Martwe anioły

Veronica Sjöstrand

Seryjny morderca grasuje w okolicach placu Stureplan w centrum Sztokholmu, siejąc postrach w całym mieście. Policja prosi o pomoc w śledztwie doświadczoną profilerkę kryminalną, Altheę Molin, która ma początkowo obawy przed przyjęciem tego zlecenia. Niedawno wróciła z Nowego Jorku i próbuje dojść do siebie po brutalnej napaści. W końcu zgadza się przyjąć to zadanie i daje się wciągnąć w intensywny pościg za sprawcą. Althea pracuje pod dodatkową presją, gdyż niektórzy funkcjonariusze kwestionują jej niekonwencjonalne metody. Wkrótce okazuje się, że sprawca jest bliżej, niż można było przypuszczać… „Martwe anioły” to trzymający w napięciu thriller o złu ukrytym pod maską pozornej normalności. Veronica Sjöstrand jak mało kto potrafi skonstruować wciągającą intrygę pełną zaskakujących zwrotów akcji.

Wędrowne duchy. Zbiór opowiadań

Francis Marion Crawford

Zbrodnia doskonała nie istnieje, nawet jeśli udało się pozbyć ciała. Topielec próbujący odegrać się z zaświatów na zdradzieckim bracie. Staruszek, który wziął ze sobą do grobu tajemnicę dotyczącą relacji miłosnej swojego syna. Czaszka zamordowanej żony mszcząca się na mężu i przyjacielu, który zainspirował go do zbrodni. Opowieści grozy chwalone przez samego M.R. Jamesa i H.P. Lovecrafta podejmują ulubione tematy wszystkich miłośników ghost stories. Tym, co wyróżnia je od innych, jest jednak niesłychany dar Crawforda do budowania nastroju lęku i osaczenia. Z każdym zdaniem przerażenie wzrasta i wciąż ma się ochotę na więcej. Jeden z utworów ze zbioru, "Wrzeszcząca czaszka", został zekranizowany w 1958 r. jako horror "The Screaming Skull". Lektura zachwyci miłośników pisarstwa M.R. Jamesa i H.P. Lovecrafta.

Gorączka srebra w Tarnowskich Górach

Witold Jabłoński

Tylko niebywały zbieg okoliczności mógł sprawić, że ci troje spotkają się po latach w Tarnowskich Górach. Szarlej, Rybka i Janek poznali się w liceum, ale ich relację trudno opisać jako partnerską koleżeńskość. Kończą szkołę pełni wzajemnych pretensji i uraz. Gdy się odnajdują, każde jest na zupełnie innym etapie życia, a dookoła szaleje epidemia. Co wyniknie z tego spotkania?

A Tramp Abroad, Complete

Mark Twain

The noisy success of this perky book, which was based on Mark Twains impressions of his trip to Europe and Palestine, opened the way for the journalist to great literature. A guy from the shores of the Mississippi, convinced that the Old World is the day of mankind, and the future belongs to America, funny describes the sights, customs and customs of the countries where he visited.

Literatura rosyjska wobec upodmiotowienia zwierząt. W kręgu zagadnień ekofilozoficznych

Justyna Tymieniecka-Suchanek

Drugie wydanie nowatorskiej monografii poświęconej problematyce ekofilozoficznej rozważanej na materiale literatury rosyjskiej (od połowy XIX do końca XX w.), która, jak dotąd, była nieobecna w dyskursie literaturoznawczym współczesnej rusycystyki, zarówno polskiej jak i europejskiej. Autorka omawia podmiotowość zwierząt; podejmuje, poszukuje i analizuje zagadnienia ekofilozoficzne dotyczące relacji i interakcji pomiędzy człowiekiem a zwierzętami, z uwzględnieniem oceny i kwalifikacji moralnej ludzkich czynów wynikających z owych relacji (ekoetyka). Rozważania mają na celu określenie jakości ludzkiego bycia z nieludźmi na podstawie wybranych utworów z zakresu prozy, poezji i publicystyki. Ta interdyscyplinarna książka z pogranicza literaturoznawstwa i ekofilozofii, etyki środowiskowej i etologii kognitywnej, nawiązująca też do innych nauk (zoosemiotyki, prawnej ochrony zwierząt) stanowi próbę wpisania się w kontekst studiów zwanych „trzecią kulturą”. Autorka pokazuje złożone relacje człowiek – zwierzę w procesie historycznym na tle rozwoju nauk przyrodniczych. Kompozycyjny układ pracy wyznaczają zjawiska pozaliterackie, które wywarły bardzo istotny wpływ na przewartościowanie ludzkiego stosunku do zwierząt: teoria Darwina, ochrona dzikiej przyrody, osiągnięcia nowoczesnej etologii, druga wojna światowa oraz płynąca z jej doświadczeń refleksja nad etycznym aspektem ludzkiego bytu, prowadząca do powstania praw człowieka (1948) i kontynuacja tego samego nurtu myślowego, wiodącego do opracowania praw zwierząt (1978), bioetyka, studia nad świadomością zwierząt podjęte pod koniec XX w. oraz nowa gałąź nauki – etyka ochrony zwierząt (l. 80-90 XX w.). Książka jest adresowana głównie do czytelników, których interesuje dobrostan zwierząt oraz aspekty podmiotowości rozpatrywane w kluczu moralnej odpowiedzialności w relacjach człowiek-zwierzę. Wegetarianizm, gatunkizm, wiwisekcja, polowanie, biocentryzm, porozumienie międzygatunkowe, martyrologia zwierząt, sytuacje codzienne oraz ekstremalne, w których przeplatają się losy ludzi i zwierząt (wojna/gułag/kolektywizacja/klęska głodu) – to tylko niektóre zagadnienia, jakie tutaj podjęto. Nie jest to wszak lektura lekka i łatwa w odbiorze z uwagi na dominujące w niej motywy okrucieństwa wobec zwierząt, które pisarze obnażają m.in. po to, by skłonić czytelnika do namysłu nad ciemną stroną naszej (nie) ludzkiej natury.   „Trzeba za(bić) to zwierzę” – w taki oto antropocentryczny paradygmat myślowy typowy dla homo sapiens wpisują się treści większości interpretowanych utworów. Książka nie tylko odsłania nowe oblicze pisarzy rosyjskich jako obrońców zwierząt, wyrażających zdecydowany sprzeciw wobec owego nagannego etycznie paradygmatu (np. F. Dostojewskiego, L. Tołstoja, S. Jesienina, W. Majakowskiego, W. Szałamowa, A. Cwietajewej, W. Astafjewa, A. Bitowa). Staje się ona ważnym przewodnikiem po zootwórczości mniej znanych/zapomnianych prozaików i poetów będących miłośnikami zwierząt (L. Zinowjewa-Annibal, J. Guro, W. Błażenny, A. Dobrolubow i in.). Ukazanie drogi literatury rosyjskiej do upodmiotowienia zwierząt, osiąga w prezentowanej monografii niemal rangę moralnego przesłania. Rozważania autorki mieszczą się w nurcie posthumanistycznym, kwestionującym dotychczasowe status quo człowieka, który przestał być centrum świata i miarą wszechrzeczy, nurtu naukowo wspierającego działania mające na celu ochronę gatunków i promującego studia nad relacjami ludzko-zwierzęcymi (animal studies). Zadaniem książki jest propagowanie w Polsce studiów, które na Zachodzie stanowią już odrębną dyscyplinę akademicką.

Wróg mojego wroga

Monika Skabara

Nic nie łączy silniej niż wspólna zemsta Kira ma na koncie wiele osiągnięć: prowadzi własną firmę, sprawnie zarządza zespołem, ma pracę, która jest jej pasją i daje jej satysfakcję. Nic jednak nie może równać się z jej największym życiowym sukcesem, jakim było wyzwolenie się z relacji pełnej przemocy fizycznej i psychicznej. Marcus jest już byłym mężem, wciąż jednak stanowi zagrożenie - tym razem chce odebrać Kirze jej firmę. Aby ratować biznes, Kira spotyka się z nowym kontrahentem. AJ ma swoje powody, żeby nie znosić Marcusa, proponuje jej więc sojusz. Razem mają doprowadzić byłego męża Kiry do ruiny. Problem w tym, że posiadanie wspólnego wroga bardzo ich do siebie zbliżyło, tak bardzo, że aż pozwolili sobie na coś zupełnie szalonego. Czy to aby na pewno dobry start do planowania zimnej zemsty?

Książka dla Tadzia i Zosi

Maria Konopnicka

Książka dla Tadzia i Zosi" to zbiór nieco zapomnianych opowiadań Marii Konopnickiej stworzonych z myślą o dzieciach. Chyba wszyscy znamy Pimpusia Sadełko czy sierotkę Marysię, najwyższy czas poznać innych bohaterów dziecięcych opowieści jednej z najwybitniejszych polskich pisarek. W krótkich opowiadaniach dzieci dowiedzą się, jak niegdyś wyglądało życie na polskiej wsi. Poszerzą wiedzę na temat lokalnej fauny i flory, a także poznają historię naszej ojczyzny. To doskonała okazja do wspólnego spędzania czasu i połączenia dobrej zabawy z nauką.

Praca

Cyprian Kamil Norwid

Praca «Pracować musisz», głos ogromny woła,  Nie z potem dłoni twej lub twego grzbietu,  (Bo prac początek, doprawdy, jest nie tu)  «Pracować musisz z potem twego czoła!»  — Bądź sobie, jak tam chcesz, realnym człekiem,  Nic nie poradzisz! twoje każde dzieło,  Choćby się z cudów Herkulejskich wszczęło,  Niedopełnionym będzie i kalekiem;  Pokąd pojęcie pracy, korzeń jeden,  Nie trwa, dopóty wszystkie tracą zgoła,  Głos brzmi w twej piersi: «postradałem Eden! [...]Cyprian Kamil NorwidUr. 24 września 1821 w Laskowie-Głuchach Zm. 23 maja 1883 w Paryżu Najważniejsze dzieła: Vade-mecum (1858-1866), Promethidion. Rzecz w dwóch dialogach z epilogiem (1851), Bema pamięci żałobny rapsod (1851), Coś ty Atenom zrobił, Sokratesie (styczeń 1856), Do obywatela Johna Brown (1859), Wanda (1851), Krakus. Książę nieznany (1851), Czarne kwiaty (1856), Białe kwiaty (1856), Quidam. Przypowieść (1855-1857), Cywilizacja. Legenda (1861), Archeologia (1866), Rzecz o wolności słowa (1869), Pierścień Wielkiej Damy, czyli Ex-machina Durejko (1872), Ad leones! (1883) Polski poeta, prozaik, dramatopisarz, eseista, tworzył także prace plastyczne. Jego edukacja miała charakter niesystematyczny, można więc powiedzieć, że we wszystkich uprawianych dziedzinach sztuki był samoukiem. Będąc żarliwym miłośnikiem piękna, służył mu nie tylko jako poeta, ale także jako rysownik, akwarelista, medalier i rzeźbiarz. Zaliczany jest do grona największych polskich romantycznych poetów emigracyjnych: utrzymywał nie tylko osobiste kontakty, ale również literacką wymianę zdań z najwybitniejszymi postaciami z tego kręgu - Z. Krasińskim, A. Mickiewiczem, J. Słowackim, F. Chopinem. Jednakże charakter twórczości Norwida każe historykom literatury łączyć go z nurtem klasycyzmu i parnasizmu. W swojej twórczości stworzył i ukształtował na nowo takie środki stylistycznie jak: przemilczenie, przybliżenie, zamierzona wieloznaczność, swoiste wykorzystanie aluzji, alegorii i symbolu. Teksty Norwida nasycone są refleksją filozoficzną. Jeśli chodzi o postawę ideową, Norwid był tradycjonalistą, ale zarazem wrogiem wszystkiego, co nazywano nieoświeconym konserwatyzmem. Początkowo związany z warszawskim środowiskiem literackim (m. in. z Cyganerią Warszawską), większość swego życia spędził poza krajem. Przebywał w wielu miastach europejskich: Dreźnie, Wenecji, Florencji, Rzymie (podczas Wiosny Ludów), Berlinie, Paryżu, a w 1853 r. udał się do Stanów Zjednoczonych. Zza oceanu wrócił jednak na wieść o wojnie krymskiej (później jeszcze wielkie ożywienie poety wywołał wybuch powstania 1863r.), by zamieszkać w Londynie, a następnie ponownie w Paryżu. Tu też zmarł w nędzy, w przytułku, w Domu św. Kazimierza i został pochowany na cmentarzu w Montmorency. Żył nader skromnie, cierpiał z powodu nasilającej się stopniowo głuchoty i ślepoty, chorował na gruźlicę. Za życia zdołał niewiele ze swych utworów wydać, był twórcą niezrozumianym i niedocenianym, stał się wielkim odkryciem dopiero w okresie Młodej Polski za sprawą obszernej publikacji pism poety przygotowanej przez Z. Przesmyckiego (pseud. Miriam), redaktora Chimery w latach 1901-1907. Wielkie zasługi dla przywrócenia Norwida literaturze polskiej uczynił autor wydania krytycznego Pism wszystkich (1971-1976) J. W. Gomulicki. autor: Marta KwiatekKupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.