Polowanie na skarb

Andrea Camilleri

Komisariat w Vigacie ogarnęła nuda, wszyscy pogrążają się w marazmie i bezczynności. Montalbano czyta kryminał Simenona, Catarella dzielnie walczy z krzyżówkami. Od czasu do czasu komisarz wysłuchuje przez telefon skarg i narzekań swej jakże odległej narzeczonej, a mania religijna rodzeństwa Palmisano zaczyna ocierać się o szaleństwo. Żeby przezwyciężyć nudę komisarz daje się zwieść niespodziewanemu wyzwaniu. Zaczyna otrzymywać anonimowe listy zachęcające go do zabawy w poszukiwanie skarbu. Wskazówki zaciekawiają komisarza, jednak z biegiem czasu stają się coraz bardziej niepokojące i zaczyna gnębić go przeczucie, że nie jest to zwykła gra, tylko coś bardzo mrocznego i niebezpiecznego. Z pozoru zabawna gra wciąga go stopniowo w przerażające otchłanie umysłu psychopaty i erotomana, godnego Hannibala Lectera.

Kielonek

Alain Mabanckou

Rytmiczna, komiczna, deliryczna i tragiczna historia baru Śmierć Kredytom spisana przez jego stałego bywalca, Kielonka. Kiedy właściciel powierza Kielonkowi dwa zeszyty i misję uwiecznienia słynnej na całe Kongo spelunki, ten nie protestuje. Chwyta za pióro, nie zamierza nikogo oszczędzać. Tak powstaje jedyna w swoim rodzaju opowieść o mniej lub bardziej ekscentrycznych klientach baru, a także o samym Kielonku, niegdyś szanowanym obywatelu, dziś człowieku przegranym. Ta groteskowa i tryskająca językową energią powieść łączy w sobie metaliteracką zabawę i satyrę - na Afrykę, z jej kompleksami wynikającymi z kolonialnej historii, ale przede wszystkim na świat zachodni, fałszywy, próżny i traktujący innych protekcjonalnie. Mabanckou wysadza w powie!=trze zasady interpunkcji i kulturowe klisze, głosząc przy tym wielką pochwałę literatury jako przestrzeni wolności i zrozumienia. Tę książkę można skandować, rapować albo po prostu poddać się oszałamiającemu pulsowi jej fraz. Powieść weszła na stałe do literackiego kanonu i doczekała się licznych nawiązań, choćby w twórczości takich autorów, jak Fiston Mujila czy Mohamed Mbougar Sarr.

Nowenna za bliskich zmarłych

Wojciech Jaroń

W śmierci i zmartwychwstaniu Jezusa kryje się tajemnica odpuszczenia grzechów i wiecznego zbawienia każdego człowieka. Słowa Ewangelii uczą nas, by do Boga zwracać się ,,Ojcze. Dlatego z wiarą i ufnością prosimy kochającego Ojca o łaskę odpuszczenia grzechów i zbawieniadla naszych najbliższych, którzy przeszli do wieczności. Nowenna, którą oddajemy w Państwa ręce, pozwala z wiarą i ufnością zanosić modlitwę w intencji bliskich zmarłych o zmartwychwstanie przy końcu wieków i łaskę wiecznego przebywania w Bogu. Modlitwa jest najlepszym wyrazem szacunku i pamięci o tych, którzy odeszli, zaś żyjącym pomaga znaleźć ukojenie po stracie bliskiej osoby, aby trudny czas smutku zamienił się w nadzieję na miłosierdzie Boże w otwierające naszym zmarłym bramy zbawienia.

Opowiadania odnalezione

Jan Himilsbach

Jana Himilsbacha znamy wszyscy dobrze z występów w wielu filmach. Tymczasem Jan Himilsbach był także pisarzem - i to bardzo dobrym pisarzem. Książka ta zawiera 13 wybranych opowiadań Jana Himilsbacha, które zostały odnalezione i opublikowane wiele lat po jego śmierci. Ich teksty pochodzą z książek "Monolog i inne zapiski" i "Rozwałka i inne szkice" (Vis-a-vis Etiuda, Kraków 2015, 2016). Na początku tego audiobooka przedstawiamy utwory krótsze, trwające od kilku do kilkudziesięciu minut. Jego dwie końcowe pozycje, to nowele, z których każda trwa po około dwie godziny. Przejrzysta narracja, bogate słownictwo, wulgaryzmy ściśle odmierzone. Parę znanych osób porównało Himilsbacha do Hłaski. Ja bym go określił jako swoistego Marka Twaina, z silną nutą Wiecha, a chwilami może nawet kropelką Pratchetta. Twaina - dlatego, że Autor ma silny zmysł obserwacji sytuacji międzyludzkich, z ukrytą, ale silną inspiracją do namysłu nad tą naturą, a zwłaszcza jej cieniami. Wiech - oczywiście przez opis przedwojennego półświatka, ludzi, którzy wiedli życie w sumie podłe i monotonne, ale z jakąż fantazją! Pratchett - podobne zacięcie do humoreski z nutką goryczy, zaś całość chwilami ociera się wprawdzie nie o czyste fantasy, ale o absurd jak najbardziej. Bardzo trudno taką mieszankę uwarzyć, ważąc i odmierzając trafnie proporcje składników gorzkich i rześkich. Himilsbachowi wyszło to wybornie! [Micelius, lubimyczytac.pl] Jan Himilsbach (1931-1988) - książę polskich amatorów. Pisarz, scenarzysta, aktor charakterystyczny. Z zawodu kamieniarz. Zadebiutował w "Rejsie" Marka Piwowskiego, gdzie stworzył niezapomniany duet ze Zbigniewem Maklakiewiczem. Jako uzupełniający się sfrustrowani malkontenci wystąpili razem jeszcze kilkakrotnie. Himilsbach stworzył postać milczącego obserwatora o plebejskim wyglądzie, człowieka z tłumu, który jest przedstawicielem widza w świecie filmu. Grywał robotników, pijaczków, prostaczków, ale też twardych chłopów. Jego aktorstwo wspierał charakterystyczny wygląd i niepowtarzalny, schrypnięty głos. Całym sobą wyrażał dystans do świata, co twórcy filmowi skrzętnie wykorzystywali, zatrudniając go do małych, acz znaczących ról. [Artur Majer, akademiapolskiegofilmu.pl] Nota: przytoczone powyżej opinie są cytowane we fragmentach i zostały poddane redakcji.

Joomla. Kurs video. Poziom pierwszy. Instalacja i rozbudowa witryny

Elżbieta Szejgis

Joomla - szkolenie video poziom pierwszy Joomla to przede wszystkim darmowe oprogramowanie do tworzenia stron WWW, łączące w sobie prostotę instalacji, administrowania i rozbudowy witryn internetowych z ogromnymi możliwościami i wszechstronnością zastosowań. Korzysta z niego tak wielu początkujących i zaawansowanych programistów, którzy chętnie dzielą się wiedzą, że nikt nigdy nie zostaje bez pomocy. W sieci bowiem jest dostępna ogromna liczba poradników i forów tematycznych, na których można z powodzeniem pytać o wszystko, co wiąże się z zastosowaniami systemu Joomla! Wspólna praca środowiska zapewnia stały dostęp do nowych, darmowych szablonów i rozszerzeń, pozwalających na dostosowanie budowanej strony do własnych potrzeb — czy to sklepu internetowego, portalu ogłoszeniowego lub społecznościowego, czy też witryny własnej firmy. Co Cię czeka podczas szkolenia Joomla poziom pierwszy? W trakcie szkolenia Joomla! Kurs video. Poziom pierwszy. Instalacja i rozbudowa witryny opanujesz pracę z systemem Joomla! na poziomie średnio zaawansowanym — nauczysz się poprawnie go instalować i przygotowywać środowisko pracy. Dowiesz się także (prawie) wszystkiego o publikowaniu oraz edycji treści w Joomli! Następnie opanujesz szybkie i sprawdzone metody umieszczania grafik i multimediów w artykułach. Poznasz podstawy konfiguracji szablonu Vertex. Nieobce Ci będą moduły, komponenty i dodatki oferowane w Joomli! Będziesz modyfikować menu, instalować i konfigurować rozszerzenie ContentMap, dzięki czemu umieścisz w witrynie mapy Google. Wreszcie, wspólnie z autorem kursu, będziesz pracować z galerią zdjęć Phoca Gallery. Polecamy także kursy WordPress dostępne w naszej ofercie.

Ryszard Wagner w Bayreuth

Friedrich Nietzsche

Ry­szard Wa­gner w Bay­reuth 1 Dwóch po­trze­ba wa­run­ków, że­by zda­rze­nie by­ło wiel­kie: wiel­kie­go umy­słu tych, któ­rzy go do­ko­ny­wa­ją, i wiel­kie­go umy­słu tych, któ­rzy je prze­ży­wa­ją. Wy­da­rze­nie sa­mo przez się nie po­sia­da wiel­ko­ści; choć­by zni­ka­ły ca­łe gwiaz­do­zbio­ry, lu­dy gi­nę­ły, cho­ciaż­by pań­stwa roz­le­głe za­kła­da­no i pro­wa­dzo­no woj­ny z ol­brzy­mi­mi si­ła­mi i stra­ta­mi -- tchnie­nie hi­sto­rii roz­wie­wa spra­wy te­go ro­dza­ju, jak płat­ki śnie­gu. I zda­rza się, że czło­wiek po­tęż­ny ude­rza, a cio­sy bez­sku­tecz­nie od­ska­ku­ją od twar­dej ska­ły; krót­ki, ostry od­głos -- i wszyst­ko mi­ja. Hi­sto­ria i o ta­kich, jak­by stę­pia­łych wy­da­rze­niach pra­wie nic nie mó­wi. Więc tro­ska na­pa­da na te­go, kto wi­dzi nad­cho­dzą­ce wy­da­rze­nie, tro­ska, czy ci, któ­rzy je prze­ży­wa­ją, bę­dą go god­ni. Na tę wza­jem­ną od­po­wied­niość czy­nu i zdol­no­ści przy­ję­cia go li­czy­my i do niej na każ­dym kro­ku zmie­rza­my; kto chce da­wać, niech zwa­ża, by zna­lazł od­bior­ców, któ­rzy by od­po­wia­da­li tre­ści je­go da­ru. Dla­te­go też czyn po­je­dyn­czy wiel­kie­go na­wet czło­wie­ka nie jest wiel­ki, gdy jest krót­ki, tę­py i nie­płod­ny, gdyż czło­wie­ko­wi te­mu w chwi­li, gdy czyn speł­niał, bra­kło głę­bo­kie­go ro­zu­mie­nia, że czyn ów te­raz wła­śnie jest ko­niecz­ny: nie dość cel­nie mie­rzył, nie dość do­kład­nie po­znał i wy­brał czas: przy­pa­dek stał się je­go pa­nem; pod­czas gdy być wiel­kim i mieć po­czu­cie ko­niecz­no­ści -- to rze­czy ści­śle ze so­bą zwią­za­ne. [...]Friedrich NietzscheUr. 15 października 1844 w Röcken Zm. 25 sierpnia 1900 w Weimarze Najważniejsze dzieła: Narodziny tragedii czyli hellenizm i pesymizm, Tako rzecze Zaratustra, Ludzkie, arcyludzkie, Poza dobrem i złem, Zmierzch bożyszcz, Antychryst, Ecce Homo, Wola mocy. Filozof, filolog klasyczny, pisarz. W latach szkolnych z zamiłowaniem oddawał się poznawaniu niemieckiej muzyki klasycznej od Bacha i Mozarta po Beethovena oraz poezji romantycznej (szczególnie wielkie wrażenie zrobiły na nim utwory nowo odkrytego Hölderlina). Studiował filologię klasyczną, teologię, historię Kościoła i historię na uniwersytecie w Bonn (1864-1865) i w Lipsku (od 1865). Jako filolog klasyczny zyskał wielkie uznanie, wśród jego pierwszych publikacji znalazły się m. in. komentarze do Arystotelesa; w 1869 roku został profesorem nadzwyczajnym w katedrze filologii klasycznej uniwersytetu w Bazylei. Początkowa popularność w środowisku uczelni przygasła po krytycznym przyjęciu koncepcji dionizyjskości i apollińskości wyłożonej w Narodzinach tragedii (1872). Jeszcze przed podjęciem pracy akademickiej Nietzsche odbył obowiązkową służbę wojskową. Wkrótce potem wymówił obywatelstwo pruskie i od 1869 roku pozostawał ?bezpaństwowcem?. Bardzo istotny wpływ na myśl Nietzschego miało zetknięcie się z filozofią Artura Schopenhauera oraz muzyką Ryszarda Wagnera, z którym blisko przyjaźnił się na początku lat 70 XIX wieku (później doszło do rozluźnienia stosunków ze względów światopoglądowych; komentarzem do istoty tego rozdźwięku jest napisana przez filozofa w 1888 r. rozprawa Nietzsche kontra Wagner). Charakterystyczne w stylu pisarskim Nietzschego jest pisanie aforyzmami (począwszy do dzieła Ludzkie, arcyludzkie z 1878 r.). Po części wynikało to z choroby, na którą cierpiał od lat młodzieńczych, a która objawiała się niezwykle silnymi, wielodniowymi atakami migreny, po części jednak był to świadomy wybór formy literackiej: ?Kto krwią i w przypowieściach pisze, nie chce, by go czytano, żąda, by się go na pamięć uczono? - pisał w najbardziej znanym ze swych tekstów, Tako rzecze Zaratustra (1883-1885). Choroba zmusiła go do zrezygnowania z pracy uniwersyteckiej w 1879 roku. Od tego czasu wiele podróżował, po Włoszech, Niemczech i Szwajcarii, gdzie przebywał najchętniej. Na przełomie 1888 i 1889 roku nasilenie choroby doprowadziło do obłędu; Nietzsche trafił na rok do kliniki psychiatrycznej, najpierw w Bazylei, a następnie w Jenie. W 1890 matka zabrała go w rodzinne strony, do Naumburga; ostatnie trzy lata życia spędził samotnie w Weimarze. Został pochowany w Röcken, obok swego ojca, pastora luterańskiego. Ostatnim dziełem Nietzschego jest autobiograficzna książka Ecce Homo (1888); pośmiertnie została wydana jeszcze z notatek Wola mocy.Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Gen sprzedawcy. Jak obudzić w sobie wrodzone umiejętności handlowe. Wydanie II rozszerzone

Robert Zych

Ręce, głowa i serce sprzedawcy „Ja nie potrafię, nie lubię sprzedawać” — tak mówi wielu z nas. Często także ci, którzy z oferowania innym produktów czy usług uczynili sposób na życie. Znamy narzędzia, potrafimy się nimi posługiwać, jednak nie jesteśmy przekonani albo do oferty, albo do samych siebie. Dodatkowo czujemy, że praca sprzedawcy nie przystaje do naszego wyobrażenia o zajęciu dla nas odpowiednim. Innymi słowy, jako sprzedawcy mamy sprawne ręce. Problem leży po stronie głowy i serca. A sprzedawca, który dysponuje samymi rękami, podda się w momencie, w którym klient wyrazi jakiekolwiek wątpliwości. Dlaczego — choć wszyscy znamy i teoretycznie potrafimy stosować narzędzia sprzedaży — tylko niektórzy z nas odnoszą w tym zawodzie naprawdę spektakularne sukcesy? Może to kwestia genów? Autor tej książki przekona Cię, że nie o to chodzi. Pomyśl o pięciolatku, który naprawdę czegoś chce. Będzie tak długo prosił, dopominał się i walczył o swoje, aż osiągnie cel. Ty też byłeś takim pięciolatkiem, prawda? Zatem masz to w sobie! Z natury jesteś sprzedawcą. Teraz musisz tylko odblokować swoje uczucia. Zmienić ścieżki, jakimi podczas sprzedaży biegną Twoje myśli. Rusz głową, zajrzyj w głąb swojego serca i zacznij naprawdę aktywnie sprzedawać. Gen sprzedawcy to doskonałe kompendium wiedzy każdego aktywnego handlowca. Autor przypomina najważniejsze umiejętności sprzedażowe, sposoby na skuteczne pozyskiwanie klientów, rozpoznawanie i zaspokajanie ich potrzeb, budowanie długotrwałych relacji oraz kompleksowe prowadzenie szeroko pojętej sprzedaży. Całość wsparta licznymi przykładami z życia autora powoduje, że książka nie tylko posiada dużą merytoryczną wartość, ale również jest ciekawą lekturą. Gen sprzedawcy jest obowiązkową pozycją nie tylko dla wszystkich osób związanych ze sprzedażą, ale również dla pragnących poprawić proces swojego rozwoju zawodowego. — Paweł Orfinger, szef sprzedaży Laboratorium Kosmetycznego Dr Irena Eris S.A.

Nakarm mnie opowiadanie erotyczne

Annah Viki M.

Włączył ciepłą wodę pod prysznicem i wepchnął mnie tam. Spojrzałam z przerażeniem, że zostawia mnie samą. Zrozumiał. Sam ściągnął z siebie ubranie i wszedł do mnie. Kabina była przestronna. Opiekował się mną. Najpierw mnie przytulił. Przylgnęłam do jego ciała. Było twarde i sprężyste. Obejmował mnie i gładził po plecach. Woda lała się na nas. Kołysał mnie delikatnie, a ja się uspokajałam. W końcu przestałam szlochać. Przestały także wstrząsać mną dreszcze. Odsunął się delikatnie i wziął w dłoń płyn do mycia. Męski, innego tu nie było. W jego oczach czaiło się pytanie. Skinęłam głową, na znak, że się zgadzam. Wylał płyn na dłoń i zaczął masować mi kark i ramiona. Woda wciąż lała się na nas strumieniami. Przeniósł dłonie na moje piersi i dotknął delikatnie, prawie niezauważalnie, jednak ten dotyk odbił się echem w mojej głowie i moich trzewiach. Gładził moją skórę jakby nieśmiało. Złapałam jego ręce i przycisnęłam do siebie. Objął więc moje piersi i schował w swoich dłoniach. Westchnęłam. Poczułam na udzie, że na niego także to działa." Samotna kobieta mieszkająca na warmińskiej wsi spotyka starszego od siebie, enigmatycznego mężczyznę. Gdy między nimi iskrzy, mężczyzna znika, a ona bardzo to przeżywa. Co się wydarzy między nimi, gdy znów na siebie wpadną? Czy kobieta dowie się, kim jest nieznajomy i dlaczego unika bliskości? Czy oboje zaspokoją głód namiętności?