Trening Jaguara. Obudź w sobie pewność siebie i osiągaj zamierzone cele

Dagmara Gmitrzak

Wywiad z Dagmarą Gmitrzak na porozmawiajmy.tv 7 pytań do Dagmary Gmitrzak na www.liwiapawlik.com   Pokonaj lęk i zostań mistrzem swojego życia! Jaguar to największy dziki kot zamieszkujący obie Ameryki. Według rdzennych mieszkańców tych terenów symbolizuje prawość, czystość intencji, wewnętrzną moc, pewność siebie i odwagę. "Być Jaguarem" oznacza: dążyć do realizacji celów życiowych, w pełni korzystać ze swojego potencjału i kierować się w życiu intuicją. Dlatego właśnie zwierzę to stało się przewodnikiem niniejszej książki. Jaguar poprowadzi Cię: od chaosu i niejasności do integracji i zrozumienia, od lęku do poczucia mocy i pewności siebie, od marazmu do skutecznego działania, od apatii i depresji do radości życia, od poczucia pustki do doświadczenia pełni, od zastoju do realizacji Twoich celów. Stań się Jaguarem i zacznij w pełni korzystać z życia! Jaguar inspiruje nas do życia w prawdzie, bez ukrywania tego, kim jesteśmy. Każdy bowiem ma swoją ścieżkę i potencjał do wykorzystania. Jaguar pomoże Ci obudzić ten potencjał. To nauczyciel i przewodnik, który przypomina o potrzebie życia w równowadze oraz doświadczania obfitości zarówno w świecie materialnym, jak i duchowym. Jaguar nauczy Cię, jak przetrwać w każdej życiowej sytuacji, jak zachowywać się asertywnie oraz szanować i akceptować siebie, jak poruszać się w życiu pewnie, z poczuciem własnej wartości i godności. Dzięki niemu dowiesz się, jak bez wahania płynąć w swoim kierunku, tym najlepszym z najlepszych w oceanie możliwości. Pomoże Ci osiągać cele, nauczy wytrwałości i cierpliwości, które są do tego potrzebne. Autorka

Sklepy cynamonowe (zbiór)

Bruno Schulz

Sierpień 1 W lipcu ojciec mój wyjeżdżał do wód i zostawiał mnie z matką i starszym bratem na pastwę białych od żaru i oszałamiających dni letnich. Wertowaliśmy, odurzeni światłem, w tej wielkiej księdze wakacji, której wszystkie karty pałały od blasku i miały na dnie słodki do omdlenia miąższ złotych gruszek. Adela wracała w świetliste poranki, jak Pomona z ognia dnia rozżagwionego, wysypując z koszyka barwną urodę słońca — lśniące, pełne wody pod przejrzystą skórką czereśnie, tajemnicze, czarne wiśnie, których woń przekraczała to, co ziszczało się w smaku; morele, w których miąższu złotym był rdzeń długich popołudni; a obok tej czystej poezji owoców wyładowywała nabrzmiałe siłą i pożywnością płaty mięsa z klawiaturą żeber cielęcych, wodorosty jarzyn, niby zabite głowonogi i meduzy — surowy materiał obiadu o smaku jeszcze nie uformowanym i jałowym, wegetatywne i, telluryczne ingrediencje obiadu o zapachu dzikim i polnym. Przez ciemne mieszkanie na pierwszym piętrze kamienicy w rynku przechodziło co dzień na wskroś całe wielkie lato: cisza drgających słojów powietrznych, kwadraty blasku, śniące żarliwy swój sen na podłodze; melodia katarynki, dobyta z najgłębszej złotej żyły dnia; dwa, trzy takty refrenu, granego gdzieś na fortepianie wciąż na nowo, mdlejące w słońcu na białych trotuarach, zagubione w ogniu dnia głębokiego. [...]Bruno SchulzUr. 12 lipca 1892 w Drohobyczu Zm. 19 listopada 1942 tamże Najważniejsze dzieła: Xięga bałwochwalcza (grafiki, 1920-1922), Sklepy cynamonowe (opowiadania, 1934), Sanatorium pod Klepsydrą (opowiadania, 1937) Prozaik i artysta-plastyk. Pochodził ze zasymilowanej rodziny żydowskiej. Studiował architekturę na Uniwersytecie Lwowskim, lecz nie ukończył jej z powodów zdrowotnych. W czasie I Wojny Światowej przez pewien czas uczęszczał do Akademii Sztuk Pięknych w Wiedniu. Później pracował w rodzinnym Drohobyczu jako nauczyciel. Schulz debiutował dzięki zainteresowaniu, jakie wobec jego prozy i osoby żywiła Zofia Nałkowska. W ogóle jego proza fascynowała innych pisarzy, takich jak Witkacy czy Gombrowicz. Po wojnie promotorami jego twórczości byli Artur Sandauer i Jerzy Ficowski. Zarówno proza, jak i prace plastyczne Schulza ujawniają tendencję do przekształcania rzeczywistości w mit bądź w wizję rodem ze snu, jak również silną fascynację erotyką o zabarwieniu masochistycznym. Groteskowy obraz świata sprzyjał przy tym okazjonalnym przebłyskom poczucia humoru. Najbardziej charakterystyczną cechą pisarstwa Schulza jest jednak język - gęsty, metaforyczny i poetycki. Schulz zginął w Drohobyczu podczas wojny, zastrzelony przez Niemca. Zaginął też wówczas rękopis jego niedokończonej powieści, zatytułowanej Mesjasz. W 2001 odnaleziono w Drohobyczu wykonane przez Schulza freski, przeniesione do Jerozolimy przez instytut Yad Vashem. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Zabić drozda

Harper Lee

Międzynarodowy bestseller i laureat Nagrody Pulitzera. Lata trzydzieste XX wieku, małe miasteczko na południu USA. Atticus Finch, adwokat i głowa rodziny, broni młodego Murzyna oskarżonego o zgwałcenie biednej białej dziewczyny Mayelli Ewell. Prosta sprawa sądowa z powodu wszechpanującego rasizmu, urasta do rangi symbolu. W codziennej walce o równouprawnienie czarnych jak echo powraca pytanie o to, gdzie przebiegają granice ludzkiej tolerancji. Zabić drozda to wstrząsająca historia o dzieciństwie i kryzysie sumienia. Poruszająca opowieść odwołuje się do tego, co o życiu człowieka najcenniejsze: miłości, współczucia i dobroci.

Pytania bez odpowiedzi

Karolina Wasilewska

Nie poznasz prawdy, dopóki nie zmierzysz się ze swoją przeszłością. Hania Śliwińska jest nastolatką, która bardzo mocno przeżyła rozwód rodziców. Samotnie wychowywana przez zmagającą się z uzależnieniem matkę, dziewczyna znajduje ukojenie w spotkaniach z panią Stasią, starszą kobietą, którą się opiekuje. Ciężkie chwile i nieustannie pojawiające się problemy sprawiają, że Hania jest bardziej dojrzała emocjonalnie i samodzielna niż jej rówieśnicy. Ale najgorsze dopiero przed nią wkrótce dwie najbliższe jej osoby trafią do szpitala, a ich losy zostaną powierzone Bogu i lekarzom... Trudne życiowe decyzje, splątane rodzinne losy, tajemnice sprzed lat i pytania, na które nie zawsze można znaleźć odpowiedzi... Czy mimo piętrzących się przeciwności losu bohaterom uda się w końcu odnaleźć spokój ducha? Powiedziała mi, że do gwałtu doszło, kiedy wracała z mszy pierwszopiątkowej. Ktoś napadł ją i zaciągnął do starego pustostanu. Zdecydowała się urodzić. Pamiętam, jak zgłosiła się do mnie, kiedy dziecko pojawiło się na świecie. Chciała ochrzcić niemowlę niepełnosprawnego chłopca z zanikiem mięśni. Do dnia dzisiejszego pamiętam tamtą rozmowę. Nie potrafiłem spojrzeć tej kobiecie w oczy, a ona wręcz przeciwnie, zachowywała się, jakby nie doświadczyła żadnej życiowej tragedii. Gdzie był wtedy Bóg? zapytała na głos Dorota. Wtedy poczułem złość na Boga. Nie rozumiałem, dlaczego po traumie gwałtu kobieta musiała wziąć na barki kolejny krzyż. Zrozumiałem, że na niektóre pytania nie znajdę odpowiedzi.

(Nie wstydź się tych przelotów...)

Krzysztof Kamil Baczyński

(Nie wstydź się tych prze­lo­tów...) Nie wstydź się tych prze­lo­tów  peł­nych pło­mie­ni bia­łych,  tych dźwię­ków a nie­sta­łych,  ta­kich jak w bu­rzy zło­to.     One na drzew do­ty­ku,    co stro­pu się­gać zda się,    są w ci­chym ma­je­sta­cie    Bo­gu -- mu­zy­ką.    I ob­le­czo­ne w pió­ra  czy w prze­zro­czy­sty nie­byt,  każ­de są dro­gą w chmu­rach  al­bo po nie­bie     na­zy­wa­niem snów wrzą­cych,    na­peł­nie­niem pach­ną­cym    i krwią w po­wsze­dnim chle­bie.    Nie wstydź się cno­ty. Ona,  choć jej nada­li cia­ło  zbrod­ni -- toć jej za ma­ło,  cze­ka nie na­peł­nio­na     jak dzban -- to kształt jej na­daj,    niech bę­dzie czy­nom -- wa­ga.    Nie wstydź się wia­ry w so­bie;  ona nie snów głu­po­tą,  ale jak we krwi zło­to  i krzew na gro­bie     wzra­sta na tym, co pły­ta,    co gnie­cie -- nie roz­bi­ta.    Nie wstydź się mi­ło­wa­nia,  two­rze­nia, do­ra­sta­nia;  w że­la­znej żą­dzy two­jej  ona jest pło­mień nie­ba,  Co szta­bę tak roz­grze­wa,     że ku­jąc nie­po­ko­jem    prze­mie­nisz w wie­żę pra­gnień,    do któ­rej czyn się na­gnie.    Otoś ma­ły, a ta­ki  sam so­bie je­steś ro­dzic,  że z gło­su na­wet -- pta­kiem  i anioł na­wet w gło­dzie.     Je­no lo­tom nie wzbra­niaj,    ogniom je­no daj imię,    czas cię wte­dy nie mi­nie    moż­no­ści prze­ra­sta­nia,    na­czy­nie mi­ło­wa­nia,  to­nie w Bo­gu sta­wa­nia,  czło­wie­ku. [...]Krzysztof Kamil BaczyńskiUr. 22 stycznia 1921 r. w Warszawie Zm. 4 sierpnia 1944 r. w Warszawie Najważniejsze dzieła: Pokolenie, Historia, Bez imienia, Dwie miłości, Z głową na karabinie Poeta, rysownik. Twórczość poetycką rozpoczął już jako uczeń gimnazjum im. Stefana Batorego w Warszawie, gdzie w 1939 r. zdał maturę. Związany ze środowiskiem młodzieży lewicowej, m.in. z organizacją Spartakus działającą półlegalnie w szkołach średnich. W czasie okupacji niemieckiej zbliżył się do ugrupowań socjalistycznych, wydających podziemne pisma ?Płomienie? i ?Droga?. Od 1943 r. uczestniczył w tajnych kompletach polonistycznych, w tymże roku wstąpił do Harcerskich Grup Szturmowych, które stały się zalążkiem batalionu AK ?Zośka? oraz ukończył konspiracyjną szkołę podchorążych rezerwy. Uczestnik powstania warszawskiego; poległ w walce przy Placu Teatralnym (Pałac Blanka); w parę tygodni później zginęła w powstaniu żona poety Barbara, którą poślubił w 1942 r. Nie licząc dwóch zbiorków odbitych na hektografie w 7 egzemplarzach w 1940 r. i kilku wierszy w antologiach Pieśń niepodległa i Słowo prawdziwe, zdążył ogłosić, pod pseudonimem Jan Bugaj, dwa konspiracyjne zbiory: Wiersze wybrane (1942) i Arkusz poetycki (1944) wydane nakładem ?Drogi?. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Słowiańska wiedźma. Rytuały, przepisy i zaklęcia naszych przodków

Dobromiła Agiles

"Magia wraca do nas wraz ze starymi wierzeniami - a może nigdy nas nie opuściła..." Żyje tu i teraz. Rozumie przyrodę i czerpie z jej dóbr - w szufladzie trzyma korzeń jarzębiny, a wieczorami okadza dom jałowcem. Na jej szyi widnieje amulet, z ust wypływają słowa zaklęć. Szykuje się do obchodów nadchodzącego sabatu. Słowiańska czarownica drzemie w kobiecym sercu i pomaga w życiowych wyborach, smutkach i radościach. Gdy pozwolisz jej rozkwitnąć, poczujesz w sobie ogromny dar, bezgraniczną wdzięczność i wielką siłę. Dobromiła Agiles w swojej książce dzieli się wiedzą i wskazówkami, które zapoznają cię ze światem wierzeń i rytuałów naszych przodkiń - od wprowadzenia do wicca i rodzimowierstwa, poprzez opisy poszczególnych sabatów, po przepisy, zaklęcia, a nawet słowiańską gimnastykę.

Jeśli mówisz o ryzyku

Aleksandra Maciejowska

Tragiczny wypadek, w którym ginie chłopak Evie, sprawia, że dziewczyna porzuca marzenie o szczęśliwej miłości. Chce za to uciec z rodzinnego miasta. Po zamieszkaniu z bratem rozpoczyna studia, nie spodziewając się jeszcze, że przeszłość ją dopadnie. Aby naprawić zszarganą reputację, zamierza pilnie się uczyć i wyjechać na praktyki dla najlepszego studenta literatury w Instytucie Szekspira. Nie będzie mieć litości dla tych, którzy spróbują odebrać jej ten tytuł. Aiden nie może znów zawieść ojca. Za wszelką cenę musi wygrać. I wie, że to zrobi, bo nie ma nikogo, kto znałby się na literaturze tak jak on. Tylko że gdy jego i Evie - tę upartą wariatkę, która okazuje się siostrą jego najlepszego przyjaciela, zaczyna łączyć niezobowiązująca relacja, w życie chłopaka wkrada się rozproszenie. A to może pokrzyżować wszystkie jego plany. Lęki mieszają się z pragnieniami, a w "rywalizację z korzyściami" wplątują się uczucia, oczekiwania innych, niepisane, lecz złamane zasady... i poezja. Ryzykować albo nie ryzykować - oto jest pytanie.

Ronald Reagan. Duchowa biografia

Paul Kengor

Bestseller New York Timesa! Róbmy tylko to, co moralnie słuszne, wtedy nigdy nie popełnimy błędu to było jedno z pierwszych poleceń prezydenta Reagana wydane członkom jego administracji. Czy dzięki tej i podobnym zasadom odbudował morale Ameryki, zorganizował i przewodził światowej krucjacie wolności, zapowiedział i wyrzucił komunizm na śmietnik historii, wygrał zimną wojnę i pokonał Imperium Zła, przy okazji odbudował potęgę gospodarczą i militarną swojego kraju? Wyjątkowa i oryginalna biografia, bez której nie sposób zrozumieć Ronalda Reagana, jego działań i politycznego sukcesu. Ale co stanowić będzie szalenie ciekawe odkrycie dla polskiego czytelnika dopiero lektura tej biografii w pełni uświadamia fenomen upadku komunizmu i odzyskania przez Polskę wolności. Fascynująca... Całkowicie zmienia historyczne spojrzenie na Ronalda Reagana i na jego miejsce w historii dwudziestego wieku. Jest to pozycja obowiązkowa, jeśli chodzi o historię polityczną. Donald M. Goldstein, współautor At Dawn We Slept Paul Kengor zabiera czytelnika w głębiny, do których żaden pisarz jak dotąd nie dotarł do duszy Ronalda Reagana. Kengor funduje zarówno historykom, jak i laikom oryginalne i pouczające spojrzenie na jednego z najważniejszych przywódców w historii Ameryki. Peter Schweizer, autor Wojny Reagana Książka ukazuje głęboki wpływ, jaki na administrację, politykę i charakter Reagana miała jego wiara. Washington Times Nareszcie książka, która nie tylko opisuje wiarę mojego ojca, ale która czyni to także w sposób właściwy. Michael Reagan Niesamowita, gruntowanie udokumentowana prezentacja roli, jaką w jego życiu i przywództwie prezydenta Reagana odgrywała wiara w Boga i Chrystusa! Po przeczytaniu tej doskonałej książki Paula Kengora zrozumiałym się stanie, dlaczego ci, którzy także dzisiaj usiłują wycofać z życia publicznego wszelkie odwołania do religii, starają się szczególnie o splamienie reputacji Reagana. Dzięki tej książce będzie to dla nich trudniejsze niż kiedykolwiek. Don Hodel, sekretarz spraw wewnętrznych w administracji Reagana Dobrze zorientowany autor jasno zaprezentował duchowość Ronalda Reagana. Dlaczego taka pozycja ukazuje się tak późno? Po części spowodowane jest to pokorą i skromnością prezydenta Reagana. Zarówno media, jak i biografowie zazwyczaj nie podejmowali wątku prezydenckiej wiary i bezgranicznego zaufania Bogu. Paul Kengor ukazuje nam teraz wnętrze serca i duszy tego wielkiego człowieka. Sędzia William P. Clark, doradca do spraw bezpieczeństwa wewnętrznego w administracji Reagana Paul Kengor jest profesorem nauk politycznych w Grove City College w Pensylwanii oraz dyrektorem wykonawczym Center for Vision & Values, instytutu zajmującego badaniami i analizami politycznymi. Jest również zewnętrznym członkiem Hoover Institution on War, Revolution, and Peace na Uniwersytecie Stanforda. Autor znakomitej książki Ronald Reagan i obalenie komunizmu (A.M.F. Plus Group, Warszawa 2007). Publikuje w kilkunastu najważniejszych pismach amerykańskich. Mieszka z żoną Susan i dziećmi: Paulem, Mitchem, Amandą i Abigail w Grove City w stanie Pensylwania.