Jak Dziad Borowy ze zbójami urządzał popas. Zmagania z Dusiołem

Piotr Gulak

Baśń jest osadzona w słowiańskim świecie. Składa się z 2 części.Część 1 - Akcja koncentruje się na wojach germańskich, którzy podążają przez bór by pojmać słowiańskiego kapłana, który jest odpowiedzialny za to iż nie mogą oni zdobyć małej słowiańskiej wioski gdzieś na pograniczu. Po drodze spotykają przeróżne istoty. A sam las daje im nauczkę. Część 2 - Koncentruje się na walce z tytułowym dusiołem. Walczy mały chłopiec, druga walkę stacza czarownica. Są też wątki poboczne jak spotkanie barda z wampirem.W baśni wkraczamy w prastary świat. Specjalne miejsce w opowiadaniu pierwszym zajmuje bór, który zdumiewa różnorodnością form. W drugim akcja przenosi się do słowiańskiej wioski. Wszystko tu żyje i odczuwa. Zarówno drzewa, krzaki jak również zwierzęta i postacie ze świata dawnych słowiańskich wierzeń. Wszystko współgra, przeplata się ze sobą. Znajdujemy tu istoty widzialne i niewidzialne. Próbowałem ożywić ten dawno zapomniany świat naszych przodków.Moim głównym celem jest stworzenie słowiańskiej baśni. Posiadam materiał na około trzy tomy. Zainteresowałem się tą tematyką już w trakcie studiów. Podczas pisania pracy licencjackiej i magisterskiej poszukiwałem materiałów z tej dziedziny. Natrafiłem głównie na pisma historyczne, opracowania archeologiczne, literaturę popularnonaukową. Jednak najbardziej interesowały mnie mity, podania i legendy. Niestety na próżno szukałem ich w naszej literaturze, ponieważ nie istniały.Moim śmiałym marzeniem jest popularyzacja właśnie takiej literatury, budowanie jej na tych znikomych źródłach jakie nam jeszcze pozostały. Wydaje mi się, że warto postawić na budowę naszej rodzimej fantastyki opartej na legendach słowiańskich. Przekazać ją następnym pokoleniom, które przyjdą po nas, by dorobek nasz był dla nich łatwiejszym polem do działania niż to czym my dzisiaj dysponujemy.Mam nadzieję, że lektura będzie przyjemna.PozdrawiamPiotr Gulak

Płacz Antygony. O ludziach powstania styczniowego

Dorota Samborska-Kukuć

Zbiór ośmiu szkiców Płacz Antygony dotyczy różnych narracji (z przeznaczenia fikcjonalnych i niefikcjonalnych) o insurgentach powstania styczniowego. Łączy je przede wszystkim próba wykorzystania prymarnych źródeł historycznych, tj. metryk - dokumentów autentycznych i surowych, w przekazie indyferentnych, jako materiału nie tyle pozwalającego na uznanie referencjalności wiedzy historycznej, ile organizujące go próby odkształcania (i demaskowania przez odsłonięcie mechanizmu) mitów lub modelowania biografii znanych dotąd jedynie w rudymentach. Stwarza się przez to niekiedy nowa narracja, alternatywna wobec poprzedniej (szkic o Marii Piotrowiczowej). Bohaterkami większości tekstów są kobiety: piszące lub opisywane, mówiące swoim głosem lub cudzym słowem, Antygony szukające grobów braci i Amazonki walczące i ginące ja k mężczyźni, heroiny i westalki, gloryfikowane i postponowane. Ze Wstępu Choć znaczna część książki dotyczy marginaliów, odległych od spraw o znaczeniu przesądzają cym o losach narodu, ustalenie faktów ma kapitalne znaczenie - blokuje rozradzanie się mitów opartych na pogłoskach. Takie mity na dłuższą metę są społecznie szkodliwe. Książka ma szansę stać się podstawową lekturą ilustrującą proces światopoglądowego i kulturowego emancypowania się kobiety polskiej w XIX wieku: w stosunku do feministycznej orientacji w humanistyce stanowi rzadki przykład mówienia o rzeczach nowych bez ustawicznego przywoływania wytartych argumentów publicystycznych o widmie Kodeksu Napoleona nad światem polskiej kobiety w XX wieku. Z recenzji prof. dr. hab. Tadeusza Budrewicza

Z dziennika berlińskiego

Max Frisch

Opracował i podał do druku Thomas Strässle przy współpracy Margit Unser. Max Frisch (19111991) był jednym z czołowych twórców literatury niemieckiej XX wieku. Niedługo po przeprowadzce do Berlina zaczął prowadzić codzienne zapiski, które złożyły się na dzieło unikatowe w jego dorobku literackim. Autor zażądał jednak, by z uwagi na bardzo osobisty charakter notatki te opublikowano dopiero po dwudziestu latach od jego śmierci. Ideowy spadkobierca Bertolda Brechta, przyjaciel Güntera Grassa i Uwe Johanssona, mistrz portretu psychologicznego, wnikliwy obserwator sytuacji politycznej, mieszkaniec Berlina Zachodniego śledzący zmiany po drugiej stronie muru, moralista wnikliwie przyglądający się relacjom międzyludzkim, starzejący się pisarz świadomy swojej sławy, mąż dużo młodszej kobiety autor Homo faber i Stillera daje się poznać z wielu stron. To nie jest brulion, tylko książka, od początku do końca skomponowana, prywatne zapiski też są na czysto, precyzyjnie sformułowane, to nie takie sobie notatki. Przymus formułowania jest ważny, inaczej zostaje tylko użalanie się nad sobą ta myśl przyświeca Frischowi w czasie pisania dziennika, który zaczyna w momencie przeprowadzki do nowego mieszkania w roku 1973, a kończy w chwili wyjazdu do USA rok później. Można tu odnaleźć Maxa Frischa w pełni, z bezmiernym bogactwem tematów, z właściwą mu przenikliwością psychologiczną i ciekawością spraw społecznych. Jörg Magenau, Süddeutsche Zeitung Istna skarbnica wiedzy, a przede wszystkim gęste, przesycone atmosferą epoki świadectwo. Helmut Böttiger, Deutschlandradio Kultur Z dziennika berlińskiego to portrety naszkicowane z wielką empatią. Volker Hage, Der Spiegel Zapiski Z dziennika berlińskiego obejmujące lata 19731974 to najobszerniejsza wypowiedź Frischa o stosunkach w NRD []. Dla współczesnego czytelnika będzie to relacja z obcego świata, niczym ponura opowieść o Niemczech z gatunku science fiction. Richard Kämmerlings, Die Welt To literackie wydarzenie, w którym Max Frisch obserwuje sam siebie. Focus Wnikliwe i interesujące są zapiski o elitach kulturalnych Berlina Wschodniego lat 70. Detlef Kuhlbrodt

101 zabaw z klockami. Nauka matematyki poprzez zabawę. Podręcznik dla rodziców i nauczycieli

Małgorzata Skura, Michał Lisicki

Schody, wieże, węże, a może zegary? Odkryj radość nauki z klockami! Klocki to podstawa udanej zabawy! Wie o tym każde dziecko. Otwierają przestrzeń aktywności i kreacji. Ich wszechstronne możliwości często wykorzystuje się we wczesnej, nieformalnej edukacji matematycznej dzieci. Zabawy i zadania proponowane przez autorów tej niezwykle pomysłowej książki będą inspiracją dla każdego. Znalazły się tu zadania indywidualne i grupowe, interesujące pytania i mnóstwo propozycji wspólnej zabawy. Specjalnie dla nauczycieli autorzy przygotowali opisy celów i rozwijanych przez dziecko umiejętności matematycznych. Co można zbudować z drewnianych klocków w czterech kolorach? Jak można je pogrupować? Jak podpowiadać dziecku różne sposoby ich liczenia? Jak uczyć się szacowania, porównywania, działań matematycznych? Jak pomóc najmłodszym wypracować własne strategie rachunkowe? Sprawdź, jakie łamigłówki Twoje dziecko lubi najbardziej! Matematyka to także zabawa!

Ten straszny polski patriotyzm. Jak o nim rozmawiać?

Wojciech Warecki, Marek Warecki

Jak przekonać innych, że warto być Polakiem? Oto jest pytanie. Kto lepiej niż my sami zajmiemy się własnymi sprawami? Niemcy? Rosja? A może europejska biurokracja? Nie, oni i tak już dbają o to, żebyśmy nie czuli się zbytnio u siebie Ta książka zachęca, aby bez kompleksów i odważnie rozmawiać o tym, że warto być wolnym, że warto być Polakiem. Ta książka zachęca, aby bez kompleksów i odważnie rozmawiać o tym, że warto być wolnym, że warto być Polakiem. Wolność, cywilizacja łacińska, chrześcijaństwo to trwałe symbole polskości. Dlatego chcemy namówić Cię do podjęcia krucjaty. Rozmawiaj z sąsiadem zawzięcie czytającym GW, z kumplem oczarowanym TVN, antypatycznym urzędnikiem wpatrzonym w EU. Wszczynaj i prowadź zawzięte debaty z ludźmi zwanymi niesłusznie lemingami. To może być fascynująca przygoda! Dziś polem bitwy jest nasza świadomość. Do dzieła zatem!

Gdy dorosnę... Będę lekarką

Opracowanie zbiorowe

Czy marzysz o tym, by zostać lekarką? Jeśli tak – jest to książeczka w sam raz dla ciebie! Dowiesz się z niej wszystkiego o pracy lekarki, poznasz miejsca, w których pracuje, a także przedmioty należące do jej wyposażenia. W poznawaniu pracy lekarki pomogą ci ciekawe ilustracje oraz zagadki umieszczone na końcu książki.

Pośladki w górę! Kompleksowy trening i praktyczna wiedza

Kasia Bigos

Pupa? To brzmi... po prostu pięknie! Jędrne, krągłe pośladki a la Jennifer Lopez to marzenie wielu kobiet. Niestety, nie każdą z nas natura obdarzyła latynoskimi kształtami... Czy to oznacza, że mamy się pogodzić z tym faktem i skazać nasze pupy na przygnębiające w skutkach działanie czasu, cellulitu i grawitacji? Czy najskuteczniejszym sposobem na pośladki ma być ich maskowanie pod szerokimi spódnicami i długimi swetrami? Owszem, oversize wciąż jest w modzie, ale niech to będzie nasz wybór, a nie smutna konieczność! Poznaj budowę swoich pośladków Dowiedz się, co sprzyja ich pięknym kształtom Wymodeluj je ćwiczeniami Ciesz się pupą, o jakiej zawsze marzyłaś! Ta książka powstała, ponieważ na temat płaskiej pupy wiem właściwie wszystko. Z taką się urodziłam. W tej książce znajdziesz całą bibliotekę ćwiczeń na pośladki. Dowiesz się, jak je ujędrnić, wzmocnić i unieść. Ja jednak wiążę z moją książką znacznie większe ambicje i nadzieje. Chciałabym przekazać Ci wiedzę o tym, jak działają mięśnie pośladków. Czemu są takie ważne? Co się dzieje, gdy pracują nieodpowiednio, i jaki ma to związek z bólem pleców, kolan czy innymi dolegliwościami i kompensacjami, które pojawiają się w ciele. Kasia Bigos, trenerka, od dziesięciu lat związana z branżą fitness

The Wallet of Kai Lung

Ernest Bramah

The Wallet of Kai Lung is a collection of fantasy stories by Ernest Bramah in which the Chinese Kai Lung tells stories often to stave off some unpleasant fate, like Scheherazade. These tales of an unlikely but marvelous China are classic works of fantasy, with each story holding a story-within-a-story. Ernest Bramahs Kai Lung is a storyteller in an imagined China, telling tales of earnest examination candidates, corrupt mandarins, beautiful maidens, alchemical potions, grasping merchants, and assorted other stereotypes from the Western imagination of China. The China which Kai Lung inhabits has numerous features of the fantasy Land of Fable, and many of the embedded tales are fantasy; all are told in an ornate manner which ironically, often hilariously, exaggerates the old Chinese tradition of understatement and politesse.