Paradygmat polskiego romantyzmu w uniwersum filmowym

Krzysztof Kopczyński

Tematem książki jest relacja film – filozofia – paradygmat polskiego romantyzmu. Autor uwzględnia uwarunkowania historyczne, a także współzależność filozofii i filmu oraz myśli i filmu. Konfrontuje triadę romantycznego myślenia o egzystencji: melancholia – tragizm – ironia romantyczna z rozwiązaniami wykorzystanymi przez polskich filmowców. W książce znajdują się interpretacje scen i sekwencji z filmów Kuby Czekaja, Macieja Drygasa, Andrzeja Jakimowskiego, Jana Komasy, Marka Koterskiego, Pawła Pawlikowskiego, Wojciecha Smarzowskiego, Andrzeja Wajdy, Krzysztofa Zanussiego, Edwarda Żebrowskiego i Andrzeja Żuławskiego. Dominującym przedmiotem tych interpretacji jest śmierć, zwłaszcza samobójcza, traktowana jako skrajny przykład zastosowania paradygmatu romantycznego. Książka wykorzystuje prace Marii Janion i polskich filmoznawców: Alicji Helman, Marcina Marona, Andrzeja Zalewskiego. Ważne są w niej odwołania do prac filozofów i filmoznawców aktywnych w obszarze międzynarodowym: Roberta Sinnerbrinka z jego romantyczną „film-filozofią”, Richarda Allena, Stanleya Cavella, Paula Coatesa, Gillesa Deleuze’a, Daniela Framptona, Bernda Herzogenratha, Johna Mullarkeya, Davida N. Rodowicka, Richarda Rorty’ego. Autor spogląda na paradygmat romantyczny także jako na zjawisko z dziedziny epistemologii. Ważne są dla niego praca wyobraźni, subiektywizm będący kontynuacją romantycznego indywidualizmu i osiągany dzięki ironii romantycznej dystans, który może służyć poznaniu, ale także zakwestionowaniu jego sensu. Daje nową odpowiedź na pytanie, czy paradygmat polskiego romantyzmu może ożywić film polski i wspomóc badania nad nim. A także – jak film może zmienić rozumienie paradygmatu i jego roli w kulturze. Krzysztof Kopczyński – profesor uczelni w Instytucie Polonistyki Stosowanej Uniwersytetu Warszawskiego, doktor habilitowany sztuk filmowych, doktor nauk humanistycznych (promotorka rozprawy Recepcja Mickiewicza w zaborze rosyjskim w latach 1831-1855 – prof. Maria Janion), dokumentalista. Główne zainteresowania naukowe: film polski, film dokumentalny, romantyzm, filozofia filmu, edukacja filmowa i medialna. Reżyser dokumentów Kamienna cisza (2007) i Dybuk. Rzecz o wędrówce dusz (2015) pokazywanych i nagradzanych w kilkudziesięciu krajach. Członek Europejskiej Akademii Filmowej, Polskiej Akademii Filmowej, Stowarzyszenia Filmowców Polskich i Polskiego Towarzystwa Badań nad Filmem i Mediami. ORCID 0000-0002-6702-6374 www.eurekamedia.info  

Tami z Krainy Pięknych Koni. Tom 2. Tami z Kapadoclandii (#2)

Renata Klamerus

Kontynuacja urzekającej i porywającej baśni o przygodach Tami i jej przyjaciół! Rozpoczyna się nowy rok szkolny. Tami wyjeżdża do innego miasta, gdzie poza zajęciami w tradycyjnej szkole podejmuje naukę w szkole muzycznej i wytrwale uczy się gry na skrzypcach. Każdy powrót w rodzinne strony owocuje nie tylko przygodami przeżywanymi wraz z przyjaciółmi, ale pozwala również stopniowo poznać tajemnicę przybranej babci Fuoco wiekowej, a wciąż żywotnej staruszki. Kiedy wreszcie przychodzą wakacje przyjaciele znów mogą korzystać z magicznych właściwości zdobytej wcześniej księgi. Dzieci postanawiają zwiedzić grotę zamieszkałą niegdyś przez konie. W trakcie wędrówki mrocznymi tunelami spotykają trzech tajemniczych, wszystkowiedzących jegomości, sprawujących władzę nad światem. Wydarzenie to staje się początkiem pasma porywających przygód, podczas których przyjaciele mają okazję latać dywanem, zwiedzić tajemnicze zakątki Australii czy wyczarować festyn. Idyllę przerywają jednak zdolni do wszystkiego zbójowie. Czy Tami, Kelie i Rume zdołają ich powstrzymać? Renata Klamerus autorka serii książek dla dzieci pod tytułem Tami z Krainy Pięknych Koni.

Echo

Aleksandra Rak

Świat Sary nagle zatrzymał się w miejscu. Porzuciła wszystko co dawało jej radość: grę na skrzypcach, studia, przyjaciół… W ciszy i samotności chciała znaleźć ukojenie, zapomnieć o niespodziewanie utraconej miłości. Oddała pierścionek zaręczynowy, przekonana, że nie ma już nadziei i niczego do uratowania. Przypadkowe spotkanie daje jej szansę na odzyskanie wszystkiego. Sara odkrywa, jak wiele jest w stanie poświęcić i zrobić, aby odzyskać ukochanego. Spróbuj razem z nią uchwycić się rozbudzonej nadziei. Wsłuchaj się w delikatną melodię jej skrzypiec! Uwierz, że nawet najsłabsze echo dobrych wspomnień ma potężną moc zmiany. Ta książka to idealna melodia, jakiej chce się słuchać, by uspokoić myśli. Pozwala czuć rytm, w którym biją serca bohaterów. Mnie kupiła w całości i wiem, że Wy także ją pokochacie. Małgorzata Falkowska, autorka powieści Spełniacze oraz Na lodzie “Echo” to ten rodzaj powieści, która zapada głęboko w sercu już po przeczytaniu pierwszych stron, a my doskonale wiemy, że ta historia będzie niepowtarzalna. Grażyna Wróbel, Czytaninka Daj się ponieść nadziei, która niczym najpiękniejsza melodia wskaże ci drogę w ciszy. Marta Daft, Marta wśród książek Zapadająca w serce, jak najbardziej wzruszająca melodia. „Echo” to powieść, którą koniecznie musicie przeczytać! Ewelina Nawara, My fairy book world „Echo” to powieść, która przywraca wiarę w to, że jeszcze wszystko może wrócić na dobry tor. Momentami mrozi krew w żyłach po to, by otulić jak ciepły koc. Emocje czytelnik dostaje w gratisie. Magdalena Szymczyk, Czytam w pociągu  

Tajemnice stygmatyków

Grzegorz Fels

Stigmata oznaczało w starożytnym Rzymie piętno wypalane żelazem na skórze niewolnika lub przestępcy. Dopiero od średniowiecza terminem tym zaczęto określać osoby naznaczone krwawiącymi ranami Chrystusa. W dziejach świata doliczono się ponad 350 stygmatyków, z czego ponad 300 to kobiety. Zdecydowana większość osób dotkniętych stygmatami (321) było wyznania katolickiego, zaś 62 z nich zostało przez Kościół beatyfikowanych i kanonizowanych. Wiele osób traktuje stygmatyków jak nieomylnych chodzących świętych. Należy jednak pamiętać, że Kościół oficjalnie uznał stygmaty tylko u dwóch świętych: św. Franciszka z Asyżu i św. Katarzyny ze Sieny. Psychiatrzy i psychologowie upatrują w pojawianiu się stygmatów problemów natury neurotycznej, histerycznej i hipnotycznej. Niektórzy biorą też pod uwagę autosugestię czy wizualizację nadjaźni. Choć z drugiej strony, nikomu jak dotąd nie udało się wywołać stygmatów stosując hipnozę. To opowieść zarówno o stygmatykach, którzy już odeszli (m.in. o Wandzie Boniszewskiej, Alicji Lenczewskiej, Świętej Siostrze Faustynie, siostrze Dulcissimie Hoffmann, Wandzie Malczewskiej i Helenie Pelczar), jak i o stygmatykach żyjących współcześnie (ks. James Bruse, ks. Zlatko Sudac). To także historia stygmatyków niemieszczących się w ramach duchowych; Giorgio Bongiovanni i jego kosmiczni aniołowie, Anioł New Age - Elia Cataldo, czy Antypapież stygmatyk, któremu miały pomóc anielskie legiony.

Nie machaj do mnie czerwoną chorągiewką

Elżbieta Zdrojowa-Krawiec

Jak wyglądało życie młodych Polaków u schyłku komunizmu? Jak rozumieli wolność i jakie marzenia mieli ci, którzy właśnie w 1980 roku skończyli 18 lat? Oto poruszająca historia dziewczyny z małego miasta na tle społeczno-politycznych przemian w PRLu z lat 80-tych. Z codziennej rutyny Ewę wyrywa e-mail z propozycją klasowego spotkania z okazji trzydziestolecia matury. Rozmowa telefoniczna z dawną koleżanką z klasy - Jolą uruchamia wspomnienia z dawnych lat, gdy Ewka jako piętnastolatka rozpoczęła naukę w liceum. Ostatnie lata szkoły i pierwszy rok studiów przypadły na czas powolnego kruszenia się komunizmu w Polsce, zrywu Solidarności, a potem stanu wojennego. Ten czas obserwujemy oczyma dziewiętnastoletniej dziewczyny, dla której działania w walce o wolność przeplatają się ze staraniami o miłość oraz o własną osobistą wolność. Książka Elżbiety Zdrojowej-Krawiec to sentymentalna podróż do lat osiemdziesiątych widzianych z perspektywy młodej, wkraczającej w dorosłość dziewczyny, która wraz z rówieśnikami szuka sposobów na wyrażanie własnej tożsamości i pragnie szeroko pojętej wolności. Jeśli bliskie są ci rozważania o sensie istnienia osadzone w realiach PRL, filmy takie jak Hair", muzyka Genesis, Exodus, czy Yes, ta powieść historyczna z pewnością ci się spodoba.

Building Levels in Unity. Create exciting 3D game worlds with Unity

Volodymyr Gerasimov

DILF opowiadanie erotyczne

B. J. Hermansson

Pieściłam jego żołądź. Zwilżyłam palce, delikatnie pocierałam jego penisa widząc, jak staje się mokry. Pocierałam moje łono o jego fiuta. Pozwalałam, by jego wzwód był bardzo blisko, ale nie chciałam, żeby wszystko działo się za szybko. Nie wpuszczałam go do środka. Nie od razu." Leon, Aaron i Raphael. Wszystkich ich coś łączy. Są starsi, doświadczeni i zakazani. A przede wszystkim mają dzieci. DILFs. Dads Id Like to Fuck. Ja, Cecilia, jestem od nich zdecydowanie młodsza. Dla mnie to erotyczna zabawa. Przymus. Badanie mojego własnego nieprzejednanego pragnienia. Spotykam się z nimi raz za razem. Zawsze towarzyszy temu to samo namiętne uczucie. Czasami ich dominuję. Czasem role się odwracają. DILF" to opowiadanie erotyczne o pożądaniu i spełnieniu pragnień silnej kobiety.

Willa Morena 11: Wieczni uciekinierzy

Zbigniew Zbikowski

Zuzanna wciąż stara się poznać prawdę o Paolo Vecchim. Długa rozmowa z Włochem nie rozwiewa wszystkich wątpliwości, które kłębią się w jej głowie. Dziewczyna szuka potwierdzenia na niewinność Paola u komisarza Makuły. Tylko on może stwierdzić, że Vecchi nie ma nic wspólnego z podejrzanym oszustem Frankiem Moreno. Ale to dopiero początek drogi do prawdy. Wciąż nierozwiązana pozostaje kwestia pochodzenia Paola. Czy naprawdę jest synem Jane? Wieczni uciekinierzy" to jedenasty tom rodzinnej sagi, przedstawiającej historię trzech mieszkanek starej willi Morena.