W matni

Wacław Sieroszewski

Zbiór opowiadań wybitnego chociaż dziś skazywanego na zapomnienie polskiego pisarza, tworzącego na pograniczu czterech epok: pozytywizmu, Młodej Polski, dwudziestolecia międzywojennego oraz współczesności, zesłańca na Syberię, podróżnika, badacza, etnografa Syberii i działacza niepodległościowego. Zbiór zawiera utwory, w których autor opisuje ludzi i miejsca nadzwyczaj odległe od Polski. Są to opowieści noszące tytuły: Jesienią. Obrazek z życia północno-wschodnich krańców Syberii, Skradziony chłopak, Chajłach, W ofierze bogom, W matni. A oto fragment Jesieni: Deszcze i słoty, trwające bez przerwy od dni kilku, trzymały w chacie mieszkańców jurty Tałaki, skazując ich na bezczynność. Wychodzili często z izby i długo a żałośnie spoglądali na zapłakane niebo, bo siano gniło, porzucone na łąkach. Niestety, szara siatka dżdżu spoczywała na okolicy, nad nią nisko kłębiły się ciężkie czarne chmury, wśród których spragnione oko na próżno szukało najmniejszej szparki błękitu. Na domiar złego ulewa nie zadowoliła się zostawionymi jej z lat przeszłych dziurami w dachu i zrobiła sobie wiele innych; lało się więc w izbie zewsząd na głowy i ramiona, a pod nogami na glinianej podłodze utworzyła się dość głęboka i wciąż wzrastająca kałuża wody. Różne nieczystości, pozostałości jadła, resztki ryb i zwierzyny, nawóz trzymanych w kącie cieląt, wdeptane w ziemię i wysuszone podczas lata, odmokły i napełniły wnętrze jurty nieznośną wonią. Było więc w niej duszno, wilgotno i zimno. Ogień na kominku palił się jakoś leniwie, zdławiony kłębami sinej pary, krążącej po izbie. A izba była maluczka: wzięła ona z otaczającej ją pustyni nie więcej nad cztery kwadratowe sążnie przestrzeni; ukośne ściany, ułożone z postawionych prostopadle, a z kory oczyszczonych pni modrzewiowych zmniejszały jeszcze jej objętość, zwężając u góry. Płaski, zbudowany z takichże belek dach zawisł nisko nad głowami mieszkańców...

Unicornia. Magiczne wyzwanie

Ana Punset

Czy na świecie istnieje coś piękniejszego niż jednorożec? Tak jednorożcowe niemowlę! W schronisku dla jednorożców w Unicornii właśnie urodziło się jedno z nich. Jednorożce to magiczne istoty, i choć różnią się nieco od siebie, łączy je jedno wszystkie pragną znaleźć kochającą rodzinę. Miejscowa legenda głosi jednak, że czarne jednorożce przynoszą pecha A źrebak, który właśnie się urodził, ma sierść czarną jak węgiel! Teraz trzeba udowodnić mieszkańcom Unicornii, że jest równie magiczny, co reszta. Czy uda się znaleźć dla niego idealną rodzinę? Unicornia to nowa seria dla młodych czytelniczek i czytelników, którzy kochają jednorożce i marzą o lataniu wśród chmur. Sprawdź także pozostałe tomy: Unicornia. Nauka latania i Unicornia. Magiczne urodziny.

Giaur

George Gordon Byron

"Giaur" to powieść poetycka George'a Gordona Byrona, jednego z największych angielskich poetów i dramaturgów.Znany jest przede wszystkim jako autor takich dzieł jak "Giaur" czy "Mazepa".  Giaur to młody Wenecjanin który zakochuje się z wzajemnością w Gruzince Leili. Leila była niewolnicą, przymuszoną do małżeństwa z Hassanem. Jej pan i mąż od dłuższego czasu podejrzewał ją o zdradę, lecz dziewczyna swoim urokiem potrafiła rozwiać jego obawy.

Zabujani w sobie

L. Sherman

Line ma twardy orzech do zgryzienia. Zakochała się w Thomasie – swoim najlepszym przyjacielu, który niczego nie podejrzewa. Jednak dziewczynie coraz trudniej jest udawać, że darzy go wyłącznie kumpelską sympatią. Na domiar złego Thomas ewidentnie skrywa jakiś sekret. Każdego piątkowego wieczoru znika bez słowa. Znajomi podejrzewają jedno: mężczyzna wdał się w romans z nieznajomą. Czy nie przekreśli to szans głównych bohaterów na stworzenie trwałego związku? Zaufanie innym ludziom nie przychodzi Line z łatwością. Wiele lat temu straciła rodziców w wypadku samochodowym i wychowywała się u ciotki. „Zabujani w sobie” to druga część serii zatytułowanej „Miasto miłości”. Louisa Sherman po raz kolejny udowadnia, że jest mistrzynią w budowaniu erotycznego napięcia między postaciami oraz w przedstawianiu ich skomplikowanego emocjonalnego życia.

Tajemnice Paryża

Eugene Sue

Rudolf de Gerolstein, książę krwi, angażuje się w pomoc paryskiej biedocie, przebierając się za robotnika i udając się do najgorszych zakątków wyspy Cité. Pomoc taka jest możliwa dzięki opanowaniu przez niego argotu i metod walki wręcz. Książę jest bohaterem idealnym, całkowicie oddanym ludowi, gotowym do wszelkich poświęceń, by odkupić winy popełnione w młodości. Przy okazji poszukuje w Paryżu swojej córki, zaginionej Marii. W końcu ją rozpoznaje ją w ulicznicy Gualezie (za Wikipedią). A co było dalej dowiedzieć się będzie można po przeczytaniu całej książki. Zachęcamy do lektury!

Wojownicy. Nowela (#7). Przekleństwo Gęsiego Pióra

Erin Hunter

Nie każde proroctwo przynosi chwałę. Gąsek to niepozorny kociak Klanu Pioruna, który został obdarzony niespotkaną do tej pory mocą. Ma dar widzenia i komunikowania się na jawie ze zmarłymi kotami. Nieświadomy drzemiącego w nim potencjału Gąsek zostaje oddany pod opiekę Obłocznej Jagody, medyczki Klanu Pioruna, już w wieku czterech księżyców, sprowadzając tym samym na siebie niechęć pobratymców. Nękany przez umarłe koty, mroczne wizje przyszłości i przepowiednie, których sensu nie jest w stanie pojąć, młody medyk przeklina swój dar. Czy kiedykolwiek zdoła dostrzec w nim błogosławieństwo?

Kramarz

Eliza Orzeszkowa

"Kramarz" to dzieło jednej z najwybitniejszych polskich powieściopisarek Elizy Orzeszkowej. Była nominowana do Nagrody Nobla w dziedzinie literatury w 1905 roku, kiedy to członkowie Komitetu Noblowskiego uznali iż: "O ile w tekstach Sienkiewicza bije szlachetne polskie serce, to w twórczości Elizy Orzeszkowej bije serce człowieka". "Stanął, aby odpocząć, lecz wyprostować się nie mógł, bo tłomoka z pleców nie zrzucił. Stał więc zgarbiony, na kiju wsparty i tylko wzrok podniósłszy, patrzał w górę na gęstniejący płaszcz zmroku, czy przerzynający go górą pas białej mgławicy. Wtem powiała nań świeżość obficie spadłej rosy, zmieszana z rzeźwą wonią bujnej roślinności. Wyraźnie w gęstwinie jakiejś zaszumiał cichy szelest; było to jakby przemknięcie się zająca czy kota, a może zatrzepotanie skrzydeł obudzonego w niskiem gnieździe ptaka. Spojrzał na pole; rośna świeżość i woń biły z łanu, okrytego gęstą zielenią grochu, w której sennie szemrało mnóstwo istot żyjących. Tu i owdzie, na puszystej powierzchni bielały jeszcze spóźnione kwiaty, ale długie, zwikłane łodygi, gniotąc się wzajem, snopami kładły się na ziemię pod ciężarem wielkich, dojrzałych strąków. U brzegu piaszczystej drogi, człowiek zgarbiony pod ciężarem grubego tłomoka pochylił się jeszcze niżej; po chwili kij wypadł mu z ręki, a obie dłonie, popchnięte jakby wolą od niego niezależną, wyciągnęły się ku zielonym łanom. Cofnął je przecież i zdawać się mogło, że wnet pójdzie dalej, lecz nogi jego jakoby w ziemię wrosły. - Aj, aj! aj! och! Były to westchnienia i wykrzyki żądzy. Głową w obie strony poruszył, językiem o podniebienie cmoknął, tłomok swój z pleców na drogę zrzucił i na klęczki padając, obie dłonie w gęstwinie grochu zatopił. Teraz słychać było chrzęst odłamywanych strąków i głośne chrumstanie ich w chciwych zębach. Czołgał się na klęczkach coraz dalej. Szczęki jego poruszały się szybko i ręce latały od gęstej zieloności do ust i od ust do zieloności. Strąki grochu były całe oblane rosą i trudno byłoby powiedzieć, czy łakomie pożerający je człowiek zaspokajał bardziej głód czy pragnienie. Co pewna to, że jadł i pił zarazem, więcej nawet pił niż jadł. Czoło miał spieczone skwarem dziennym i usta pełne pyłu; więc schylił się tak nisko, że całą twarz utopił w mokrej gęstwinie i - jeść przestając, zdawał się odpoczywać w cichej rozkoszy. W tej samej chwili, niedaleko, bo o kroków kilkadziesiąt, podniósł się z ziemi człowiek inny, wsłuchiwał się i wpatrywał przez chwilę w mroczną przestrzeń, poczem rzucił się na miedzę i z podniesionym kijem, dokonawszy kilku elastycznych poskoków, klęczącego człowieka pochwycił za kołnierz ubrania. Zarazem, głos gruby, ale młody i świeży zawołał: - A co ty tu robisz, złodzieju, rozbójniku, włóczęgo! Groch nasz depczesz i zjadasz i pewno jeszcze kieszenie nim sobie napychasz! Złapałem cię, psia duszo! Wstawajże! no! i chodź ze mną na sądy, bo jak cię walnę kijem, to zaraz jak koń pogalopujesz za mną! Czy mógłby galopować, nawet pod bodźcem kija - pytanie. Ale zerwał się z ziemi bardzo prędko, od głowy do stóp trzęsąc się z przestrachu. Tak nagle schwytano go, w chwili tak błogiej! Kilkakrotnie zgiął się niskiemi, prędkiemi ukłony, ochrypłym głosem i bezładnie mówiąc: - Oj, oj! niech mnie wielmożny panicz puści! ja do szynkarza w Szumnej na nocleg idę! Aj, aj! ten groch, tak sobie przy drodze... taki piękny groch... ja sobie tylko troszeczkę... Niech mi wielmożny panicz daruje i puści... czyto taka szkoda, czy co? Niesłuchając go prawie, chłopak krzyczał: - A! czy to wielka szkoda? A cóż? może nie szkoda? Może przybytek nam z tego, że takie złodzieje, jak ty, wszystek groch z brzegu objadają. Było (trzeba było) jeszcze kartofli naszych nakopać? Miałbyś czem bałabostę w szabas potraktować. Przez was, człowiek jak pies, na polu nocować musi, aby swojej rodzonej własności pilnować, a tu jeszcze ojciec krzyczy, że nigdy żadnego złodzieja nie złapię. Ot i złapałem. Ot i złapałem. Chodź do ojca. Na sądy! Będzie tobie! popamiętasz! Ramionami rozmachiwał szeroko i krzyczał wciąż tak głośno, aż się po polu rozlegało. Ochrypły, cichy głos wciąż znowu odpowiadał. - Oj, oj! niech mnie wielmożny panicz puści... ja do szynkarza w Szumnej na nocleg - oj, sąd! ten groch tak sobie przy samej drodze rośnie! a na co przy drodze rośnie? ja tatkę wielmożnego panicza znam... żeby on taki szczęśliwy był, jak ja jemu życzę... żeby on drugi taki folwark kupił... żeby jemu na tem polu same złoto rodziło... żeby on, nu! Sto takich pięknych synów jak panicz wyhodował." Fragment

jOOQ Masterclass. A practical guide for Java developers to write SQL queries for complex database interactions

Anghel Leonard, Lukas Eder

jOOQ is an excellent query builder framework that allows you to emulate database-specific SQL statements using a fluent, intuitive, and flexible DSL API. jOOQ is fully capable of handling the most complex SQL in more than 30 different database dialects.jOOQ Masterclass covers jOOQ from beginner to expert level using examples (for MySQL, PostgreSQL, SQL Server, and Oracle) that show you how jOOQ is a mature and complete solution for implementing the persistence layer. You’ll learn how to use jOOQ in Spring Boot apps as a replacement for SpringTemplate and Spring Data JPA. Next, you’ll unleash jOOQ type-safe queries and CRUD operations via jOOQ’s records, converters, bindings, types, mappers, multi-tenancy, logging, and testing. Later, the book shows you how to use jOOQ to exploit powerful SQL features such as UDTs, embeddable types, embedded keys, and more. As you progress, you’ll cover trending topics such as identifiers, batching, lazy loading, pagination, and HTTP long conversations. For implementation purposes, the jOOQ examples explained in this book are written in the Spring Boot context for Maven/Gradle against MySQL, Postgres, SQL Server, and Oracle.By the end of this book, you’ll be a jOOQ power user capable of integrating jOOQ in the most modern and sophisticated apps including enterprise apps, microservices, and so on.