Kontynenty nr 37/38

Jarosław Mikołajewski, Andrzej Stasiuk, Tomasz Fedor, Leon Onichimowski, ...

Wirujemy ze świątobliwym Rumim i jego derwiszami. Krążymy wokół ukrytych sensów afrykańskich masek, iberyjskich krucyfiksów i pirenejskiego Anioła. Przeciskamy się przez ucho igielne Kanału Panamskiego. Nasłuchujemy światłoszelestów w Algierii. Zanurzamy się w nurt historii rodzimego miasta Ryszarda Kapuścińskiego i głębiej - w dzieje pogranicznych Górnych Łużyc. Zawracamy z zamkniętych szlaków na Wschód. Modlimy się za Ukrainę. Patrzymy na Indie piękne - przez ich kolory, i straszliwe - przez losy wystawionych na sprzedaż dziewczynek. Włóczymy się po Kostaryce, przemierzamy rowerem australijski szlak.

Człowiek - instrukcja obsługi. Przewodnik po zachowaniach społecznych

Hanna Brycz

Najważniejsze odkrycia psychologii spisane i wyjaśnione w jednej małej książeczce. Czy uważasz, że piękni ludzie są również mądrzy? Czy własne porażki tłumaczysz sytuacją, a sukcesy zdolnościami? Czy często używasz sformułowania wiedziałem, że tak będzie? Czy Twoja pamięć jest tendencyjna? Czy uważasz, że po serii nieszczęść musi pojawić się w końcu szczęśliwy los? Ludzie zazwyczaj podobnie odpowiadają na wszystkie te pytania. Dlatego właśnie psychologowie w wyniku wieloletnich badań mogli sformułować pewne prawa psychologiczne, które pokazują jak zazwyczaj postępujemy oraz błędy jakie zazwyczaj popełniamy. Psychologowie odkryli również, że znajomość u siebie samego przynajmniej niektórych praw psychologicznych, a także powszechnie popełnianych błędów,  ułatwia życie: pozwala dokończyć zadania mimo zmęczenia, ułatwia akceptację choroby i leczenie (przedłuża życie), zwiększa wytrwałość dążeń w obliczu porażki, słowem sprzyja samoregulacji. Nie chodzi tu jednak  o stałą obecność w myślach własnych ułomności ani o natychmiastową zmianę siebie! Przeciwnie idzie o  zrozumienie swych (nawet błędnych) zachowań i ich akceptację. Prawidłowościom psychologicznym ulegamy wszyscy, wszyscy popełniamy błędy. Jednak sam fakt lepszego poznania siebie wpływa pozytywnie na wiele obszarów naszego życia.  Recenzowana książka wpisuje się w nurt poszukiwań sposobów pomocy ludziom w odnajdowaniu w sobie dróg autoterapii. Każdy chciałby poprawić sobie życie, umieć zaradzić złym emocjom, posiadać dar  wykorzystania własnych myśli i swojego JA dla pozbycia się złych emocji. Aby tak mogło się stać niekoniecznie trzeba udać się do psychoterapeuty. Można pójść drogą poznania doświadczeń psychologów, którzy w wielu przeprowadzonych badaniach odkrywają zbiór uniwersalnych prawd (prawidłowości), którym ludzie ulegają. Z recenzji prof. Terasy Słaby

Najlepsze przełożenie: o tym, jak kolarstwo napędzi twój biznes

Przemysław Zieliński

Czy jazda szosowym rowerem może pomóc w odniesieniu zawodowego sukcesu? Okazuje się, że kolarstwo oraz biznes mają ze sobą zaskakująco wiele wspólnego. Publikacja opisuje poszczególne aspekty kolarstwa ze sportowego punktu widzenia, nie tylko przybliżając je czytelnikowi, ale również podkreślając ich związek z osobistym rozwojem, zarządzaniem firmą czy budowaniem kariery zawodowej. W książce sport przeplata się z biznesem właśnie, tworząc intrygujący, zaskakujący, nieoczywisty profil książki - podobnie jak tworzy się najciekawsze profile kolarskich tras. Poszczególne rozdziały przeplatane są cytatami poetów, muzyków, socjologów, podróżników, filozofów - które to wypowiedzi są następnie interpretowane w świetle kolarstwa właśnie. A dokładniej, w odniesieniu do tego wszystkiego, co kolarstwo nam oferuje. Sugerowanym odbiorcą jest osoba zainteresowana rozwojem osobistym, aktywnie poszukująca nowych bodźców czy inspiracji do poprawy swojego statusu, pozycji zawodowej czy satysfakcji z realizowanych przez siebie projektów. To osoba aktywna, otwarta na nowe rozwiązania mające przynieść pomóc w osiąganiu jeszcze lepszych rezultatów. Przemysław Zieliński rocznik 1985. Autor dwóch wydanych książek „Przewróciło się. Pierwsza i jedyna biografia Elektrycznych Gitar” oraz „Powstanie i rozwój systemu społecznego i instytucjonalnego Nowej Huty 1949-1966”, a także kilku e-booków, w tym m.in. „Rozdzióbią nas kruki i wrony. Kącik twórczości karmiącej się dobrymi emocjami” czy „Niebezpieczne zawody. Reportaże o męskich profesjach, jakim nie sprostałby nikt inny jak tylko oni sami”. Zawodowo zajmuje się marketingiem, PR oraz eventami. Jednym z jego klientów jest kolarski mistrz Polski i triumfator Tour de Pologne, Cezary Zamana, dla którego Zieliński opracowuje i wdraża strategie promocji amatorskich maratonów MTB czy wyścigów szosowych. Zieliński współpracuje także z Małopolskim Związkiem Kolarskim, dla którego promuje Małopolski Wyścig Górski – drugi po Tour de Pologne zawodowy wyścig w Polsce. Mieszka w Krakowie, gdzie w wolnych chwilach jeździ na rowerze, gra na gitarze i chodzi do kina.

Pidżamersi - Moc Pidżamersów!

eOne

Największy wróg Pidżamersów - Romeo - postanawia ukraść wszystkie samochody i autobusy z okolicy za pomocą ogromnego elektromagnesu. Gdy grupa przyjaciół stara się ukrócić ten kryminalny proceder, traci niestety również własne pojazdy, co znacznie utrudnia przeprowadzenie tej karkołomnej akcji. Na szczęście mają jeszcze rowery, dzięki którym mogą, jak się okazuje, zdziałać naprawdę całkiem sporo. Pidżamersi powstali na podstawie serii francuskich książeczek obrazkowych. Zdobyli światową sławę po emisji telewizyjnej w 2015 roku. W popularnym serialu Netflixa i Disney śledzimy losy Amayi, Connora i Grega, którzy nocą zamieniają się w super bohaterów dzięki magicznym piżamom. Amaya staje się Sowellą, Connor Kotboyem, a Greg Geksonem. Kiedy zapada noc, łączą siły, by walczyć z diabelskimi wrogami i rywalami, takimi jak Romeo, Luna, Nocny Ninja, Wilcza Banda, Ćmozilla, Ośmiobella, Faraon Junior i Munki-Gu, aby nie mieszali się z ludzkim dniem (i nocą). Pidżamersi mogą pokonać wszystko. Ratują szkołę, pełnię księżyca, zwracają skradzionego dinozaura do muzeum i chronią ziemię przed zaśmiecaniem. Super piżamy dają im moce, takie jak super koto-prędkość, super geko-kamuflaż i super sowie pióra. Ostatecznie najpotężniejszą bronią zawsze okazuje się ich przyjaźń i praca zespołowa. Seria daje dzieciom poczucie, że są w stanie przezwyciężyć strach przed nocnymi koszmarami i uczy, jak stać się lepszym człowiekiem. Pidżamersi i powiązane znaki towarowe są własnością eOne/Hasbro i są używane na podstawie licencji Hasbro. 2021

Sezonowa miłość

Gabriela Zapolska

Ponadczasowy, świetnie napisany romans. Rozum czy uczucie? Stagnacja czy odwaga? Tuśka – mężatka, żona bezbarwnego urzędnika, spędza, wraz z córką, wakacje w Zakopanem. I tam właśnie, los stawia na jej życiowej drodze młodego, pełnego werwy aktora... Powieść uwodzi interesującą, choć niespieszną, akcją, subtelnymi portretami psychologicznymi jej bohaterów oraz realistycznymi opisami podhalańskiej góralszczyzny. Przenosząc współczesnego czytelnika w inne czasy udowadnia, że ludzkie namiętności i uczucia są od wieków te same, i wciąż tak samo zajmujące. Mimo woli nasuwają się analogie do „Pani Bovary” Flauberta czy do „Pestki” Anki Kowalskiej. Czy słusznie? Oceńcie sami! Powieść ukazała się w 1904 roku, a już w roku 1918 wytwórnia filmowa Sfinks wyprodukowała (niemy) film na jej podstawie. KOMEDIANTKA (lubimyczytac.pl): Pochłonęła mnie historia tego romansu. Wspaniale napisana i bardzo intrygująca dosłownie od pierwszych stron. Niby opowiada o miłości, a jednak wielki smutek jest wszechobecny. Nieszczęśliwa kobieta, która pomimo, że dostała od życia tak wiele, ciągle nie czuje się usatysfakcjonowana. Do tego mężczyzna, lekkoduch, który w sumie dostał tak mało, a czuje się szczęśliwy i bez skrępowania sięga po wszystko na co przyjdzie mu ochota, nawet jeśli należy to do kogoś innego. Zadziwiające połączenie, które na początku wydawało mi się tak nierealnym, później stało się zupełnie naturalnym. PANI PEGAZ (lubimyczytac.pl): Ta książka się absolutnie nie zestarzała, jest po prostu sentymentalna, klimatyczna i stylowa. Gdyby zmienić realia, cała przedstawiona w niej historia byłaby i tak aktualna, takie historie zdarzają się przecież w każdej epoce. Nawet jeśli niektórych może razić jej nadmierna emocjonalność, moim zdaniem to wyszło książce na dobre, przez to wszystkie uczucia bohaterów, kolory, smaki i smaczki, wszystko w tej książce odczuwa się ze zdwojoną siłą. Cała sytuacja jest absurdalna, nieco tragikomiczna, śmieszna, da się wyczuć przez skórę, jakie będzie zakończenie całej historii. Ten język doskonale podkreśla rozdźwięk, jaki można łatwo dostrzec w Tuśce, która działa na zasadzie „chciałabym, ale boję się”. Jej marzenia, namiętności są niemożliwe do zrealizowania przez jej emocjonalny chłód, usztywnienie, ona tak naprawdę przez cały czas jest skrępowana przez swój własny, emocjonalny gorset. Jest on bardzo mocno zasznurowany i nie da się go zdjąć. Jedynym ratunkiem jest radykalne rozwiązanie – przecięcie go, ale do tego trzeba mieć dużo odwagi, której Tuśce brakuje. Nie jest ona postacią zbyt barwną, tak samo zresztą jak większość bohaterów książki. To są ludzie z krwi i kości, co jednak nie oznacza, że pała się do nich jakąś ogromną sympatią. Natomiast córka Tuśki, Pita, jest osobą która budzi współczucie – w gruncie rzeczy, to bezbronna ofiara emocjonalnego chłodu matki, na który chyba w żaden sposób nie zasłużyła.   HARVEY (biblionetka.pl): Mimo że historia nakreślona jest językiem trochę już niedzisiejszym (co ma swój urok!), a także mentalność i obyczajowość nakreślone w powieści są już nieco inne od współczesnych, to książka ta wciąga, urzeka, przenosi w czasie, a przy tym, dzięki prawdziwie nakreślonym ludzkim charakterom – pozostaje aktualna. Być może jest to historia, jakich wiele, traktuje bowiem o klasycznym „trójkącie” (ona – mężatka i ten trzeci), ale czy rzeczywiście klasycznym i jakich wiele? Myślę, że nie – każda historia miłosnego trójkąta jest jednak inna, a tam, gdzie w grę wchodzą uczucia, nie ma mowy o banalności, tym bardziej w wykonaniu Gabrieli Zapolskiej, która główny nacisk kładzie na monologi wewnętrzne bohaterów, na nakreślenie ich psychologicznych portretów i oczywiście kwestię moralności, jakże często fałszywie pojmowanej. Projekt okładki: Justyna Niedzińska

Cmentarzysko

Władysław Reymont

„Cmentarzysko„ to nowela Władysława Reymonta, pisarza, prozaika i nowelisty, laureata Nagrody Nobla w dziedzinie literatury.   “ — Nie robi! Stoi! — zakrzyczał żałośnie i zmartwiał nagle, bo od miasta rozłożonego nieco niżej, że miał je całe przed sobą, z mrowiska dachów, wież i kominów, z burych, ciężkich tumanów dymów, jęły się wyrywać świsty fabryk, rwały się coraz częściej, coraz bliżej, coraz przenikliwiej, aż wkońcu buchnęły przeszywającym chórem i pomilkły.  Stary człowiek patrzył z wyrzutem na swoją fabrykę.  Nie odezwała się. Czerwone cielska gmachów pławiły się leniwie w słońcu, wysmukłe szyje kominów nie buchały dymami, zdały się chwiać w błękitnawem powietrzu i patrzeć za stadami gołębi, kołujących nad niemi wysoko.”   Fragment książki „Cmentarzysko„

Wartki nurt mediów. Ku nowym formom społecznego życia informacji

Tomasz Goban-Klas

Medialność jest znamieniem współczesności. Jeśli Zygmunt Bauman trafnie nazywa naszą epokę „płynną nowoczesnością”, to „płynność” ta obejmuje także – a może przede wszystkim – komunikację społeczną i jej narzędzia, media. Co więcej, z wielu różnych aspektów współczesności media są chyba najbardziej płynne, zarówno zmienne, jak i niedookreślone, trudno uchwytne w konceptualnej analizie, chociaż jako technologie są zreifikowane, uprzedmiotowione. Niemniej, mimo tej zmienności, pewne problemy dzisiejsze wcale nie są takie nowe, a dawne teorie też nie odeszły całkiem do lamusa. Autor książki, socjolog i medioznawca, założyciel i kierownik Katedry Komunikowania i Mediów Społecznych Uniwersytetu Jagiellońskiego, od czterech dziesięcioleci bada i opisuje przemiany form komunikowania - poczynając od druku i prasy, poprzez radio i telewizję, do mediów nowych i najnowszych aplikacji. W zebranych tekstach przedstawia różnorodne aspekty współczesnej mediamorfozy, zmiany i przyszłość zarówno samej technologii medialnej, jak i praktyk medialnych, w tym dziennikarstwa. Do każdego tekstu pomieszczonego w książce dodano post scriptum, które ilustruje aktualny aspekt omawianego problemu. Czytelnik z pewnością doda do nich napływające zewsząd aktualne informacje. W wartkim nurcie mediów nieustannie i niespodziewanie zdarzają się zawirowania, zatamowania, kaskady. W naszych płynnych czasach najbardziej płynne są właśnie media.

Piętno dzieciństwa

Katarzyna Kielecka

Jaką cenę w dorosłym życiu płaci człowiek, który doświadczał w dzieciństwie przemocy? Wojtek Rawicki pozornie jest szczęśliwy i spełniony zawodowo. Wysokie stanowisko w banku, piękny dom i żona z dziećmi tworzą idylliczny obraz. Tymczasem traumy sprzed lat pozostawiły rany w duszy mężczyzny, które wciąż się nie zagoiły. Lata koszmaru, dręczące sny i nieustanne trudności z ujawnianiem emocji są dla Wojtka wciąż nie do pokonania. Pochopne i złe decyzje dodatkowo skomplikowały jego życie oraz wywołały spiralę niekończących się wyrzutów sumienia. Gdy w wigilijny wieczór Rawicki dowiaduje się, że ma córkę, jego świat ulega nagłej zmianie. Bohater podporządkowuje wszystkie działania jednemu celowi – aby poznać własne dziecko i stać się dla niego tatą. Czy mężczyzna zdoła znaleźć w sobie odwagę i wytrwałość, by zawalczyć o nowe życie? Piętno dzieciństwa to drugi tom dylogii o rodzeństwie Rawickich. W pierwszej powieści Sedno życia swoją historię przedstawiła Edyta. Teraz nadszedł czas, by dopuścić do głosu jej brata - Wojtka.