Krwawa noc w Skolimowie

Ludwik Marian Kurnatowski

5 lutego 1922 ta data niechlubnie zapisała się w dziejach polskiej kryminalistyki. Krwawa zbrodnia swym bestialstwem przewyższyła wszystkie wcześniejsze przestępstwa. W zimowy wieczór nieznani sprawcy napadli na zagrodę młynarza Stanisława Rygla. Policja zastaje zdemolowane mieszkanie utopione we krwi ofiar, które przed śmiercią torturowano. Pięcioro z nich zamordowano, zaś dwie zostały poważnie ranne. Ocalała jedynie służąca i najmłodsza córka Ryglów. Na miejscu zjawia się naczelnik Policji Śledczej Ludwik Kurnatowski, który spróbuje dowiedzieć się, kto stoi za krwawym napadem. Jedno z wielu opowiadań kryminalnych opartych na prawdziwych wydarzeniach. Wieloletni nadkomisarz Policji Śledczej Ludwik Kurnatowski dzieli się z czytelnikami wspomnieniami z pracy. Zdradza, jakimi prawami rządził się ówczesny świat kryminalny i kim byli jego przedstawiciele. Język, postacie i poglądy zawarte w tej publikacji nie odzwierciedlają poglądów ani opinii wydawcy. Utwór ma charakter publikacji historycznej, ukazującej postawy i tendencje charakterystyczne dla czasów, z których pochodzi.

Wszystkie śmierci Klary

Agnieszka Włoka

Lata temu Klara zostawiła całe swoje życie w Tarnowskich Górach i desperacko wyjechała do Warszawy. Za wszelką cenę chciała odciąć się od smutnych wspomnień i toksycznych relacji. Lakoniczne wiadomości od matki tylko wzmacniały ją w decyzji, by nigdy nie wracać w rodzinne strony. Sytuacja zmienia się, gdy pewnego dnia dziewczyna dostaje niespodziewany telefon od roztrzęsionej sąsiadki.

Gra z Panem X

Olrik

"Wtedy, w drodze na rozmowę, usłyszałam w swojej komórce sygnał przychodzącego SMS-a. Nie powinnam była go czytać. Trzeba było wcześniej wyłączyć dźwięk, żeby telefon nie przeszkodził mi podczas rozmowy. Ale oczywiście nie mogłam się powstrzymać i otworzyłam wiadomość: "Żadna inna kobieta nie jest tak mokra i tak ciasna jednocześnie. Moje ciało tęskni za tobą tak bardzo, że aż boli. P."" To opowiadanie erotyczne zostało opublikowane we współpracy ze szwedzką producentką filmową Eriką Lust. Jej misją jest ukazanie ludzkiej natury i różnorodności w historiach pełnych namiętności, intymności, pożądania i miłości.

Dogonić wózkiem szczęście

Rafał Waliszewski

Niezapomniana opowieść o miłości i spełnieniu Niewiele jest książek, które tak subtelnie opisują problem dotyczący milionów ludzi na świecie. Seksualność osób niepełnosprawnych to wciąż temat wstydliwy, temat tabu, którego unikamy, utożsamiając seks z prostą czynnością fizjologiczną, przypominającą sport wyczynowy lub wyścig prowadzący do spełnienia. A przecież miłość w wymiarze fizycznym to najpiękniejszy sposób na kontakt z drugim człowiekiem, na budowanie relacji opartych na szacunku i fascynacji. Pisze o tym Rafał Waliszewski, autor książki Dogonić wózkiem szczęście. Jej bohaterem jest młody niepełnosprawny mężczyzna, który zakochuje się w swojej rehabilitantce opiekującej się nim po skomplikowanej operacji kręgosłupa. Czy Kuba ma szansę na prawdziwą miłość i wymarzony seks? Czy atrakcyjna Ewelina będzie chciała związać się z wrażliwym, mądrym człowiekiem, poruszającym się na wózku? Książka, która przełamuje tabu Dogonić wózkiem szczęście to książka szczera i uczciwa, napisana przez autora od lat zmagającego się z niepełnosprawnością ruchową. Rafał Waliszewski w 1998 roku uległ wypadkowi motocyklowemu, doznając poważnego urazu rdzenia kręgowego. Jego skutkiem był paraliż ciała z porażeniem czterokończynowym. Dogonić wózkiem szczęście to druga książka autora, debiutującego w 2015 roku Historią prawdziwą patykiem pisaną, będącą opisem wypadku i walki o zdrowie (obie książki autor napisał, wciskając klawisze na klawiaturze patykiem trzymanym w ustach). W swoich książkach Waliszewski przełamuje tabu: pisze o sprawach intymnych, związanych ze zdrowiem i seksualnością, dzieli się kłopotami dnia codziennego i przede wszystkim przynosi czytelnikom nadzieję, że bez względu na wszystko trzeba iść przez świat z podniesioną głową i walczyć o każdą chwilę, o każdą sekundę szczęścia.

Refleksje na temat stałych związków - nie zgadzaj się się z nimi

Damian Grzegorz Nowak

Książka stanowi zbiór przemyśleń, swoistych refleksji na temat stałych związków w dzisiejszych czasach. Zwraca uwagę na pewne trudności, które mogą wyniknąc każdym etapie budowania relacji, na początku, w trakcie i na końcu. Próbuje uchwycić w pewne ramy potencjalnie powtarzalne zachowania. W żadnym razie pozycja ta nie może być traktowana jako poradnik, albowiem nie predystynuje od samego początku do takiego miana. Książka ma pobudzać, w duchu „sapere aude” do własnych refleksji. Po każdej myśli może się czytelnik zastanowić, czy się z nią zgadza, odrzuca, albo co by wartało pogłębienia. Każda refleksje jest zakończona pewną propozycją praktyczną i odniesieniem do sceny z danego filmu, aby lepieej zilustrować pewne zagadnienia.

Ja, borderline i terapia, czyli moja droga do wyzdrowienia

Agnieszka Rosińska

Autobiograficzna opowieść autorki, która przez wiele lat żyła na granicy normalności i szaleństwa, a nawet życia i śmierci. W dzieciństwie i w młodości doznała wielu krzywd ze strony rówieśników oraz dominującej i stosującej przemoc psychiczną i fizyczną matki. Była też ofiarą molestowania seksualnego i gwałtu. Przeżycia te spowodowały narastające problemy emocjonalne, depresję, stany lękowe, samookaleczenie się, tendencje samobójcze, wdawanie się w niebezpieczne i społecznie nieakceptowane zachowania. Jej życie w tym okresie naznaczone było wielokrotnymi pobytami w szpitalach psychiatrycznych. Pozytywny przełom nastąpił w momencie rozpoczęcia psychoterapii. Autorka opowiada o jej trudnych początkach – powolnym przełamywaniu lodów, otwieraniu się na terapeutkę i uczeniu się przyjmowania pomocy. Starając się wiernie oddać swoje emocje i myśli z tamtego okresu, pokazuje, jak wygląda życie z zaburzeniami osobowości typu borderline. Opowiada jednocześnie o tym, jak jej otoczenie reagowało na podejmowane przez nią próby przepracowania swoich traum. Przede wszystkim ukazuje niezrozumienie wśród najbliższych, bagatelizowanie jej problemów, brak wsparcia i obwinianie jej o wszelkie niepowodzenia. Ważnym i ciekawym aspektem tej książki są zapisy rozmów z terapeutką, które składają się na długi i niełatwy proces godzenia się z własną przeszłością i uczenia się akceptacji. Autorka pokazuje, jak wyglądała jej walka o samą siebie i możliwość rozpoczęcia nowego, lepszego pod względem jakości życia. Wiernie oddaje najważniejsze sesje terapeutyczne, w trakcie których poruszała najtrudniejsze tematy i przepracowywała swoje traumy. Opowiadając o swoich traumach z dzieciństwa i wczesnej młodości oraz o przebytej terapii, autorka uświadamia, jak długą i wyboistą drogę trzeba przejść, aby zaakceptować siebie i móc cieszyć się życiem pomimo doznanych krzywd. Poprzez swoją historię pokazuje, jak ważne i potrzebne jest szukanie profesjonalnej pomocy, kiedy doświadcza się trudnych chwil. Jej opowieść uzmysławia też, że nigdy nie jest za późno na walkę o swoje zdrowie psychiczne i że warto ją podjąć. Przepracowywanie traum nie jest łatwe, ale konieczne, żeby pójść dalej, pokochać samego siebie i zacząć czerpać z życia to, co najlepsze. NINA1708 (lubimyczytac.pl): Jestem pod dużym wrażeniem. Nie tylko samej historii, napisanej przez życie. Historii wstrząsającej, smutnej, pełnej cierpienia i bardzo osobistej. Ale przede wszystkim, czytając książkę czułam podziw dla odwagi jaką wykazała się autorka dzieląc się z nami swoimi przeżyciami. W odbiorze, pozycja nie należy do łatwych. Jest w niej ogrom emocji, niestety tych negatywnych. Razem z bohaterką brniemy przez terapię i towarzyszymy jej we wspominaniu straszliwych chwil oraz licznych atakach głębokiej depresji i paniki. Projekt okładki: Gabriela Trytko.

Wincenty Kadłubek bibliografia

Artur Lis

Praca poświęcona bł. Wincentemu Kadłubkowi i jego Kronice, zawierająca bibliografię publikacji na temat tego średniowiecznego kronikarza. Praca unikalna pierwsza, jaka została dotychczas wydana. Zachęcamy do zapoznania się z nią.

Droga do Rosji

Adam Mickiewicz

Adam Mickiewicz Dziadów części III Ustęp Droga do Rosji Po śniegu, coraz ku dzikszej krainie Leci kibitka jako wiatr w pustynie; I oczy moje jako dwa sokoły Nad oceanem nieprzejrzanym krążą, Porwane burzą, do lądu nie zdążą, A widzą obce pod sobą żywioły, Nie mają kędy spocząć, skrzydła zwinąć, W dół patrzą, czując, że tam muszą zginąć. Oko nie spotka ni miasta, ni góry, Żadnych pomników ludzi ni natury; Ziemia tak pusta, tak niezaludniona, Jak gdyby wczora wieczore... Adam Mickiewicz Ur. 24 grudnia 1798 r. w Zaosiu koło Nowogródka Zm. 26 listopada 1855 r. w Konstantynopolu (dziś: Stambuł) Najważniejsze dzieła: Ballady i romanse (1822), Grażyna (1823), Sonety krymskie (1826), Konrad Wallenrod (1828), Dziady (cz.II i IV 1823, cz.III 1832), Księgi narodu polskiego i pielgrzymstwa polskiego (1833), Pan Tadeusz (1834); wiersze: Oda do młodości (1820), Do Matki Polki (1830), Śmierć pułkownika (1831), Reduta Ordona (1831) Polski poeta i publicysta okresu romantyzmu (czołowy z trójcy wieszczów). Syn adwokata, Mikołaja (zm. 1812) herbu Poraj oraz Barbary z Majewskich. Ukończył studia na Wydziale Literatury Uniwersytetu Wileńskiego; stypendium odpracowywał potem jako nauczyciel w Kownie. Był współzałożycielem tajnego samokształceniowego Towarzystwa Filomatów (1817), za co został w 1823 r. aresztowany i skazany na osiedlenie w głębi Rosji. W latach 1824-1829 przebywał w Petersburgu, Moskwie i na Krymie; następnie na emigracji w Paryżu. Wykładał literaturę łacińską na Akademii w Lozannie (1839), a od 1840 r. literaturę słowiańską w College de France w Paryżu. W 1841 r. związał się z ruchem religijnym A. Towiańskiego. W okresie Wiosny Ludów był redaktorem naczelnym fr. dziennika Trybuna Ludów i organizatorem ochotniczego Zastępu Polskiego, dla którego napisał demokratyczny Skład zasad. autor: Cezary Ryska Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.