Шкільні романи.

Анатолій Сердюк

До збірника увійшли пісні запорізького композитора - Пісняра А.Сердюка, написані на вірші сучасних поетів. Подаються мелодії, акорди й тексти пісень, інструментальні інтродукції та програші. Пісенник пропонується як посібник на уроках музики і співу для школярів с ереднього і старшого віку, а також для широкого кола прихильників української естрадної пісні.

Niech żyje aspidistra!

Orwell George

George Orwell (1903-1950) – angielski pisarz, dziennikarz, uczestnik wojny hiszpańskiej po stronie republikańskiej (swoje doświadczenia z tych czasów opisał w doskonałej reporterskiej ale i głęboko socjologiczno-filozoficznej książce W hołdzie Katalonii), socjalista z przekonań, ale zarazem radykalny przeciwnik systemów totalitarnych. Uznawany za twórcę najwybitniejszych dystopii XX wieku – Folwark zwierzęcy  i 1984. Jednak to nie jedyne dzieła Orwella, już wcześniej zdobył ogólnoaangielską sławę. Przyniosła mu ją częściowo autobiograficzna powieść z 1936 roku czyli właśnie Niech żyje aspiditra!: Londyn, lata ‘30. Gordon Comstock jest aspirującym poetą, który wydaje prywatną wojnę bożkowi mamony, rzuca „przyzwoitą” posadę w firmie reklamowej, gdzie odnosi sukcesy i może zdobyć ukochaną Rosemary, a zamiast tego deklasuje się społecznie i przymiera głodem, pracując w antykwariacie, w którym kurzem pokrywa się jego jedyny tomik wierszy. Gordon pogardza bogactwem i pogonią za nim, widząc w forsie całe zło świata, ale nie może bez niej żyć, więc nieustannie „pożycza” pieniądze od swojej niemal równie ubogiej siostry. Znienawidzonym symbolem ucisku finansowego staje się dla Gordona aspidistra – mająca małe wymagania wiecznie zielona roślina ozdobna, będąca wyznacznikiem statusu społecznego i ekonomicznego klas niższych, aspirujących do lepszego życia. Rozdarty między pogardę dla pieniędzy a wyrzuty sumienia z powodu żerowania na siostrze i kochance, Gordon pogrąża się coraz bardziej w ubóstwie, licząc na poetycką sławę, zaszczyty i – jednak! – na honoraria, tymczasem „sława” przychodzi z całkiem nieoczekiwanej strony….

Że raz jeszcze

Eliza Orzeszkowa

Eliza Orzeszkowa Z myśli wieczornych Że raz jeszcze Że przed nadejściem nocy raz jeszcze ujrzałem lazury niebios wolnych, przestworza pól szerokich, płynne kryształy wodne, chyże loty jaskółcze, słoneczny glob promienisty, który spływał za obrzeżynę ziemi, gdy po niebie orszakiem królewskim żeglowały świecące klejnoty obłoki i że słyszałem skrzydła wichrów szumne, skowrończe śpiewy lotne, szeptania liści o tajemnicach zapadającego zmroku, głębokie cisze, których ko... Eliza Orzeszkowa Ur. 6 czerwca 1841 r. w Miłkowszczyźnie Zm. 18 maja 1910 r. w Grodnie Najważniejsze dzieła: Nad Niemnem (1888), Cham (1888), Meir Ezofowicz (1878), Gloria victis (1910), Dobra pani (1873), A...B...C... (1873), Niziny (1885), Dziurdziowie (1885) Polska pisarka nurtu pozytywizmu znana pod nazwiskiem męża, Piotra Orzeszko, nazwisko rodowe: Korwin-Pawłowska. Publikowała pod pseudonimami: E.O., Bąk, Wa-Lit-No, Li...ka, Gabriela, Litwinka. Pierwszymi jej tekstami były powieści tendencyjne (Marta 1873); cele swojej wczesnej twórczości przedstawiła w rozprawach: Kilka uwag nad powieścią (1866) i Listy o literaturze (1873). Drugim etapem pisarskim Orzeszkowej był realizm (Nad Niemnem), oscylujący niekiedy w kierunku naturalizmu (Dziurdziowie). Teoretycznoliterackie opracowanie założeń powieści realistycznej znalazło się w rozprawie O powieściach T.T. Jeża z rzutem oka na powieść w ogóle (1879). Późne utwory noszą cechy prozy modernistycznej (tom Gloria victis). Najsłynniejsza powieść Orzeszkowej, Nad Niemnem, dotyczy tematu tożsamości narodowej, będąc jednocześnie uczczeniem powstania styczniowego, w którym autorka czynnie brała udział. Samo powstanie było bardzo ważną częścią jej życia - w swoim domu ukrywała ostatniego dyktatora tego zrywu narodowego, Romualda Traugutta, osobiście też organizowała zaopatrzenie i pomoc lekarską dla powstańców. Pisarka utrzymywała ścisłe kontakty ze środowiskiem literackim: M. Konopnicka była jej bliską przyjaciółką jeszcze z pensji; ożywiona korespondencja łączyła Orzeszkową z L. Méyetem i Z. Miłkowskim; była związana z tygodnikiem Bluszcz. Nominowana do Nagrody Nobla w 1905 r., przegrała jednak z H. Sienkiewiczem. Twierdziła, że literatura powinna odpowiadać za los społeczeństwa. autor: Bartłomiej Sandomierski Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Autoterapia

Elżbieta Książek

E-book – "Autoterapia". Seria ezoteryka. Tajemnice natury człowieka. Ile razy w ciągu zeszłego roku stałeś się „ofiarą” stresu? Ile książek na ten temat już przeczytałaś? Natłok informacji, wszechogarniający hałas, nieustające konflikty między ludźmi i całymi nacjami, bezrobocie, zanieczyszczenie środowiska, a przede wszystkim ogromny kryzys wartości, totalny brak autorytetów oraz wzorców do naśladowania – oto szara rzeczywistość,z którą dzień w dzień musisz się zmagać. Nie jest to proste, dlatego „dopada” Cię stres. Można jednak z tym walczyć! Przez całe stulecia ludzie wypracowywali metody umożliwiające łagodzenie niszczących skutków stresu. W niniejszej książce Elżbieta Książek zwięźle i nader przystępnie opisała najważniejsze i najbardziej skuteczne z nich – powszechnie znaną jogę, treningi relaksacyjne (autogenny, Jacobsona, Silvy) czy, stosunkowo niedawno odkrytą na nowo, tysiącletnią tradycję naturalnego uzdrawiania – Reiki. Przypomniała też o aromaterapii oraz korzystnym, odprężającym wpływie jonizujących powietrze lamp solnych itd. Zatem – zatrzymaj się, usiądź, niech otoczy Cię woń jakiegoś regenerującego umysł i siły fizyczne olejku, zapomnij o zgiełku za oknem i codziennych troskach! Poczuj moc prawdziwego relaksu!

OSAMU DAZAI Literatura japońska. 2 książki: Uczennica i Zmierzch

Osamu Dazai

1) UCZENNICA „Poranki są takie, jak by to powiedzieć, bezczelne. Nie mogę znieść tego mnóstwa smutnych spraw, które mnie wtedy przytłaczają. Nie mogę! Nie mogę! Rano jestem najbrzydsza. Nogi mam ciężkie ze zmęczenia i już nic nie chce mi się robić. To pewnie dlatego, że nie śpię głęboko. „Kto rano wstaje...” – bzdura. Rano jest szaro. Zawsze, zawsze tak samo. Pustka. Kiedy rano leżę pod kołdrą, dopadają mnie czarne myśli. Nic mi się nie podoba. Same przeróżne, nieznośne rozczarowania, wszystkie na raz, wlewają się we mnie, doprowadzają do agonii. Ranki są podłe”. fragment utworu   „Uczennica” została napisana na samym początku literackiej kariery Osamu Dazai. Szybko jednak zyskała rozgłos – przede wszystkim dzięki mistrzowskiemu użyciu języka. Był to styl, który z powodzeniem mógłby znaleźć się w dzienniku nastoletniej dziewczyny, a jednocześnie – bardzo malowniczy i sugestywny. Dziś widzimy w tej opowieści ironiczny opis społeczeństwa i walkę jednostki o wolność. To tematy, które Dazai eksplorował nie tylko w swojej twórczości, ale które były też wiodącymi wątkami w jego krótkiej i burzliwej biografii. Osamu Dazai (właśc. Shūji Tsushima; 1909–1948) to jedna z najważniejszych postaci w literaturze japońskiej. W czasie swojego burzliwego – bo naznaczonego uzależnieniami i licznymi próbami samobójczymi – życia zasłynął jako mistrz nowego stylu, świetnie władający językiem, potrafiący głośno wyrazić stany uczuciowe kolejnych pokoleń młodych Japończyków. Młoda narratorka „Uczennicy” nadal jest na etapie odkrywania siebie, a stworzona przez Dazai kronika jej emocjonalnych przemian jest arcydziełem. Thomas Rimer, University of Pittsburgh Chociaż przedstawione w konkretnym czasie, miejscu i kulturze, przesłanie i przestroga od Dazai mają wydźwięk uniwersalny. David Stahl, Binghamton University SUNY   2) ZMIERZCH Autor powieści „Zmierzch” (Shayo, 1947), Dazai Osamu, jest legendą literatury japońskiej XX wieku. Od swej samobójczej śmierci w 1948 roku stał się obiektem kultu jako idealizowany buntownik i libertyn, występujący przeciw konformizmowi i dogmatom. Również wielu bohaterów jego opowiadań i powieści budzi empatię u czytelników, odczuwających brak pozytywnego celu w życiu. Zmierzch jest opowieścią o córce Kazuko opiekującej się umierającą matką, ostatnią damą w Japonii, symbolizującą dekadencję rodów arystokratycznych i ziemiańskich po wojnie światowej. Jest to jednocześnie pieśń o kobiecie, która mimo niesprzyjających okoliczności i utraty bliskich zdecydowała się obrać drogę aktywnej egzystencji w świecie, gdzie wszystko będzie musiała budować od nowa. Odrzuciła tradycyjna moralność, postanowiła żyć samodzielnie i samotnie wychowywać dziecko ukochanego mężczyzny...

Dziady, część III

Adam Mickiewicz

Adam Mickiewicz Dziady. Poema Dziady, część III *Świętej pamięci* JANOWI SOBOLEWSKIEMU CYPRIANOWI DASZKIEWICZOWI FELIKSOWI KOŁAKOWSKIEMU spółuczniom, spółwięźniom, spółwygnańcom za miłość ku ojczyźnie prześladowanym, z tęsknoty ku ojczyźnie zmarłym w Archangielsku, na Moskwie, w Petersburgu narodowej sprawy męczennikom poświęca Autor [PRZEDMOWA] Polska od pół wieku przedstawia widok z jednej strony tak ciągłego, niezmordowanego i niezbłaganeg... Adam Mickiewicz Ur. 24 grudnia 1798 r. w Zaosiu koło Nowogródka Zm. 26 listopada 1855 r. w Konstantynopolu (dziś: Stambuł) Najważniejsze dzieła: Ballady i romanse (1822), Grażyna (1823), Sonety krymskie (1826), Konrad Wallenrod (1828), Dziady (cz.II i IV 1823, cz.III 1832), Księgi narodu polskiego i pielgrzymstwa polskiego (1833), Pan Tadeusz (1834); wiersze: Oda do młodości (1820), Do Matki Polki (1830), Śmierć pułkownika (1831), Reduta Ordona (1831) Polski poeta i publicysta okresu romantyzmu (czołowy z trójcy wieszczów). Syn adwokata, Mikołaja (zm. 1812) herbu Poraj oraz Barbary z Majewskich. Ukończył studia na Wydziale Literatury Uniwersytetu Wileńskiego; stypendium odpracowywał potem jako nauczyciel w Kownie. Był współzałożycielem tajnego samokształceniowego Towarzystwa Filomatów (1817), za co został w 1823 r. aresztowany i skazany na osiedlenie w głębi Rosji. W latach 1824-1829 przebywał w Petersburgu, Moskwie i na Krymie; następnie na emigracji w Paryżu. Wykładał literaturę łacińską na Akademii w Lozannie (1839), a od 1840 r. literaturę słowiańską w College de France w Paryżu. W 1841 r. związał się z ruchem religijnym A. Towiańskiego. W okresie Wiosny Ludów był redaktorem naczelnym fr. dziennika Trybuna Ludów i organizatorem ochotniczego Zastępu Polskiego, dla którego napisał demokratyczny Skład zasad. autor: Cezary Ryska Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

W ramionach księcia - Ponadczasowe historie miłosne Barbary Cartland

Barbara Cartland

Lady Vida jest bardzo zżyta ze swoim ojcem. Często odbywała z nim różne dalekie podróże w celach politycznych, nieraz pomagała mu w rożnych sytuacjach, a dalekie podróże wiele ją nauczyły. Gdy jej ojciec udaje się na kolejną, nie zabiera jej ze sobą. Fakt, że nie odzywa się do niej od kilku miesięcy budzi w niej znaczny niepokój. Podejrzewa, że mogło mu przytrafić się coś najgorszego. Jej szósty zmysł podpowiada tej pięknej, młodej arystokratce, że jej ojciec przebywa w Rosji, a tam być może została pojmany przez coraz bardziej ekspansywna armie cara. Ze swoimi wątpliwościami i pomysłem na pomoc ojcu udaje się do jego przyjaciela, markiza Salisbury. Mówi mu o swoich podejrzeniach i prosi o pomoc w wyrobieniu fałszywych dokumentów na rosyjskie nazwisko, aby mogła się udać przez Węgry do Rosji i odszukać ojca. Markiz jest zszokowany pomysłem dziewczyny, gdyż uważa go za zbyt niebezpieczny, ale ostatecznie postanawia jej pomóc. Daje je również namiary na księcia Iwana, który może jej pomóc, ale uprzedza przed tym, aby nadmiernie mu ie ufała, gdyż jest on dość tajemniczym, aczkolwiek wpływowym na wschodzie, mężczyzną. Czy Vidzie uda się odnaleźć ojca? Kim okaże się tajemniczy Iwan? Czy spotkanie z nim zmieni coś w życiu pięknej Angielki?

Application Development for IBM WebSphere Process Server 7 and Enterprise Service Bus 7. A Service Oriented Architecture approach has many benefits for your applications, including flexibility, reusability, and increased revenue. You can exploit those benefits to the fullest by following this step-by-step tutorial for WPS and WESB

Salil Ahuja, Swami Chandrasekaran

By adopting an SOA approach in Business Process Management (BPM), you can make your application flexible, reusable, and adaptable to new developments. The SOA approach also gives you the potential to lower costs (from reuse), and increase revenue (from adaptability and flexibility). However, integrating basic SOA constructs (such as Process, Business Services, and Components) and core building blocks of BPM (such as Process Modeling and Enterprise Service Bus) in a real-world application can be challenging.This book introduces basic concepts of Business Integration, SOA Fundamentals, and SOA Programming Model and implements them in numerous examples. It guides you to building an Order Management application from scratch using the principles of Business Process Management and Service Oriented Architecture and using WebSphere Process Server (WPS) and WebSphere Enterprise Service Bus (WESB). The various detailed aspects, features, and capabilities of the product are conveyed through examplesWe begin with essential concepts on Business Integration, SOA Fundamentals and SOA Programming Model. Then we set up the development environment to build your first Hello Process and Hello Mediation applications.Gradually, we build an SOA-based Order Management Application. We cover important aspects and functions of WPS and WESB with numerous practical examples. We show how to analyze your application's business requirements and check if an SOA approach is appropriate for your project. Then you do a top-down decomposition of your application and identify its use cases, business processes, and services. Having built the SOA Application, we introduce you to various non-functional topics, including: Administration, Governance, Management, Monitoring, and Security. We also discuss deployment topologies for WPS and WESB, performance tuning, and recommended practices.