Bajki nieco niegrzeczne, czyli Bajek dla dużych dzieci ciąg dalszy

Mander

By nie ględzić bez potrzeby, nie używać słów podniosłych, Powiem tylko, że ten tomik, to wierszyki dla dorosłych. By przedmowa do tomiku, zbyt nie była rutynowa, Niech za cały wstęp posłużą, przyjaciela mego słowa. Bo nie sposób się nie zgodzić ze stwierdzeniem transparentnym: „Być nie musisz  wykształconym, aby być inteligentnym. I choć zmagasz się na co dzień z losem często dość złośliwym, To nie musisz być bogatym, aby w życiu być szczęśliwym. Szary papier w toalecie ciągle wprawia mnie w zdumienie, Wcale szary być nie musi, biały jest w tej samej cenie…”

Война и мир (Wojna i pokój)

Lew Tołstoj

Самый известный во всем мире роман русского писателя Льва Толстого. Этот, поистине шедевр мировой литературы, из разряда вечных 2013 в нем раскрыты основные составляющие человеческого бытия: жизнь и смерть, любовь и измена, подвиг и малодушие, война и мир. В романе на примере хроники жизни нескольких семейств 2013 Болконских, Ростовых, Курагиных показана жизнь тех времен, где мир тесно соседствует с войной, где есть место как любви, так и предательству. Сцены мирной, семейной жизни сменяются картинами военных будней, имеющими значение для хода всей мировой истории. Но для Толстого они одинаково ценны, связаны в едином потоке времени. Каждый эпизод важен не только для развития сюжета, но и как одно из бесчисленных проявлений жизни, которую нас учит любить автор. Роман о великой русской душе, о русском укладе жизни, о вечных вопросах, которые приходится решать каждому человеку наедине с собой. Все жизненные перипетии героев, происходящие на фоне исторических событий, произошедших в начале 19 века с Россией, на фоне кровавых событий войны 1812 года, обретают емкий философский смысл.

Topografia pamięci

Martin Pollack

Co to takiego, co każe tym ludziom sznurować usta? Strach? Przed czym? Przed mordercami i ich następcami? Dlaczego miano by się ich bać jeszcze dzisiaj? A może to strach przed upiorami przeszłości? A przecież wiemy, że nie da się tego zażegnać milczeniem. Wprost przeciwnie pisze Martin Pollack, powracając do dręczących go tematów: wypierania pamięci o zbrodni w imię ochrony społeczeństwa, amputowanych traum, dziedziczenia winy, niewidocznego szlaku grobów, którymi naznaczona jest cała Europa Wschodnia. Zwraca też uwagę na historię uchodźctwa w naszej części świata i co za tym idzie na długą tradycję różnorodności etnicznej. Obnaża narracje, za pomocą których politycy chcą odgrodzić się dziś od uchodźców, a jednocześnie ujednolicić pamięć i zakłamać historię. Tymczasem ślady wielonarodowego bogactwa przebijają z każdej podróży autora i z kilku tysięcy starych fotografii.

Ministerstwo niezrównanego szczęścia

Arundhati Roy

Misternie spleciona opowieść, cechująca się zdumiewającą siłą i oryginalnością, jednocześnie historia miłosna i prowokacja Ministerstwo niezrównanego szczęścia zabiera nas w wieloletnią podróż po indyjskim subkontynencie, ale przede wszystkim wnika głęboko w życie wyśmienicie odmalowanych postaci, z których każda szuka bezpiecznego miejsca, sensu, miłości. Ta niezwykła, pięknie opowiedziana książka, głęboko ludzka i ogromnie czuła, na każdej stronie demonstruje, jak cudownym darem narratorskim obdarzona jest Arundhati Roy Na cmentarzu pod murami Starego Delhi na wytartym perski dywan przesiaduje Andźum. Na betonowym chodniku  znienacka, tuż po północy, pojawia się malutkie dziecko. W zaśnieżonej dolinie zrozpaczony ojciec pisze do swej pięcioletniej córki list, w którym opowiada, kto zjawił się na jej pogrzebie. W mieszkaniu na drugim piętrze samotna kobieta, odpalając papierosa od papierosa, czyta swoje dawne notatki. W Zajeździe Jannat dwoje ludzi, którzy znali się przez całe życie, śpi tak mocno się obejmując, jakby dopiero się spotkali. Narracja toczy się szeptem i krzykiem, z radosnymi łzami, ale i gorzkim śmiechem. Bohaterowie Ministerstwa niezrównanego szczęścia , i bliscy i dalecy, zostali złamani przez świat, w którym żyjemy, ale zlepieni no nowo przez miłość. Dlatego też nigdy się nie poddadzą.

Królowa śniegu

Hans Christian Andersen

"Królowa śniegu" to jedna z najsłynniejszych baśni Hansa Christiana Andersena. W odróżnieniu od innych baśni napisanych przez Andersena, które zostały zainspirowane folklorem bądź tradycją innych narodów, opowieść ta zrodziła się w wyobraźni autora.

Nowele i opowiadania

Stefan Żeromski

Nowele i opowiadania Stefan Żeromski podejmuje przede wszystkim tematykę społeczną, społeczno-obyczajową oraz kwestie związane z rozliczeniem walk niepodległościowych. Nowele Zmierzch i Zapomnienie podejmują na przykład tematykę doli chłopskiej. Siłaczka i Doktór Piotr przedstawiają rozterki i różnice światopoglądowe inteligentów w końcu XIX w. Rozdziobią nas kruki, wrony..., Echa leśne czy O żołnierzu tułaczu są próbą zmierzenia się z legendą powstania styczniowego, wojen napoleońskich i rewolucji francuskiej. W tomie znalazły się następujące utwory: Siłaczka, Doktór Piotr, Zmierzch, Zapomnienie, Rozdzióbią nas kruki, wrony..., Echa leśne, Oko za oko, W sidłach niedoli, Pomyłki, Złe spojrzenie, Pavoncello, Cokolwiek się zdarzy, Ananke, Złe przeczucie, Po Sedanie, Pokusa, Niedziela, Poganin, Do swego Boga, O żołnierzu tułaczu, Na pokładzie, Legenda o bracie leśnym, Cienie, Tabu i Wszystko i nic.

The Golden Beast

E. Phillips Oppenheim

Edward Phillips Oppenheim (1866-1946) was the earliest writer of spy fiction as understood today, inventing the rogue male school of adventure thrillers and writing over 150 novels of all sorts. In The Golden Beast, a woman curses her lovers father, a baron, who had her gamekeeper father hanged. Years afterward, three of the barons descendants disappear in a manner that baffles Scotland Yard, appearing they were the victims of that ancient curse. Written in 1925, with a powerful Jewish family as the main characters, there are strong descriptions and anti-Semitic characterizations. The men are greedy, money obsessed, and unattractive. The women are beautiful, alluring, exotic, and immoral.

Błazen. Maski i metafory

Monika Sznajderman

Książka "Błazen. Maski i metafory" jest szukaniem śladów, pogłosów i powidoków błazeńskiej mitologii w nieoczywistych kontekstach dawnej i współczesnej kultury; tropieniem masek i metafor błazna w filozofii, literaturze, sztuce, myśleniu potocznym. Bohater tej książki należy do porządku wyobraźni. Nie jest jak w większości poświęconych błaznowi monografii realną figurą błazna królewskiego, klowna, linoskoczka, zamkniętą w obrębie konkretnych epok ani dworskich, teatralnych bądź jarmarczno-cyrkowych przestrzeni. Jeżeli pojawiają się te konkretne postaci, to raczej jako punkt wyjścia, konieczne odniesienia przywołane po to, by przeprowadzić analogię pomiędzy dosłowną i metaforyczną sylwetką błazna, a nie cel sam w sobie. Nad fizykę błazna autorka przedkłada jego metafizykę. "Książka Moniki Sznajderman, poprzez wszechstronną analizę fenomenu błazna i błazeństwa, przynosi oryginalną diagnozę kultury współczesnej. Wydobywa te jej znaczenia, których nie mógłby ukazać inny typ analizy, a przynajmniej nie miało to miejsca na taką skalę w humanistyce polskiej. Autorka ma szczególną umiejętność krytycznego czytania tekstów, o których pisze. Nie stroni od polemik, na nieścisłościach czy chybionych interpretacjach przyłapuje nawet uznane autorytety. Ma też dar trafnego, syntetycznego wykładu nierzadko zawiłych spraw. Przejrzysta konstrukcja książki wynika także ze swobody, z jaką autorka porusza się po różnorodnych obszarach światowej humanistyki". prof. Roch Sulima