Na Anioł Pański

Kazimierz Przerwa-Tetmajer

Na Anioł Pański Na Anioł Pański biją dzwony,  Niech będzie Maria pozdrowiona,  Niech będzie Chrystus pozdrowiony...  Na Anioł Pański biją dzwony,  W niebiosach kędyś głos ich kona...    W wieczornym mroku, we mgle szarej  Idzie przez łąki i moczary,  Po trzęsawiskach i rozłogach,  Po zapomnianych dawno drogach,  Zaduma polna, osmętnica...  Idzie po polach, smutek sieje,  Jako szron biały do księżyca...  Na wód topiele i rozchwieje,  Na omroczone śpiące gaje,  Cień, zasępienie od niej wieje,  Włóczą się za nią żal, tęsknica...  Hen, na cmentarzu ciemnym staje,  Na grób dziewczyny młodej siada,  W świat się od grobu patrzy blada...    Na Anioł Pański biją dzwony,  Niech będzie Maria pozdrowiona,  Niech będzie Chrystus pozdrowiony...  Na Anioł Pański biją dzwony,  W niebiosach kędyś głos ich kona...    Na wodę ciche cienie schodzą,  Tumany się po wydmach wodzą,  A rzeka szemrze, płynie w mrokach,  Płynie i płynie coraz dalej. [...]Kazimierz Przerwa-Tetmajer Ur. 12 lutego 1865 w Ludźmierzu Zm. 18 stycznia 1940 w Warszawie Najważniejsze dzieła: Na Skalnym Podhalu (1910), Legenda Tatr (1912); wiersze: Eviva l'arte; Hymn do Nirwany; Koniec wieku XIX; Prometeusz; Lubię, kiedy kobieta; Widok ze Świnicy do Doliny Wierchcichej; Pieśń o Jaśku zbójniku; List Hanusi. Poeta, jeden z czołowych przedstawicieli polskiego modernizmu (Młodej Polski); spośród jego obfitej twórczości poetyckiej najistotniejsze dla historii literatury pozostają wiersze z drugiej (1894), trzeciej (1898) i czwartej (1900) serii Poezji, oddające ducha dziewiętnastowiecznego dekadentyzmu, pesymizmu egzystencjalnego, a także fascynacji myślą Schopenhauera i Nietzschego oraz mitologią i filozofią indyjską, które właściwe było pokoleniu Tetmajera, szczególnie młodopolskiej bohemie. Tetmajer zasłynął ponadto jako autor śmiałych erotyków, a także piewca górskiej przyrody Tatr i popularyzator folkloru podhalańskiego; pisał również dramaty (Zawisza Czarny, Rewolucja, Judasz), nowele i powieści (Ksiądz Piotr; Na Skalnym Podhalu; Legenda Tatr; Z wielkiego domu; Panna Mery). Był przyrodnim bratem Włodzimierza Tetmajera, stanowił prototyp postaci Poety z Wesela Wyspiańskiego. Jego ojciec, Adolf Tetmajer, brał udział w powstaniu listopadowym i styczniowym; matka, Julia Grabowska, należała do tzw. koła entuzjastek, literatek skupionych wokół Narcyzy Żmichowskiej. Podczas studiów na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego (1884-1886) zaprzyjaźnił się z Lucjanem Rydlem, Stanisławem Estreicherem i Ferdynandem Hoesickiem. Zajmował się twórczością poetycką i pracą dziennikarską w "Kurierze Polskim" (współredaktor 1989--93), "Tygodniku Ilustrowanym", "Kurierze Warszawskim" i krakowskim "Czasie". Przez wiele lat pełnił funkcję sekretarza Adama Krasińskiego (wnuka Zygmunta, zajmującego się wydawaniem spuścizny autora Nie-Boskiej komedii) i w tej roli przebywał w Heidelbergu (1895). W czasie I wojny światowej był związany z legionami Piłsudskiego (redagował pismo "Praca Narodowa"); po wojnie wdał się w spór polsko-czechosłowacki o linię graniczną w Tatrach, był organizatorem Komitetu Obrony Spisza, Orawy i Podhala oraz prezesem Komitetu Obrony Kresów Południowych. W 1921 został prezesem Towarzystwa Literatów i Dziennikarzy Polskich, a w 1934 członkiem honorowym Polskiej Akademii Literatury. Drugą połowę życia poety naznaczyła choroba. Powikłania wywołane kiłą doprowadziły najpierw do zaburzeń psychicznych (które ujawniły się już podczas obchodów 25-lecia jego twórczości w 1912 r.), a w późniejszym czasie do utraty wzroku. Pod koniec życia Tetmajer egzystował dzięki ofiarności społecznej, umożliwiono mu mieszkanie w Hotelu Europejskim w Warszawie, skąd został eksmitowany w styczniu 1940 r. przez okupacyjne władze niemieckie. Zmarł w Szpitalu Dzieciątka Jezus z powodu nowotworu przysadki mózgowej oraz niewydolności krążenia. Jest pochowany na Cmentarzu Zasłużonych w Zakopanem; na warszawskich Powązkach znajduje się jego symboliczny grób. Przeczytaj artykuł o autorze w Wikipedii Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Syndrom grzecznej dziewczynki. Jak przestać zadowalać wszystkich wokół

Marta Martínez-Novoa

Zawsze mówiono mi, że jeśli będę grzeczna, spotkają mnie same dobre rzeczy - dlaczego więc nie jestem szczęśliwa? Czy czujesz, że często zadowalasz innych kosztem siebie? Czy kiedy chcesz powiedzieć nie lub bronić własnego zdania, boisz się, że ktoś źle o tobie pomyśli? A może tkwisz w kiepskich relacjach, bo za wszelką cenę unikasz sprawiania innym przykrości? Jeśli tak jest, możesz cierpieć na syndrom grzecznej dziewczynki. Prawdopodobnie od dziecka wpajano ci, że powinnaś być miła, skromna i zbytnio się nie wychylać. Pewnie już zauważyłaś, że świat wcale nie wynagradza twojego poświęcenia i kiedy ty stoisz w cieniu, inni błyszczą. Jako dorosła kobieta możesz jednak odwrócić schemat, który ci nie służy, przełamać wewnętrzne blokady i wreszcie śmiało sięgnąć po to, co oferuje życie. Ta książka sprawi, że: rozpoznasz szkodliwe przekonania, które odbierają ci pewność siebie, zaczniesz podejmować decyzje w zgodzie ze sobą, nauczysz się stawiać granice bez poczucia winy, stworzysz relacje oparte na wzajemnym szacunku, a nie na poświęceniu, przestaniesz bać się konfliktów i oceny innych, przekonasz się, że twoje potrzeby są równie ważne, co potrzeby innych, zbudujesz nowe życie na własnych zasadach. "Jeśli dorastałaś i rozwijałaś się w przeświadczeniu, że jesteś dobrym człowiekiem, tylko jeśli przedkładasz cudze potrzeby ponad własne i z całych sił starasz się je zaspokoić; jeśli zmuszałaś się do utrzymywania relacji, które nic ci nie dawały, tylko po to, by nie zranić drugiej osoby; jeśli tak bardzo przejmowałaś się tym, co będą o tobie myśleć i mówić inni, że podporządkowałaś temu całe swoje życie; albo jeśli nie mówiłaś, co czujesz, by ktoś nie poczuł się zawiedziony lub urażony ta książka jest dla ciebie".

Udręka życia. Jak ludzie radzą sobie z lękiem przed śmiercią

Wiesław Łukaszewski

Kolejna książka w znakomitej serii Mistrzowie Psychologii, tym razem autorstwa cenionego polskiego psychologa, profesora Wiesława Łukaszewskiego. Czy ludzie myślą o śmierci? Czy zwykły człowiek boi się jej? Dlaczego niektórzy decydują się na samobójstwo? Czym jest teoria opanowania trwogi?  "Uspokajam: nie napisałem książki o śmierci. Nie jest to książka ani o śmierci, ani o umieraniu. To książka o tym, że ludzie chcąc lub nie chcąc niekiedy myślą o śmierci. Trudno byłoby temu zaprzeczyć. Ludzie przejmują się śmiercią, nie jest im ona obojętna. Więcej, myśli o śmierci prawie zawsze i prawie u wszystkich wzbudzają przykre skojarzenia i przykre emocje.To jest książka o tym, co dzieje się z ludźmi (w ludziach), którym myśli o śmierci przyszły do głowy. O tym, jak radzą sobie z przykrymi emocjami, i o tym, co daje im ukojenie. Także o tym, co wzmaga niepokoje dotyczące śmierci, co myśli o śmierci czyni bardziej dostępnymi, a niekiedy wręcz natrętnymi".  "Kontakt ze śmiercią prawie zawsze budzi Ja. Nawet Ja najbardziej otorbione, najbardziej harde i nieczułe. Śmierć nieodmiennie ma ton osobisty. Nieważne, czy chodzi o zabitego drozda, czy o kota zmasakrowanego przez samochód, czy wreszcie o człowieka, który zasłabł na ulicy i nikt nie zdołał go uratować. Nie musi to być nasz drozd lub kot, nie musi to być bliski nam człowiek.Być może ten osobisty ton pojawia sie zawsze wtedy, gdy stykamy się z czymś nieuchronnym, nieodwracalnym, niezależnym od naszych pragnień i naszych działań. A śmierć w największym stopniu spełnia to wszystko. Musi się zda rzyć, choć nie zawsze musi się zdarzyć w tym właśnie momencie. Wręcza nam bilet w jedną stronę. Nie wiemy, dokąd. Wiemy tylko, że tam, a nie tutaj. W jej obliczu najbardziej uniwersalna strategia walcz lub uciekaj staje się całkowicie bezużyteczna. Jak napisał Vladimir Nabokov, śmierć to samotność. I dla tych, którzy umierają, i dla tych, którzy pozostają z poczuciem straty".  Fragmenty Wstępu

The Absolute Guide to Dashboarding and Reporting with Power BI. Mastering Business Insights with Effective Dashboards and Reports

MrExcel's Holy Macro! Books, Kasper de Jonge

This book empowers readers to build professional dashboards and reports using Power BI. Starting with the basics of dashboards and reports, it delves into preparing data for visualizations, crafting detailed reports, and designing cohesive dashboards. The book provides clear methods for sharing work efficiently within organizations, ensuring that readers understand how to convert raw data into actionable insights.Practical examples and techniques throughout the book equip professionals with the skills they need to enhance their business intelligence capabilities. Readers will discover how to structure data for clarity, develop key reporting techniques, and integrate advanced features to maximize Power BI's potential.Whether you're a beginner or looking to refine your skills, this book offers a step-by-step approach to mastering Power BI's core capabilities, ensuring a seamless transition from data to decision-making.

Sekcja M. Tom III

Christina Larsson

Niektórzy ludzie zasługują na karę, inni zasługują jedynie na śmierć. Sekcja M zostaje wysłana do Katrineholm, żeby zbadać sprawę brutalnego morderstwa lekarza medycyny sądowej, Nilsa Sachsa. Nora Feller coraz bardziej się niepokoi, bo to między innymi Sachs przyczynił się do jej rezygnacji z pracy w miejscowej policji. Wszystkie dowody wskazują na jednego sprawcę, ale Nora czuje, że tej sprawy nie da się tak łatwo rozwiązać. Na dodatek konflikty z członkami Sekcji M się pogłębiają i kobieta już nikomu nie może ufać. Powoli zaczyna do niej docierać, że jest tylko pionkiem w rozgrywce, a macki głównych graczy sięgają najwyższych władz państwowych.

O przyjmowaniu wskazań

Dgen Kigen

O przyjmowaniu wskazań Czyste reguły ogrodów chan mówią: Wszyscy buddowie trzech czasów opuścili domostwo osiągając Drogę. Dwudziestu ośmiu [patriarchów] z Zachodniego Nieba, Szósty [Patriarcha] z ziemi Tang, przekazali pieczęć umysłu buddy i wszyscy bez wyjątku byli śramanerami. Z pewnością to właśnie dzięki nieskazitelnemu przestrzeganiu moralnej dyscypliny, stali się uniwersalnym wzorem [we wszystkich] Trzech Światach. Dlatego w praktyce zen i zapytywaniu o Drogę podstawą są reguły i wskazania. [...]Dgen KigenUr. 19 stycznia 1200 w Kioto Zm. 22 września 1253 w Kioto Najważniejsze dzieła: Sh?b?genzo, Shinji Sh?b?genzo, Eihei K?roku, Sh?b?genzo zuimonki, Hoky?ki, Shush?gi, Fukanzazengi, Tenz?ky?kun D?gen Kigen (również: Eihei D?gen, K?s? J?y? Daishi, D?gen zenji) Mistrz buddyzmu zen, który po wieloletnim treningu w Chinach przeniósł nauki s?t? zen do Japonii. Dziś, obok szkoły rinzai, jest to jedna z dwóch największych szkół zen w Japonii. Pochodził z arystokratycznej rodziny. Jego rodzice zmarli wcześnie, gdy był jeszcze dzieckiem. Był utalentowanym i wrażliwym chłopcem. W wieku 13 lat został mnichem w klasztorze szkoły Tendai, na górze Hiei. W tym okresie pojawiło się bardzo palące pytanie w jego sercu: nauki buddyjskie mówią o tym, że istoty ludzkie od urodzenia mają naturę Buddhy. Skoro tak jest, dlaczego Buddhowie wszystkich czasów, którzy niewątpliwie byli oświeceni, musieli poszukiwać oświecenia i angażować się w duchową praktykę? Na górze Hiei nie spotkał nikogo, kto dałby mu satsfakcjonującą odpowiedź i za czyjąś radą swoje poszukiwania skierował do Mistrza Eisai'a, założyciela japońskiej szkoły rinzai. Po jego śmierci kontynuował praktykę zen pod kierunkiem ucznia Eisai'a, Mistrza Myozena, którego został następcą i razem z nim udał się w podróż do Chin w celu poszukania autentycznych nauk zen. Odwiedzał różne klasztory i różnych nauczycieli, jednak był rozczarowany poziomem nauk. Gdy zamierzał wrócić już do Japonii spotkał Mistrza Rujinga (jap. Tend? Ny?jo), pod którego kierunkiem intensywnie praktykował cztery lata. Już po dwóch latach słysząc słowa Mistrza: "Porzuć ciało i umysł" urzeczywistnił wielkie oświecenie oraz całkowite wyzwolenie ciała i umysłu. To zdanie stało się dla niego szczególnie ważne, co ma odzwierciedlenie w jego naukach, przykładowo w znanym ustępie z Genj?k?an: "Poznawanie Drogi to poznawanie siebie. Poznawanie siebie to zapomnienie siebie. Zapomnienie siebie to oświecenie przez wszystkie rzeczy wszechświata. Oświecenie przez wszystkie rzeczy wszechświata to porzucenie ciała i umysłu zarówno swojego, jak i innych. Nawet ślady oświecenia są wymazane. Życie oświeceniem, które jest bez śladów płynie wiecznie." Bardzo cenił swojego nauczyciela. Nie chcąc stracić żadnego słowa, zapisywał wszystkie swoje rozmowy z nim. Zapiski te zostały odkryte po jego śmierci i wydane pt. Hoky?ki. W roku 1227 otrzymał przekaz Dharmy od swojego nauczyciela Rujing. W wieku 27 lat wrócił do Japonii, ale bez swojego nauczyciela rinzai - My?zena, który zmarł w Chinach. Dogen przywiózł do Japonii prochy Myozena, które spoczęły w grobie na terenie założonego przez Eisai'a klasztoru Kenninji. Przez krótki czas Dogen pozostał w tym klasztorze, gdzie napisał Fukanzazengi, w którym wyjaśnia czym jest praktyka zen: "Zazen, o którym mówię, to nie jest nauka medytacji. Jest to brama Dharmy spokoju i radości. Jest to praktyka i całkowite urzeczywistnienie oświecenia. To jest zamanifestowany i urzeczywistniony koan, pułapki i pęta nigdy nie mogą tego dosięgnąć. Jeśli to osiągniesz, staniesz się podobny do smoka w wodzie lub do tygrysa odpoczywającego na górze. Prawdziwa Dharma sama manifestuje się przed tobą, a zaciemnienia i rozproszenie zostają odcięte." Następnie nauczał w świątyni Fukakusa Anyoin. Tam też rozpoczął pisanie monumentalnego dzieła Sh?b?genzo (Oko i Skarbiec Prawdziwego Prawa), które w zamierzeniu miało był kompletnym i wszechstronnym przedstawieniem Dharmy (Nauki Buddhy). Następnie D?gen założył w Uji koło Kyoto pierwszy klasztor soto zen Koshoji, które chciał uczynić klasztorem prawdziwej buddyjskiej praktyki. Tam dołączył do niego K?un Ej?, który stał się jego najbliższym uczniem i jedynym spadkobiercą Dharmy. W 1243 r. na skutek zagrożenia prześladowaniami D?gen przeniósł się do prowincji Echizen, gdzie założył klasztor Eihei, w którym przebywał z krótkimi przerwami prawie do śmierci. Zmarł w 1253 roku w Kioto. autor: Buny? Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Wiem, co wam w duszy gra

Bezdech

Tylko prawdziwa miłość jest warta tego, by walczyć o nią do końca. Wystarczyło jedno przypadkowe spotkanie, chwila rozmowy, trwające o ułamek sekundy zbyt długo spojrzenie. Początek znajomości Moniki i Jakuba był jak trzęsienie ziemi, po którym nic już nie mogło być takie jak przedtem. Mimo że oboje czują, że właśnie znaleźli swoją bratnią duszę, małżeństwo Jakuba i choroba jego żony przekreślają ich plany bycia razem. Wkrótce przekonają się, jak wiele można stracić i ile trudnych decyzji trzeba podjąć, by odnaleźć wspólne szczęście. Ale czy można zbudować miłość na nieszczęściu innych? Wiem, co wam w duszy gra to wzruszająca powieść o bolesnej tęsknocie, samotności i uczuciu silniejszym niż czas. Uczuciu, którego wszyscy się boimy i na które wszyscy czekamy. Co się stanie, gdy przyjdzie nie w porę? Bezdech - publikowanie rozpoczął od założenia 12 listopada 2018 roku bloga o nazwie Bezdech na Facebooku (

Mieszkańcy masowej wyobraźni

Krzysztof Toeplitz

Powieść autora scenariusza do ikonicznego serialu Czterdziestolatek"! Skąd się wzięła polska kultura masowa i jakie są jej główne atuty? Na czym polega fenomen dostępu do szybkiego przepływu informacji i łatwo przyswajalnej, taniej rozrywki? ,,Mieszkańcy masowej wyobraźni" to zbiór szkiców o społecznym oddziaływaniu środków masowego przekazu i popularności twórczości przeciwstawianej tej elitarnej, wysokoartystycznej. Toeplitz prezentuje różne aspekty kultury masowej ze szczególnym uwzględnieniem jej związków z socjalistycznym systemem społeczno-politycznym. Rozważania autora to ważny przyczynek do wciąż aktualnej dyskusji o upraszczaniu kultury w kontekście zmian historycznych, społecznych i ekonomicznych, zauważalnych na całym świecie. Szkice zainteresują każdego, kto zadaje sobie twórcze pytania o dominujący typ kultury nowoczesnej i ceni lekki styl pisania Toeplitza, obalającego mity na temat współczesnych środków masowego przekazu.

Hulajnogą przez Smoczą wyspę

Dominik Wieczorkiewicz

Chciałbym Wam opowiedzieć, jak spełniłem swoje marzenie i hulałem po Smoczej Wyspie, czyli należącej do Jemenu niezwykłej wyspie Archipelagu Sokotra. Z powodu otaczających ją wojennych konfliktów jest ona obecnie trudno dostępna dla turystów. Widziałem drzewa smocze, butelkowe... spotkałem piratów, poznałem wspaniałych ludzi! Zapraszam do wspólnej podróży w poszukiwaniu smoków, Feniksa i jednorożców.

I znów są święta

Jessika Devert, Annika Devert

Emelie, mama trójki dzieci, ma dość swojego życia. Odkąd jej były partner wrócił do Gambii, stara się sama załatwiać codziennie sprawy. Ma ograniczony budżet, potwornie nudną pracę, a poza tym brak jej odwagi, by założyć konto na Tinderze. Mimo namów i zachęt, po prostu nie jest na to gotowa. Ale właśnie w chwili, kiedy wszystko wydaje się całkowicie beznadziejne, dostaje nieoczekiwany list. List, którego treść zmieni jej życie na zawsze. Okazuje się, że Emelie odziedziczyła dom na Sardinön. Kiedy tam jedzie, przeżywa jednak prawdziwy szok dom jest całkowicie wypełniony dekoracjami świątecznymi! Emelie waha się, ale dzieci chcą zostać na wyspie, więc wkrótce przeprowadzka z Växjo staje się faktem. Teraz musi tylko odpowiedzieć sobie na dwa ważne pytania: o co tak naprawdę chodzi Andreasowi przystojniakowi, który odziedziczył domek gościnny po sąsiedzku? I co, do licha, ma zrobić z tymi wszystkimi świątecznymi ozdobami?

Amor i czaszka

Charles Baudelaire

Amor i czaszka Na czaszkę ludzkości wsiadłszy    Anioł rozparty,  Profan, jak z tronu z niej patrzy    I stroi żarty.    Dmucha rój baniek skrzydlaty,    Każda lot bierze,  Jakby ścigała gdzieś światy,    W sinym eterze.    Wątły, świecący glob fruwa,    Chyżymi loty,  Pęka — i tchnienie wypluwa,    Niby sen złoty. [...]Charles BaudelaireUr. 9 kwietnia 1821 r. w Paryżu Zm. 31 sierpnia 1867 r. w Paryżu Najważniejsze dzieła: (zbiory wierszy) Kwiaty zła (1857), Sztuczne raje (1860), Paryski spleen (1864); (zbiory pism estetycznych) Salon 1845, Salon 1846, Malarz życia nowoczesnego (1863), Sztuka romantyczna (1868); Moje obnażone serce (1897) Francuski poeta i krytyk sztuki, jedna z najbardziej wpływowych postaci literatury XIX w. Zaliczany do grona tzw. ,,poetów przeklętych". Ostatni romantyk (wyprowadził własne wnioski z wielowątkowego dorobku tej epoki), był jednocześnie zwolennikiem metody realistycznej w literaturze. Bliskie sobie tematy i idee odnajdowali w jego twórczości parnasiści (?sztuka dla sztuki?, ?piękno nie jest użyteczne?), wyznawcy dekadentyzmu (ból istnienia), symboliści, surrealiści czy przedstawiciele modernizmu katolickiego; w jego dorobku za równie istotne jak utwory własne uważa się przekłady wierszy Edgara Allana Poego. W 1841odbył podróż morską odwiedzając wyspy Mauritius i Reunion oraz (być może) Indie, co jako doświadczenie egzotyki wpłynęło na jego wyobraźnię poetycką. Od 1842 r. przez dwadzieścia lat był związany z pół-Francuską, pół-Afrykanką urodzoną na Haiti Jeanne Duval, aktorką i tancerką, której poświęcił wiele ze swoich najsłynniejszych wierszy (m.in. Padlina, Do Kreolki, Sed non satiata, Zapach egzotyczny, Tańcząca żmija). Jej portret w półleżącej pozie stworzył w 1862 r. Manet. Pierwsze publikacje Baudelaire'a dotyczyły malarstwa (zbiory Salon 1845 i Salon 1846) i również później zajmował się on krytyką sztuk plastycznych (w 1855r. wydał kolejny tom szkiców), a jego artykuły poświęcone Delacroix, Ingresowi czy Manetowi (Malarz życia współczesnego) należą do kanonicznych tekstów teoretycznych o sztuce. Choć nie zajmował się muzyką, był pierwszym, który docenił dzieło Wagnera. W 1848 r. Baudelaire włączył się aktywnie w rewolucję Wiosny Ludów ? o epizodzie tym zadecydowały nie tyle poglądy polityczne, ile poryw ducha i osobista niechęć do ojczyma, Jacques'a Aupicka, generała armii francuskiej. Nie najlepiej czuł się w rzeczywistości ustanowionego po upadku rewolty burżuazyjno-konserwatywnego ładu II Cesarstwa; niemal jako osobistą tragedię przeżył zarządzoną przez Napoleona III przebudowę Paryża, w wyniku której wyburzono wiele ze starej, średniowiecznej zabudowy miasta. Z powodu wydanego w 1857 r. tomu poezji Kwiaty zła autor został oskarżony o obrazę moralności, skazany na grzywnę i zmuszony do usunięcia niektórych utworów (pełne wydanie ukazało się dopiero w 1913 r.). Baudelaire obracał się w kręgu najwybitniejszych twórców epoki, takich jak Balzac, Nerval, Flaubert czy Gautier. Zostawił też wiele artykułów (pisanych często na zamówienie do gazet) o współczesnych mu twórcach literatury oraz żywych portretów kolegów po piórze w pamiętnikach Moje serce obnażone czy wydanych pośmiertnie Dziennikach poufnych. Przy tej okazji formułował swój własny system filozoficzno-estetyczny. Pierwsze, powierzchowne wrażenie każe uznać, że Baudelaire epatuje obrazami wszystkiego, co budzi obrzydzenie oraz śmiałą erotyką. Jednak nie zajmował się on obrazoburstwem dla niego samego, ale uznając, że ?świat jest słownikiem hieroglifów?, uważał, że należy dostrzec i zinterpretować wszelkie przejawy rzeczywistości, co pozwoli dosięgnąć piękna będącego absolutem istniejącego poza światem; jego teoria estetyczna naznaczona była mistycyzmem w duchu Swedenborga i platońskim idealizmem. Pierwszy tom jego wierszy charakteryzuje klasyczna forma, w którą wlana została nie poruszana dotąd tematyka, natomiast Paryski spleen jako zbiór poematów prozą stanowi krok w kierunku poezji nowoczesnej. Powszechnie uważa się, że Baudelaire zmarł na syfilis, podobnie jak jego wieloletnia kochanka, był też uzależniony od laudanum i przypuszczalnie od opium, nadużywał alkoholu, przez lata pędził życie kloszarda. W 1866 r. podczas pobytu w Belgii doznał wylewu krwi do mózgu i został częściowo sparaliżowany. Rok później zmarł w klinice w Paryżu i został pochowany na cmentarzu Montparnasse. Wydaniem pozostałych po nim pism zajęła się owdowiała powtórnie matka. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Herkules Poirot. Morderstwo na polu golfowym

Agata Christie

Herkules Poirot otrzymuje telegram. Francuski milioner, Paul Renauld zaprasza go do siebie. Po przyjeździe na miejsce, Poirot odkrywa, że Renauld został zasztyletowany na polu golfowym. Młody detektyw postanawia rozwikłać tajemnicę śmierci Francuza. Mylne tropy i wskazówki towarzyszące zawiłej fabule stworzą tor przeszkód, któremu sprostać może tylko błyskotliwy Herkules Poirot! "Morderstwo na polu golfowym" to jeden z pierwszych kryminałów najsłynniejszej autorki gatunku, Agathy Christie. Gwarancja dobrego stylu i inteligentnych rozwiązań. The Murder on the Links Copyright 1923 Agatha Christie Limited. All rights reserved. AGATHA CHRISTIE, POIROT, Agatha Christie Signature and the AC Monogram Logo are registered trademarks of Agatha Christie Limited in the UK and elsewhere. All rights reserved.

Dziedzictwo Manitou. Antologia dedykowana Grahamowi Mastertonowi

Michał Stonawski, Rob Kayman, Paweł Waśkiewicz, Graham Masterton, ...

Prezentujemy pierwszą w Polsce antologię opowiadań grozy dedykowaną mistrzowi horroru Grahamowi Mastertonowi. Rodzimi kreatorzy demonów jutra jak określił ich we wstępie mentor prezentują utwory w znacznym stopniu nawiązujące do jego twórczości. W Dziedzictwie Manitou odnajdziecie płaszczyzny, po których porusza się sam Masterton, spotkacie diabły i demony, będące najmroczniejszymi charakterami również w prozie mistrza gatunku. Staniecie oko w oko ze strachem, który może wydać się Wam znany, a jednak poczujecie mrożące krew w żyłach zaskoczenie. Graham Masterton nie tylko opatrzył antologię wstępem, ale też zamieścił w niej swoje premierowe opowiadanie "Obserwator", które uważa za jedno z najpotworniejszych, jakie kiedykolwiek napisał. Dziedzictwo Manitou odświeży w Waszej wyobraźni wszystkie imiona GROZY.

Ella Kopciuszek nie z tej bajki

Riva Scott

Czy wierzycie w bajki? Takie i żyli długo i szczęśliwie? Cóż, ta historia taka nie będzie, a może jednak? Gdy życie rzuca jej pod nogi kłody lub pomarańczowe auta, Ella Cinder bierze deskorolkę i ucieka jak najdalej, tam, gdzie może być sobą i nikt jej nie znajdzie. Kiedyś miała kochającego ojca, który szył jej przepiękne stroje małej księżniczki, teraz ma wstrętną macochę i dwóch przyrodnich braci. Dlatego dużo pije, imprezuje do białego rana i tańczy do upadłego. Zatraca się i co najważniejsze nie chce się zakochać. Cóż, los ma dla niej inne plany, a reszta jest historią. Jak się kończy? Czy kopciuszek odzyska zgubiony przedmiot? Czas pokaże. W tej bajce nic nie jest takie, jak się wydaje, a książę zamiast rumaka ma szybką brykę i nie chodzi w lśniącej zbroi, a w szytym na miarę garniturze. Tu magia dzieje się tylko po kilku drinkach. A cała historia jest grubymi nićmi szyta. Wydawnictwo: Ailes. Produkcja: DG Wydawnictwo Hm... zajmuje się dystrybucją audiobooka.

Cierpienia młodego Wertera

Johann Wolfgang von Goethe

Cierpienia młodego Wertera Wszystkie szczegóły dziejów biednego Wertera, jakie tylko zebrać zdołałem, zgromadziłem skrzętnie i podaję wam tutaj, ufny, iż wdzięczni mi będziecie za to. Zaprawdę, niepodobna odmówić podziwu i miłości charakterowi jego oraz zaletom umysłu, a smutne koleje jego życia wycisnąć muszą łzę z oczu. Zacna duszo, odczuwająca też same, co on tęsknoty, niechże ci z cierpień jego spłynie w duszę pociecha i jeśli los zawistny, lub wina własna nie pozwoliły ci pozyskać przyjaciela bliższego, niechże ci książka ta przyjacielem się stanie. [...]Johann Wolfgang von GoetheUr. 28 sierpnia 1749 r. we Frankfurcie Zm. 22 marca 1832 r. w Weimarze Najważniejsze dzieła: Cierpienia młodego Wertera (1774); Goetz von Berlichingen (1773), Król olch (1782), Herman i Dorota (1798), Lis Przechera (1794), Lata nauki Wilhelma Meistra (1796), Faust (cz.I 1808, cz.II 1831), Powinowactwo z wyboru (1809), Lata wędrówki Wilhelma Meistra (1821); Z mojego życia. Zmyślenie i prawda (1811-1833) Najwybitniejszy poeta niemiecki czasu ?burzy i naporu". Dał kulturze europejskiej nowy typ romantycznego bohatera, ale nie uważał się za romantyka, pozostając wierny klasycyzmowi. Pochodził z zamożnej rodziny mieszczańskiej. Już w młodości czuł uwielbienie dla sztuki, miał też w tej dziedzinie gruntowne wykształcenie, dlatego porzucił adwokaturę dla poezji. Jego zainteresowania literackie (Homerem i Biblią jako zapisem ?dzieciństwa ludzkości", Shakespearem, pieśniami ludowymi) ukierunkował J.G. Herder. W 1775 r. Goethe przeniósł się do Weimaru, gdzie założył szkołę dla młodych artystów. Przyjaźnił się z F. Schillerem. Żywił szczególną sympatię do Polaków, gościł u siebie m.in. A. Mickiewicza, którego kazał sportretować. autor: Magdalena Szmigielska Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Jak mówić bez wysiłku i dobrze brzmieć. Poradnik oddechowy dla mówców

Maciej Jabłoński

Sposób, w jaki oddychasz, decyduje o tym, jak mówisz Jeśli jesteś: politykiem, wykładowcą, nauczycielem, konferansjerem, dziennikarzem, youtuberem, coachem, prowadzisz kanał w mediach społecznościowych albo w jakikolwiek inny sposób pracujesz głosem ― ta książka jest dla Ciebie! Skoro zdarza Ci się występować publicznie, z pewnością wiesz o tym, jak dużą rolę w Twojej pracy odgrywa oddech. To, jak oddychasz, ma wpływ na brzmienie Twojego głosu: wysokość, tembr, dynamikę i ekspresję. Świadome oddychanie może również działać uspokajająco i poprawiać samopoczucie. Organem, który w dużym stopniu decyduje o tym, jak brzmi głos człowieka, jest przepona. Umiejętność korzystania z tak zwanego oddechu przeponowego to cecha wyróżniająca profesjonalnych mówców. Dlatego też poradnik, który trzymasz w ręku, skupia się właśnie na przeponie ― na jej umiejscowieniu, roli, a także na dolnych mięśniach oddechowych wspomagających jej pracę. Poznasz ćwiczenia, które prowadzą do nowego, zdrowego nawyku oddechowego, poza tym sporo dowiesz się o własnym głosie, o sposobach na rozwijanie jego barwy, uzyskiwanie odpowiedniego tembru, jakości i dynamiki mówienia. Zaczniemy jednak od podstaw. Zatem: wdech, wydech ― i zaczynamy oswajać przeponę! Książka w mediach: Akademia wystąpień publicznych - Recenzja

Żywica

Ane Riel

Co się dzieje, jeśli kochasz kogoś tak bardzo, że chcesz go zatrzymać przy sobie za wszelką cenę, w bezpiecznym miejscu? Rodzina Haarder mieszka na odosobnionej, porośniętej świerkami małej wysepce i z rzadka kontaktuje się z obcymi. Mieszkańcy sąsiedniej wyspy uważają ich za dziwnych, ale nie wtrącają się w ich życie. Gdy ojciec zgłasza śmierć 9-letniej córki, szanują ich żałobę i coraz mniej się interesują tym, co się dzieje w odosobnionym domostwie. Żywica to wstrząsająca i zarazem wzruszająca kronika stopniowego upadku i szaleństwa, do którego może doprowadzić ludzi lęk przez kolejną utratą i traumą.

Rekrutacja oparta na kompetencjach. Znajdź i rozwijaj idealnego pracownika

Agnieszka Ciećwierz

W poszukiwaniu idealnego kandydata... Rekruter powinien dysponować zestawem HR-owych narzędzi pozwalających mu wybrać idealnego kandydata spośród wielu życiorysów i listów motywacyjnych, które nadeszły w odpowiedzi na ofertę pracy. Jednym z takich narzędzi - kluczowych według autorki - jest rekrutacja oparta na kompetencjach. Chodzi w niej o to, by osoba wytypowana do pracy na danym stanowisku była tą, która w największym stopniu spełni oczekiwania pracodawcy, a co za tym idzie - będzie najskuteczniej realizować powierzone jej zadania. Dlaczego to niezwykle istotne? Ponieważ jeśli zrekrutowany się nie sprawdzi, przyniesie to firmie straty i stanie ona przed koniecznością uruchomienia na nowo procesu rekrutacyjnego. A to oznacza kolejne wydatki; wraz z wdrożeniem i ze szkoleniami koszt przygotowania nowej osoby do pracy sięga nawet stu tysięcy złotych. Niestety, w wielu przypadkach rekrutacja oparta na kompetencjach ogranicza się do zadania kandydatowi kilku standardowych pytań, bazujących na informacjach, jakie wymienił on w swoim CV. Jednak pytania w stylu "Dlaczego chce pan/pani u nas pracować?" albo "Gdzie pan/pani widzi się za pięć lat?" to zdecydowanie za mało, by mówić o skutecznej rekrutacji opartej na kompetencjach. Prawda jest taka, że odpowiedzi na tego typu pytania niczego do procesu rekrutowania nie wnoszą. Może poza wzbudzeniem u pytającego sympatii lub antypatii do kandydata. A przecież prywatne odczucia rekrutera nie powinny mieć tu nic do rzeczy. Co zatem powinno stanowić czynniki warunkujące wytypowanie kandydata do pracy? Jak realnie sprawdza się kompetencje i cechy charakteru w trakcie procesu rekrutacyjnego? Czy już podczas rozmowy o pracę można przewidzieć, jak dany kandydat będzie się zachowywał w obliczu trudności, które spotkają go na danym stanowisku? Okazuje się, że tak! Tego wszystkiego dowiesz się z książki Agnieszki Ciećwierz.

Leszygród (#3). Opiekun lasu. Leszygród, tom 3 (barwione brzegi)

Elwira Dresler-Janik

Porywająca trzecia odsłona bestsellerowego cyklu Leszygród! Pozostawiona wśród obcych Wszebora stara się odnaleźć szczęście u boku męża. Ten, nękany nocami przez zmorę, próbuje na własną rękę poradzić sobie z urokiem topielicy. Zaślepiony czarem nie dostrzega zachodzących w żonie zmian i dokonuje złych wyborów, które mogą zaważyć na ich wspólnym życiu. W Leszygrodzie Nawoja nie rezygnuje ze swoich postanowień. Dziewczyna za wszelką cenę próbuje znaleźć sposób na ocalenie siostry przed okrutnym losem topielicy. O pomoc skłonna jest prosić leszego, który przed laty złożył obietnicę jej ojcu. Nie straszne są jej nauki w chatce leśnej baby, gdzie poznaje przyjaznego domowika oraz skore do pomocy ubożęta. Próby, którym Jaga poddaje podopieczną, pozwalają jej wkroczyć w dorosłe życie. Nawojka dostrzega przeznaczoną jej miłość, ale przy okazji zmuszona jest wejść w układ ze złośliwym demonem wiatru.

Ołtarze Pozorów

Paweł Śmieszek

Czasem wydarzenia, które na pozór nie łączy nic wspólnego, tworzą sieć tajemnic. Jerry Dawson trafia na trop handlarzy bronią. Jak po nitce do kłębka prowadzi czytelników do rozwiązania zagadki, kto stoi za nielegalnymi interesami. A droga ciągnie się przez Bliski Wschód i afrykańskie bezdroża. "Ołtarze pozorów" to trzecia część cyklu "Imperium Głupców". Aby poznać wcześniejsze losy bohaterów, sięgnij po powieści: "Korpokracja" oraz "Barykady Złudzeń. Spodoba się tym, którzy cenią lekturę trzymającą w napięciu od pierwszej do ostatniej strony.

Dominacja - opowiadanie erotyczne

Veronica Must

Nie powiedziałbym, że byłem w niej szaleńczo zakochany, ale na samą myśl o tym, że się z nią kocham, albo raczej pieprzę, popadałem w obłęd". Główny bohater spotyka Louise, która jest uosobieniem cnoty. Jednak w jej osobie jest coś bardzo sprzecznego i właśnie do tego chce się zbliżyć. Być może powinien zachowywać się inaczej niż zwykle, wziąć ją z nową siłą, sprawić, by osiągnęła ostateczne wyzwolenie. Dominacja" to nowela o tym, jak zrzec się kontroli i dać się ponieść; o dominacji i drodze do pełnego spełnienia.

Feluś i Gucio poznają emocje. Strach

Marcin Mortka, Katarzyna Kozłowska

Przygody Felusia i Gucia teraz w wersji do słuchania w znakomitej interpretacji Kacpra Kuszewskiego! Czy pod łóżkiem Felusia mieszkają potwory? Najlepiej sprawdzić to osobiście! Ale trudno być odważnym, kiedy w domu gasną światła Wszystko wydaje się wtedy groźne. Na szczęście tata Felusia jest tuż obok i przypomni synkowi, co można zrobić, aby bać się trochę mniej. Powyższy opis pochodzi od wydawcy.

Ilustrowana historia polskiego Kościoła

Marek Balon

Warto, by każdy Polak, a katolik szczególnie, znał historię polskiego Kościoła, bo bez niego nie byłoby ponadtysiącletniej historii Rzeczypospolitej. 1050-lecie chrztu Polski stanowi dobrą okazję do przypomnienia historii, zasług i dorobku naszego Kościoła w sferze religijnej, kulturowej, naukowej, społecznej i politycznej. Proponujemy fascynującą wycieczkę przez wieki: od końca pogaństwa po współczesność, odkrycia kart przełomowych dla narodu polskiego. By zachęcić do lektury nie tylko miłośników historii, lecz także jak najszerszą rzeszę czytelników, proponujemy przyjazną formułę bogato ilustrowanej, kolorowej książki zawierającej wiedzę w pigułce, a przy tym napisanej z pasją i bardzo przystępnie. Wierzymy, że lektura Ilustrowanej historii polskiego Kościoła będzie ekscytującą przygodą, która nie tylko sprawi, że odkryjemy bogactwo naszej tożsamości, lecz także pozwoli nam uzyskać właściwą perspektywę do patrzenia na wielki problemy współczesności.

Relacje. Każdy potrzebuje więzi, żeby przetrwać

Olga Czajka

Relacje determinują nasze życie Więzi towarzyszą nam od początku, odkąd pojawiamy się na świecie. Rodzimy się w stu procentach zależni od rodziców, a potem na gruncie tej miłości rozwijamy się, wyrastamy, dojrzewamy. W rodzinnych relacjach tworzy się nowy człowiek, z jego indywidualnym nastawieniem do świata, ze specyficznym sposobem reagowania w rozmaitych sytuacjach, z własnym wzorcem tworzenia więzi z innymi ludźmi: partnerem, własnymi dziećmi, przyjaciółmi, współpracownikami i wszystkimi, których spotyka na swojej drodze. Relacje są w życiu ważne - zdrowe czynią nas szczęśliwymi, ich brak lub nieadekwatność unieszczęśliwia. Dzieciństwo nas w dużym stopniu kształtuje, ale nie determinuje. To, co w jego trakcie zostało ukształtowane w sposób nieoptymalny, można (i powinno się) skorygować i naprostować na tyle, na ile jest to możliwe. Poprzez pracę nad sobą i nad tym, jak budujemy i podtrzymujemy relacje, możemy ulepszyć swoje życie i stać się osobami szczęśliwszymi, spełnionymi, dysponującymi poczuciem sprawczości. Jak to zrobić? Najlepiej podejść do tematu tak, jak proponuje autorka książki - najpierw się dowiedzieć, co na temat więzi mówią współczesna psychologia i teorie psychoanalityczne, a potem zmienić to, co można zmienić, i zaakceptować to, czego zmienić nie można. Pamiętając, że celem jest dobre życie, wypełnione satysfakcjonującymi relacjami z innymi.