The Music Cure

George Bernard Shaw

“The Music Cure” is a play by George Bernard Shaw, an Irish playwright who became the leading dramatist of his generation, and in 1925 was awarded the Nobel Prize in Literature.   The Music Cure is a short comedy sketch by George Bernard Shaw. Lord Reginald Fitzambey, Under-Secretary of State for War, is in a distressed state. He explains to his doctor that, knowing the British army would soon be put on a vegetarian diet, he bought shares in the Macaroni Trust. Brought before a parliamentary committee for profiteering, Fitzambey had tried to explain that macaroni was a normal investment. Now he is highly sensitised to anything distressing. His doctor prescribes rest and offers him opium pills.  

Perswazje

Jane Austen

Anna Elliot, skromna i delikatna, przed ośmiu laty za namową rodziny zerwała zaręczyny z przystojnym, lecz niezamożnym kapitanem Wentworthem. Teraz ma lat dwadzieścia siedem i ponieważ odrzucała względy innych mężczyzn, wydaje się skazana na staropanieństwo. Gdy rodzina z powodu kłopotów finansowych przeprowadza się do Bath, los znów stawia na jej drodze ukochanego. Czy kapitan Wentworth odkryje na nowo wdzięk i szlachetność Anny? I czy ona rzeczywiście pragnie odzyskać jego miłość, tym bardziej, że o jej względy zabiega bogaty i utytułowany kuzyn? Kilkakrotnie ekranizowane Perswazje Jane Austen to nie tylko stylowy romans, ale też znakomity obraz dziewiętnastowiecznej angielskiej szlachty i subtelny portret młodej kobiety zapowiedź nowoczesnej powieści psychologicznej.

Maja Orety i skarb Szkocji

Eliza Sarnacka-Mahoney

Maja Orety to wesoła i ciekawa świata dziewczynka, która uwielbia tajemnice. Dzięki nim zamienia się w sprytną detektywkę! W drugiej części jej przygód razem z przyjaciółką Weroniką prowadzą śledztwo, które kieruje je na trop skarbu templariuszy, przenosi do średniowiecznej Szkocji i stawia oko w oko z najpotężniejszym czarnoksiężnikiem wszech czasów. Przy okazji doświadczają na własnej skórze, jak wyglądało życie ich rówieśników przed siedmiuset laty i nie mogą się doczekać, by jednak wrócić do XXI wieku.

Pochwała dawnej dzielności greckiej

Kazimierz Przerwa-Tetmajer

Pochwała dawnej dzielności greckiej Strofa I Młodzieńcze grecki, co silny i śmiały,  jednegoś pragnął: nieśmiertelnej chwały;  jedną miał dumę: piersią swą zastawić  zagrożoną ojczyznę,  ubogie wzgórza i pola nieżyzne  od klęsk wybawić:  ku twej, o mężny, sławie i pamięci  pieśń niech się moja dziś wzniesie i święci. [...]Kazimierz Przerwa-Tetmajer Ur. 12 lutego 1865 w Ludźmierzu Zm. 18 stycznia 1940 w Warszawie Najważniejsze dzieła: Na Skalnym Podhalu (1910), Legenda Tatr (1912); wiersze: Eviva l'arte; Hymn do Nirwany; Koniec wieku XIX; Prometeusz; Lubię, kiedy kobieta; Widok ze Świnicy do Doliny Wierchcichej; Pieśń o Jaśku zbójniku; List Hanusi. Poeta, jeden z czołowych przedstawicieli polskiego modernizmu (Młodej Polski); spośród jego obfitej twórczości poetyckiej najistotniejsze dla historii literatury pozostają wiersze z drugiej (1894), trzeciej (1898) i czwartej (1900) serii Poezji, oddające ducha dziewiętnastowiecznego dekadentyzmu, pesymizmu egzystencjalnego, a także fascynacji myślą Schopenhauera i Nietzschego oraz mitologią i filozofią indyjską, które właściwe było pokoleniu Tetmajera, szczególnie młodopolskiej bohemie. Tetmajer zasłynął ponadto jako autor śmiałych erotyków, a także piewca górskiej przyrody Tatr i popularyzator folkloru podhalańskiego; pisał również dramaty (Zawisza Czarny, Rewolucja, Judasz), nowele i powieści (Ksiądz Piotr; Na Skalnym Podhalu; Legenda Tatr; Z wielkiego domu; Panna Mery). Był przyrodnim bratem Włodzimierza Tetmajera, stanowił prototyp postaci Poety z Wesela Wyspiańskiego. Jego ojciec, Adolf Tetmajer, brał udział w powstaniu listopadowym i styczniowym; matka, Julia Grabowska, należała do tzw. koła entuzjastek, literatek skupionych wokół Narcyzy Żmichowskiej. Podczas studiów na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego (1884-1886) zaprzyjaźnił się z Lucjanem Rydlem, Stanisławem Estreicherem i Ferdynandem Hoesickiem. Zajmował się twórczością poetycką i pracą dziennikarską w "Kurierze Polskim" (współredaktor 1989--93), "Tygodniku Ilustrowanym", "Kurierze Warszawskim" i krakowskim "Czasie". Przez wiele lat pełnił funkcję sekretarza Adama Krasińskiego (wnuka Zygmunta, zajmującego się wydawaniem spuścizny autora Nie-Boskiej komedii) i w tej roli przebywał w Heidelbergu (1895). W czasie I wojny światowej był związany z legionami Piłsudskiego (redagował pismo "Praca Narodowa"); po wojnie wdał się w spór polsko-czechosłowacki o linię graniczną w Tatrach, był organizatorem Komitetu Obrony Spisza, Orawy i Podhala oraz prezesem Komitetu Obrony Kresów Południowych. W 1921 został prezesem Towarzystwa Literatów i Dziennikarzy Polskich, a w 1934 członkiem honorowym Polskiej Akademii Literatury. Drugą połowę życia poety naznaczyła choroba. Powikłania wywołane kiłą doprowadziły najpierw do zaburzeń psychicznych (które ujawniły się już podczas obchodów 25-lecia jego twórczości w 1912 r.), a w późniejszym czasie do utraty wzroku. Pod koniec życia Tetmajer egzystował dzięki ofiarności społecznej, umożliwiono mu mieszkanie w Hotelu Europejskim w Warszawie, skąd został eksmitowany w styczniu 1940 r. przez okupacyjne władze niemieckie. Zmarł w Szpitalu Dzieciątka Jezus z powodu nowotworu przysadki mózgowej oraz niewydolności krążenia. Jest pochowany na Cmentarzu Zasłużonych w Zakopanem; na warszawskich Powązkach znajduje się jego symboliczny grób. Przeczytaj artykuł o autorze w Wikipedii Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Raz, dwa, trzy... giniesz Ty!

Alek Rogoziński

Bartek jest aktorem, który właśnie wywalczył sobie pierwszą większą rolę w superprodukcji. Agnieszka ma szansę dostać pracę w popularnym piśmie o show-biznesie, w którym pracuje już jej przyjaciółka Oliwka. Obie dostają zadanie napisania reportażu z planu filmowego. Zamiast ekscytujących plotek znajdują tam jednak... nieboszczyka. I nie ma wątpliwości, że rozstał się on z życiem wbrew własnej woli. Szybko okazuje się, że morderstwo na planie filmowym związane jest z wypadkiem, który wydarzył się w tym samym miejscu siedemnaście lat wcześniej. Mało tego! Morderca nie zamierza poprzestać tylko na jednej zbrodni... Czy policja i trójka przyjaciół odkryją jego tożsamość, zanim dojdzie do kolejnej tragedii?

Powstanie 1830-1831. Utracone zwycięstwo?

Sławomir Leśniewski

Czy mogliśmy wygrać to starcie? Dlaczego Polska nie zwyciężyła z Rosją w konflikcie 18301831? Nie wszystkie polskie powstania były straceńczym aktem desperacji bez szans na powodzenie. Powstanie listopadowe okazało się najlepiej przygotowanym starciem z zaborcą. Polacy mieli w ręku wiele atutów świetnie wyszkoloną armię, doświadczonych w boju dowódców i rozbudzony romantyczną poezją, gotowy do poświęceń naród. Dlaczego się nie udało? Sławomir Leśniewski z powodzeniem mierzył się już z wielkimi polskimi mitami. Pisał o legendzie napoleońskiej, postaciach Jana III Sobieskiego i Bohdana Chmielnickiego, dynastii Piastów i Krzyżakach. Wartka narracja i wyśmienity styl pisarza niczym w powieści historycznej wciągają czytelnika w wir opisywanych wydarzeń. Jednocześnie autor nie waha się podważać utarte opinie i zadawać niewygodne pytania. Jaki był faktyczny polski potencjał militarny w 1830 roku? Czy chwalebna karta zasłużonych generałów ery napoleońskiej równoważyła fatalny stan ich ducha? Czy patetyczne sceny pięknego umierania w strofach Mickiewicza i Słowackiego mają cokolwiek wspólnego z rzeczywistością? Jak wyglądały walki dwóch dobrze przygotowanych, profesjonalnych armii? Jak ulatniała się nadzieja na zwycięstwo? A może powstania lepiej było uniknąć? Ostatnie pokolenie pamiętające wolną Rzeczpospolitą Obojga Narodów straciło dziejową okazję. Co zawiodło? Chybione decyzje, brak wyobraźni i wiary kolejnych dyktatorów powstania? A może paradoksalnie zabrakło tego, co często uznajemy za naszą narodową wadę odrobiny brawury ze strony sparaliżowanych odpowiedzialnością dowódców? Pytanie o powstanie listopadowe należy do katalogu wciąż żywych polskich dylematów. Nowa książka Sławomira Leśniewskiego o wielkiej utraconej szansie to pozycja obowiązkowa dla każdego miłośnika polskiej historii. AUDIOBOOK CZYTA MACIEJ GĄSIOREK

Jak wykurzyć Kikimorę?

Natalia Hermansa

W domu Antka nie dzieje się dobrze. Mama wciąż kłóci się z babcią, Wojtuś dużo płacze, a z kurnika codziennie znikają kolejne kury... Dowiedziawszy się od ukrywającego się w owym kurniku ubożęcia, że sprawczynią tych wszystkich kłopotów jest kikimora, chłopiec postanawia zrobić wszystko, by pozbyć się stwora z domu. „Jak wykurzyć kikimorę?” to bajka o relacjach w rodzinie, sile przyjaźni oraz o tym, dlaczego nie należy oceniać innych po pozorach. Historię dzielnego Antka ubarwiają dodatkowo elementy słowiańskich wierzeń. Natalia Hermansa korektorka, Team Leader Działu Kreatywnego jednej z wrocławskich uczelni oraz członkini dwóch grup literackich: Piórem Czarownic i Ailes. Autorka książki dla dzieci „Popa, jeż i drogocenna dynia” oraz kilku opowiadań opublikowanych w antologiach i almanachach. Prywatnie mama dwóch dziewczynek. Maria Chudziak absolwentka animacji na Akademii Sztuk Pięknych w Łodzi. Interesuje się rysunkiem, malarstwem oraz wszystkim, co ze sztuką związane, ale także tworzeniem własnych historii. Członkini grupy literackiej „Piórem Czarownic”.

La realtà dell\'Italia post-unitaria nelle opere di Alfredo Oriani. L\'analisi storicoletteraria del caso della ricezione di un autore preteso dal regime politico

La monografia La realtà dell’Italia post-unitaria nelle opere di Alfredo Oriani. L’analisi storicoletteraria del caso della ricezione di un autore preteso dal regime politico affronta il tema, finora raramente descritto nel quadro degli studi italianistici, di un eccezionale fenomeno nella storia della letteratura italiana, ovvero la ricezione in corso di evoluzione dell’opera dello scrittore, giornalista e storico Alfredo Oriani (Faenza, 1852 – Casola Valsenio, 1909). Poco conosciuto perfino fra i lettori italiani e non frequentemente menzionato nei manuali di letteratura, ignorato dalla critica letteraria in vita, costretto a pubblicare i suoi testi a proprie spese e definito, nelle rare recensioni, autore osceno e grafomane, nel ventennio fascista Oriani fu circondato dal culto del precursore dell’ideologia fascista e, grazie all’impegno personale di Benito Mussolini, elevato al rango di uno dei più grandi letterati nella storia d’Italia. Nel libro sono stati affrontati due argomenti. Il primo viene costituito da un’analisi di cinque romanzi di Oriani, scelti per l’immagine della realtà italiana dopo il 1861 in essi restituita. La seconda questione sollevata nel libro riguarda l’inconsueto caso letterario dello scrittore, la cui ricezione, evolutasi nel corso dei decenni, è fortemente riconducibile all’appropriazione delle sue opere da parte del regime fascista alla ricerca di supporti intellettuali alla propria azione ideologico-politica. I principi metodologici dell’indagine si fondano sulla riflessione attorno alla posizione dell’autore nella ricezione di un’opera letteraria e alla questione dell’intenzionalità nella sua interpretazione.