Pozytywny egoista

Ewelina Golba

POZYTYWNY EGOIZM Gdy przestaniesz wreszcie zwracać zbytnią uwagę na to, co myślą i mówią inni, znajdziesz wreszcie to, co chcesz robić tylko dla siebie i poczujesz się z tym wspaniale. Wtedy przestaniesz błądzić po omacku, zmieniać stale zainteresowania, pracę czy partnerów. To sprawi, ze zrozumiesz, czego chcesz TY a nie inni. To sprawi, że skończy się Twój konflikt wewnętrzny, z którego wynikały Twoje błędne pragnienia. Kim jest pozytywny egoista? To człowiek niesamowicie zadowolony z życia, znający swoją wartość, drogę i cel. Wie, co kocha, a czego nienawidzi, nie ma zamiaru zadawać sobie bólu, by na siłę zadowolić innych. Wie, co chce robić w życiu i do tego dąży ale nigdy po trupach. Myśli o sobie, jednak bije od niego światło, które sprawia, że pomaga innym. Ma jedynie pozytywne cechy typowego egoisty. Nie narzeka ani nie lamentuje, tylko tworzy własną rzeczywistość. Sam kieruje swoim życiem i bierze za nie pełną odpowiedzialność. Ma wysokie poczucie własnej wartości i nie poddaje się pod wpływem krytyki. Co różni go od zwykłego egoisty?On nie myśli tylko o sobie - on jedynie idzie swoją drogą, dzięki czemu pomaga innym w tym, w czym naprawdę jest dobry. Jego działania wynikają z prawdziwej, szczerej chęci, z pasji, i płyną prosto z serca. Niczego nie udaje i nie zmyśla - jest autentyczny i naturalny.

Tajemnica torpedy

Sven Elvestad

Tajemnica torpedy Svena Elvestada to znakomita dawka kryminalnych emocji. Niezależny detektyw Asbjrn Krag otrzymuje pozornie niezobowiązujące zaproszenie od starego przyjaciela. Rusza do willi za miastem, aby przekonać się, że spokój przyjaciela zakłócają dziwne wydarzenia w sąsiedztwie. Co kryje się za tajemniczym krzykiem w domu starego dziwaka, paraliżującym okolicę?

Czerwony Ślepowron. Biografia Wojciecha Jaruzelskiego

Piotr Gajdziński

To biografia najważniejszej postaci Peerelu, człowieka, który utrzymywał się na szczytach władzy dłużej niż jakakolwiek inna postać komunistycznego establishmentu. Zawdzięczał to inteligencji, sprytowi, bezwzględności wobec wrogów i przyjaciół oraz posłuszeństwu wobec Moskwy. Bierut i Gomułka tworzyli zręby komunistycznej Polski. Jaruzelskiemu historia przypisała rolę jej obrońcy najpierw w 1968 roku w Czechosłowacji, później w grudniu 1970 roku i wreszcie w 1981 roku. Po ośmiu latach dyktatorskiej władzy Jaruzelskiego nie było już czego bronić Był cichym wielbicielem Piłsudskiego, zaczytywał się w polskiej literaturze romantycznej, w przeciwieństwie do innych generałów i towarzyszy stronił od alkoholu. Dziko pracowity wierzył, że czytając podsłuchy opozycjonistów i najbliższych współpracowników, a nawet aktorów, organizując narady i po leninowsku wsłuchując się w mądry głos klasy robotniczej, uratuje komunizm. Ten komunizm, który zabił mu ojca, a jego samego pozbawił rodzinnego domu. Swoimi rządami zbudował Polskę w opakowaniu zastępczym biedną, zapyziałą, zawsze posłusznie podążającą krok w krok za kremlowską satrapią. Czy był rosyjską matrioszką, agentem sowieckich służb specjalnych przyobleczonym w mundur polskiego żołnierza, czy tylko złamanym przez komunistyczną potęgę, posłusznym wykonawcą wiecznie żywej idei Lenina i Stalina?

The Way of the Spirit

H. Rider Haggard

This is another Haggard novel in which the characters lived their lives in anticipation of love after death. A history of pain, supernatural and love that survives death. In the book, the reader meets a young man named Rupert Ullershaw. When we first meet him, he is in a difficult situation, he enters into a love affair with the wife of his elder cousin, Lord Deven. However, this is not the love that he wanted to find and he goes in search of that one.

Teoria komunikowania masowego. Skrypt dla studentów dziennikarstwa i komunikacji społecznej

Stanisław Michalczyk

Celem publikacji jest dostarczenie studentom dziennikarstwa i komunikacji społecznej oraz kierunków pokrewnych (np. public relations, reklama) systematycznej wiedzy ze współczesnej teorii komunikowania masowego. Poszczególne zagadnienia rozpatrywano w wymiarze historycznym (rozwój teorii), personalnym (wybitni przedstawiciele teorii) oraz aktualnym (znaczenie dla praktyki komunikowania masowego). Znajomość teorii jest podstawowym warunkiem właściwego realizowania praktyki, tj. dziennikarstwa i komunikowania publicznego. Publikacja powinna także zainteresować dziennikarzy, wykładowców oraz badaczy procesów komunikowania masowego. Dodatkowej wiedzy może dostarczyć podana po każdym rozdziale literatura uzupełniająca, a weryfikacją zrozumienia poszczególnych problemów powinna być prawidłowa odpowiedź na zawarte w skrypcie pytania kontrolne (egzaminacyjne).

Katherine Christine

Hugh Walpole

Nicholas Harris, his father, and Rosamund Harris, his mother, looked at him with love and pride. Nicholas, a huge man, was 1603 fifty-nine years old this year, and his wife thirty-seven. They were in their own house in Westminster, and everything was fine with them. Robert, their only child, was three years old. He was wide and well-built, but not tall, his strong legs lay firmly on the ground, his round head sat well on his thick neck, his eyes were steady and piercing. He was still a child, but already had self-confidence and independence. Now he was a serious child: he only laughed when his father was at hand.

Autentyczność: stan krytyczny. Problem autentyczności w kulturze XXI wieku

Olga Szmidt

„Wszystko jest obłędem i sprzecznością w urządzeniach ludzkich” – pisze Jean-Jacques Rousseau, jeden z najważniejszych myślicieli oświeceniowych, ten, od którego pism rozpoczyna swą wielką karierę pojęcie autentyczności. Trudna historia autentyczności odciska się na współczesnym statusie tego zjawiska – wielokrotnie skompromitowanego, ale zarazem nieznośnie obecnego także w XXI wieku. Niniejsza książka stanowi próbę analizy autentyczności jako wyzwania we współczesności. Ale nie tylko. W książce Autentyczność: stan krytyczny. Problem autentyczności w kulturze XXI wieku tytułowa idea jawi się zarówno jako narzędzie krytyczne, problem z zakresu historii idei, wyzwanie egzystencjalne, projekt estetyczny i artystyczny, jak i ważne zagadnienie polityczne. Transnarodowy i transdyscyplinarny charakter pracy pozwala na ujęcie tych kwestii w możliwie najszerszym wymiarze i postawienie pytań wywodzących się z różnych porządków. Złożoność idei autentyczności jest przez autorkę analizowana zarówno w wymiarze teoretycznym, jak i poszczególnych realizacji artystycznych. Obok krytycznej rewizji dziedzictwa oświecenia pojawiają się odkrywcze interpretacje m.in. performansów Mariny Abramović, serialu Dziewczyny czy współczesnych miejskich utopii. Książka ta stanowi ważny głos w dyskusji toczonej na temat kondycji podmiotu. Skutecznie też przekonuje o nieoczekiwanej aktualności idei autentyczności.

Lago di Garda

Roman Szymański

Lago di Garda jest esencją Włoch, magicznym miejscem, w którym przeplata się cała historia i współczesność. Bajeczne krajobrazy, doskonały klimat i samopoczucie regenerujące zdrowie (tak psychiczne, jak i fizyczne), wspaniali ludzie i kuchnia łącząca smaki śródziemnomorskie i północnych Włoch - to tylko oczywiście mała cząstka fascynacji do tego regionu.Odwiedziłem wiele miejsc na świecie, jednak to właśnie Lago di Garda zrobiła na mnie największe wrażenie i spowodowała, że jest miejscem, do którego powracam chętniej niż gdziekolwiek. Każdy wyjazd owocuje nie tylko powrotem w ukochane miejsca, ale pozwala odkrywać na nowo wszystko to, czego poprzednio niejednokrotnie nie zauważałem, a i umysł tych wszystkich rzeczy nie był w stanie przedtem zarejestrować.Niniejsze opracowanie nie jest relacją z podróży, ani typowym przewodnikiem po regionie. Nie jest też fotoreportażem, mimo zamieszczenia dużej ilości ilustracji (ok. 300 fotografii). Ma za zadanie przedstawić i pokazać to, co w Lago di Garda jest najpiękniejsze - a jednocześnie mam nadzieję, zmobilizować czytelnika do odwiedzenia tej części Włoch...Zapraszam do lektury.