecko potwora jest winne zbrodni ojca? Wina i współudział mają niejedno oblicze. John Boyne jest mistrzem powieści historycznej. To wspaniała książka, na której emocjonalny wpływ z pewnością nie jesteś przygotowany. John Irving   Gretel Fernsby od wielu dekad mieszka w okazałym apartamencie w reprezentacyjnej dzielnicy Londynu. Pomimo przerażającej przeszłości wiedzie spokojne i wygodne życie.   Nie opowiada o ucieczce z nazistowskich Niemiec. Nie opowiada o ponurych latach spędzonych z matką w powojennej Francji. Nie opowiada też o ojcu, komendancie jednego z najbardziej znanych niemieckich obozów zagłady. A przede wszystkim nie wypowiada imienia swojego brata.   Pewnego dnia do mieszkania na parterze wprowadza się młode małżeństwo z dzieckiem. Pomimo wspomnień, które przywołuje kilkuletni Henry, pomiędzy nim a Gretel nawiązuje się nić przyjaźni. Wkrótce potem dochodzi do awantury pomiędzy piękną matką Henry'ego a jego despotycznym ojcem.   Gretel staje na podobnym rozdrożu, na jakim znalazła się dawno temu. Wtedy nie zrobiła nic, teraz, decydując się na uratowanie małego chłopca, ma szansę zmierzyć się z poczuciem winy, żalu i z wyrzutami sumienia. By to zrobić, konieczne może okazać się ujawnienie tajemnic, które skrywała przez całe życie

Crime and Punishment

Fyodor Dostoyevsky

Crime and Punishment - a novel by Fyodor Dostoyevsky, a Russian novelist, philosopher and short story writer. Many literary critics rate him as one of the greatest psychological novelists in world literature.   Crime and Punishment focuses on the mental anguish and moral dilemmas of Rodion Raskolnikov, an impoverished ex-student in Saint Petersburg, who formulates a plan to kill an unscrupulous pawnbroker for her money. Before the killing, Raskolnikov believes that with the money he could liberate himself from poverty and go on to perform great deeds. However, once it is done he finds himself racked with confusion, paranoia, and disgust for what he has done. His justifications disintegrate completely as he struggles with guilt and horror and confronts the real-world consequences of his deed.