Hotel ZNP

Izabela Tadra

Hotel ZNP to prawdopodobnie najbrzydszy hotel w Warszawie. Ma jednak pewne zalety: z jego okien rozpościera się widok na Wisłę, a w szufladach nocnych stolików zamiast Biblii można znaleźć kryształowe popielniczki. Ponadto położony jest w połowie drogi między domami głównej bohaterki i mężczyzny, który ją interesuje. To dlatego para wybiera ten przybytek na miejsce schadzki. Belcia, niczym Szeherezada, za wszelką cenę chce przykuć uwagę obiektu pragnień niekończącą się opowieścią o swoim dawnym i obecnym życiu, wierząc, że póki ta będzie trwała, wciąż istnieje szansa na szczęśliwe zakończenie. Czy jednak snucie historii to właściwy oręż w walce o udane życie? Belcia przegląda się w lustrze swoich słów i tego, jakie robią wrażenie na innych. W jej głowie roi się od wypowiedzi ważnych dla niej postaci zwłaszcza matki, ale także męża Wilhelma i wszystkich innych mężczyzn, z którymi Belcia była związana. W kakofonii półprawd i komunałów bohaterka rozpaczliwie próbuje usłyszeć samą siebie czasami popadając w przesadę i emfazę, czasami broniąc się ironią i brawurą. Hotel ZNP to w gruncie rzeczy bernhardowska z ducha, bezwzględnarozprawa z mieszczańskim społeczeństwem i jego podstawową komórką: tradycyjniepojmowaną rodziną. Świat ukazywany przez Tadrę to emocjonalna pustynia, na którejnie mają prawa przetrwać żadne prawdziwe uczucia i więzi. Każde kolejne pokolenieprzejmuje wybrakowanie w spadku po poprzednim i przekazuje następnemu.Powieść dowcipna, a zarazem okrutna i bolesna. Nowy głos bez ceremonii domagający się miejsca na dzisiejszej scenie literackiej. Piotr Siemion

Dobrzy przyjaciele, dobre przyjaciółki. Malarstwo w Gdańsku w XIX wieku. Oddział Sztuki Dawnej Muzeum Narodowego w Gdańsku

Magdalena Mielnik

Wiek XIX, zwany "najdłuższym stuleciem", był wyjątkowym okresem w historii. To wtedy zrodziły się żywe do dziś wielkie idee społeczne, doktryny ekonomiczne i polityczne. Wykorzystanie maszyny parowej zrewolucjonizowało przemysł i transport, inicjując proces globalizacji. To wówczas zaczęto na wielką skalę wykorzystywać energię elektryczną, wynaleziono telekomunikację, fotografię i kinematograf. Równocześnie w stopniu nieznanym wcześniejszym epokom zwrócono się ku przeszłości, badając ją i naśladując. Złożoność owych procesów znalazła wyraz w bogactwie dziewiętnastowiecznego malarstwa, z jego niezmierzoną tematyczną i stylistyczną różnorodnością. Gdańsk w dobie tych głębokich przemian pozostawał nieco na uboczu głównych nurtów. Również w sztuce. Tutejsza twórczość nie była ani szczególnie bogata, ani szczególnie oryginalna. Jednakże dla naszej lokalnej historii jest ona niezmiernie ważna, dokumentuje bowiem losy miasta, które w tak zwanym długim XIX stuleciu zawieszone było między swą wielką przeszłością i znacznie mniej imponującą teraźniejszością. Kolekcja malarstwa prezentowana w niniejszej publikacji to zbiór niezwykle istotny w historii gdańskiego muzeum. Był tworzony od początku istnienia Muzeum Miejskiego i jest do dziś systematycznie i starannie powiększany o nowe nabytki. Muzeum Narodowe w Gdańsku jest kontynuatorem działalności Muzeum Miejskiego w Gdańsku, a w 2023 roku mija sto pięćdziesiąt lat od otwarcia pierwszej wystawy zorganizowanej przez tę instytucję.

Podróż do Ixtlan

Carlos Castaneda

Urodzony w 1925 roku w Peru, antropolog i filozof Carlos Castaneda, to autor 11 książek, napisanych w ciągu 30 lat i sprzedanych w 8 milionach egzemplarzy, przetłumaczonych na 17 języków. Otworzył okno na inny, nieznany świat istniejący równolegle z naszym. W swoich książkach opisuje doświadczenia zdobyte podczas przebywania z don Juanem Matusem, indiańskim czarownikiem i szamanem. W „Podróży do Ixtlan”, trzeciej książce, po „Naukach don Juana” i „Odrębnej rzeczywistości”, Castaneda znowu zanurza się w magiczny świat czarowników, korzystając z dalszych nauk don Juana. Dzieli się nimi z nami, pokazując czym naprawdę jest „zatrzymanie świata” i postrzeganie rzeczywistości, takiej jak widzą ją czarownicy. Teraz, dziesięć lat po pierwszym spotkaniu z don Juanem, autor przeglądając swoje notatki uświadamia sobie, że rośliny psychoaktywne nie są jedynym środkiem do poznania alternatywnych światów.

Żołnierz samochwał

Plaut

Plaut Żołnierz samochwał tłum. Gustaw Przychocki ISBN 978-83-288-5480-2 Wstęp I. Treść i charakterystyka komedii Żołnierz samochwał, imieniem Pyrgopolinices, wielce nadęty i wielce zarozumiały, zabrał młodzieńcowi ateńskiemu Pleusiklesowi podstępem jego przyjaciółkę, Filokomazjum, w czasie jego chwilowej nieobecności i uwiózł ją do Efezu. Tymczasem niewolnik Pleusiklesa, Palestrio, który po zniknięciu dziewczyny wybrał się z wieścią do swego pana, do Naupaktos, ... Plaut Ur.: ok. 250 p.n.e Sarsina, Umbria (Italia) Zm.: 184 p.n.e. Najważniejsze dzieła: Żołnierz samochwał, Bracia, Kupiec, Amfitrion Plaut (Tytus Makcjusz Plautus) - ceniony komediopisarz rzymski, który wywarł duży wpływ na rozwój komedii europejskiej, jeden z najwcześniejszych autorów rzymskich, których dzieła w całości zachowały się do naszych czasów. Jako młody człowiek po przyjeździe do Rzymu znalazł zajęcie przy wystawianiu widowisk teatralnych, być może jako robotnik lub pomocnik przy zmianach dekoracji, dzięki czemu dobrze zaznajomił się ze sceną i gustami publiczności. Około roku 205 p.n.e. zaczął przerabiać greckie komedie, głównie Menandra, zyskując sobie dużą popularność i renomę. Bardzo chętnie wykorzystywał komedie omyłek oraz komedie intryg, w których główną rolę grał sprytny niewolnik. Greckie pierwowzory, niekiedy wzruszające i pełne poważnych rozważań, ożywiał, dodając im temperamentu przez dodanie jakiejś rozweselającej postaci i dopisanie scen kpin, sprzeczek i bijatyk. Zamiast wziętych z oryginałów długich dialogów wprowadzał partie śpiewane, zarówno solowe, jak i duety, nadając swoim komediom charakter wodewilów. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Emigranci (Tom 3). Pod stepowym niebem

Sabina Waszut

Na stepach Kazachstanu rośnie piołun, a czy rozkwitnie tu miłość? Stanisławów, rok 1940. Olga Jelska w bezsenną noc drży nad losem swojej rodziny. Jej mąż został osadzony w obozie w Kozielsku, a ona otrzymała nakaz opuszczenia wygodnego mieszkania. Lecz to dopiero początek gehenny Za kilka godzin dotychczasowe życie Olgi zakończy się: z trójką dzieci wsiądzie do pociągu oznaczonego czerwoną gwiazdą i wyruszy w nieznane. Wraz z nią sąsiedzi, znajomi i setki innych Polaków wszyscy tak samo przerażeni i niepewni przyszłości. Czy delikatna kobieta podoła trudom wysiedlenia? Czy poradzi sobie z nieprzychylną przyrodą i brutalnym komendantem kołchozu w Priesnogorkowce? A przede wszystkim, czy zdoła ochronić dzieci? "Pod stepowym niebem", trzeci tom sagi "Emigranci", to oparta na faktach opowieść o sile kobiet, które wplątane w tragiczne wydarzenia II wojny światowej musiały zostać wojowniczkami.

Caldarium Luxuria w erotycznej służbie przełożonej

Black Chanterelle

Młoda asystentka Bianca sumiennie stawia się na służbę dla swojej przełożonej, seksownej kapitan Viviane. Nie wie, że tego wieczora zamiast obowiązków czeka ją bardzo intymna wizyta w Caldarium Luxuria: ekskluzywnej łaźni inspirowanej publicznymi basenami starożytnego Rzymu, pełnej przepychu i finezji. Do towarzystwa dołącza również trzecia postać - wyrafinowana, tajemnicza kobieta stojąca na samym szczycie militarnej hierarchii. Temperatura gwałtownie wzrasta, nie tylko w saunach, kiedy obie panie postanawiają odprężyć swoją posłuszną, choć nieśmiałą asystentkę.

Radość odpoczywania

Adam K. Wilhelm

Odnajdźmy radość, którą niesie odpoczynek. Jeśli odpoczywanie stało się nam obce i musimy głęboko wsłuchać się w siebie, żeby na nowo poznać własne potrzeby, to książka dla nas. Niech uważność, cierpliwość i wyrozumiałość będą naszymi przewodnikami! Ciało jest cudownym urządzeniem, które nie obraża się i potrafi wybaczać większość błędów. Jeśli damy mu – to jest sobie! – szansę na odzyskanie utraconej równowagi, będzie nam służyć oparciem w każdej sytuacji i na długie lata. Nauczmy się sprawiać ulgę zmęczonym organom – nie forsować się, dbać o nawodnienie, jeść lżej i lepiej kontrolować bodźce, które odbierają nasze zmysły.

Пригоди у країні невидимок (#2). Пригоди у країні невидимок. Оповідка друга. Я ніколи не палитиму

Антон Алатон

Майя з татом пішли в гості. За розмовою дорослі забули про неї і почали курити. Дівчинці стало погано. Отямивишись, Майя вирішила з2019ясувати, що з нею сталося. Вона звернулася до Макрофага, і той розповів їй, якої шкоди завдає клітинам людського організму нікотин. Після цього Майя вирішила, що ніколи і нізащо не ризикуватиме так своїм здоров2019ям.