Budujemy Dom. 3/2022

Wydawnictwo AVT

Polacy wybierają znacznie mniejsze działki, budują mniejsze i energooszczędne domy. Jest to wynikiem wzrostu cen materiałów budowlanych jaki miał miejsce w latach 2020–2021 oraz zwiększeniem kosztu robocizny. Trwająca wojna za naszą wschodnią granicą zapewne jeszcze pogłębi ten trend. Eksperci branżowi wieszczą duże problemy z pracownikami i dostawami materiałów. Nieunikniony jest dalszy wzrost cen surowców na rynkach światowych, a to zapewne doprowadzi do kolejnych wzrostów cen na polskim rynku budowlanym. Zapewne w obecnej sytuacji, w której ceny surowców mogą tylko rosnąć, zamontowanie pompy ciepła to bardzo dobra decyzja. Dodatkowym argumentem za jej wyborem jest uruchamiany właśnie program dopłat – Moje Ciepło. W tym numerze publikujemy wszystkie potrzebne informacje, które pomogą z niego skorzystać (str. 242). Dla tych z Państwa, którzy chcieliby się dowiedzieć więcej o tym źródle ciepła – przygotowaliśmy elementarz dotyczący pomp ciepła (str. 88). Wszystkich, którzy myślą o zbudowaniu małego domu bez formalności polecam tekst Dom do 70 m2 na zgłoszenie (str. 240).

Rozmówki chińskie ze słownikiem i gramatyką

Lingea

Rozmówki polsko-chińskie Lingea zawierają wszystko, co potrzebne w podróży. Uporządkowaliśmy zwroty, dzięki którym odnajdziesz się w drodze, podczas szukania miejsca noclegowego czy na lotnisku i na dworcu. Wieczorem będzie Ci łatwiej w restauracji, barze czy na zakupach. Zawarliśmy również wyjaśnienia napisów informacyjnych, nazw dni tygodnia oraz kolorów i liczebników.

Moja ojczyzna

Cyprian Kamil Norwid

Moja ojczyzna Kto mi powiada, że moja ojczyzna:  Pola, zieloność, okopy,  Chaty i kwiaty, i sioła — niech wyzna,    Że — to jej stopy.    Dziecka — nikt z ramion matki nie odbiera;  Pacholę — do kolan jej sięga;  Syn — piersi dorósł i ramię podpiera:    To — praw mych księga.    Ojczyzna moja nie stąd wstawa czołem;  Ja ciałem zza Eufratu,  A duchem sponad Chaosu się wziąłem:    Czynsz płacę światu. [...]Cyprian Kamil NorwidUr. 24 września 1821 w Laskowie-Głuchach Zm. 23 maja 1883 w Paryżu Najważniejsze dzieła: Vade-mecum (1858-1866), Promethidion. Rzecz w dwóch dialogach z epilogiem (1851), Bema pamięci żałobny rapsod (1851), Coś ty Atenom zrobił, Sokratesie (styczeń 1856), Do obywatela Johna Brown (1859), Wanda (1851), Krakus. Książę nieznany (1851), Czarne kwiaty (1856), Białe kwiaty (1856), Quidam. Przypowieść (1855-1857), Cywilizacja. Legenda (1861), Archeologia (1866), Rzecz o wolności słowa (1869), Pierścień Wielkiej Damy, czyli Ex-machina Durejko (1872), Ad leones! (1883) Polski poeta, prozaik, dramatopisarz, eseista, tworzył także prace plastyczne. Jego edukacja miała charakter niesystematyczny, można więc powiedzieć, że we wszystkich uprawianych dziedzinach sztuki był samoukiem. Będąc żarliwym miłośnikiem piękna, służył mu nie tylko jako poeta, ale także jako rysownik, akwarelista, medalier i rzeźbiarz. Zaliczany jest do grona największych polskich romantycznych poetów emigracyjnych: utrzymywał nie tylko osobiste kontakty, ale również literacką wymianę zdań z najwybitniejszymi postaciami z tego kręgu - Z. Krasińskim, A. Mickiewiczem, J. Słowackim, F. Chopinem. Jednakże charakter twórczości Norwida każe historykom literatury łączyć go z nurtem klasycyzmu i parnasizmu. W swojej twórczości stworzył i ukształtował na nowo takie środki stylistycznie jak: przemilczenie, przybliżenie, zamierzona wieloznaczność, swoiste wykorzystanie aluzji, alegorii i symbolu. Teksty Norwida nasycone są refleksją filozoficzną. Jeśli chodzi o postawę ideową, Norwid był tradycjonalistą, ale zarazem wrogiem wszystkiego, co nazywano nieoświeconym konserwatyzmem. Początkowo związany z warszawskim środowiskiem literackim (m. in. z Cyganerią Warszawską), większość swego życia spędził poza krajem. Przebywał w wielu miastach europejskich: Dreźnie, Wenecji, Florencji, Rzymie (podczas Wiosny Ludów), Berlinie, Paryżu, a w 1853 r. udał się do Stanów Zjednoczonych. Zza oceanu wrócił jednak na wieść o wojnie krymskiej (później jeszcze wielkie ożywienie poety wywołał wybuch powstania 1863r.), by zamieszkać w Londynie, a następnie ponownie w Paryżu. Tu też zmarł w nędzy, w przytułku, w Domu św. Kazimierza i został pochowany na cmentarzu w Montmorency. Żył nader skromnie, cierpiał z powodu nasilającej się stopniowo głuchoty i ślepoty, chorował na gruźlicę. Za życia zdołał niewiele ze swych utworów wydać, był twórcą niezrozumianym i niedocenianym, stał się wielkim odkryciem dopiero w okresie Młodej Polski za sprawą obszernej publikacji pism poety przygotowanej przez Z. Przesmyckiego (pseud. Miriam), redaktora Chimery w latach 1901-1907. Wielkie zasługi dla przywrócenia Norwida literaturze polskiej uczynił autor wydania krytycznego Pism wszystkich (1971-1976) J. W. Gomulicki. autor: Marta KwiatekKupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Czasami jestem morzem łez

Joya Goeffney

Poruszający współczesny romans young adult dla wielbicieli powieści Do wszystkich chłopców, których kochałam Jenny Han, którzy pokochają tajemnice, chemię między bohaterami i motyw enemies to lovers. Quinn robi listy wszystkiego od dni, w których płakała, poprzez rzeczy, których nigdy nie wypowiem na głos", aż po chłopców, których chciałaby pocałować. Jej listy utrzymują ją przy zdrowych zmysłach. Spisując swoje lęki na papierze, nie musi stawić im czoła w rzeczywistości. Aż do momentu, gdy jej dziennik znika... Anonimowe konto publikuje jedną z jej list na Instagramie, tak że cała szkoła może się z nią zapoznać i szantażuje ją, by stawiła czoło swoim siedmiu największym lękom. W przeciwnym razie cały jej dziennik zostanie ujawniony. Co wyniknie z próby zmierzenia się ze wszystkim, czego od zawsze obawia się dziewczyna? Czy Quinn znajdzie odwagę, by być szczerą, żyć chwilą i się zakochać?

Kochankowie Burzy. Tom 7. Gorzka cena wolności

Elżbieta Gizela Erban

Kochankowie Burzy to monumentalne dzieło życia Elżbiety Gizeli Erban. Porywająca opowieść o wielkiej miłości, dla której tło stanowią wydarzenia poprzedzające wybuch powstania styczniowego. Śledząc losy młodziutkiej Niny, czytelnik przenosi się do czasów, gdy honor i obowiązek wobec Ojczyzny były cenniejsze niż własne życie. Autorka w obrazowy sposób odwzorowuje panujące wtedy nastroje, mody oraz realia codzienności. Wyczarowuje przed naszymi oczami dawno miniony świat, pełen zarówno wystawnych balów, jak i krwawo tłumionych zamieszek. Świat mało znany dla wielu czytelników, a jednocześnie urokliwy jak sceneria ziemiańskiego dworku i pasjonujący jak najbardziej wciągająca salonowa intryga. W siódmym tomie cyklu - Gorzka cena wolności - umęczeni potyczkami z nieprzyjacielem i trudami życia w leśnych obozach powstańcy wpadają w zasadzkę w wąwozie. Aleks zostaje ciężko ranny, a wiele okolicznych domostw pogrąża się w żałobie po poległych. Pod troskliwą opieką żony Klonowiecki powoli dochodzi do zdrowia, jednak wciąż nie wiadomo nic o losach Jaśka i Tadzia. Czekając na wieści o swoich bliskich, kobiety angażują się w przygotowywanie zaopatrzenia dla polskich żołnierzy. Tymczasem Nina również musi stoczyć bój - ze chciwym i odrzuconym przez nią Starewiczem o dwór w Lipieńcu. Stawką będzie nie tylko rodowy majątek, ale również ukaranie kolaboranta. Na każdym kroku czają się szpicle zaborców, których wojska pewnego dnia nieoczekiwanie zjawiają się w Zameczku. Pasmo przykrych wiadomości o brutalnie przerwanych biografiach wielu walczących rozjaśnia radosna nowina Emilki. Nikt nie ma już jednak wątpliwości, jak gorzką cenę trzeba będzie zapłacić za wolność. Niepewne jutro i niepokój o bliskich sprawiają, że młoda hrabina zaczyna darzyć ciepłymi uczuciami ciotkę Marię, która ją dawniej gnębiła. Kiedy mieszkańcom Makowa wydaje się, że chwilowo mogą odetchnąć z ulgą, los zsyła na nich kolejną tragedię, a Nina musi wyruszyć do Warszawy, by ratować więźnia Cytadeli. Czy wypowiedziane przez wojewodzinę na łożu śmierci proroctwo właśnie ma się ziścić?

Nowy dom na Wyrębach II

Stefan Darda

Akcja trzeciej części cyklu Wyręby rozgrywa się w ostatnich miesiącach 1996 roku. Po wydarzeniach, które miały miejsce pod koniec września, budowa nowego domu staje pod znakiem zapytania, a Hubert Kosmala zastanawia się, czy niebezpieczeństwo nie przywędrowało za nim do Lublina. Ewa Firlej ma wrażenie, że niebo runęło jej na głowę, ale to dopiero początek jej problemów z Mikołajem. Tymczasem w okolicach Wyrębów mają miejsce przerażające wypadki wiązane przez niektórych z tragiczną śmiercią Marty i jej nienarodzonego dziecka. Czy słusznie? A może niebezpieczeństwo czai się zupełnie gdzieś indziej...? Aby sprostać wyzwaniom stawianym mu przez los, Hubert musi skorzystać z pomocy swojego przyjaciela.

Математика. 4 клас. Зошит 21165. Одиниці вимірювання довжини.

Наталія Будна

Пропонований посібник входить до серії 14-ти блокнотів «Тренувальні 10-хвилинки», мета яких 2014 закріпити обчислювальні навички та вміння розв2019язувати рівняння, нерівності, задачі учнями 4-го класу. Блокнот містить картки з вправа ми та завданнями, розрахованими на 10-хвилинне виконання, а також підсумковий контроль знань «Перевір себе» з навчальної теми та відповіді для самоперевірки. Посібник зручний у використанні. Працювати з ним можна не лише в школі чи вдома, а й під час подорожі, відпочинку на природі. Для учнів 4-х класів, учителів та дбайливих батьків.

Tajemnicza Robulka

Barbara Siedlarz

"- Aj, boli, bardzo boli - zaskowyczała dziwna Istotka, która przed chwilą spadła na ziemię nie wiadomo skąd. Maleńkimi rączkami, innymi niż mają ludzie, rozcierała bolące kolanka. Dłonie małej Istotki miały tylko cztery palce: trzy dłuższe i jeden krótszy, na kształt ludzkiego kciuka. Próbowała stanąć na nóżkach, podobnych do nóg ludzi. Zachwiała się jednak i upadła. - Muszę nabrać troszkę siły - wyszeptała. Rozejrzała się wokół pięknymi, bardzo dużymi oczkami, które miały kolor bursztynu. Zatrzepotała długimi rzęsami. Podniosła dwa maleńkie kamyczki i potarła je o siebie. Przytuliła do nich swoją kształtną główkę i wessała usteczkami ciepło, które wytworzyło się pod wpływem tarcia. To było całe jej pożywienie. - Teraz mogę iść poszukać mojego domu - stwierdziła. Ruszyła przed siebie rozgarniając ździebełka traw. Zatrzymała się pod kwiatem stokrotki. Usłyszała jakieś odgłosy..."