Czekoladki dla Prezesa

Sławomir Mrożek

Olbrzymia dawka humoru, szczyty urzędniczych absurdów opisanych w mistrzowskim stylu. Zbiór wszystkich opowiadań Sławomira Mrożka, któryc h głównym bohaterem jest Prezes, a towarzyszą mu różni skromni współpracowni cy jak Referent, Księgowy, Magazynier, Kasjer, Radca. Przeczytamy o Kanceliście, który w akcie rozpaczy po tym, jak rzuciła go narzeczona, decyduje się na wyprawę w celu Uporządkowania Spraw Niezałatwionych, o próbie nawiązania kontaktu ze zmarłym Kancelistą, z którego śmiercią zniknęły wszystkie pieniądze, o zatrudnieniu emeryta, żeby udawał na cokole pomnik Mickiewicza, o tym, czy Prezes był już w Starożytności i nazywał się Prezus... Wspaniałe przykłady efektywnego współdziałania ludzi szanujących autorytet (Prezesa) i starających się rozwiązywać skutecznie problemy (Prezesa).

Chodzący we mgle

Marcin Pełka

Służba oznacza posłuszeństwo. Lepiej dowiedz się zawczasu, jakiej sprawie służysz. Haasgard to planeta na końcu Drogi Mlecznej. Trudno pomylić ją z jakimkolwiek innym miejscem - zamiatana przez porywisty wiatr lub spowita mgłą gęstą jak mleko. Całość przenika złowroga cisza, w której słychać jedynie odgłosy ryjących w ziemi tarczaków. Tych jednak trzeba się wystrzegać - mają mordercze skłonności i nie przepuszczą okazji, aby przybyszom z innych światów odciąć kończynę lub chociaż palce. W takich warunkach Strażnicy Gildii monitorują teren, by strzec tajemnicy Haasgardu. Jednemu z nich nie daje spokoju wątpliwość: o co w tym wszystkim chodzi? Ciekawość doprowadza go do naruszenia Regulaminu Gildii i sprowadza na jego głowę śmiertelne niebezpieczeństwo. Pozycja obowiązkowa dla miłośników klasycznej serii "Fundacja" Isaaca Asimova.

Последняя тайна Египта

Михаил Шторм

Бесстрашный фотограф Быков по приглашению египтолога Серджио Петроу отправляется в новое захватывающее приключение. В случайно обнаруженном дневнике британского посла Петроу нашел сведения о сокровищах фараона, погребенных где-то в пустыне близ Каира. Но Серджио интересует не столько золото фараона, сколько некая заключенная в гробнице сила, которой он вознамерился управлять. Петров много лет мечтал о том, чтобы познать древнюю тайну Египта и сделать самое удивительное открытие нашего времени. И вот теперь его экспедиция обнаруживает в песках старинный канал, который ведет к неизвестной миру гробнице. Но на пятки искателям древностей уже наступают конкуренты, которые хотят не только завладеть сокровищами, но и присвоить себе грандиозное открытие Серджио Петроу. И им ничего не стоит превратить усыпальницу фараона в братскую могилу...

Pod gilotyną

Leo Belmont

Opowieść o ostatnich latach życia kochanki Ludwika XV, Pani Dubarry, skazanej na śmierć pod gilotyną. Jej tragiczna historia przedstawiona jest na tle wydarzeń Wielkiej Rewolucji Francuskiej.

Cmentarz

Bolesław Leśmian

Bolesław Leśmian Napój cienisty Cmentarz Wędrowiec, na istnienie spojrzawszy z ukosa, Wszedł na cmentarz: śmierć, trawa, niepamięć i rosa. Był to cmentarz Okrętów. Pod ziemią wrzał głucho Trzepot żagli pośmiertną gnanych zawieruchą. Wędrowiec czuł, jak wieczność z traw się wykojarza, I, ciszę swą do ciszy dodając cmentarza, Przeżegnał to, co bliżej: pszczół kilka, dwa krzaki I na pierwszym grobowcu czytał napis taki: Zginąłem nie na ślepo, bo z woli wic... Bolesław Leśmian Ur. 22 stycznia 1878 r. w Warszawie Zm. 7 listopada 1937 r. w Warszawie Najważniejsze dzieła: zbiory wierszy: Sad rozstajny (1912), Łąka (1920), Napój cienisty (1936), Dziejba leśna (1938); zbiory baśni prozą: Klechdy sezamowe (1913), Przygody Sindbada Żeglarza (1913) i Klechdy polskie Wybitny polski poeta, eseista, prozaik i tłumacz tworzący w Młodej Polsce i dwudziestoleciu międzywojennym. Pochodził ze spolszczonej inteligenckiej rodziny Lesmanów. Spokrewniony z A. Langem i J. Brzechwą. Ukończył studia prawnicze w Kijowie. Współtworzył Chimerę i Teatr Artystyczny w Warszawie. Jego poezję cechował symbolizm, sensualizm, mistycyzm, spirytyzm, zainteresowanie paranormalnością, postulowanie powrotu do natury (poeta jako człowiek pierwotny), poszukiwanie miejsca Boga w świecie, ale i egzystencjalne spory ze stwórcą. Nawiązywał do ludowości (tworząc neologizmy oraz własne mity i postaci), stylistycznie do baroku i romantyzmu, ideowo do filozofii Nietzschego i Bergsona. Mistrz wiersza sylabotonicznego. W 1933 r. został członkiem Polskiej Akademii Literatury. autor: Alicja Szulkowska Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Tilly w technikolorze

Mazey Eddings

Historia dwójki nastolatków, których połączyła nieneurotypowość Tilly Twomley desperacko pragnie zmiany. Mimo problemów związanych z ADHD zdołała skończyć liceum, ale dręczy ją poczucie wypalenia i marzy o tym, by zacząć wszystko od nowa. Staż w start-upie idealnej starszej siostry nie jest co prawda jej wymarzonym zajęciem na lato, ale związana z nim podróż po Europie to doskonała okazja do snucia planów na przyszłość. Jest tylko jeden problem: Tilly nie ma pojęcia, czego tak naprawdę pragnie. Oliver Clark za to doskonale wie, czego chce. I choć autyzm często utrudniał mu relacje z ludźmi, dzięki miłości do teorii kolorów i projektowania czuje głęboką więź z otaczającym go światem. Ma też wszystko, co jest mu potrzebne do szczęścia: najlepszych przyjaciół, siostrę, która go rozumie i miejsce w prestiżowym programie projektowym, a do tego zaczyna letni staż, który idealnie dopełni jego CV. Wszystko idzie zgodnie z planem. Do czasu katastrofalnego lotu i kłopotów, za które winić może jedynie niezwykle irytującą współpasażerkę. Na domiar złego okazuje się, że całe lato musi spędzić w towarzystwie dziewczyny, która jest jego absolutnym przeciwieństwem i do której zaczyna żywić trudne do nazwania uczucia. Gdy tych dwoje zbliża się do siebie, odkrywają, że nie wszystko można zaplanować i że najlepsze chwile w życiu po prostu się zdarzają.

Nad grobem Julii Capuletti w Weronie

Cyprian Kamil Norwid

Nad gro­bem Ju­lii Ca­pu­let­ti w We­ro­nie Nad Ka­pu­le­tich i Mon­te­kich do­mem,  Spłu­ka­ne desz­czem, po­ru­szo­ne gro­mem,    Ła­god­ne oko błę­ki­tu  Pa­trzy na gru­zy nie­przy­ja­znych gro­dów,  Na wy­wró­co­ne bra­my do ogro­dów,    I gwiaz­dę zrzu­ca ze szczy­tu.    Cy­pry­sy mó­wią, że to dla Ju­lie­ty,  I dla Ro­mea łza ta znad pla­ne­ty    Spa­da i w gro­by prze­cie­ka;  A lu­dzie mó­wią, i mó­wią ucze­nie,  Że to nie łzy są, ale że ka­mie­nie,    I że nikt na nie nie cze­ka! [...]Cyprian Kamil NorwidUr. 24 września 1821 w Laskowie-Głuchach Zm. 23 maja 1883 w Paryżu Najważniejsze dzieła: Vade-mecum (1858-1866), Promethidion. Rzecz w dwóch dialogach z epilogiem (1851), Bema pamięci żałobny rapsod (1851), Coś ty Atenom zrobił, Sokratesie (styczeń 1856), Do obywatela Johna Brown (1859), Wanda (1851), Krakus. Książę nieznany (1851), Czarne kwiaty (1856), Białe kwiaty (1856), Quidam. Przypowieść (1855-1857), Cywilizacja. Legenda (1861), Archeologia (1866), Rzecz o wolności słowa (1869), Pierścień Wielkiej Damy, czyli Ex-machina Durejko (1872), Ad leones! (1883) Polski poeta, prozaik, dramatopisarz, eseista, tworzył także prace plastyczne. Jego edukacja miała charakter niesystematyczny, można więc powiedzieć, że we wszystkich uprawianych dziedzinach sztuki był samoukiem. Będąc żarliwym miłośnikiem piękna, służył mu nie tylko jako poeta, ale także jako rysownik, akwarelista, medalier i rzeźbiarz. Zaliczany jest do grona największych polskich romantycznych poetów emigracyjnych: utrzymywał nie tylko osobiste kontakty, ale również literacką wymianę zdań z najwybitniejszymi postaciami z tego kręgu - Z. Krasińskim, A. Mickiewiczem, J. Słowackim, F. Chopinem. Jednakże charakter twórczości Norwida każe historykom literatury łączyć go z nurtem klasycyzmu i parnasizmu. W swojej twórczości stworzył i ukształtował na nowo takie środki stylistycznie jak: przemilczenie, przybliżenie, zamierzona wieloznaczność, swoiste wykorzystanie aluzji, alegorii i symbolu. Teksty Norwida nasycone są refleksją filozoficzną. Jeśli chodzi o postawę ideową, Norwid był tradycjonalistą, ale zarazem wrogiem wszystkiego, co nazywano nieoświeconym konserwatyzmem. Początkowo związany z warszawskim środowiskiem literackim (m. in. z Cyganerią Warszawską), większość swego życia spędził poza krajem. Przebywał w wielu miastach europejskich: Dreźnie, Wenecji, Florencji, Rzymie (podczas Wiosny Ludów), Berlinie, Paryżu, a w 1853 r. udał się do Stanów Zjednoczonych. Zza oceanu wrócił jednak na wieść o wojnie krymskiej (później jeszcze wielkie ożywienie poety wywołał wybuch powstania 1863r.), by zamieszkać w Londynie, a następnie ponownie w Paryżu. Tu też zmarł w nędzy, w przytułku, w Domu św. Kazimierza i został pochowany na cmentarzu w Montmorency. Żył nader skromnie, cierpiał z powodu nasilającej się stopniowo głuchoty i ślepoty, chorował na gruźlicę. Za życia zdołał niewiele ze swych utworów wydać, był twórcą niezrozumianym i niedocenianym, stał się wielkim odkryciem dopiero w okresie Młodej Polski za sprawą obszernej publikacji pism poety przygotowanej przez Z. Przesmyckiego (pseud. Miriam), redaktora Chimery w latach 1901-1907. Wielkie zasługi dla przywrócenia Norwida literaturze polskiej uczynił autor wydania krytycznego Pism wszystkich (1971-1976) J. W. Gomulicki. autor: Marta KwiatekKupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Gleba

Michał Śmielak

Podkomisarz Iga "Gleba" Ziemna, po ostatniej sprawie odesłana ze stolicy na prowincję, odlicza dni do powrotu na poprzednie stanowisko. Służba w Stalowej Woli nie powoduje u niej szybszego bicia serca, rutynowe czynności, schlebianie lokalnym politykom i uległość urzędników wobec Kościoła zgniatają policyjnego ducha i przytępiają śledcze zmysły. Wybudzona z letargu za sprawą brutalnego morderstwa włóczęgi nazywanego Posejdonem, Gleba z zapałem rozpoczyna dochodzenie. Wszystko wskazuje na lokalne przepychanki w środowisku bezdomnych. Szybko okazuje się, że zamordowany włóczęga nie jest wcale tym, za kogo się podawał, a po mieście zaczyna krążyć opowieść o Wampirze odpowiedzialnym za okrutne zbrodnie na bezdomnych. Gdy nad Sanem dochodzi do kolejnego morderstwa, zaczynają się mnożyć teorie o grasującym w mieście seryjnym mordercy. Ile dla władzy warte jest życie bezdomnego? Czy lokalne układy polityczne i społeczne mogą wpłynąć na dochodzenie? Jakie są motywacje osób, które ukrywają niewygodną prawdę o grasującym w mieście Wampirze? Michał Śmielak w kolejnej części serii o Glebie - bezczelnej, choć piekielnie skutecznej policjantce, która stara się dostosować do nowego życia z dala od zgiełku dużego miasta, głośnych spraw i człowieka, o którym nie może zapomnieć.