Zagłada domu Usherów - Wydanie dwujęzyczne

Edgar Allan Poe

Ponadczasowe opowiadanie grozy Edgara Allana Poe w dwóch wersjach językowych - angielskiej oraz polskiej. Pozwala ono czytać tekst oryginalny, wydany w języku angielskim w roku 1846, a także zapoznać się z jednym z najlepszych jego tłumaczeń na język polski - tłumaczeniem Bolesława Leśmiana. Czytanie dzieł w oryginale to jedna z najlepszych metod nauki języka obcego, a także ogromna przyjemność. "Zagłada domu Usherów" znana też jako "Upadek domu Usherów" trzyma w napięciu od początku do końca, wywołuje dreszcz odwołując się do lęków czających się w człowieku od stuleci. Urodzony na początku XIX wieku Poe uważany jest za mistrza grozy i postać samą w sobie owianą wieloma tajemnicami. Opisywał doświadczenia z pogranicza snu i jawy, zdrowia i psychozy. Mimo, iż nie są to skrajnie przerażające historie, ich charakter w pełni poznamy, gdy uświadomimy sobie, iż pisarz ten zwykle czerpał inspirację… z własnych doświadczeń. Poe miał niezwykle nieszczęśliwe życie, tracił wszystkie bliskie mu kobiety (zmarły matka, macocha, młoda żona), a jego wewnętrzną nędzę i upadek pogłębiał jeszcze głęboki nałóg alkoholowy. W jego twórczości znajdziemy obrazy rozmaitych stanów psychicznych, które (jak twierdzą krytycy) raczej były również udziałem autora. Znajdziemy tam też obsesję na punkcie zmarłych kobiet (np. „Upadek domu Uscherów”). Wszystko to opisane jest natomiast przepięknym, poetyckim, nieco gotyckim językiem. Opowiadania Poe wydają się straszne nie dlatego, że trup ściele się gęsto i towarzyszą mu stosy poodcinanych głów i kończyn, ale dlatego, że opowiadania Poe w dużej mierze trzeba traktować jako zapis życia wewnętrznego, wyobrażeń rzeczywistego, żywego człowieka.

Темне сходження. роман

К.С. Пакат

Нова книга К.С. Пакат, авторки бестселерів трилогії The Captive Prince (Полонений принц) і графічних романів Fence (Фехтуй). Книга «Темне сходження», перша книга трилогії, отримала австралійську премію Aurealis 2021 року занайкращий фентезійний роман. Вілл Кемпен тяжко працює в лондонських доках і боїться за своє життя. Вайолет Баллард хоче вирватися з жорстких рамок, у які заганяють дівчат її кола. Коли ж їх несподівано зводить доля, вони відкривають для себе абсолютно іншу реальність. Там орден Хранителів ще памятає чарівний старий світ, знищений великим злом, і готується до повернення цього зла, щоб дати йому відсіч. У новій битві з Пітьмою Віллові й Вайолет належить вирішальна роль, яка стане несподіванкою навіть для них самих. З англійської переклала Марія Пухлій.

Miami 1980. Rok niebezpiecznych dni

Nicholas Griffin

Miami. Odcisk na palcu Florydy, latarnia morska dla ofiar kubańskiego ucisku, nieatrakcyjny skrawek Ameryki. Jak to możliwe, że z miasta skazanego na porażkę stało się jednym z najważniejszych punktów na mapie USA i bramą łączącą uporządkowaną Północ z pogardzanym Południem? Choć problemy wzbierały już w latach siedemdziesiątych, to właśnie w 1980 roku przez miasto przetoczyła się ich kulminacyjna fala. Napływ tysięcy imigrantów z Kuby, kolumbijscy narcos przemycający przez Miami tony kokainy, oszuści piorący miliony dolarów, zbuntowani czarni rozgoryczeni ubóstwem i nieustającą agresją policji. Lokalne skandale, zamieszki rasowe i kryzys migracyjny w ciągu jednego roku Miami przeżyło upokarzający upadek, z którego musiało się podnieść bez pomocy z zewnątrz. Koniec 1980 roku przyniósł jednak nadzieję. Trudne doświadczenia ostatnich dwunastu miesięcy zmusiły wszystkie departamenty policji oraz włodarzy miasta do wprowadzenia gruntownych zmian, a zmęczonych przemocą mieszkańców do integracji. I to właśnie z traumy 1980 roku narodziło się współczesne Miami. Nicholas Griffin przez siedem lat pracował nad materiałem dotyczącym tego roku, kiedy ulicami Miami rządziły chaos i bezprawie. Jego książka to skrupulatna i doskonale udokumentowana kronika burzliwego przełomu w historii miasta i hołd złożony tym, którzy zrobili wszystko, by rok niebezpiecznych dni już nigdy się nie powtórzył.

Называй меня Мэри

Андрей Кокотюха

Жизнь Олега Кобзаря, полицейского в отставке и ветерана АТО, сложно было назвать легкой. Днем 2014 работа таксистом, вечером 2014 лечение душевных ран алкоголем в пустой квартире. Казалось, хуже некуда. А потом эта встреча в баре с девушкой по имени Мэри. Она просила о помощи... Следующим утром Олег проснулся рядом с безжизненным окровавленным телом Мэри. Оказывается, хуже все-таки есть куда. Теперь Кобзарь 2014 подозреваемый в убийстве. И не в одном, а в целой серии. Вот только он не убивал. У Кобзаря нет ни алиби, ни свидетелей 2014 ничего. Но следователь Вера Холод 2014 единственная, кто готов пройти вместе с Олегом путь к полному оправданию.

Utarczka duchowna. Walka duchowa czyli nauka poznania, pokonania samego siebie, i dojścia do prawdziwej doskonałości chrześcijańskiej

Wawrzyniec Scupoli

Utarczka duchowa inaczej Walka duchowa czyli nauka poznania, pokonania samego siebie, i dojścia do prawdziwej doskonałości chrześcijańskiej jest praktycznym podręcznikiem życia. Uczy on przede wszystkim, że jego sensem jest nieustanna walka z egoistycznymi zachciankami, które trzeba zastąpić ofiarną miłością. Kto nie podejmuje tej walki, ten ponosi klęskę i cierpi w piekle, a kto walczy ufając nie we własne siły, ale w moc Boga ten triumfuje i jest szczęśliwy w niebie. Książka Scupolego analizuje różne codzienne sytuacje i radzi jak wyjść z nich zwycięsko, z czystym sumieniem i doskonalszą cnotą. Podkreśla ona także nieskończoną dobroć Boga, który jest dawcą wszystkiego, co dobre. To, co złe, pochodzi według niego od człowieka, który sprzeciwia się Bogu.

Pył

Björnstjerne Björnson

Znakomita powieść wybitnego pisarza norweskiego opowiadająca nie tylko o ludziach i malowniczych krajobrazach okolicy, w której znajduje się majątek rodziny Altungów, ale także zagłębianie się w bardzo poważne tematy dotyczące wiary, życia po śmierci i konsekwencji ludzkich wyborów. Fragment powieści: Droga z miasta, do Skogstadu, starego majątku ziemskiego rodziny Atlungów, w którym ponad lesistym wybrzeżem rzeki, przecinającej grunta, znajdowało się wiele znacznych fabryk, w zwykłych okolicznościach, nie trwała dłużej, niż dwie godziny, przy dobrej sannie jednak zaledwie godzinę. Szosa ciągnęła się wzdłuż fiordów. Jadąc z miasta, po prawej stronie miałem fiord, po lewej pagórkowato rozłożone pola, a między niemi rozrzucone wille i dwory, wśród drzew, krzewów i kwiecia. Te pagórki dalej przerastały w góry, okalające drogę, która tutaj stawała się coraz pustszą i trudniejszą do przebycia, az w końcu, daleko w głąb fiordu nie było już nic widać, jeno las i las. (...) Jechałem z przyjemnością. Niedawno upadł śnieg. Śród białego krajobrazu, powietrza przesiąkniętego atmosferą śnieżną, fiord wydawał się zupełnie czarnym. Drugi brzeg był niedaleko, ponad nim wznosiły się wysokie skały, obecnie też ubielone...

Microsoft Project 2019 dla bystrzaków

Cynthia Snyder Dionisio

Zarządzaj projektami, zasobami, kalendarzami i budżetami Twórz dynamiczne harmonogramy Poznaj „złote zasady” rozwoju projektu Zarządzaj projektami jak profesjonalista! Niezależnie od tego, czy zarządzanie projektami znajduje się w nazwie Twojego stanowiska, czy też jest po prostu jednym z wielu Twoich obowiązków, Microsoft Project 2019 to sekretna broń, której poszukujesz. Nawet jeśli już wiesz co nieco na temat zarządzania projektami, ta książka pokaże Ci, jak skorzystać z cennych możliwości programu, by wszystko działało jak dobrze wyregulowana i nasmarowana maszyna. Dowiedz się, jak wpisywać zadania, określać czas ich realizacji, pracować z zasobami i kalendarzami, ustawiać plan bazowy, dostosowywać harmonogramy, utrzymać prace nad projektem na wybranym kursie, analizować postępy i raportować wyniki. Brzmi jak dobry plan, nie sądzisz? W książce: uruchamianie projektu wpisywanie zadań i określanie czasu ich realizacji tworzenie kalendarza zasobów określanie budżetu projektu śledzenie postępów prac nad projektem radzenie sobie z opóźnieniami

Rasa, Tożsamość, Performans Rasowość i jej konstrukcje w kulturze Stanów Zjednoczonych

Skurowski Piotr

Monografia ta podejmuje zagadnienia związane z tożsamością rasową oraz hegemonią „białości”, będące w centrum dyskursu publicznego w Stanach Zjednoczonych. Autor przedstawia i analizuje nie zawsze wystarczająco dostrzegany wymiar rasy, jakim jest jej performatywność. Skupienie się na performatywnym aspekcie rasy nie oznacza pominięcia czy relatywizacji jej społecznych i kulturowych znaczeń ani niepamięci o cierpieniach i niesprawiedliwości doznanych w wyniku takich praktyk, jak kolonializm, niewolnictwo czy segregacja rasowa. Analiza performansu rasowego pozwala dostrzec istnienie pograniczy rasowych, „nieuznawanych” w społeczeństwie, którego naczelną zasadą była niesławna reguła „jednej kropli krwi” oraz konsekwencja w trzymaniu się zasad „białego” lub „czarnego” stylu bycia. Poznajemy formy maskarad (lub zachowań tak postrzeganych), które były w przeszłości określane jako „passing” (czyli „przejścia” na „białą” stronę granicy międzyrasowej) oraz inne napotykane dzisiaj formy „crossoverów” rasowych (takie jak imitacje i stylizacje na temat czarnej muzyki i kultury), niejako odwracających tradycyjny kierunek „przejścia” i nawiązujące do estetyki i praktyki „blackface”, czyli nakładania czarnej maski. Wiele uwagi poświęcone jest dekonstrukcjom (transgresjom) barier rasowych oraz zagadnieniom związanym z imitacją i zawłaszczaniem „czarności” – stanowią one ważny komponent szerszego spektrum problematyki związanej z konstrukcją hybrydowych i transgresywnych tożsamości, wykraczających poza tradycyjnie akceptowane taksonomie. W konkluzji autor wyraża przekonanie, że fundamentalna kwestia podziału rasowego nie traci nadal na ważności.   Książka częściowo wypełnia lukę w polskiej literaturze przedmiotu dotyczącą dyskursu rasowego oraz konstruowania tożsamości rasowej. Rozważania autora odnoszą się do kultury amerykańskiej, niemniej problematyka związana z tożsamością rasową i etniczną ma charakter uniwersalny i będzie znacząca także dla polskiego czytelnika – odbiorcy przekazów kulturowych – zarówno ze względu na rosnące zróżnicowanie etniczne i podziały światopoglądowe w polskim społeczeństwie, jak i na treści udostępniane za pomocą takich instrumentów globalizacji kultury, jak kino, telewizja czy internet.