Verus amicus rara avis est. Studia poświęcone pamięci Wojciecha Organiściaka

red. Adam Lityński, Andrzej Matan, Marian Mikołajczyk, Grzegorz Nancka, ...

Dnia 13 maja 2018 r. zmarł dr hab. Wojciech Organiściak, adiunkt w Katedrze Historii Prawa na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, sędzia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, badacz dziejów ustroju i prawa szlacheckiej Rzeczypospolitej, autor licznych prac naukowych. Księga pamiątkowa zawiera zbiór opracowań przygotowanych przez przyjaciół i współpracowników Profesor Wojciech Organiściak. (od redakcji)

Wieczorem

Józef Czechowicz

wieczorem mała moja maleńka  chwieją się żółte mlecze  w dolinę napływa gór cień  cichy odwieczerz  brodzi w zmierzchowym nurcie    już późno    mały mój ukochany  trudno z miłości się podnieść  a jeszcze ciężej od złych nowin  gdy patrzysz na mnie ciemnym nowiem  smutniej mi chłodniej  boję się    rozstać się musimy  ty z innym do ślubu jedziesz  na srebrne noce złote dnie  moja droga gdzie indziej wiedzie  we mgle  tam gdzie najsamotniejsi    słyszę turkot karocy  niebo nazbyt się chmurzy  daj rękę ukochany raz jeszcze  o ciemne godziny pieszczot  co było nie może trwać dłużej  czas mi już czas  całuj ostatni raz  żegnaj    dobrzy ludzie  błogosławcie zdarzenia które przeszły  błogosławcie i te co przyjdą    [...]Józef CzechowiczUr. 15 marca 1903 r. w Lublinie Zm. 9 września 1939 r. w Lublinie Najważniejsze dzieła: ballada z tamtej strony, żal, nic więcej, nuta człowiecza, tomy wierszy: Kamień (1927), Dzień jak co dzień (1930), Ballada z tamtej strony (1932), W błyskawicy (1934), Nic więcej (1936), Nuta człowiecza (1939). Polski poeta dwudziestolecia międzywojennego, w latach trzydziestych związany z grupą literacką Kwadryga, przedstawiciel tzw. drugiej Awangardy, której twórczość cechował katastrofizm. Jako ochotnik jeszcze przed zdaniem matury wziął udział w wojnie polsko-bolszewickiej 1920 r. Z wykształcenia, zamiłowania i zawodu nauczyciel (ukończył też studia w zakresie pedagogiki specjalnej). Redaktor m. in. czasopism dla dzieci "Płomyk" i "Płomyczek". Współpracował z wieloma pismami: "Reflektorem" (tu debiutował jako poeta w 1923 r.), Zet, Głosem Nauczycielskim, Pionem i Kameną, w Polskim Radiu pracował w dziale literackim, pisał słuchowiska radiowe. Zginął tuż po wybuchu II wojny światowej, podczas bombardowania. Charakterystyczną cechą wierszy Czechowicza jest niestosowanie wielkich liter i znaków interpunkcyjnych, co decyduje o poetyckiej wieloznaczności tekstów. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Trylogia Seton (Tom III). Zatokowa dewiacja

Marian A. Nocoń

W drodze ku miejscu, którego ponoć nie ma, liczy się wytrwałość w przekonaniu, że ono tam jest., to cytat z długo oczekiwanego thrillera sensacyjnego zamykającego trylogię SETON. Stary notes, który zrujnował życie Victora Mossa, skrywa zapis bynajmniej nie będący bajeczką dla grzecznych mężczyzn. Co takiego musi w sobie zawierać, że musiało zginąć, aż tylu ludzi? To pytanie nie daje spokoju Victorowi, byłemu komandosowi, który postanawia rozszyfrować zagadkę i znaleźć drogę do nieodgadnionej lokalizacji, a zarazem swoje miejsce na ziemi. Nie jest jedynym, zainteresowanym dotarciem do tajemniczego celu. Na karku siedzą mu niebezpieczni wrogowie i mało przychylni przyjaciele. Ci pierwsi nie cofną się przed niczym, by zdobyć starożytną wiedzę i wykorzystać ją do własnych celów. Moss musi uciekać i zarazem ubiec ich. Licząc na pomoc swej przyjaciółki Ewy Abramowskiej i kilku zaufanych osób, po drodze odkrywa, że notes jest jedynie częścią większej układanki, która prowadzi do sekretnego miejsca, skrywającego coś, co może odmienić losy świata. Wkraczająca do akcji Ewa nieopacznie zmienia losy obojga. Czy Victor zdąży dotrzeć tam pierwszy i ocalić odkrycie przed rękoma złych ludzi? Czy uda mu się odkryć, co mają do powiedzenia nam starożytni i jaką rolę odegra w jego życiu Ewa Abramowska? Przekonaj się, czy przeszłość może mieć wpływ na przyszłość. Zatokowa dewiacja to nieszablonowy thriller sensacyjny, który łączy w sobie starożytne pierwiastki przedpotopowej historii dziejów w osnowie przygody. Książka jest pełna zaskakujących zwrotów akcji, ciekawych faktów i emocjonujących dialogów. Powieść wyróżnia się na tle innych książek tego gatunku dzięki ciekawie poprowadzonej fabule, która łączy w sobie elementy kryminału, sensacji i thrillera. W Zatokowej dewiacji, interesujące postacie wciągają czytelnika w świat kryminalnych i sensacyjnych intryg. To zarazem historia psychologicznych relacji głównego bohatera z towarzyszącymi mu i napotkanymi ludźmi. Wśród nich oraz po drodze pełnych trudów, następuje jego powolna transformacja, pozwalająca mu na zmianę. Powieść jest dramatem trzymającym w napięciu a zarazem przygodą nie dającą odetchnąć. Wyraziści bohaterowie tacy jak Victor Moss, Jeffrey Wilson, Paweł Jawor, Monika Statler, czy Ewa Abramowska, występują w dynamicznej akcji po wyboistej drodze na kilku kontynentach. Naturalne dialogi w ciekawej narracji tworzą nieschematyczną strukturę powieści ze sporą dawką informacji, która może przydać się każdemu w kryzysowych sytuacjach.

Wizaż śmierci

Ewa Dudziec

Powieść kryminalna, w której skomplikowane śledztwo prowadzi agentka CBŚ Beatrycze Konieczna oraz agent FBI Eryk Weston. Pod Białymstokiem dochodzi do zamordowania dwóch modelek, za zbrodnię odpowiedzialni są handlarze organami. Beatrycze, udając wizażystkę, stara się zgromadzić jak najwięcej danych o sprawcach mordu. Sytuacja komplikuje się, gdy handlarze organami docierają do poufnych informacji dotyczących amerykańskiego agenta i zaczynają go szantażować.

Pocałunki ludu. Poezja i krytyka po roku 2000

Dawid Kujawa

Dawid Kujawa – marksistowski krytyk literacki, redaktor, teoretyk, doktor nauk humanistycznych. Zajmuje się głównie najnowszą polską poezją, francuskim poststrukturalizmem i włoskim autonomizmem. Ostatnio wraz z Jakubem Skurtysem i Rafałem Wawrzyńczykiem przygotował i opatrzył posłowiem wybór wierszy Jarosława Markiewicza pt. "Aaa!… 111 wierszy" (Wydawnictwo Convivo 2020). Mieszka w Katowicach, pracuje jako programista. *** "Pocałunki ludu" to esej, w którym wiersze stają się punktem wyjścia do krytycznej analizy późnego kapitalizmu i do rozważań nad możliwościami zaistnienia lepszego świata. Autor przygląda się dyskursowi krytycznoliterackiemu pierwszej dekady XXI wieku, by zrekonstruować proces postmodernizacji polskiej poezji, który to proces pozbawić miał literaturę tego, co z politycznego punktu widzenia zawsze okazuje się w niej najistotniejsze: jej wychylenia w przyszłość, towarzyszącej jej nadziei na zmianę materialnej rzeczywistości. Pisząc o poetach i poetce pomijanych przez główny nurt kultury, Kujawa rezygnuje z tradycyjnych zabiegów interpretacyjnych, ale nie po to, by testować modne metodologie – immanentystyczna analiza poezji, w której kategoria „znaczenia” nie odgrywa istotnej roli, pozwala lepiej osadzić lirykę w życiu społecznym. Wiersz nie jest tu już zawieszonym w próżni elementem ideologicznej nadbudowy, biernie odbijającym relacje klasowe, ale zalążkiem możliwego świata, aktywnie uczestniczącym w produkcji podmiotowości.    *** Wszystko, co chcielibyście wiedzieć o postfordowskim kapitalizmie i nędzy tożsamościowej lewicy, ale baliście się zapytać krytyka poetyckiego. Dawid Kujawa upomina się o poezję rozumianą – po marksowsku – jako poiesis: wytwarzanie światów możliwych. Demaskuje oportunizm klasy specjalistyczno-menedżerskiej (PMC), która uwłaszczyła się na dekonstrukcjonistycznych modach i pomogła w prywatyzacji dyskursów. I przybliża poezję, która zamiast efekciarskiego pseudoradykalizmu wyprowadza nasze pragnienia poza kapitał: ku dobrom wspólnym.  – Łukasz Moll *** Dawid Kujawa jest mocnym zawodnikiem w polu krytyki: stawia wyraziste tezy, a jego metakrytyczne oko śledzi uważnie gesty zarówno adwersarzy, jak i mistrzów. Pocałunki ludu to prezentacja jednego z najciekawszych i najbardziej kontrowersyjnych projektów krytycznych ostatnich lat. Mimo historycznie ugruntowanych lektur autor nie boi się wychylać: rewiduje kanon, by zerkać w stronę możliwego. Jeszcze będziemy się spierać o tę książkę, ale jaka piękna to będzie kłótnia!  – Zuzanna Sala

Od polityki do poetyki. Prace ofiarowane Stanisławowi Jaworskiemu

Wstęp, Anna Burzyńska Anna Burzyńska, Hermeneutyka i erotyka Michał Paweł Markowski, Komitywa Michał Rusinek, Niebezpieczne związki retoryki i gramatyki. Opis przypadku Franciszek Ziejka, Na straży drogocennych skarbów przeszłości (O rozlicznych zasługach Józefa Dietla) Tadeusz Bujnicki, Miasta Broniewskiego Cezary Zalewski, Scribo, ergo sum? Niechciane arcydzieło Tadeusza Brezy Jarosław Fazan, Ma lat 22 Tadeusza Peipera, czyli portret poety z czasów „klasztornej” młodości Jolanta Dudek, Główne nurty poezji polskiej w dwudziestym wieku z historią w tle i aktualne obowiązki poety – według Traktatu poetyckiego z moim komentarzem (2001) Czesława Miłosza Dorota Wojda, Rymkiewicz: Sein zum Tode Andrzej Juszczyk, Słowo – ciało – fetysz. Artystyczne operacje na seksualności (przypadek Parnickiego) Krzysztof Zajas, Stanisław Vincenz i Europa kultur Andrzej Hejmej, Tekst intermedialny (Arw Stanisława Czycza) Anna Łebkowska, Dotyk – piętno – ciało. O jednej powieści Zofii Romanowiczowej Magdalena Lubelska, Polska wprost i „z ukosa”. O Dolinie nicości Bronisława Wildsteina i Marszu Polonia Jerzego Pilcha Urszula Chowaniec, O widzialnych i niewidzialnych podróżniczkach w literaturze polskiej dekady 1997–2007 Antonina Lubaszewska, Piszę, więc mniej jestem? Od Listu Lorda Chandosa do Postscriptum Lady Chandos Barbara Kołosowska-Zalewska, Specyfika przedstawień mgły. Analiza na podstawie zestawienia wybranych fragmentów Samuela Zborowskiego Juliusza Słowackiego i Solaris Stanisława Lema Henryk Markiewicz, O księgach pamiątkowych – w księdze pamiątkowej 341 Indeks nazwisk

Zabójcze idee. Co próbują nam przekazać terroryści?

Ryszard M. Machnikowski

Wybrane teksty zyskały bardzo szerokie rzesze odbiorców, wpływając na poglądy i działania części z nich. Zawierają one zabójcze - dosłownie - idee, rezonujące w umysłach tysięcy, a niekiedy milionów ludzi w różnych zakątkach świata. Dokumenty te przyczyniały się w istotny sposób do tworzenia terrorystycznych ideologii, oddziałujących na szerokie masy ludności. Przekonani przez terrorystów ludzie decydowali się na przyłączenie do grup terrorystycznych lub przeprowadzenie samodzielnych zamachów. Choć przedstawione dokumenty dziś są uznawane za niemal "klasyczne" - z jakichś powodów niesłychanie rzadko stają się przedmiotem szerszego akademickiego namysłu i publicznej debaty. Tymczasem zapoznanie się z treściami zawartymi w terrorystycznych tekstach może w istotnym stopniu pomóc w odpowiedzi na ważne pytanie: "Dlaczego terroryści robią to, co robią, czyli zabijają ludzi?". Nie chodzi tu o indywidualne, szczególne, "psychologiczne" motywacje terrorystów, lecz o motywacje ideowe, które skłaniają ich do podjęcia aktów przemocy. Dzięki lekturze wybranych dokumentów jesteśmy w stanie choć częściowo wniknąć w umysłowość ich twórców i sposób postrzegania przez nich rzeczywistości. Możemy też poznać powody prowadzenia tej specyficznej działalności oraz cele, które chcą osiągnąć terroryści.

Трени й інші вірші

Jan Kochanowski

До книжки відомого польського поета епохи Відродження ввійшли його кращі фрашки та пісні, поема «Шахи» і цикл елегій «Трени». Кохановський не був єдиним поетом польського Відродження. Його попередники 2014 Бернат з Любліна, Станіслав Клерик з Бохні, Миколай Рей (усі вони писали не тільки латинською, а й польською мовами). Були перед ним і такі поети-гуманісти, як Клеменс Яніцький, Анджей Кржицький та інші. Але тільки Кохановський досяг у своїй творчості вершин, які (аж до появи Міцкевича) давали повне право називати його першим серед польських поетів. Його поезія, як усяке творіння справжнього митця, не втратила свого значення і сьогодні, вона хвилює і наводить на роздуми.