My Lady Bountiful

Fred M. White

Fred M. White wrote a story about a real feminine and beautiful lady. For example, his story begins so: when a tall figure in black velvet and diamonds and lace appeared at the head of the staircase. Mrs. Eldred-Wolfram was tall and dark, and, although she was almost seventy years old, there was no gray hair on her smooth head. Her features were beautiful and arrogant, as befits Mrs. Eldred-Wolfram of Caradoc; her eyes were restless and changeable. She pledged her income to the last penny. My Lady Bountiful, as she was generally called.

Pani Dulska przed sądem

Gabriela Zapolska

Toczyła dokoła wzrokiem groźnym, mówiąc te słowa. Barchanowy granatowy szlafrok w duże szare talary opadał w szerokich fałdach, wznosząc się wszakże na biodrach. Charakterystyczny węzełek włosów sterczał czubku głowy. Cała postać zionęła dobrym odżywianiem się i gniewem. Ręce były stale zabrudzone na końcach palców. Pani Dulska nie miała czasu nigdy wyszorować ich do czysta. Przy tym grzebała ciągle w piecach, w cukrze, czyściła grzebienie, krajała mięso, uczyła kucharkę, jak się paproszy zające, oddzielała białka, przygotowywała dla Meli proszki i pomadę do włosów, ugładzała sól w solniczkach, próbowała śmietanę, liczyła brudy - słowem, palce jej ciągle przylepiały się do czegoś, zabierały coś na siebie, jak te pracowite pszczółki, fruwające wśród kwiatów. - Insza nie będę! - powtórzyła pani Dulska, czekając na opozycję. Lecz tej nie było. Zbyszko ulotnił się. Mela i Hesia siedziały w swoim pokoju, Felicjan palił cygaro w przedpokoju, bo mu tam było najwygodniej. (Fragment)

Wielka czwórka. Ukryte DNA: Amazon, Apple, Facebook i Google

Scott Galloway

Bestseller New York Timesa Amazon, Apple, Facebook i Google to najbardziej wpływowe firmy na świecie. Prawie każdy uważa, że wie, jak osiągnęły taką pozycję. Prawie każdy się myli. Scott Galloway zadaje fundamentalne pytania: jak wielka czwórka infiltruje nasze życie, że nie sposób jej pominąć ani zbojkotować? Dlaczego rynek i ludzie wybaczają jej grzechy, które pogrążyłyby inne firmy? I czy ktokolwiek jest w stanie się jej przeciwstawić? Ujawnia skrzętnie skrywane strategie wielkiej czwórki i to, jak sprawnie manipuluje ona naszymi podstawowymi potrzebami emocjonalnymi. Pokazuje też, jak wykorzystać wiedzę o niej we własnej drodze na szczyt, bo bez względu na to, czy chce się być dla wielkiej czwórki konkurencją, partnerem w biznesie czy tylko żyć w zdominowanym przez nią świecie, trzeba ją zrozumieć. Jedyna tego rodzaju książka. Nie tylko informacja i analiza, ale i niezła rozrywka. Już nigdy nie spojrzysz na te cztery firmy w taki sam sposób. - Jonah Berger, autor Efektu wirusowego w biznesie. Scott Galloway jest szczery i prowokujący. Jego książka wyzwala reakcję uciekaj albo walcz i zmusza do nieszablonowego myślenia. - Calvin McDonald, dyrektor naczelny Sephory. Wielka czwórka jest lekturą obowiązkową i ma niezwykłą siłę rażenia, jak sam Scott Galloway, który przenikliwie, zabawnie i kąśliwie kojarzy fakty. Tak jak podczas swoich legendarnych wykładów MBA Galloway nie owija tu w bawełnę, nie szczędząc zasłużonej krytyki tytanom biznesu i niszczycielskim korporacjom. - Adam Alter, autor Siły podświadomości. Profesor Scott Galloway z Uniwersytetu Nowojorskiego w bezpardonowy sposób ujawnia, jak Amazon, Apple, Facebook i Google budują swoje imperia. -Publishers Weekly, Dziesięć najważniejszych biznesowych książek jesieni 2017. Jeżeli jest gdzieś znawca firm z zakresu nowych technologii bardziej bezpardonowy, bardziej opiniotwórczy i szybciej wypowiadający swoje poglądy niż Scott Galloway, to ja go jeszcze nie spotkałem. Albo jej. - Philip Elmer-De Witt, Fortune Scott Galloway jest wirtuozem przykuwania uwagi publiczności i robi to inteligentnie, rozważnie, czasem sarkastycznie, a często zabawnie. - Joanne Tombrakos, Huffington Post

Elementarz mistyczny

Przemysław Sumelka

Elementarz mistyczny, czyli rozmowy z Mistrzem Baltazarem to swoisty dialog prowadzony między współczesnym filozofem a starożytnym mędrcem. Baltazar to trzeci spośród biblijnych mędrców ze Wschodu, którzy ofiarowali Dzieciątku dary. Dziś utożsamiany z boskim aspektem zrozumienia i mądrości. Dzierżawca uniwersalnej, odwiecznej wiedzy, która istnieje w naturze ludzkiej, będąc poza ograniczeniami wynikającymi z przynależności do danych religii bądź systemów duchowych. SPIS DIALOGÓW ZAMIAST WSTĘPU 6SENS ŻYCIA 8NIEBO 11BÓG 14ŚWIĄTYNIA 16MIŁOŚĆ 18GRZECH 22MODLITWA 26DWIE PRAWDY 29KUSICIEL 31UKRZYŻOWANIE 35TRÓJCA ŚWIĘTA 37EKSTAZA 39PRAKTYKA 43BÓG JEST MIŁOŚCIĄ 48PUSTELNIA 50SUMIENIE 52MISTRZ 54WIARA CZYNI CUDA 57  

CSS3. Kaskadowe arkusze stylów. Ćwiczenia praktyczne

Witold Wrotek

Przekonaj się, jak łatwo tworzyć atrakcyjne strony WWW dzięki CSS3! Poznaj kaskadowe arkusze stylów w praktyce Naucz się wykorzystywać konstrukcje CSS3 Dowiedz się, jak właściwie formatować treści WWW Kaskadowe arkusze stylów - jak powszechnie wiadomo - służą do określania sposobu, w jaki prezentowana jest treść dokumentów HTML. Choć spełniane przez nie zadanie wydaje się banalnie proste, rozwiązanie to zrewolucjonizowało metodę tworzenia i wyświetlania stron internetowych, ponieważ dzięki niemu wygodnie i wydajnie udaje się oddzielać treści WWW od ich prezentacji. Trudno dziś znaleźć serwis internetowy, w którym nie zostałyby zastosowane kaskadowe arkusze stylów, a w coraz większej liczbie witryn wykorzystuje się najnowszy i najbardziej rozbudowany standard CSS3. Jeśli chcesz poznać go od praktycznej strony, sięgnij po książkę "CSS3. Kaskadowe arkusze stylów. Ćwiczenia praktyczne". Bez zbędnej teorii wprowadzi Cię ona w świat nowoczesnych rozwiązań, używanych przez projektantów serwisów WWW, a także pokaże, jak bez drogich i trudno dostępnych narzędzi tworzyć efektowne strony internetowe. Dzięki niej poznasz najlepsze sposoby zastosowania CSS3 w swoich projektach i dowiesz się, jak unikać problemów związanych z różnicami w obsłudze standardu przez różne przeglądarki. Książka nie jest zwykłym przeglądem selektorów i właściwości, lecz praktycznym przewodnikiem po świecie arkuszy stylów, który doprowadzi Cię do zamierzonego celu najkrótszą i najmniej wyboistą z dróg. Przegląd możliwości, składni i konstrukcji CSS3 Sposoby wykorzystywania kaskadowych arkuszy stylów Praktyczne zastosowanie selektorów Formatowanie treści tekstowych i graficznych Zarządzanie kolorami na stronach WWW Określanie układu dokumentów HTML Szkoda czasu na błądzenie! Z tą książką trafisz wprost do celu!

W stronę Swanna

Marcel Proust

Du côté de chez Swann – pierwsza, ukończona powieść Marcela Prousta, ukazała się we Francji tuż przed wybuchem pierwszej wojny światowej, zaś jej przekład na język polski – dwa lata przed wybuchem drugiej. Autorem tłumaczenia był Tadeusz Boy-Żeleński, niekwestionowany autorytet w dziedzinie przekładów literatury francuskiej. Dla co najmniej dwóch, lub trzech pokoleń czytelników polskich, nie znających języka oryginału, był przez wiele lat, aż do dzisiaj, jedynym i niezastąpionym mediatorem, wprowadzającym ich w świat niepowtarzalnej prozy Prousta, którą tłumacz chciał przerobić w polszczyźnie na „normalną” w zapisie powieść. Tymczasem W stronę Swanna i cały siedmiotomowy cykl W Poszukiwaniu utraconego czasu, zwany „powieścią”, należy do gatunku utworów prozatorskich, żywiących się różnymi językami: eseju i poezji, filozofii i krytyki społecznej, bezlitosnej analizy ludzkich charakterów i religii Piękna, zaszyfrowanego w malarstwie, literaturze i muzyce. Czy lektura Prousta – jednego z największych pisarzy XX wieku – może przekazać nam dzisiaj coś ważnego? W czasach zdominowanych przez konsumpcjonizm, zorientowanych na karierę, stawiających na operatywność w działaniu, zżeranych przez podziały ideologiczne i polityczną nowomowę? Otóż w najbardziej ponurych czasach – stalinowskiego terroru – w obozie dla polskich oficerów w Griazowcu, malarz i pisarz Józef Czapski wygłaszał dla swych współbraci w poniewierce wygłaszane po francusku prelekcje o Prouście, cytując im z pamięci fragmenty Poszukiwania. Zatytułował je: „Proust przeciwko poniżeniu”. Chciał wzmocnić w swych towarzyszach ducha oporu i utrzymać ich – wbrew wszystkiemu – w formie intelektualnej. Pamięć o koncertach na salonach przeciwko więziennej pryczy! Na zasadzie kontrastu z dookolną rzeczywistością, ten wielowymiarowy francuski pisarz uczy także i nas dostrzegać walor cierpliwości, spowolnienie w działaniu na rzecz uważności w patrzeniu, ukazuje jak delektować się zmysłową stroną świata i jak odczytywać jego znaki, zapisane w naturze i w sztuce. Dlaczego nowy przekład? Każde pokolenie odbiorców wielkiej literatury ma prawo do odczytywania, interpretowania jej na nowo. Dzieło wybitnego pisarza ma prawo uzyskać drugie, i kolejne życie.  Krystyna Rodowska.

Kopciuszek, czyli czary starszej siostry

Anna Willman

„Kopciuszek, czyli czary starszej siostry” to zbiór opowieści opartych na motywach tradycyjnych baśni. Nie spotkasz tu wróżek, magicznych przedmiotów czy mówiących zwierząt, jednak przekonasz się, że nawet w dzisiejszych czasach można znaleźć lampę, która spełni życzenie, być brzydkim kaczątkiem, które wyrośnie na pięknego łabędzia, lub Czerwonym Kapturkiem, który zgubi się na wielkim osiedlu. Bohaterami opowieści są dzieci takie jak ty – chodzą do przedszkola, zawierają pierwsze przyjaźnie, spełniają swoje marzenia, a także dowiadują się, czym jest tolerancja, uprzejmość czy ostrożność.

The Emerald City of Oz

L. Frank Baum

Join Dorothy and the Wonderful Wizard as they take Aunt Em and Uncle Henry on a fabulous tour of Oz. During their journey they encounter such amazing and amusing people as King Kleaver with his Spoon Brigade and Miss Cuttenclip of the land of paper dolls. Aunt Em and Uncle Henry also meet old friends like the Cowardly Lion and the Hungry Tiger, the Scarecrow, the Tin Woodman, Jack Pumpkinhead and H. M. Wogglebug T. E. But while Dorothy and her friends play, the wicked Nome King has joined forces with the terrible Whimsies, the fearsome Growleywogs, and the evil Phanfasms in a plot to capture the Emerald City. Will Dorothys friends discover the danger before its too late? Can they rescue the Land of Oz from destruction? L. Frank Baum had intended to cease writing Oz stories with this book, but financial pressures prompted him to write and publish between 1913-1920 The Patchwork Girl of Oz, with seven other Oz books to follow.

Utracony świat. Podróże Leona Barszczewskiego po XIX-wiecznej Azji Środkowej

Igor Strojecki

Historia niezwykłego człowieka,  XIX-wiecznego badacza Azji Środkowej, którego dokonania wciąż czekają na odkrycie! Czytelniku, trzymasz w rękach książkę o naprawdę nieprzeciętnym człowieku. Jej bohaterem jest zafascynowany Azją fotograf i podróżnik, który na szklanych płytach negatywów utrwalił niepowtarzalne widoki krajobrazów i miast Azji Środkowej, zwłaszcza Samarkandy. To dzięki niemu możemy spojrzeć na twarze rdzennych mieszkańców dalekich zakątków Azji sprzed ponad stu lat. Leon Barszczewski uchwycił w kadrze obiektywu chwile grozy podczas górskich wypraw, utrwalił piękno i majestat lodowców oraz potęgę gór. Jednak najważniejsi byli dla niego ludzie — z jego fotografii spoglądają na nas bekowie i wieśniacy, biedacy i bogacze, tancerze i obłąkani, a nawet muzułmańskie kobiety odsłaniające twarze. Dla wielu z nich Barszczewski był pierwszym spotkanym Europejczykiem. Te jedyne w swoim rodzaju obrazy przenoszą nas w świat zagubiony i nieznany, nieomal baśniowy… Publikacja, będąca swoistym zwierciadłem duszy Barszczewskiego, jest owocem przeszło trzydziestoletnich badań genealogicznych Igora Strojeckiego oraz fascynacji postacią i dokonaniami jego pradziadka — podróżnika i fotografa Leona Barszczewskiego. Nieistniejący już świat autor odtworzył na podstawie notatek samego podróżnika, artykułów publikowanych w prasie oraz wspomnień jego córki, Jadwigi Barszczewskiej‑Michałowskiej.   ...dłuższe obcowanie z półdzikimi mieszkańcami nauczyło mnie wielu rzeczy. Jak fałszywie i źle sądzimy tych biedaków. Najczęściej sami jesteśmy przyczyną nieporozumień, jakie wynikają pomiędzy nami i nimi. Niejednokrotnie sam, zdawało się, byłem w położeniu bez wyjścia wśród tych półdzikich ludów, gdzie byle drobiazg mógł pociągnąć za sobą utratę życia. A przecież zawsze dawałem sobie radę, co zawdzięczam temu, że stosunek mój do mieszkańców był zawsze serdeczny, że starałem się wniknąć w ich życie, zwyczaje i obrzędy, wierzenia i przesądy. Zjednałem sobie wśród nich wielu prawdziwych przyjaciół. Dziewiętnaście lat obracałem się między nimi i nie mogę znaleźć ani jednego przykładu ich rzekomej zwierzęcości, o czym tak chętnie piszą rozmaici podróżnicy. L. Barszczewski   Igor Strojecki — pasjonat genealogii, publicysta, varsavianista. Z zapałem przywraca pamięć o swoich niezwykłych przodkach, m.in. aktorce Elżbiecie Barszczewskiej, psychologu i wynalazcy Julianie Ochorowiczu oraz pradziadku Leonie Barszczewskim. Jest autorem licznych artykułów o słynnym fotografie Samarkandy, katalogów towarzyszących wystawom oraz obszernego hasła do słownika biograficznego. Jest także autorem i inicjatorem wielu wystaw poświęconych wyżej wspomnianym przodkom, prezentowanych w muzeach i instytucjach kultury w całej Polsce. Często wygłasza prelekcje i udziela wywiadów na temat dokonań swojej rodziny oraz wartości badań genealogicznych. Aktywnie uczestniczy w imprezach kulturalnych, takich jak Noc Muzeów czy Festiwal Nauki. Za swoją społeczną działalność uhonorowany nagrodami (m.in. w roku 2012 otrzymał nagrodę Ludomira Benedyktowicza, a w 2014 “Złoty Liść” Ogólnopolskiego Festiwalu Piosenki Retro im. M. Fogga). Motto Igora Strojeckiego brzmi: “Być może nie narodził się jeszcze ten, który kiedyś zapuka do twoich drzwi i o historię twojej rodziny poprosi”. Leon Barszczewski (1849–1910) urodził się w Warszawie, a dzieciństwo spędził w Guberni Chersońskiej na Ukrainie. Po ukończeniu szkół wojskowych wstąpił do armii carskiej. W latach 1876–1897 służył w batalionie w Samarkandzie. W tym czasie podejmował wyprawy o znaczeniu militarnym i badawczym. Penetrował dorzecza Zerawszanu, Amu-darii, Fan-darii, Iskander-darii, Góry Hisarskie, Zerawszańskie, Tien-szan, lodowce Pamiru; dotarł nawet do Mazar-i-Szarif. Prowadził badania botaniczne, zoologiczne, geologiczne, glacjologiczne, a także archeologiczne. Odkrył liczne złoża kamieni szlachetnych, złota, srebra i węgla kamiennego oraz innych kopalin. Głęboko interesowały go życie codzienne, kultura, obrzędy, legendy i muzyka ludów Wschodu, co utrwalił na fascynujących, unikalnych fotografiach. Za swoje zdjęcia został nagrodzony złotymi medalami na wystawach w Paryżu i Warszawie. Po odwołaniu z Samarkandy wziął udział w wojnie rosyjsko-japońskiej. Ostatnie lata życia spędził w Siedlcach, gdzie ufundował Żeńską Szkołę Handlową (obecnie II LO im. św. Królowej Jadwigi).   Niezwykłe zdjęcia. Nawet dzisiaj, w dobie dronów i satelitów z kamerami, trudno byłoby znaleźć się w wielu z tych miejsc. Dotarcie do nich wymagało niezwykłej pasji i nietuzinkowej osobowości. Równie ciekawa jest historia zachowania tych fotografii. To był polski Indiana Jones. Tomek Bagiński Autor wybornie przy­bliżył nam sylwetkę podążającego w iście londonowskim duchu za pionierskimi wyzwa­niami badacza Azji Środkowej końca XIX wieku i jednocześnie znakomi­tego fotografa zagubio­nego świata. Jacek Pałkiewicz Warszawa, gdzie urodził się bohater tej książki Leon Barszczewski, i Samarkanda, gdzie częściowo rozgrywa się jej akcja, w drugiej połowie XIX wieku znajdowały się w jednym państwie. Polacy w Imperium Rosyjskim byli nie tylko powstańcami sprzeciwiającymi się potędze caratu, ale także, jako wojskowi, potęgę tę umacniali. Losy Barszczewskiego pokazują, że oba wątki — powstańczy i imperialny — często się zbiegały. Barszczewski, syn powstańca dumny z polskich patriotycznych zrywów, był jednocześnie carskim oficerem zaangażowanym w kolonizację Turkiestanu. Do historii przeszedł jako autor znakomitych zdjęć, które do dziś pozostają ważnym źródłem wiedzy o przyrodzie, a przede wszystkim o życiu mieszkańców tego regionu. Życie samego Barszczewskiego dotychczas pozostawało w cieniu. Teraz, dzięki gigantycznej pracy jego prawnuka, Igora Strojeckiego, możemy je wreszcie poznać. Ludwika Włodek Ludzie odważni docierają na krańce świata, a my wiemy, że coś leży za horyzontem. Ale to dzięki tym, którzy są dość wytrwali, żeby ten świat dokumentować, wiemy też, jaki ten świat jest, możemy zrozumieć go lepiej. Leon Barszczewski był jednym z najwybitniejszych eksploratorów Azji Środkowej, a dzięki jego fotograficznej pasji mamy dziś szansę podziwiać unikatowe w skali świata fotografie dawnej Samarkandy, Buchary, Pamiru. Miał niezwykły wkład w badania obcych kultur, ale też ocalił je od zapomnienia, uwiecznił, zanim stały się historią. Dzięki temu w jakimś sensie możemy też podróżować w czasie. Barszczewski miał w sobie tego samego ducha, który stał się podstawą stworzenia „National Geographic”, dlatego jego fotografie i wspomnienia trafiły na łamy polskiej edycji magazynu w 2008 roku. Teraz, zebrane w książce Utracony świat…, ocalą od zapomnienia tę wybitną postać. Martyna Wojciechowska Wszelkie informacje o spotkaniach z Autorem znajdziecie PaństwoTUTAJ

Taxi, taxi!

Dawid Brykalski, Magdalena Zaleska

Czy to jest miłość, czy to jest… Z historii tej Czytelnik dowiaduje się, że jest możliwe połączenie pozornie tak odległych elementów, jak zima, seks analny, przebój Seweryna Krajewskiego oraz bakterie. Tudzież higiena osobista. Jenerał Generalnie generalizując jest to dość wojownicza historia o wojsku i wojskowości. Innymi słowy – krew się leje stosami. Aczkolwiek, ku zaskoczeniu wielu, pojawią się również istoty parzystokopytne. I chodu! Panie, i chodu! Jak mówi przysłowie: „Polak Węgier dwa bratanki…”. Lecz mimo tej zażyłości i tu trup się ściele. Może nie gęsto, ale z pewnością mało elegancko. Staruszka grozy Odcinek, w którym jad żmii dostarcza niezwykłych wrażeń. Ponadto z opowieści tej płynie morał jasny, wręcz oczywisty i równie często zapominany: czy to człowiek stary, czy młody, powinien kierować się w życiu jakąś rozsądną logiką. Jakąkolwiek. Chwyty psychologiczne Józef Cyrankiewicz w 1956 roku powiedział w natchnieniu: „Każdy prowokator czy szaleniec, który odważy się podnieść rękę przeciw władzy ludowej, niech będzie pewny, że mu tę rękę władza ludowa odrąbie!”. Nie trzeba intensywnie szukać, ludzie tamtego systemu wciąż są wśród nas. Niestety, bardzo często mają się dobrze. Z tendencją zwyżkową. Zwierzątka Odcinek, w którym okazuje się, że Dawid złowił syrenkę, a chomiki są przyczyną traumy z dzieciństwa. Taka jest prawda Władza się panoszy. Zarówno świecka, jak i ta pozornie duchowa. Podczas gdy świecka nosi walizki za Magdą, duchowa penetruje kieszenie. Oraz mataczy w zeznaniach. Nie wydam „Krótki film o zabijaniu” mówił o zbrodni oraz karze. Okazuje się jednak, że reżyser opowiadając swoją historię dokonał pewnych artystycznych nadużyć. Na szczęście dziarski taksówkarz odmitologizowuje fakty, śmiejąc się przy tym złowieszczo. Gdyż taka jest prawda. Nie lękajcie się! Opowieść ta pokazuje, że papież – Ten Papież – potrafi przyjść z pomocą w najmniej oczekiwanych momentach. Niekoniecznie objawiając się osobiście. Polak potrafi Instruktaż, jak przy pomocy za krótkiego sznurka wytworzyć promile. Zamieszki jak ta lala Odcinek, w którym dowiadujemy się, że dzisiejsza młodzież nie ma zbyt wiele ikry. Natomiast odsiecz wiedeńska może się zdarzyć w Łodzi albo w najbliższym sąsiedztwie.

Dublin, moja miłość

Rhys Bowen

Molly Murphy, dzielny nowojorski detektyw, powraca w 1903 roku do rodzinnej Irlandii, by poprowadzić poszukiwania siostry irlandzko-amerykańskiego impresario. Przed laty kobieta była zbyt chora, by wraz z rodziną pożeglować do Stanów w ucieczce przed panującym głodem i została pozostawiona sama sobie. Teraz zaś skruszony brat chce zapisać jej cały swój majątek. Burzliwa okaże się już sama podróż do Irlandii, ale na miejscu na Molly będą czekać kolejne niespodzianki Bogata w historyczne detale, atmosferę przełomu wieków i urzekające postaci, Dublin, moja miłość jest trzymającą w napięciu kontynuacją bestsellerowej serii kryminałów Rhys Bowen.

Organizacja prawna administracji publicznej

red. Lidia Zacharko

Niniejsza publikacja zawiera pogłębioną analizę teoretyczną organizacji prawnej administracji publicznej. Jej autorzy nie tylko prezentują rozwiązania normatywne, ale dokonują także ich głębokiej analizy, czyniąc przy tym słuszne uwagi krytyczne. Ujęcie tematu pozwala na prześledzenie zmian prawnych dotyczących organizacji i funkcjonowania administracji publicznej, ze wskazaniem wzorców wynikających z zasad demokratycznego państwa prawa. Autorzy uznali za niezbędne przedstawienie kolejnych etapów wyznaczonych reformami ustrojowymi w państwie, tj. zmian w ustroju samorządu terytorialnego, prawne wyodrębnienie działów administracji rządowej, które umożliwiło precyzyjne określenie zakresu działalności administracji rządowej i wzmocnienie pozycji prawnej Prezesa Rady Ministrów, czy zmian w statusie prawnym wojewody i terenowych organów administracji rządowej. Według założeń twórców nowej konstrukcji ustrojowej, nowy kształt administracji publicznej w terenie w części rządowej miał przede wszystkim zapewnić utrzymanie bezpieczeństwa, spokoju i porządku publicznego, za co odpowiedzialność ponosi w świetle nowych regulacji prawnych w tym zakresie wojewoda jako zwierzchnik zespolonych służb, straży i inspekcji, odpowiadając za rezultat ich działań. Administracja publiczna jest sprawowana nie tylko przez państwo, ale i związki publicznoprawne, jak również inne podmioty administracji. Administrację publiczną należy traktować jako pewną całość z punktu widzenia prawnego, organizacyjnego i funkcjonalnego. Niniejsza książka, z uwagi na oryginalność opracowania w zakresie zagadnień organizacji prawnej administracji publicznej, może okazać się niezwykle przydatna zarówno dla teoretyków, jak i pracowników szeroko rozumianej administracji, a także studentów, których programy nauczania obejmują problematykę ustroju administracji publicznej.

Atlas gołębi barwnych

Manfred Uglorz

W Atlasie gołębi barwnych zebrano opisy 85 szczególnie pięknie ubarwionych ras, które cechuje różnorodny rysunek. Gołębie wyhodowane głównie na terenie środkowych i południowych Niemiec, Szwajcarii, Austrii, Czech i Śląska zostały zakwalifikowane do grupy V. W opisach zawarto wskazówki dotyczące hodowli ptaków. Informacje odnośnie budowy, rysunku i ubarwienia pozwolą rozpoznać poszczególne gatunki.

Dotknij i przeciągnij. Projektowanie gier na ekrany dotykowe

Scott Rogers

Jednym palcem do sukcesu! Ekrany dotykowe opanowały świat. Są wygodne i intuicyjne, a ich obsługa nie sprawia żadnych problemów nawet najmłodszym użytkownikom. Jednocześnie dają one ogromne pole do popisu projektantom gier i aplikacji użytkowych. Kto nie zna największego hitu ostatnich lat - gry, której głównymi bohaterami są ptaki? Ta gra wykorzystuje tylko jeden palec! Przekonaj się sam, na co zwrócić uwagę przy tworzeniu aplikacji i gier pod kątem możliwości ekranów dotykowych. Nie mogłeś trafić na lepszą pozycję poświęconą tej tematyce! W trakcie lektury dowiesz się, jak opracować interesującą i wciągającą fabułę gry, stworzyć postacie, które pokochają użytkownicy, oraz skorzystać z rzeczywistości rozszerzonej. Ponadto znajdziesz tu odpowiedzi na pytania, czy warto stosować wirtualne joysticki oraz jak wprowadzić fizykę do swoich gier. Na sam koniec dowiesz się, jak opublikować swoje dzieło w sklepach z aplikacjami dla różnych platform. Książka ta charakteryzuje się dużą dawką dobrego humoru, zawiera liczne przykłady prawdziwych aplikacji oraz wywiady z profesjonalnymi deweloperami. To idealne źródło informacji dla projektantów gier i aplikacji dla urządzeń z ekranami dotykowymi. Sięgnij po tę książkę i: znajdź źródło sukcesu popularnych gier sprawdź, jak przygotować dobrą fabułę stwórz bohaterów uwielbianych przez użytkowników wprowadź fizykę do Twojego wirtualnego świata odnieś sukces na rynku gier Twórz porywające gry na ekrany dotykowe!

Pisarstwo naukowe. Między rzemiosłem a sztuką

Krystyna Duraj-Nowakowa

„Dzieło profesor Krystyny Duraj-Nowakowej odznacza się erudycyjną rozległością: wielością i różnorodnością idei, wątków, skojarzeń, zagadnień, zasad i sugestii z zakresu naukoznawstwa, twórczości naukowej i artystycznej oraz wielu innych zagadnień szczegółowych związanych z teorią i praktyką pisania prac naukowych. Dzieło jest ogromne. Ta charakterystyka odnosi się nie tylko do jego objętości paginacyjnej, ale także do rzeczowego zakresu opracowania. Na czoło zalet wysuwa się temat pracy, który został bogato sproblematyzowany, co dobrze świadczy o poczuciu ładu oraz dyscyplinie redakcyjnej Autorki i zarazem stanowi przykład dobrej roboty, o której właściwie ta książka traktuje (…) Opracowanie profesor Kystyny Duraj-Nowakowej różni się od innych publikacji zaliczanych do metodologii nauk pedagogicznych (np. M. Łobocki, J. Pieter, W. Zaczyński) położeniem akcentu na pracę naukową jako twórczość podmiotową, jako na autorskie przeżywanie odkrywania naukowego, kiedy autor nie tylko coś z konieczności kompiluje lub powtarza za innymi, ale całą swoją osobowością jednoczy się z poznawanym i przeżywanym obiektem (…) Ogrom wysiłku włożonego przez Autorkę w przestudiowanie źródeł, w „skodyfikowanie” i przekazanie Jej własnych doświadczeń pisarskich oraz staranne graficzne przygotowanie pracy do druku budzi podziw. Odczytuję tę pracę jako zbiór osobistych i serdecznych porad osoby doświadczonej w pisaniu prac naukowych, kierowanych do młodszych adeptów badań naukowych (…) Pod względem struktury opracowanie nie wywołuje zastrzeżeń, a nawet wzbudza podziw, że Autorce udało się nadać przejrzysty i merytorycznie uzasadniony kształt temu mnóstwu zagadnień, jakie omawia. W dziele widać chwalebną tendencję do utrzymywania objętości rozdziałów tekstu w poprawnych wzajemnych proporcjach, do maksymalnego porządkowania zagadnień, do wyliczania i numerowania procedur badawczych (…) Pracę czyta się z zainteresowaniem i to nie tylko ze względu na jej bardzo ważny w nauce temat i mnóstwo podejmowanych zagadnień szczegółowych, ale także z uwagi na to, że została napisana potoczyście, poprawną polszczyzną, bogatym słownictwem (…) Ta praca przychodzi z pomocą także promotorom. Uważam, że będzie dobrze służyć środowiskom akademickim. Taka tematyka może być przydatna nie tylko dla magistrantów i doktorantów, ale także dla szerszego kręgu osób zainteresowanych twórczością naukową”. Z recenzji wydawniczej Prof. zw. dr. hab. Antoniego Smołalskiego

Three Ghost Stories

Charles Dickens

As a gifted writer with a strong interest in supernatural phenomena, Charles Dickens produced a string of ghost stories with enduring charm. While the three ghosts that visited Ebenezer Scrooge was Charles Dickens most famous apparitions, his interest in the supernatural did not end there. Three Ghost Stories includes three different stories that are true Gothic classics and were sensational for their time and continue to hold up well, thanks to Charles Dickens superb skills at storytelling. In The Haunted House, a new homeowner discovers he is sharing his bed with the skeleton of the houses former master. In The Trial for Murder, a revengeful ghost haunts a juror serving at his killers trial. In The Signal-Man, an apparition warns a man of impending disaster. If you like Dickens and tales of specters and the supernatural, youll love Three Ghost Stories.