Pucking Around. Tom 1

Emily Rath

Nie mogę zakochać się w żadnym graczu nie mówiąc już o trzech! Nazywam się Rachel Price i dwa miesiące temu spotkałam idealnego mężczyznę. Spędziliśmy razem magiczną noc było uroczo, zabawnie i bardzo namiętnie. Żadnych imion, żadnych zobowiązań. Myślałam, że już nigdy go nie zobaczę. Myliłam się. Okazuje się, że mój doskonały kochanek jest playboyem i obrońcą Jacksonville Rays, najgłośniejszej drużyny hokejowej w NHL, a ja jestem jego nową fizjoterapeutką. Aha, i ten kretyn nawet mnie nie rozpoznał! Zapowiada się kilka naprawdę ciekawych miesięcy. Mój idealny mężczyzna zrobi wszystko, żeby zdobyć moje uznanie. Tymczasem jego najlepszym przyjacielem jest gburowaty pracowniktechniczny, który zawsze mnie krytykuje. A do tego mam niechętnego do współpracy bramkarza, który stara się ukryć kontuzję To moja szansa, żeby się wykazać zawodowo, i nie mam zamiaru ryzykować. Ale jeśli miłość to gra, ci goście grają, aby wygrać. Pucking Around to burzliwy hokejowy romans, który otwiera bestsellerową serię Jacksonville Rays.

Major Downar przechodzi na emeryturę

Zygmunt Zeydler-Zborowski

Wsłuchaj się w powieść jednego z najpopularniejszych pisarzy crime z PRL-u! Świeża focaccia, przyjemna morska bryza i mordestwo... Emerytowany Major Downar, zamiast cieszyć się spokojem, wpada w wir przygód podczas wycieczki do słonecznej Italii. Wśród malowniczych zabytków i smaków włoskiej kuchni, Downar niechcący zostaje bohaterem misji ratunkowej turystów i stawia czoła mrocznej zagadce tragicznej śmierci jednego z nich. Czy uda mu się rozwikłać tę tajemnicę? Idealna dla czytelniczek i czytelników Marka Krajewskiego i Joe Alexa! Język, postacie i poglądy zawarte w tej publikacji nie odzwierciedlają poglądów ani opinii wydawcy. Utwór ma charakter publikacji historycznej, ukazującej postawy i tendencje charakterystyczne dla czasów, z których pochodzi. PRL kryminalnie PRL kryminalnie - seria składająca się z powieści milicyjnych najbardziej poczytnych autorek i autorów czasów PRL. Zygmunt Zeydler-Zborowski (1911-2000) znany z kryminałów PRL z majorem Downarem w roli głównej. Pochowany na warszawskich Powązkach.

Zarządzanie zmianą, czyli jak przeżyć nieustającą przeprowadzkę

Piotr Puczyński

Jesteś tym, co robisz Zmiana jest stałym elementem naszego życia, ponieważ w życiu chodzi o ruch. O podejmowanie działania. Nie ma przy tym aktywności mądrzejszych i głupszych. Jest tylko wybór i są jego konsekwencje. Wybór kierunku kształcenia i drogi zawodowej. Decyzja o podjęciu kolejnego wymagającego zadania. Dobrowolna zmiana pracy. Każda kolejna decyzja o zaangażowaniu się w zmianę stanowi konsekwencję uprzednio podjętej i równocześnie jest wstępem do przyszłej. Tej, która delikatnie zarysowuje się na horyzoncie życia. Bo człowiek jest istotą, która gnuśnieje w spokoju. Ludzki umysł wciąż i wciąż poszukuje nowych wyzwań. Zmian, które zmuszą go do intensywnej pracy, a tym samym - dostarczą przyjemnych doznań. Skoro zmiana jest czymś, co permanentnie towarzyszy człowiekowi, staramy się nad nią zapanować, zarządzać nią. Aktualnie funkcjonujemy jednak w tak dynamicznie przekształcającym się świecie, w czasach tak niesamowitego postępu wszelkich dziedzin nauki i techniki, że doprawdy trudno za nimi nadążyć. Zarządzanie zmianą w szerokim kontekście staje się niemożliwe. A w skali mikro? W świecie własnej firmy albo własnego życia? Tu można się pokusić nie tyle o zarządzanie zmianą, ile raczej o prowadzenie organizacji/firmy/osoby drogą zmiany. O przyjmowanie przekształceń otoczenia w pozytywny sposób. O czerpanie z nich siły. Jak się tego nauczyć? Poznając teorię, ale przede wszystkim praktykę metodyk zmiany i wdrażając je dla siebie tak, by działały na naszą korzyść. Bo zmienność świata będzie tylko rosnąć, więc my sami także musimy w odpowiednim tempie ulegać transformacjom.

Sześć rajskich nocy

Monika Hołyk Arora

Lato sprzyja gorącym romansom. Przystojny mężczyzna spotyka piękną kobietę. Rozgwieżdżone niebo, woda i piaszczysta plaża to idealne warunki do wakacyjnego flirtu. On doskonale wie, jak wykorzystać nadarzającą się okazję, by uwieść kolejną kochankę. Jednak nie będzie to zwyczajny romans. Między bohaterami pojawi się tajemnica, która spotęguje zmysłowe napięcie. To lekka opowieść o tym, jak przewrotny los krzyżuje naszą przeszłość z teraźniejszością. Doskonała lektura na oderwanie się od przyziemnej rzeczywistości.

W pośpiechu

Tadeusz Konwicki

"Ja bardzo dużo czytam, moja córka Marysia wygrzebuje dla mnie gdzieś w księgarniach odpowiednie książeczki, i ja tu nawet w rozmowie z panem czasem się posługuję taką pseudowiedzą, że niby coś wiem z zakresu nauki: astronomii, biologii. Tylko że ja mam ułomną pamięć i w szczegółach mogę coś przekręcić, coś przeinaczyć, coś nie tak podać. Ale w tym moim bełkocie przesłanie, to, do czego zmierzam, mnie się wydaje chyba słuszne. Na przykład, panie Przemku, początkowo, jak zacząłem to czytać, doznawałem szoku, gdy panowie astronomowie z lubością podawali odległości w kosmosie. 4 miliardy kilometrów. Mało, 4 miliardy lat świetlnych! Ja tak troszkę byłem w lekkim, nie za silnym, szoku. A potem nagle ten szok zaczął się we mnie uspokajać i ucichł. Dlaczego. Dlatego, że ja uświadomiłem i znowuż może błądzę, ale wolno mi chyba czasem pobłądzić otóż ja uświadomiłem sobie takie być może absolutne prawo: że jak jest jakiś daleki szlak, to wiadomo, że są skróty, że jest zawsze jakaś ścieżka, która to wszystko skraca. Czyli nagle te przerażające odległości przestały mnie straszyć, ponieważ przypomniałem sobie, że mamy pewne obszary mózgu niewykorzystane, o czym medycyna i nauka od lat wie, mamy w naszej duchowości w moim przekonaniu coś, co trudno nazwać, a co daje ogromne, nieprzeniknione jeszcze perspektywy. Czyli skrót jest w nas. Ten nieprawdopodobny niesamowity skrót". (fragment jednej z rozmów) "Każda książka Konwickiego była projektem jakiegoś innego widzenia świata, poszerzenia ram rzeczywistości. Także i ta, ujmująca, choć na pozór jest tylko wspomnieniem życia, jest zarazem kreacją zwróconą w jakąś nieokreśloną przyszłość". Tadeusz Sobolewski, "Gazeta Wyborcza" "Konwicki to 'chytra Litwina'. Niby udzielił wywiadu, ale napisał scenariusz autobiograficznego filmu, a może Teatru TV coś w rodzaju 'Kartoteki rozrzuconej', w której dopowiedział wątki rozpoczęte w poprzednich książkowych rozmowach 'Pół wieku czyśćca' i 'Pamiętam, że było gorąco', zgodnie z różewiczowską zasadą 'zawsze fragment'. Jacek Cieślak, "Rzeczpospolita" "Po lekturze tej książki trudno uwierzyć, że Konwicki od lat nie pisze i uważa się za twórcę, który nie ma już nic do powiedzenia. Bo ma: o litewskim niebie, traumie wojny, uwiedzeniu i przerażeniu komunizmem, naturze ludzkiej, pamięci, miłości, sztuce. Biegiem do księgarni!" Piotr Kofta, "Wprost" "(...) świadome odgrywanie relacji mistrz - uczeń, czy raczej idol - wyznawca, nadaje tym rozmowom specyficzny klimat i mnóstwo uroku". Juliusz Kurkiewicz, "Duży Format" - "Gazeta Wyborcza" "Zgrywa się [Konwicki] w tej książce, pozując na 'strasznego dziadunia', co to 'Przemeczka kochanego' napoi nalewką, poczęstuje herbatnikiem, zagrozi pobiciem, a gdy minie czas kolejnego spotkania, bezceremonialnie wygna do domu. Bardzo to zabawne i bardzo sympatyczne, jak cała ta książka". Jacek Wakar, "Przekrój" "Gdy czyta się W pośpiechu (...) niejednokrotnie ma się ciarki na plecach! Wspaniała książka, swoista 'spowiedź' człowieka, któremu polska kultura zawdzięcza niezwykle dużo. Smutek i powaga przeplatają się tu z ironią, a niebywała inteligencja i trafność spostrzeżeń Konwickiego po prostu porażają czytelnika". Michał Nogaś, "Trójka" "Wszystkich, którzy wydali jęk zawodu, oczekując kolejnej powieści Konwickiego, warto uspokoić publikacja W pośpiechu jest co najmniej równie frapująca co 'prawdziwe' książki tego autora". Maciej Robert, "Uważam Rze" "Książka (...) toczy się tak, jak się zaczyna - gwałtownie, w zmiennym rytmie i pozornym nieporządku. Konwicki zdaje się w tym wywiadzie-rzece mówić o wszystkim i niczym, zahaczając o ważne tematy i prędko od nich odskakując, by potem, w najmniej spodziewanym momencie, znowu wrócić do problemu. Jest więc, faktycznie, dużo nerwów, dużo stresu i dużo niepokoju". Marcin Wilk, "Dziennik Polski" "Przed oczyma czytelników przesuwa się cały teatr, ze scenami dramatycznymi i ze scenami zabawnymi. Spektakl w dwunastu odsłonach. Kaniecki nie upiera się, żeby koniecznie być jego reżyserem. Nie protestuje, kiedy Konwicki demoluje mu plan pytań, nie forsuje własnego scenariusza. I wie, co robi. Pozwala pisarzowi mówić". Elżbieta Sawicka, "Zeszyty Literackie" "Ale i tak tym, co najbardziej mnie w tej lekturze wzięło, urzekło i zafascynowało była polszczyzna Konwickiego. Konwicki kopie dupę nie tylko mnie, prostemu czytelnikowi, lecz i zawodowym literatkom i literatom, którzy ze swoimi wypoconymi frazami ala późny Bernhard czy środkowa Jelinek mogą mu skoczyć". Łukasz Najder, "

Szkoła dla Krnąbrnych Wróżek (#1). Szkoła dla Krnąbrnych Wróżek. Cmentarny dar

Piper CJ

JEDNA Z NICH WIE, JAK UMIERAJĄ INNI DRUGA KIEDY... Od najmłodszych lat Rosemary Thorpe nosi w sobie osobliwy dar może zobaczyć, jak zakończy się czyjeś życie, zanim jeszcze śmierć zapuka do drzwi. Gdy na jej drodze staje tajemnicza, rudowłosa dziewczyna imieniem Fern, świat Rosemary wywraca się do góry nogami. Trafia do magicznej szkoły dla wróżek, dżinów, duchów i innych fantastycznych stworzeń. Szybko się tam odnajduje i nawiązuje przyjaźń z banshee, której krzyk zwiastuje śmierć, dżinem i parą półwróżek. Gdy jeden z jej nowych kompanów znika bez śladu, razem z resztą wyrusza na misję ratunkową przez rozmaite światy, w których nic nie jest takie, jakim się wydaje. Co ich czeka w każdym z nich i czy uda im się uratować przyjaciela, zanim będzie za późno? Magiczna książka, która na nowo rozbudziła moje marzenia o zostaniu wróżką. Gdybym jeszcze raz miała się uczyć, wybrałabym właśnie tę akademię. Każda strona wciąga coraz głębiej w świat czarów i niezwykłości, które wymykają się wszelkiej logice. To czuła i pełna humoru historia dla każdej duszy, która kiedykolwiek czuła się inna. Agata Gładysz, autorka książek Tam, gdzie kwitną niezapominajki i BookTok Journal To opowieść dla wszystkich uroczych wróżek, które chciałyby wreszcie uwierzyć w siebie i odnaleźć swoje miejsce w świecie, gdzie bycie innym to zupełnie normalna sprawa. Nie dajcie się zwieść, Rosemary jest naprawdę w porządku. J.M. Donderowicz, autorka książki Letycja Patekatla. Poławiacze Pereł   Piper CJ amerykańska autorka fantasy i czarodziejka z TikToka, gdzie śledzi ją ponad milion fanów. Ma tytuł licencjata z dziennikarstwa radiowo-telewizyjnego i magistra folkloru. Zanim zaczęła pisać zawodowo, pracowała jako pogodynka i fotografka. Była też nauczycielką w Wietnamie. Dziś tworzy historie odważne, bezkompromisowe i pełne pasji. Jej książki łączą magię z romantyzmem, czerpią z mitologii różnych kultur, a także poruszają wątki LGBTQIA+. W wolnym czasie ogląda bajki, gra w RPG-i, pochłania frytki i rozbraja internet humorem oraz uroczym szaleństwem.

Tryptyk miłosny. Zakazana miłość (#2)

Magda Kaczmarczyk

Agata i Piotr mimo przeciwności postanowili dać szansę wyjątkowemu uczuciu. Jednak po czasie w Agacie budzą się wątpliwości. Czy Piotr to na pewno ten jedyny? Tarocista wierzy, że Agata jest mu przeznaczona, ale czy to wystarczy, by móc spędzić wspólnie przyszłość? Na drodze do ich szczęścia nieustannie pojawia się Elwira żona Piotra, którą zostawił dla Agaty. Jej matka uchodzi za mistrzynię czarnej magii i nie cofnie się przed niczym, by stanąć po stronie córki. Do tego dochodzą rodzice Agaty, którzy nie pochwalają romansu z żonatym, starszym mężczyzną. Czy to oznacza koniec romantycznej relacji Agaty i Piotra? Zakazana miłość" to druga część tryptyku miłosnego. O wcześniejszych losach bohaterów przeczytasz w powieści Wyśniona miłość". By poznać ciąg dalszy, sięgnij po Spełnioną miłość".

Lawenda i gadające koty

Małgorzata Masłowiecka

AUDIOBOOK Z UDŹWIĘKOWIENIEM Jak zasłużyć sobie na kwiatowe imię? Czy smutek ma zapach? O czym można pogadać z kotami? Lawenda była kiedyś zwyczajną dziewczynką o zwyczajnym imieniu. Gdy miała sześć lat, spędziła kilka miesięcy w otoczonym magiczną łąką domu swojej babci Róży. Właśnie tam za sprawą pewnego zdarzenia jej nos stał się lawendowy, dzięki czemu otrzymała wymarzone imię. Tam też rozbudziła się w niej miłość do wolności, bliskości natury, a także do pachnących ziół, o których tak wiele opowiadała jej babcia. Dziewczynka dorasta, a wspomnienia wiejskiej sielanki wracają ze szczególną siłą, kiedy jako dziewięciolatka musi odnaleźć się w nowej rzeczywistości - w mieszkaniu na betonowym osiedlu dużego miasta. I wtedy nieoczekiwanie Lawenda spotyka na swojej drodze trzy niezwykłe koty, które będą jej towarzyszyć podczas poszukiwania własnego miejsca w świecie i poznawania jego dobrych stron. Pomogą także w spełnieniu pewnej obietnicy... Historia o Lawendzie i gadających kotach to ciepła opowieść o przemianie i odkrywaniu tego, co najważniejsze. Pomaga zrozumieć, że wszyscy dzielimy jeden świat, potrzebując siebie nawzajem. Polecamy również inne książki i audiobooki z serii Literatura Inspiruje Najmłodszych: "Fingal i Aillen. Opowieść o sile przyjaźni" oraz "Podróżniczek. O małym ptaszku, który rozprawił się z wielkimi kłamstwami".