Akropolis

Stanisław Wyspiański

„Akropolis” to dramat Stanisława Wyspiańskiego. Wydarzenia dramatu rozpoczynają się o północy, po zakończeniu nabożeństwa rezurekcyjnego w katedrze wawelskiej i trwają do świtu pierwszego dnia Wielkanocy. Dramat „Akropolis” był efektem fascynacji Wyspiańskiego Wawelem jako miejscem symbolicznym, skupiającym w sobie nie tylko istotę polskiej historii i kultury, ale też cywilizacji europejskiej, miejscem łączącym tradycje biblijne i antyczne. Akropolis nie jest dramatem we właściwym tego słowa znaczeniu, lecz poematem scenicznym o paru wątkach, zbiegających się w całość wysoce nowatorską i prekursorską.

Nasza szkapa

Maria Konopnicka

Tego dnia ojciec zły czegoś z rzeki wrócił i, siadłszy na ławie, ręką głowę potarł. Pytała się matka raz i drugi, co mu, ale dopiero za trzecim razem odpowiedział, że się ta robota koło żwiru skończyła i że szkapa tylko piasek wozić będzie. Zaraz mnie Felek szturchnął w bok, a matka jęknęła z cicha. (Fragment)

Jedna Rosja w systemie politycznym Federacji Rosyjskiej

Michał Słowikowski

Punktem wyjścia w dyskusji na temat miejsca i roli Jednej Rosji w systemie politycznym Federacji Rosyjskiej w latach 2001-2016 jest założenie, że w obrębie rodziny partii autorytarnych mamy do czynienia ze szczególnym typem partii. Podstawą jego wyodrębnienia są: bezpośrednie związki z obozem władzy - faktycznym ośrodkiem podejmowania decyzji politycznych w obrębie danego systemu politycznego i udział w procesie stabilizowania reżimu autorytarnego. Ten typ partii autorytarnych jest wewnętrznie zróżnicowany, co wynika z rzeczywistego wkładu partii w stabilizację systemu autorytarnego i stopnia ich instytucjonalizacji, w wymiarze wewnętrznym i zewnętrznym, przede wszystkim w obszarze autonomii decyzyjnej i systemowości. W związku z tym wyodrębnić można typ partii dominującej i "partii władzy". Jedna Rosja w ciągu 15 lat swego istnienia nie nabrała wyraźnych cech typu idealnego partii dominującej. Zdecydowanie bliżej było jej w omawianym okresie do typu idealnego "partii władzy", mimo że różniła się dość wyraźnie od "partii władzy" istniejących w rosyjskim systemie politycznym w latach dziewięćdziesiątych XX wieku. Biorąc pod uwagę stopień jej instytucjonalizacji i zakres faktycznie sprawowanych przez nią funkcji, można przyjąć, że mamy w jej przypadku do czynienia z dominującą "partią władzy".

LArgent

Émile Zola

LArgent est le dix-huitieme roman de lécrivain français. Le jeu, la spéculation sur la propriété fonciere et les valeurs mobilieres, leffondrement de la pyramide financiere sont brillamment décrits dans le roman. Un roman sur lamour et sur lamour de largent. En ce qui concerne le pouvoir global de largent et comment, au détriment deux, une personne peut sélever au ciel et seffondrer dans la boue, il en résultera des actes terribles.

Tajemnica człowieka z blizną

Paweł Beręsewicz

Każda rodzina ma swoje tajemnice. A już dzieciom to niczego się nie mówi. 12-letni Jasiek nie cierpi półsłówek i uśmieszków pod nosem postanawia sam dojść prawdy: skąd u mężczyzny, tak blisko z nim spokrewnionego, skrywana dotąd pod krzaczastą brodą blizna? Może się pojedynkował? Może działał w opozycji? Wyobraźnia podsuwa Jaśkowi różne rozwiązania

The Great White Queen. A Tale of Treasure and Treason

William Le Queux

Our hero, Richard Scarsmere, befriends an individual (Omar) at an English boarding school who turns out to be an African prince from a kingdom called Mo. Omar receives a visit from one of his mothers trusted advisers. His mother, the Great White Queen, seeks him to return home immediately. Omar convinces Scarsmere to return to Africa with him since there is little opportunity awaiting him in London. What follows is a tale of deceit, treachery, barbarity, and mystery.

C++11. Nowy standard. Ćwiczenia

Andrzej Stasiewicz

Dowiedz się, co nowego w języku C++ Poznaj znaczenie najważniejszych rozszerzeń Naucz się wykorzystywać je w praktyce Wypróbuj nowe możliwości C++! C++ to jeden z najpopularniejszych języków programowania. Nie dzieje się tak bez powodu — jego duże możliwości, logiczna struktura oraz zwięzłość i przejrzystość kodu zdobywają serca zarówno amatorów, traktujących programowanie hobbystycznie, jak i profesjonalistów, tworzących zaawansowane aplikacje dla wielkich korporacji. C++ to język żywy i jako taki stale się rozwija. Dowodem tego są kolejne aktualizacje standardu, w tym ostatnia, wprowadzona zaledwie kilka miesięcy temu. Choć w C++11 brak zmian o charakterze rewolucyjnym, proponowane ulepszenia mogą znacznie ułatwić codzienną pracę programistów. Niestety wielu z nas w ogóle z nich nie korzysta, ponieważ nie znamy potencjalnych korzyści, a często nawet nie mamy pojęcia o istnieniu niektórych nowości. Czas to zmienić. Czas sięgnąć po książkę "C++11. Nowy standard. Ćwiczenia". W prosty sposób prezentuje ona najciekawsze i najbardziej przydatne możliwości z najnowszego standardu języka. Autor przedstawia niezbędne narzędzia programistyczne oraz sposoby ich używania, opisuje nowe słowa kluczowe i sytuacje, w których należy je stosować, wyjaśnia zmiany wprowadzone w systemie typów języka oraz podaje nowe metody inicjalizacji tablic i klas. W książce została też poruszona tematyka krotek, bezpiecznych wskaźników, nowych rodzajów konstruktorów, dodatkowych opcji związanych z szablonami oraz funkcji i wyrażeń lambda. Wszystko to jest poparte krótkimi ćwiczeniami, dzięki którym utrwalisz wiedzę w praktyce. Narzędzia do tworzenia i kompilowania programów Nowe słowa kluczowe i ich znaczenie Nowe metody inicjalizacji tablic i klas Tworzenie i przetwarzanie rekordów Używanie bezpiecznych wskaźników Korzystanie z nowych wzorców funkcji i typów Możliwości związane z funkcjami i wyrażeniami lambda Opanuj nowości w standardzie C++11. Praktycznie!

Etnokryminał (#3). Kamień

Małgorzata Kuźmińska, Michał Kuźmiński

Trzeci etnokryminał Małgorzaty i Michała Kuźmińskich. W romskiej osadzie na Sądecczyźnie znaleziono martwego chłopczyka o jasnej karnacji i włosach koloru pszenicy. Wkrótce policja odkrywa, że mieszka tam blondwłosa dziewczynka Między Romami a ich sąsiadami od lat zbiera się na burzę. Teraz napięcie sięga zenitu. Anka Serafin na prośbę policji próbuje nawiązać kontakt z Romami. Mierzy się z murem milczenia i własnymi wyobrażeniami o roli antropologa. Tymczasem dziennikarz śledczy Sebastian Strzygoń jednym kamieniem porusza medialną lawinę. Narasta lęk, niezrozumienie i wrogość. Jakie jeszcze tajemnice kryje społeczność tej z pozoru sielskiej krainy? Co jest faktem, a co uprzedzeniem? I czy kogoś obchodzi jeszcze prawda, gdy rozkręca się spirala nienawiści?