Spacerując nieopodal ESSO

Mariusz Grzebalski

Mariusz Grzebalski Drugie dotknięcie Spacerując nieopodal ESSO Co tak siedzisz, dziadku? Poszedłbyś stąd, schował się brzytwa chmur opada w twoją stronę ciemnym ostrzem i pierwsze krople uderzają w piasek głucho jak kule. Gdzie twoja żona? Jeszcze ... Mariusz Grzebalski ur. 1969 Najważniejsze dzieła: Negatyw (1994), Ulica Gnostycka (1997), Drugie dotknięcie (2001), Człowiek, który biegnie przez las (2006), W innych okolicznościach (2013) Poeta i prozaik, autor ośmiu tomów poetyckich. Pracuje jako redaktor w Wydawnictwie WBPiCAK, zajmując się wydawaną tam serią poetycką. Wcześniej był redaktorem naczelnym Ogólnopolskiego Dwutygodnika Literackiego Nowy Nurt oraz redaktorem artzina Już Jest Jutro". W 2001 roku ukazał się wybór jego wierszy w przekładzie na język niemiecki w tomie pt. Graffiti. Za sprawą debiutu w 1994 roku zaliczany jest do pokolenia bruLionu, z którym dzieli niechęć do patosu, opieranie swojej twórczości na obserwacji zjawisk życia codziennego oraz zwrot ku detalowi. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Dawno i daleko

tadeusz Zubiński

Tadeusz Zubiński - ur. w 1953 r. w Suchedniowie, pisarz, tłumacz, krytyk, eseista. Autor powieści: Odlot dzikich gęsi (2001), Nikodem Dyzma w Łyskowie (2003), Góry na niebie (2005), Burza pod lasem (2007), Ogień przy drodze (2009); nowel: Goście Stołu Pańskiego (2010);  zbiorów opowiadań: Dotknięcie wieku (1996), Sprawiedliwy w Sodomie (1996), Wieża i inne opowiadania (2007) oraz szkiców: Wyspa Zaczarowana, celtyckie legendy i mity dawnej Irlandii (2008). Brat Inflancki psis. Od 2004 roku zastępca redaktora naczelnego miesięcznika "Świat Inflant". Publikacje książkowe dotyczące kultury i historii krajów bałtyckich: Ciche Kraje (2006), Etniczne Dziedzictwo Bałtów (2007), Herder w Rydze i inne szkice bałtyckie (2008), Mitologia bałtyjska (2009), Historia Literatury Łotewskiej i Łatgalskiej (2010), Słownik mitów i tradycji rodzimych narodów Estonii, Litwy i Łotwy (2010), Mitologia estońska i liwska (2011). Tadeusz Zubiński publikował w prasie polskiej na Litwie, Łotwie, Ukrainie, w Austrii, Irlandii, Kanadzie i Wielkiej Brytanii.

Fenomena

Jan Kochanowski

„Fenomena” to dzieło Jana Kochanowskiego, polskiego poety, który jest uważany za jednego z najwybitniejszych twórców renesansu w Europie. Przyczynił się on w wielkim stopniu do rozwoju polskiego języka literackiego.  „Dzień i noc Jego sprawa, i to światło wdzięczne Niezgaszonego słońca i koło miesięczne. Tenże i niebo natknął gwiazdami ślicznemi, Aby ludziom znaczyły czasy biegi swemi.” Fragment.

Nakarm mnie opowiadanie erotyczne

Annah Viki M.

Włączył ciepłą wodę pod prysznicem i wepchnął mnie tam. Spojrzałam z przerażeniem, że zostawia mnie samą. Zrozumiał. Sam ściągnął z siebie ubranie i wszedł do mnie. Kabina była przestronna. Opiekował się mną. Najpierw mnie przytulił. Przylgnęłam do jego ciała. Było twarde i sprężyste. Obejmował mnie i gładził po plecach. Woda lała się na nas. Kołysał mnie delikatnie, a ja się uspokajałam. W końcu przestałam szlochać. Przestały także wstrząsać mną dreszcze. Odsunął się delikatnie i wziął w dłoń płyn do mycia. Męski, innego tu nie było. W jego oczach czaiło się pytanie. Skinęłam głową, na znak, że się zgadzam. Wylał płyn na dłoń i zaczął masować mi kark i ramiona. Woda wciąż lała się na nas strumieniami. Przeniósł dłonie na moje piersi i dotknął delikatnie, prawie niezauważalnie, jednak ten dotyk odbił się echem w mojej głowie i moich trzewiach. Gładził moją skórę jakby nieśmiało. Złapałam jego ręce i przycisnęłam do siebie. Objął więc moje piersi i schował w swoich dłoniach. Westchnęłam. Poczułam na udzie, że na niego także to działa." Samotna kobieta mieszkająca na warmińskiej wsi spotyka starszego od siebie, enigmatycznego mężczyznę. Gdy między nimi iskrzy, mężczyzna znika, a ona bardzo to przeżywa. Co się wydarzy między nimi, gdy znów na siebie wpadną? Czy kobieta dowie się, kim jest nieznajomy i dlaczego unika bliskości? Czy oboje zaspokoją głód namiętności?

Na wzgórzu róż

Stefan Grabiński

Zbiór sześciu opowiadań polskiego mistrza niesamowitości. Utwory o różnorodnej tematyce mają jedną wspólną cechę - prezentowana w nich zwyczajna codzienność podszyta jest grozą o niejasnym pochodzeniu. Wraz z rozwojem fabuły atmosfera gęstnieje i mnożą się tajemnice, by ostatecznie doprowadzić do zaskakującego, niejednokrotnie mrożącego krew w żyłach rozwiązania. Polski Lovecraft w najlepszym wydaniu! Książka, której nie powinien zbagatelizować żaden miłośnik rasowej literatury grozy.

Nic więcej

Józef Czechowicz

Józef Czechowicz nic więcej nic więcej niepokój z ognia siwobiały wodospad rozwiane włosy matki gdy je czesze rozcięły na pół smutek wlatuje przez okna dośnić dospać dosięgnąć katedr ostatnim obrotem kół jak tło mozaiki spękana ręka na trzonie łopaty moja może być zbrodnia i dobry dar janku joanno anna szepcze jesienny badyl skądże to w oczach wilgotnych rudy żar tak naznaczyło mnie signum tonąc wi... Józef Czechowicz Ur. 15 marca 1903 r. w Lublinie Zm. 9 września 1939 r. w Lublinie Najważniejsze dzieła: ballada z tamtej strony, żal, nic więcej, nuta człowiecza, tomy wierszy: Kamień (1927), Dzień jak co dzień (1930), Ballada z tamtej strony (1932), W błyskawicy (1934), Nic więcej (1936), Nuta człowiecza (1939). Polski poeta dwudziestolecia międzywojennego, w latach trzydziestych związany z grupą literacką Kwadryga, przedstawiciel tzw. drugiej Awangardy, której twórczość cechował katastrofizm. Jako ochotnik jeszcze przed zdaniem matury wziął udział w wojnie polsko-bolszewickiej 1920 r. Z wykształcenia, zamiłowania i zawodu nauczyciel (ukończył też studia w zakresie pedagogiki specjalnej). Redaktor m. in. czasopism dla dzieci "Płomyk" i "Płomyczek". Współpracował z wieloma pismami: "Reflektorem" (tu debiutował jako poeta w 1923 r.), Zet, Głosem Nauczycielskim, Pionem i Kameną, w Polskim Radiu pracował w dziale literackim, pisał słuchowiska radiowe. Zginął tuż po wybuchu II wojny światowej, podczas bombardowania. Charakterystyczną cechą wierszy Czechowicza jest niestosowanie wielkich liter i znaków interpunkcyjnych, co decyduje o poetyckiej wieloznaczności tekstów. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Katedra Najświętszej Panny Paryskiej. Dzwonnik z Notre-Dame. Notre-Dame de Paris 1482. The Hunchback of Notre Dame

Victor Hugo

"Katedra Najświętszej Marii Panny w Paryżu powieść Wiktora Hugo znana w Polsce również pod tytułem Dzwonnik z Notre-Dame, osadzona w czasach późnego średniowiecza. Według słów samego autora, jest to obraz piętnastowiecznego Paryża i całego piętnastego wieku przez pryzmat tego miasta. Osią powieści jest wątek miłosny archidiakona Klaudiusza Frollo do pięknej Cyganki Esmeraldy. Książka wydana w 1831 roku porusza nietypowe jak na tamte czasy problemy zgubnego pożądania i tolerancji. W powieści nie ma nic białego ani czarnego, są tylko odcienie szarości. Nie ma też tu jednoznacznie złej postaci, a nawet okrutne czyny Frolla można zrozumieć i budzi on współczucie, a nawet sympatię czytelnika. Książka została napisana pod wpływem odnalezienia przez autora greckiego napisu (Przeznaczenie) na ścianie Katedry Notre-Dame. (https://pl.wikipedia.org/wiki/Katedra_Marii_Panny_w_Paryżu) Notre-Dame de Paris relve du genre du roman historique, qui est la mode au début du XIXe sicle16, de mme que la période du Moyen Âge qui suscite un intért nouveau de la part des écrivains et des potes partir des années 1820, sous l'impulsion d'auteurs comme Chateaubriand ou Madame de Staël. Le chapitre Paris vol d'oiseau , en particulier, présente une tentative de reconstitution historique du Paris de 1482. Mais Victor Hugo ne se considre pas comme tenu de respecter la vérité historique tout prix et n'hésite pas modifier le détail des faits et resserrer l'intrigue pour faire mieux ressortir le caractre de personnages historiques comme Louis XI ou pour mettre en avant sa vision de l'Histoire. En cela, il applique son roman les principes exposés dans un article propos de Walter Scott qu'il a publié en 1823, et o il affirme : j'aime mieux croire au roman qu' l'histoire, parce que je préfre la vérité morale la vérité historique . (https://fr.wikipedia.org/wiki/Notre-Dame_de_Paris_(roman) The novel's original French title, Notre-Dame de Paris (the formal title of the Cathedral) indicates that the Cathedral itself is the most significant aspect of the novel, both the main setting and the focus of the story's themes. With the notable exception of Phoebus and Esmeralda's meeting, almost every major event in the novel takes place within, atop, and around the outside of the cathedral, and also can be witnessed by a character standing within, atop, and around the outside of the cathedral. The Cathedral had fallen into disrepair at the time of writing, which Hugo wanted to point out. The book portrays the Gothic era as one of the extremes of architecture, passion, and religion. The theme of determinism (fate and destiny) is explored as well as revolution and social strife. The severe distinction of the social classes is shown by the relationships of Quasimodo and Esmeralda with higher-caste people in the book. Readers can also see a variety of modern themes emanating from the work including nuanced views on gender dynamics. For example, Phoebus objectifies Esmeralda as a sexual object. And, while Esmeralda is frequently cited as a paragon of purity this is certainly how Quasimodo sees her she is nonetheless seen to create her own objectification of the archer captain, Phoebus, that is at odds with readers' informed view of the man. (https://en.wikipedia.org/wiki/The_Hunchback_of_Notre-Dame)"

*** (Rafał miał rację)

Adam Wiedemann

Adam Wiedemann Samczyk *** (Rafał miał rację) Rafał miał rację: telefony na Podgórzu są do niczego i świat się znowu skurczył: jest teraz garstką rodzynek, z których wybieram najlepsze sztuki. I czy to takie pewne, że nastąpi coś więcej? Czy to w ogóle możliwe? Niczeg... Adam Wiedemann ur. 24 grudnia 1967 Najważniejsze dzieła: Samczyk (1996), Kalipso (2005), Pensum (2007), Filtry (2009), Dywan (2010), Z ruchem (2015) Poeta, prozaik, tłumacz, krytyk literacki i muzyczny. Absolwent filologii polskiej na Uniwersytecie Jagiellońskim. Był trzykrotnie nominowany do Nagrody Literackiej Nike. W 1999 został laureatem Nagrody Kościelskich, a w 2008 Nagrody Literackiej Gdynia za tom Pensum. Stylistyka jego wierszy to pozorna niedbałość, skrywająca wyrafinowanie. Wojciech Kuczok z kolei nazwał tę twórczość sure-realizmem, zwracając uwagę na umiejętność pisania tak, jakby to, co się pisze, było oczywiste. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.