Niedziela na wsi

Agata Christie

To miała być spokojna niedziela na wsi. Herkules Poirot, zaproszony na obiad do domu lady Angkatell, trafia wprost na miejsce zbrodni. I nie jest to impertynencki żart ani gra towarzyska! Czerwona krew doktora Johna Christowa kapie do niebieskiej wody w basenie... Czy lekarz został zabity przez zazdrosną o niego kobietę: żonę, kochankę albo dawną ukochaną? Wszystkie są na miejscu zbrodni, a jedna nawet trzyma w ręce rewolwer Ale dowody i zeznania wcale nie są jednoznaczne. Tym razem Poirot trafił na godnego siebie przeciwnika. Czy wskazanie mordercy i odkrycie prawdy będzie sprawiedliwym wyjściem?

Złudne marzenia. Dziedzictwo

Alicja Skirgajłło

Już raz ją ocalił. Teraz znowu jest jej potrzebny Kira Sadowska traci ukochanego dwukrotnie jednego dnia. Raz najzupełniej dosłownie ― Eryk ginie w tajemniczych okolicznościach. I drugi raz ― kiedy się dowiaduje, że człowiek, którego uważała za swojego narzeczonego, był od dawna szczęśliwie żonaty. Niestety, dla Eryka rozkochanie w sobie Kiry było wyłącznie elementem oszustwa, mającego go doprowadzić do przejęcia całości udziałów w odziedziczonej przez nią firmie. Jak na drobną dwudziestoparolatkę, zdecydowanie za dużo tych ciosów. A to przecież nie koniec kłopotów: atmosfera wokół Kiry i jej firmy jest niepokojąca. Ktoś życzy dziewczynie źle. Ktoś na tyle bezwzględny, że nie cofnie się przed niczym. Najwyższy czas pomyśleć o osobistej ochronie, tym bardziej że jest akurat pod ręką odpowiedni kandydat na bodyguarda.... UWAGA ― kontynuacja przebojowej powieści Brudna gra! Posłuchaj audiobooka:

Der zerbrochne Krug

Heinrich von Kleist

Der zer­broch­ne Krugein Lust­spiel PER­SO­NEN WAL­TER, Ge­richts­rath  ADAM, Dorf­rich­ter  LICHT, Schrei­ber  FRAU MAR­THE RULL  EVE, ih­re Toch­ter  VEIT TÜM­PEL, ein Bau­er  RU­PRECHT, sein Sohn  FRAU BRI­GIT­TE  EIN BE­DIEN­TER, BÜT­TEL, MÄD­GE, etc.  Die Hand­lung spielt in ei­nem nie­der­län­di­schen Dor­fe bei Ut­recht. Sce­ne: Die Ge­richts­stu­be ERS­TER AUF­TRITT ADAM sitzt und ver­bin­det sich ein Bein. LICHT tritt auf. LICHT Ei, was zum Hen­ker, sagt, Ge­vat­ter Adam!  Was ist mit euch ge­schehn? [...] Heinrich von Kleist Ur. 18 (lub 10) października 1777 we Frankfurcie nad Odrą Zm. 21 listopada 1811 w Wannsee pod Berlinem Najważniejsze dzieła: Książę Homburg, Penthesilea, Rozbity dzban, Michał Kohlhaas, O teatrze marionetek Niemiecki pisarz epoki romantyzmu. Pochodził ze szlacheckiej rodziny. W 1792 r. wstąpił do armii pruskiej i jako oficer brał udział w walkach z Francuzami. Doszedł do stopnia podporucznika, a w 1799 r. zrezygnował z kariery wojskowej i rozpoczął studia we Frankfurcie nad Odrą. Wkrótce zaręczył się z córką generała i porzucił studia, by zostać urzędnikiem. Po dwóch latach narzeczeństwo zostało jednak zerwane. Miało to związek z tym, że Kleist postanowił poświęcić się literaturze, przeprowadził się do Szwajcarii i zaczął pisać, głównie utwory dramatyczne i nowele. Zachorował na "melancholię", więc siostra zabrała go do Niemiec. Rozbity dzban został wystawiony po raz pierwszy w Weimarze, w teatrze prowadzonym przez J.W. Goethego, i nie został dobrze przyjęty przez krytykę ani przez publiczność. Autor dokonał więc znacznych skrótów w ostatnich scenach sztuki, ale w druku zamieścił obie wersje. Kleist był też redaktorem pisma literackiego w Dreźnie, a następnie dziennika w Berlinie. Od 1801 r. zgłębiał filozofię Kanta, a wnioski o niemożności poznania prawdy wstrząsnęły nim do tego stopnia, że zdecydował się popełnić samobójstwo. Zamiar swój wykonał wspólnie ze swoją śmiertelnie chorą znajomą.   Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Saga rodu z Lipowej. Saga rodu z Lipowej 17: Krzyżowcy

Marian Piotr Rawinis

Zemsta rodzi zemstę... Kolejny tom opowiadający o losach polskich rycerzy i wielopokoleniowego rodu. Wydaje się, że już nikt w Lipowej nie pamięta o Odinie, bękarciej córce podłego Ostasza. Odina za to pamięta o swojej krzywdzie, oraz o krzywdzie jej ojca i matki. A w samej Lipowej sporo się dzieje. Siostra Mikołaja, Elżbietka, dorasta, więc rodzice myślą o wydaniu jej za mąż. Kandydatów nie brakuje. Dorastają też Marcin i Mateusz, oraz kilkuletnia Dorotka. Wydaje się, że czas toczy się swoim, zwykłym torem. Jednak to pozory. Oset odkrywa prawdę Wiedźmy z Biskupic... Rodzi się mu chłopiec, następca i dziedzic. Jeszcze tej samej nocy obaj przepadają bez śladu. Nikt w Lipowej nie rozumie tego, co się stało. Nie ma też wieści o Mikołaju, który wybrał się na wyprawę krzyżową do Turcji. Wszyscy obawiają się najgorszego...

Lady Susan. Watsonowie. Sanditon

Jane Austen

Lady Susan, Watsonowie, Sanditon to trzy nowele, w tym dwa niedokończone szkice, w których autorka z właściwym sobie kunsztem eksperymentuje z formą literacką, od powieści epistolarnej poprzez satyrę i melodramat do powieści społecznej. Wśród bohaterów znajdziemy bezwstydną intrygantkę i uwodzicielkę, zubożałą pannę na wydaniu oraz całą plejadę przekomicznych matron, hipochondryków i dziwaków, przedstawionych na pozornie sielskim tle dziewiętnastowiecznej Anglii. Jane Austen swoim zwyczajem bezlitośnie obnaża przywary współczesnych, nieobce również nam.

Niedawno jeszcze - kiedym spoczywał uśpiony

Juliusz Słowacki

Niedawno jeszcze — kiedym spoczywał uśpiony... Niedawno jeszcze — kiedym spoczywał uśpiony,    A sen mój się zarzęśnił strzałem pełnym dymu  I w dymie stanął anioł jak ogień czerwony,    I szepnął mi do ucha: «Ja Mord — lecę z Rzymu...»    Jam uciekał i tęczę tak za sobą snował    Jak Irys. [...]Juliusz SłowackiUr. 4 września 1809 r. w Krzemieńcu Zm. 3 kwietnia 1849 r. w Paryżu Najważniejsze dzieła: Kordian (1834), Anhelli (1838), Balladyna (1839), Lilla Weneda (1840), Beniowski (1840-46), Sen srebrny Salomei (1844), Król-Duch (1845-49); wiersze: Grób Agamemnona (1839), Hymn o zachodzie słońca (1839), Odpowiedź na ?Psalmy przyszłości? (1848) Polski poeta okresu romantyzmu, epistolograf, dramaturg. W swoich utworach (zgodnie z duchem epoki i ówczesną sytuacją Polaków) podejmował problemy związane z walką narodowowyzwoleńczą, przeszłością narodu i przyczynami niewoli. Jego twórczość cechuje kunsztowność języka poetyckiego. W późniejszym, mistycznym okresie stworzył własną odmianę romant. mesjanizmu i kosmogonii (system genezyjski). Studiował prawo w Wilnie, krótko pracował w Warszawie w Komisji Rządowej Przychodów i Skarbu oraz w Biurze Dyplomatycznym Rządu powstańczego 1831 r. Podróżował po Szwajcarii, Włoszech, Grecji, Egipcie i Palestynie. Osiadł w Paryżu, gdzie zmarł na gruźlicę i został pochowany na cmentarzu Montmartre. W 1927 r. jego prochy złożono w katedrze na Wawelu. autor: Katarzyna Starzycka Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Pędrak i Petrine. Niebezpieczne wakacje

Kirsten Sonne Harrild

Trwają letnie wakacje. Petrine i Klub kucyków mają jechać na obóz w stylu western, a Pędrak i pozostałe kucyki oczywiście będą dziewczynkom towarzyszyć. Na miejscu małe amazonki mieszkają na zmianę w tipi i drewnianych chatach, uczą się rzucać lassem, pieką ogromne naleśniki i pianki nad ogniskiem, i malują barwy wojenne na twarzach. Ale przede wszystkim uczą się jeździć jak kowbojki i Indianki. Czas mija im błogo, dopóki jedna z „Indianek” nie wpada na pomysł, żeby zmienić tę sielankę w niebezpieczną przygodę. Seria "Pędrak i Petrine" to zabawna i wzruszająca opowieść dla wszystkich dzieci, które kochają zwierzęta, a zwłaszcza konie!

Pan Stópka i nie taki zwykły kot

Katarzyna Zychla

Oto Pan Stópka. Znak rozpoznawczy: wielkie stopy. Profesja: naprawiacz zabawek. Ważna cecha: przyjaciel zwierząt. Dodatkowy atut: nos do przygód! Pewnego dnia podczas przechadzki Pan Stópka i jego pies Napoleon ratują nieszczęsne zamoczone stworzonko. Stworzonko okazuje się bielutkim kotkiem, który dostaje imię Duszek i własną miseczkę, co troszkę niepokoi Napoleona. Piesek jakoś by tę miseczkę przeżył i wszystko by się ułożyło. Tyle że Duszek to nie taki zwykły kot. Mówi ludzkim głosem i ma coś wspólnego z tajemniczym zaginięciem... Co widziała Pani Pelargonia? Kim jest ponury typ kręcący się po okolicy? I czy Pan Stópka sprawdzi się w roli detektywa?