Śluby milczenia

Karolina Skiendziel

Przed mafią nie uciekniesz. Nawet gdyby schronienia chciał ci udzielić sam Bóg. Olga jest dziewczyną szefa mafii, więc przemyt narkotyków i nielegalna broń to dla niej chleb powszedni. Dzień przed ich wspólnym wylotem na Dominikanę, Michał wyjeżdża nagle, by załatwić pilną sprawę, a dziewczyna zostaje brutalnie zaatakowana i zgwałcona przez jego najlepszego kumpla. Doprowadzona do ostateczności pociąga za spust Oszołomiona zabiciem człowieka i pełna podejrzeń, że nie ma co liczyć na zrozumienie Michała, decyduje się uciec z kraju. Dzięki pomocy jedynej przyjaciółki, Klaudii, trafia do klasztoru w Berlinie, gdzie zamierza schronić się przed szukającymi jej wysłannikami bossa. Nie wie jeszcze, że zakonnice pod przykrywką dobroczynności wyłudzają znaczne sumy pieniędzy, a jej pojawienie się w tym miejscu nie ma nic wspólnego z przypadkiem Karolina Skiendziel autorka powieści pod tytułem Śluby milczenia opublikowanej po raz pierwszy w 2022 roku.

Dialogi z czarnym Platonem

Iwona Bińczycka-Kołacz

Historia, która się nie śniła filozofom Renata, pochodząca z małej wsi na Kaszubach studentka filozofii, żyje beztrosko, a kolejne dni upływają jej na pisaniu doktoratu i opiece nad psem. Nic nie zapowiada przełomu w jej życiu, aż do momentu gdy dziewczyna niespodziewanie zostaje... mamą czteroletniego chłopca, synka jej śmiertelnie chorej siostry. Przerażona macierzyńskimi obowiązkami, wie, że nie może się poddać. A to dopiero początek serii zaskakujących wydarzeń, jakie przygotował dla niej los! Wkrótce bowiem Renata poznaje historię tajemniczego mężczyzny, która nie pozwala jej opędzić się od myśli, że oto gdzieś, hen daleko, żyje jej bratnia dusza. Ktoś, kto mógłby ją zrozumieć jak nikt inny na świecie... Ale czy rzeczywistość okaże się równie fascynująca jak opowieść, która tak zauroczyła Renatę? Iwona Bińczycka-Kołacz autorka powieści obyczajowej pod tytułem Dialogi z czarnym Platonem po raz pierwszy wydanej w 2019 roku.

Laura Wilk (tom 1). Poszukiwacz Zwłok

Mieczysław Gorzka

Nowy kryminał mistrza gatunku. Audiobook w interpretacji Filipa Kosiora. Komisarz Laura Wilk staje na czele grupy śledczej poszukującej brutalnego zabójcy nastolatek. To nie podoba się jej kolegom z wydziału kryminalnego. Mimo początkowych sukcesów, brak współpracy między policjantami komplikuje sytuację. Kiedy jeden ze śledczych zostaje zamordowany, komisarz Wilk uświadamia sobie, że problem jest o wiele poważniejszy, niż jej się początkowo wydawało. Maciej Lesiecki, psycholog współpracujący z policją, jest tak uwikłany w walkę z traumami z dzieciństwa, że nie dostrzega niepokojących zdarzeń, które nagle pojawiają się w jego życiu. Powoli traci kontrolę i jest coraz bardziej zagubiony. Nieoczekiwanie otrzymuje propozycję od nieznajomej kobiety. Ma znaleźć zwłoki zaginionej przed wielu laty młodej dziewczyny. Przyjmuje to zlecenie wierząc, że dzięki temu rozwiąże wszystkie swoje problemy. A sprawa ta nie jest prosta i niesie ze sobą wiele zagrożeń. Pomimo własnych problemów komisarz Wilk próbuje pomóc Lesieckiemu. Oboje wpadają w pułapkę. Muszą walczyć o życie w świecie, gdzie wrogowie pozostają wrogami, na przyjaciół nie można liczyć, a za rogiem czai się nieuchwytny zabójca. Mieczysław Gorzka urodził się w 1969 roku w Środzie Śląskiej, od trzydziestu lat mieszka we Wrocławiu. Z wykształcenia ekonomista, ale od zawsze jego największą pasją jest pisanie. Realizuje się w różnych gatunkach, jednak największe uznanie czytelników przyniosły mu powieści kryminalne. Twórca postaci komisarza Marcina Zakrzewskiego, pojawiającego się w dwóch cyklach: Cienie przeszłości i Wściekłe psy. Na pierwszy składają się: Martwy sad (2019), Iluzja (2019) i Totentanz (2020). W drugim ukazały się w roku 2021 dwie powieści: Polowanie na psy i Dziewięć. Poza seriami opublikowano dotąd utwory: Krwawnica (2022), Lilie (2022) i Burza (2023).

Dyrektor pod kanapą

Anton Czechow

Dyrektor pod kanapą(Zakulisowa historia) Dawano „Wodewil z przebieraniem się”. Klaudia Matwiejewna Dolska-Kauczukowa, młoda, sympatyczna artystka, gorąco oddana świętej sztuce, wpadła do swojej garderoby i zaczęła szybko zrzucać z siebie ubranie cyganki, by w jednej chwili włożyć kostium huzarski. Żeby uniknąć fałd i aby kostium leżał na niej gładko i ładnie, utalentowana artystka zdecydowała się zrzucić z siebie wszystko do cna i włożyć go wprost na kostium Ewy. Gdy była już rozebrana i kuląc się od lekkiego chłodu, poczęła wygładzać huzarskie rajtuzy, do uszu jej doszło ciche westchnienie. Otworzyła szeroko oczy i zaczęła się przysłuchiwać. Jeszcze raz ktoś westchnął i nawet wyszeptał: — Och, jakże ciężkie nasze grzechy! Artystka obejrzała się i nie zobaczywszy ku swemu zdumieniu nic podejrzanego w garderobie, zdecydowała się rzucić okiem na wszelki wypadek pod jedyny mebel — pod kanapę. I oto właśnie tam ujrzała długą figurę ludzką. — Kto tu jest? — krzyknęła przerażona, odskakując od kanapy i przykrywając się huzarską kurtką. [...]Anton CzechowUr. 29 stycznia 1860 r. w Taganrogu (Rosja) Zm. 15 lipca 1904 r. w Badenweiler (Niemcy) Najważniejsze dzieła: Śmierć urzędnika (1883), Nieciekawa historia (1889), Sala nr 6 (1892), Wyprawa na Sachalin (1895); Mewa (1896), Wujaszek Wania (1900), Trzy siostry (1901), Wiśniowy sad (1904) Urodzony w rodzinie kupieckiej, lekarz z wykształcenia. Swoje pierwsze utwory publikował w drugorzędnych pismach humorystycznych pod pseudonimami: ?Antosz Czechonte?, ?Człowiek bez żółci?, ?Brat swojego brata?. W początkowej fazie twórczości pisał wiele drobnych utworów, felietonów, humoresek, anegdot. Krytykował bezczynność rosyjskiego społeczeństwa wobec wszechobecnego zła. W 1890 roku odbył podróż na wyspę Sachalin, miejsca zesłania i katorg. Owocem podróży była praca literacko-naukowa. Jako dramaturg zyskał sławę dzięki współpracy z Konstantym Stanisławskim, wybitnym reżyserem i teoretykiem teatru. W 1901 roku poślubił jedną z wybitnych aktorek teatru Stanisławskiego MChaT, Olgę Knipper; była ona odtwórczynią większości pierwszoplanowych ról w jego sztukach. Zasłynął również jako mistrz krótkiej formy ? autor nowel i opowiadań. Zmarł na skutek wyniszczenia gruźlicą. autor: Danuta SzafranKupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Do trupa

Jan Andrzej Morsztyn

Do trupa Leżysz zabity i jam też zabity,    Ty — strzałą śmierci, ja — strzałą miłości,    Ty krwie, ja w sobie nie mam rumianości,    Ty jawne świece, ja mam płomień skryty,    Tyś na twarz suknem żałobnym nakryty,    Jam zawarł zmysły w okropnej ciemności,    Ty masz związane ręce, ja wolności    Zbywszy mam rozum łańcuchem powity. [...]Jan Andrzej MorsztynUr. 24 czerwca 1621 r. w Wiśniczu pod Krakowem Zm. 8 stycznia 1693 r. w Paryżu Najważniejsze dzieła: Lutnia (1661, powst. 1638-1660), Kanikuła (1647), Fraszki (1645), Nagrobek (1647), Pokuta w kwartanie (1652), Pieśni (1658) Wszechstronnie wykształcony poeta i tłumacz polski, a także polityk związany z dworem królewskim i wysoki urzędnik państwowy. Jeden z czołowych twórców polskiej poezji barokowej. Jego utwory, wzorowane na modnym wówczas sposobie pisania zwanym ?marinizmem?, cechuje tematyka miłosna, towarzyska i polityczna. Opierają się na ciekawym pomyśle (?koncept?), zawierają różnorodne środki stylistyczne (niespotykane metafory czy odważne porównania), a kończą się zaskakującą pointą. Dzięki znajomości języków obcych, Morsztyn znakomicie przełożył utwory Corneille'a, Tassa oraz Marina. Jego tłumaczenia uznane zostały za wielkie osiągnięcia sztuki translatorskiej. autor: Olga Krawczak Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Nauka chodzenia

Dolki Min

Oparty na szokującym pomyśle, psychologiczny thriller science-fiction, wprost z Korei Południowej, w mistrzowskiej interpretacji Jana Marczewskiego. Mumu to przybysz z kosmosu, który piętnaście lat wcześniej rozbił się na Ziemi. Aby przetrwać w nowym, nieprzystępnym środowisku, musi polować na przedstawicieli gatunku homo sapiens. Codziennie zmaga się z samotnością, hermetycznymi rolami społecznymi oraz... grawitacją. Mumu wsiada do metra. Chwiejnym krokiem przedziera się przez tłum w głąb wagonu. Ma opuchnięte stopy, obrzęknięte kolana, ledwo trzyma się na nogach. Godziny szczytu, brak miejsc siedzących. Kurczowo chwyta się metalowego drążka nad głową, aby przy wjeździe na następną stację impet pociągu nie zwalił go na podłogę. Choć ciężko mu ustać, nawet nie liczy na empatię współpasażerów. Wszakże jego wygląd nie przywodzi na myśl kogoś, komu utrzymywanie pionowej postawy ciała sprawiałoby fizyczny ból. Dni Mumu wypełniają schadzki z nieznajomymi, z którymi umawia się na aplikacjach randkowych. Z metodyczną precyzją doprowadza partnerów do ekstatycznego climacco, po czym w jednej, krótkiej chwili odgryza im głowy. "Nauka chodzenia" to debiutancka powieść południowokoreańskiego artysty i pisarza Dolki Mina, w której z niezwykłą świeżością opisane zostały zmagania Innego w opresyjnym systemie kulturowym. Autor tej queerowej powieści sięgnął po jaskrawy koncept, aby poprzez gatunek SF zabrać głos w dyskursie genderowych nierówności, oswajania przestrzeni oraz wykluczenia grup defaworyzowanych. [tylna strona okładki, Kwiaty Orientu] To zdecydowanie najlepsza jak dotąd książka azjatycka, jaką miałam okazję przeczytać. Te w wersji cozy, kompletnie mnie nie ruszają. Zdecydowanie bardziej ciekawi mnie jak ludzie wschodu widzą zło, jakie dostrzegają problemy społeczne. Czytając tę krótką i treściwą opowieść o kosmicie, który radzi sobie jak może na ziemi, czyli je ludzinę, zaskoczona byłam ilością problemów społecznych jakie zaznacza autor. Mężczyzna, lakonicznie acz trafnie opisuje role społeczne, stereotypy płciowe, kwestie molestowania. Jedna scena w metrze pozostanie ze mną na zawsze. Kosmita nie tylko obserwuje nasze społeczeństwo i ocenia je, swoja drogą nisko, ale także jest zaskakująco podobny do nas samych. Myślę, że możemy w nim odnaleźć, siebie, przeciętnego współczesnego człowieka. Nawet powinniśmy. Jest samotny, cierpi na brak poczucia sensu i celu, skupiony jest głównie na zdobywaniu jedzenia, zaspakajaniu potrzeb. Można by powiedzieć, ale jest potworem je ludzi! Otóż większość z nas je zwierzęta inny słabszy gatunek. Dla kosmity to my jesteśmy tym słabszym innym gatunkiem. Zakończenie również związane jest z tą myślą. Dla mnie ta książka daje do myślenia, autor w tak króciutkiej historii przekazał nam tak wiele. Jest jak Baudrilliard tyle, że napisał prostą bajkę o kosmicie! Tu nie zmagamy się z filozoficznym żargonem, ale z metaforami i przenośniami, z interpretacją. Polecam! [paja, lubimyczytac.pl] Nota: przytoczone powyżej opinie są cytowane we fragmentach i zostały poddane redakcji. Tłumaczenie z koreańskiego: Łukasz Janik. Tekst: Kwiaty Orientu 2023. Projekt okładki: Tomasz Majewski.

Wspomnienia dziewczyny gangstera. Tak to się zaczęło

Minka Venivinci

Minka Venivinci odkrywa w krótkiej publikacji tajemnice przestępczego świata i zasady panujące w zorganizowanych grupach przestępczych. Publikacja zawiera urywki wspomnień dziewczyny gangstera, które następnie szczegółowo zostają opisane przez narratora. Dowiadujemy się, jak główna bohaterka została dziewczyną gangstera, jak wyglądało jej życie przy boku członka gangu oraz jaką cenę przyszło jej zapłacić za miłość do tego faceta.

Dzieje jednego pistoletu

Jerzy Edigey

W listopadowy deszczowy wieczór sierżant Stefan Kalisiak wydaje ostatnie dyspozycje pracownikom komisariatu i wychodzi do domu. Noc na warszawskich Bielanach upływa spokojnie, w każdym razie patrole nie notują żadnych wykroczeń. Wtem nad ranem na posterunek wpada przerażona kobieta - na jej posesji, przy żywopłocie leży ciało mężczyzny w milicyjnym płaszczu. Na miejscu potwierdzają się najgorsze przypuszczenia - to sierżant Kalisiak, nieżywy, bez broni. Rozpoczynają się gorączkowe poszukiwania sprawców zbrodni i kradzieży.

Królewskie sny

Józef Hen

Czy my właściwie lubimy tego Jagiełłę? Tak, tak, bitwa pod Grunwaldem, królowa Jadwiga... Ale jaki był, jaki miał charakter, czy kochał i jak, swoje cztery żony? Czy dla tej ostatniej, księżniczki Holszańskiej, która miała zaledwie 17 lat, gdy on ukończył już 70, to była gehenna, czy też udało jej się go choćby polubić? Czy go zdradziła z panem Hińczą, czy to tylko brudny spisek zazdrośników i księcia Witolda, który do końca życia żałował, że oddał ze swojego dworu w Wilnie do Krakowa tę cudowną dziewczynę. Wspaniała powieść Józefa Hena - wielkiego mistrza kreowania nastroju, smakowania epoki, od drobiazgów dnia codziennego po wielką politykę. Jakże to się cudownie czyta!

Kobiety z ulicy Grodzkiej Wiktoria

Lucyna Olejniczak

Dalsze dzieje przeklętej rodziny krakowskiego aptekarza, Franciszka Bernata, losy jego potomków, a zwłaszcza silnych, radzących sobie z przeciwnościami życiowymi kobiet.  Wiktoria, córka Franciszka Bernata, wyrusza do Paryża, by odnaleźć ukochanego. Jednak rodzinna klątwa znów daje o sobie znać, okazuje się, że Filip jest już związany z inną kobietą. Zrozpaczona dziewczyna wraca do Krakowa, gdzie przychodzi na świat jej córka Matylda.  Wybucha pierwsza wojna światowa. Wiktoria wywozi dziecko na wieś, z dala od głodu i chorób szerzących się w mieście, a sama ucieka w pracę, aby zapomnieć o własnych niepowodzeniach. Niespodziewanie zły los się odwraca i wreszcie młoda kobieta może uwierzyć w swoje szczęście.  Kiedy wojna dobiegnie końca i mężczyźni zaczną wracać z frontu do domów, Wiktoria stanie przed najważniejszym wyborem w swoim życiu.  Lucyna Olejniczak urodziła się i mieszka w Krakowie. Z zawodu laborantka medyczna, były pracownik Katedry Farmakologii UJ, jako pisarka zadebiutowała już na emeryturze. Dużo podróżuje, lubi poznawać nowych ludzi, łatwo się zaprzyjaźnia. Wielbicielka kotów. Autorka powieści: Jestem blisko, Wypadek na ulicy Starowiślnej, Opiekunka, czyli Ameryka widziana z fotela (nagroda na Festiwalu Literatury Kobiecej w Siedlcach w 2014 roku, za powieść o tematyce wykluczenia) i Dagerotyp. Tajemnica Chopina.  Pierwszy tom sagi o kobietach z ulicy Grodzkiej nosił tytuł Hanka.

Dwie osoby wchodzą do windy

Anna Kańtoch

Cilka budzi się w nieznanym sobie miejscu i nie ma wiele czasu, by zrozumieć okoliczności, w jakich się znalazła. Wie jedynie, że w pomieszczeniu doszło do zbrodni i musi uciekać w przebraniu mężczyzny. Tymczasem w Tarnowskich Górach policja korzysta z systemu sysad, który bada reakcje ludzi na przedstawiane im reklamy. Chwila nieuwagi i tożsamość Cilki może zostać rozpoznana. Pod płaszczykiem science fiction autorka opisuje rzeczywistość, w której wszyscy możemy się niedługo obudzić.

Nadmorska noc lesbijska erotyka

Annah Viki M.

Ale dobrze wzdycha, a ja przekręcam się do niej i skubię ustami płatek jej ucha. Dobrze to dopiero będzie szepczę. Niewątpliwie na mnie działa. Moja cipka pulsuje rytmicznie. Przekręcam się szybko i siadam na niej okrakiem. Sięgam ręką do jej cipki i tym razem ją pocieram przez materiał. Wypycha biodra. Trę mocniej. Ale po chwili przestaję i słyszę jej jęk zawodu. Nie widzę wyraźnie jej twarzy. Łapię ją za włosy, ściskam je mocno, przybliżam się i szepczę wprost do jej ust. Będziesz moją grzeczną dziewczynką? Tak mówi, lecz prawie niesłyszalnie. Lewą ręką wciąż trzymam ją za włosy, prawą łapię za twarz, za policzki i ściskam mocno. Nie słyszę. Powiedz tak, żebym usłyszała i zrozumiała syczę. Tak, będę twoją grzeczną dziewczynką. Jej głos jest urywany z podniecenia." Marta, mimo stałego związku z Kaśką, wciąż szuka nowych przygód i wrażeń, przy okazji nie mogąc zapomnieć o starej miłości. Tym razem trafia wieczorem do sopockiego klubu, gdzie wpada na jedną z kochanek... Co wydarzy się tej nocy na plaży? Z kim finalnie będzie Marta, rozdarta między kilkoma kobietami?

Uwikłana

Alicja Sinicka

Sztuka nie zna ograniczeń. I może prowadzić do szaleństwa. Nowa powieść Alicji Sinickiej, autorki bestsellerowych thrillerów psychologicznych "Stażystka", "Służąca" i "Będziesz tego żałować". Zuza Wilk, dwudziestodwuletnia poetka i instagramerka, autorka bestsellerowego zbioru poezji, właśnie pracuje nad kolejną publikacją. Grono jej fanów, tych realnych i tych wirtualnych, rośnie w oszałamiającym tempie, a twórczość robi furorę w sieci. Na szczęściu, które dopiero co zaznała, cieniem się kładą wydarzenia rodzinne. Dziewczyna postanawia wyjechać i poszukać ukojenia w uroczej miejscowości Zadry. Tam, w domku nieopodal lasu należącym do jej chłopaka, może się wyciszyć i skupić myśli. Ale musi liczyć się z towarzystwem: oprócz chłopaka są tam jego brat bliźniak oraz ich wspólna przyjaciółka. Starają się nie wchodzić sobie w drogę. Niestety, nie wszyscy kochają Zuzę. Nagle poetkę zaczyna prześladować przeczucie, że wokół niej dzieje się coś złego. Z każdym dniem mrok pochłania ją coraz bardziej i dziewczyna ma nieodparte wrażenie, że ktoś chce sterować jej życiem. A może dzieje się to naprawdę?

Singer. Pejzaże pamięci

Agata Tuszyńska

Odważna i nowatorska biografia, która jest nie tylko historią żydowskiego pisarza, ale również opowieścią o Polsce, z którą Singer czuł się bardzo związany. Isaac Bashevis Singer urodził się w Leoncinie pod Warszawą, zmarł w Miami Beach na Florydzie. Opuścił Polskę w 1935 roku i nigdy do niej nie wrócił. Nigdy też nie przestał o niej pisać, umieszczając panoramę żydowskiego losu w dekoracjach znad Wisły. Pisał w jidysz, w języku przodków, języku duchów i demonów. Uhonorowano go Nagrodą Nobla. [Wydawnictwo Literackie 2023] Autorka tej "więcej niż biografii" mnoży szczegóły krok po kroku pokazując, jak bardzo Singer jest w swej prostocie skomplikowany, jak bardzo jest tym, co pisze. Jednak jego żydowska tożsamość, to, że pisał w jidysz, fakt, że został klasykiem tego języka, miało tak naprawdę znaczenie drugorzędne. Pisarz okazuje się przede wszystkim pisarzem - jego pierwszą ojczyzną zawsze będzie literatura. [Agnieszka Jeżyk, kultura.onet.pl] Piękna biograficzna powieść o Izaaku Singerze, jednocześnie obszernie ukazująca społeczeństwo z czasów, kiedy żył i tworzył. [Zielonapirania, lubimyczytac.pl] Postać noblisty ukazana z różnych perspektyw, wypowiadają się o nim i ci, którzy go cenili, i ci którzy mieli o nim jako człowieku oraz jako twórcy nie najlepsze zdanie. Przepiękny styl narracji, piękna polszczyzna. Ta książka to dla mnie uczta dla ducha. [Wiola, lubimyczytac.pl] Historia rozpoczyna się od ślubu rodziców Singera, poprzez życie w Biłgoraju, Leoncinie, Warszawie, aż do wyjazdu i nowego rozdziału w życiu autora jakim była przeprowadzka do Nowego Jorku. Pokazane są realia polskich przedwojennych sztetl, które w swoich utworach Isaac ukazywał z niezwykłą precyzją. Pierwsze próby literackie, niełatwe życie w cieniu brata, słabość do kobiet, prawdziwy człowiek z krwi i kości. Z drugiej strony talent, artystyczna dusza, upór i wytrwałość w dążeniu do bycia etatowym literatem. Szczęśliwa emigracja przed piekłem wojny i ciężkie początki w nowej rzeczywistości. Autorka analizuje trudne relacje Singera z synem, opisuje dokładny dzień, w którym dowiedzieli się z żoną, że otrzymał Nobla i ostatnie dni życia. Nie ukrywa jego słabych cech, na czele ze skąpstwem. Jeden z rozdziałów poświęcony jest opinii Polaków o Żydach, opracowany na podstawie ankiety przeprowadzonej wśród uczniów warszawskich szkół. W innym autorka relacjonuje rozmowy z ludźmi, którzy pamiętali rodzinę Singerów, ojca rabina i rudowłosego Izaaka. Bardzo dobra i ciekawie napisana książka, nie brak w niej niczego co byłoby jakkolwiek związane z pisarzem. [PolaTola, lubimyczytac.pl] Agata Tuszyńska, oprócz opisu życia Singera, przenosi nas również do Polski przed II wojną światową, sięgając do końca XIX wieku. Ukazuje świat Żydów, ich kulturę oraz stosunki z Polakami. Smutno oddaje te relacje zdanie "Żyli ze sobą 800 lat, ale się nie zżyli". Tytuł książki został doskonale dobrany, bo to faktycznie pejzaże przeszłości. [Iluzja, lubimyczytac.pl] Według Tuszyńskiej to talent i wielkość literackich dokonań sprawiły, że Singer otrzymał literacką nagrodę Nobla. Bowiem w tak trudnym świecie "po Zagładzie", w jakże nieprzychylnej rzeczywistości emigracyjnej, zdobył się na krytykę własnego narodu, obiektywizm. Nie mitologizował Holocaustu, co dla wielu stało się argumentem przeciw pisarstwu autora "Certyfikatu". Ukazywał z pełną konsekwencją wady i zalety członków żydowskiej społeczności, z ich słabościami i namiętnościami, będąc przy tym doskonałym kronikarzem, gawędziarzem i humorystą. [the_book, godsavethebook.pl] Nota: przytoczone powyżej opinie są cytowane we fragmentach i zostały poddane redakcji. Projekt okładki: Marcin Labus

Obłęd

Susanne Schemper

Kiedy Jannego dopada lumbago i zostaje więźniem we własnym domu, w jego głowie rodzi się pomysł. Ponieważ nienawidzi swojej szefowej, symuluje depresję, żeby przedłużyć zwolnienie lekarskie. Kiedy nagle traci pracę, bezsenność i niepokój powodują, że zaczyna nadużywać alkoholu i leków. Wpada w błędne koło i zachowuje się coraz bardziej nieobliczalnie. Jedyne jasne punkty w jego życiu to wizyty u fizjoterapeutki Leny, która okazuje się również jego nową sąsiadką. Vanessa mieszka sama, a jej chłopak Richard pracuje na morzu. Przerażają ją ciemność i cisza, i aby poradzić sobie z izolacją, postanawia poznać sąsiadów. W ten sposób zaznajamia się ze starszą panią Alice. W jej przeszłości kryje się mrok, który kobieta stara się od siebie odpychać. Lena czuje się nieswojo w towarzystwie Jannego, ale coś ją do niego ciągnie. W chwili słabości przyjmuje go w swoim domu. A potem wszystko się zmienia, nie tylko dla niej. „Obłęd” jest trzecią, niezależną częścią popularnej serii Susanne Schemper, której akcja rozgrywa się w fikcyjnej społeczności szwedzkiej miejscowości Solinge. To mroczny dramat psychologiczny o trzech kobietach, które postanawiają połączyć siły, kiedy ich wspólny sąsiad przekracza wszelkie granice.

Dolina gniewu

Krzysztof Bochus

Ostatnie wspólne śledztwo radcy Abella i wachmistrza Kukulki. Koniec marca 1945, Abell i Kukulka wracają do Gdańska na moment przed zagładą miasta. Sowieci stoją już u bram. Radca podejmuje się jeszcze jednej misji – chce wyciągnąć z okrążonej metropolii swego teścia, Piotra Morela. Niestety, sprawy się komplikują. Abell sam wpada w ręce NKWD. Otrzymuje propozycję nie do odrzucenia: odzyska wolność i uratuje życie Morela, jeśli pomoże Rosjanom odnaleźć jedną z największych tajemnic III Rzeszy. Chodzi o tajne archiwum „Lebensbornu” – skrywające dane tysięcy polskich dzieci, ukradzionych pod koniec wojny przez nazistów. Radca i wachmistrz wkraczają na prawdziwe pole minowe. Gdzie szukać dobrze ukrytego archiwum? Jak odnaleźć klucz do rozwiązania zagadki? Naziści za wszelką cenę chcą uniemożliwić im dojście do prawdy. Nie cofną się przed niczym: mnożą się zamachy, fałszywi świadkowie, tropy wiodące do nikąd. Abell sam staje się celem polowania. Wrogów nie brakuje: członkowie SS, szpiedzy, astrologowie układający horoskopy dla hitlerowskiej elity, niedobitki Volksturmu i fanatyczni Strażnicy strzegący nazistowskiego św. Graala… Radca nikomu nie może zaufać. Ani własnym rodakom, ani Rosjanom, których uważa za zło konieczne. Czy nie prowadzą oni z nim własnej, podwójnej gry? Może powinien podyktować własne warunki w tej rozgrywce na śmierć i życie? W tle realistyczny fresk epoki i przejmujący obraz agonii Gdańska wiosną 1945. Rasowy kryminał z najwyższej półki. Wybuchowy finał bestsellerowej serii z radcą Abellem.