Умерови: Історія однієї родини на тлі кримськотатарського національного руху ХХ2013ХХІ ст. Видання друге

Марина Гримич

Книга Марини Гримич «Умерови: Історія однієї родини на тлі кримськотатарського національного руху ХХ2013ХХІ століття» 2014 це літературна спроба відтворити історичні сюжети боротьби кримських татар за право жити і працювати на власній батьківщині через участь в ній кількох поколінь відомої і шанованої родини Умерових. У центрі уваги перебувають два її представники 2014 український кримськотатарський політик Ільмі Умеров та його брат Бекір Умеров 2014 натхненник і організатор протестних акцій кримських татар «Москва20131987». У книзі викладено маловідомі факти про спосіб і стиль життя кримських татар в депортації; про своєрідні організаційні форми на ранніх етапах національного руху, про неоднозначні ситуації й відверті подробиці акції «Москва20131987»; про звичаєво-правові форми вирішення земельного та житлового питань в Криму після повернення кримських татар; про брудне і зрадливе закулісся кримської політики в 1990-х та 2000-х і про те, як практично був анексований Крим.

Przegrany

Thomas Bernhard

Osnowę powieści Przegrany (opublikowanej po raz pierwszy w 1983 roku) stanowią losy trzech artystów, którzy poznali się i zaprzyjaźnili w czasie studiów w klasie fortepianu na słynnej akademii Mozarteum w Salzburgu. Jedną z tych postaci jest Glenn Gould (1932–1982), legendarny kanadyjski wirtuoz, którego życiorys Thomas Bernhard traktuje jednak dość swobodnie. Olśnieni Gouldowskimi interpretacjami dzieł Jana Sebastiana Bacha (w tym szczególnie wykonaniami Wariacji Goldbergowskich), dwaj pozostali: Wertheimer, czyli tytułowy „Przegrany”, oraz narrator, muszą zadać sobie pytanie o sens uprawiania sztuki, gdy dorównanie artyście genialnemu wydaje się celem nieosiągalnym. Kwestia ta staje się dla Autora punktem wyjścia do rozważań – prowadzonych w stylu charakterystycznym dla Bernharda, pełnym przeładowań i przesady – nad problemami egzystencjalnymi, które legły u podstaw jego drogi twórczej, przeciętej przedwczesną śmiercią w wieku zaledwie 58 lat. Dzisiejszego czytelnika powieści Przegrany, mocno osadzonej w realiach Austrii schyłku XX wieku, uderza aktualność podejmowanej przez Autora problematyki, tak w Austrii, jak i w Polsce. Nie bez racji Thomas Bernhard pozostaje w naszym kraju najszerzej czytanym pisarzem niemieckiego obszaru językowego.

(Mój uśmiech...)

Stanisław Wyspiański

(Mój uśmiech...) Mój uśmiech nie szcze­ry --  nie łudź się -- pa­trzę śmia­ło?  skąd? -- gdy ra­czej mi przy­sta­ło  do zie­mi przy­kuć wzrok. --  Nie wierz te­mu: to ma­nie­ry  zwy­kłe -- kłam­stwo co krok.  My­śmy tak się z ni­mi zży­li,  że nam zda­je się ko­niecz­ne,  i da­rem­no kto się si­li  być so­bą -- to zby­tecz­ne.  Czy ze­chce mi kto tłu­ma­czyć:  nie ro­zu­miem, co ma zna­czyć:  ja nie zda­ję so­bie spra­wy  z te­go drże­nia -- z tej oba­wy,  co ob­sia­dła mo­ją pierś --  co wstrzy­mu­je ser­ca bi­cie  żyw­sze -- co mi ka­że kryć  uczu­cia świę­te ognia,  wy­śmie­wa swo­bod­ną myśl. --  Za­pał, ma­rze­nia dzie­cin­ne  jak li­lie, bia­łe nie­win­ne  po­gnie,  po­ła­mie, po­de­pcze --  roz­pacz­ną myśl  szy­der­czo w ucho szep­cze,  otu­chę mi od­bie­ra,  że nie wiem czy po­tra­fię żyć  nie­ska­la­ny --  po­nie­wie­ra  wszyst­ko com uko­chał wprzód  roz­wie­wa w mgły --  nie­ubła­ga­ny  wąt­pie­niem się­ga tam, gdzie świe­cisz ty  na­dziei słoń­ce,  a w oczy rzu­ca brud --  pod­ło­ści peł­ne cza­ry  ka­że mi pić --  z mej du­szy chce ofia­ry,  ka­że mi żyć. [...]Stanisław WyspiańskiUr. 15 stycznia 1869 w Krakowie Zm. 28 listopada 1907 w Krakowie Najważniejsze dzieła: Wesele (1901); Legenda (1897), Warszawianka (1898), Lelewel (1899), Klątwa (1899), Wyzwolenie(1903), Noc Listopadowa (1903), Akropolis (1903), Powrót Odysa (1907), Sędziowie (1907) Polski dramaturg, poeta okresu Młodej Polski, malarz, grafik. Studiował w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych oraz historię sztuki, literaturę i historię na UJ. W latach 1890-1894 podróżował po Europie (Włochy, Szwajcaria, Francja, Niemcy, Praga czeska). Ożeniony z chłopką. Charakterystyczne są jego pastele ? impresjonistyczne pejzaże oraz portrety w duchu estetyki secesji, na których postacie obrysowane wyrazistym konturem uchwycone są w naturalnych pozach. Jest twórcą polichromii i witraży w kościele Franciszkanów w Krakowie. W nawiązujących do tradycji dramatu antycznego i szekspirowskiego dramatach symbolicznych Wyspiańskiego refleksji nad historią oraz problematyką narodową i społeczną dotyczącą Polski towarzyszy ideowa dyskusja z romantyzmem. autor: Katarzyna Jastrząb Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Włamanie na dnie morza

Kurt Matull, Matthias Blank

7. część serii sensacyjnych opowieści w starym stylu w nowoczesnej formie ebooka. Lord Lister (znany również jako John C. Raffles) to postać fikcyjnego londyńskiego złodzieja-dżentelmena, kradnącego oszustom, łotrom i aferzystom ich nieuczciwie zdobyte majątki, a także detektywa-amatora broniącego uciśnionych, krzywdzonych, niewinnych, biednych i wydziedziczonym przez los. Po raz pierwszy pojawił się w niemieckim czasopiśmie popularnym opublikowanym w 1908, autorstwa Kurta Matulla i Theo Blakensee (pseudonim pisarski Matthiasa Blanka). Seria stała się bardzo popularna nie tylko w Niemczech (ukazało się tam 110 cotygodniowych wydań); została przetłumaczona na wiele języków. (opis z Wikipedii).  Pobierz już dziś na swój podręczny czytnik i ciesz się lekturą!

Prokuratorka

Maciej Klimarczyk

Kiedy władza staje się obsesją, moralność schodzi na dalszy plan. Mroczny thriller psychologiczny, który odsłania mechanizmy politycznych manipulacji. Alicja Zakliczyńska, bydgoska prokuratorka, od szesnastu lat walczy z przestępczością. Ma silną pozycję i autorytet. Pewnego wieczoru dostaje nagłe wezwanie Zbrodnia w biurze wiceministra sprawiedliwości znaleziono zwłoki młodej kobiety. Podejrzany jest syn polityka, Paweł Janicki. Mężczyzna twierdzi, że słyszy głosy, które nim sterują. Psychiatrzy szybko stawiają diagnozę: ostra psychoza. Prokuratorka w miarę przebiegu śledztwa ma jednak coraz więcej wątpliwości w kwestii rozpoznania zaburzenia. Czy Paweł Janicki rzeczywiście jest niepoczytalny? Co ukrywa przed nią lekarz podejrzanego? Prokuratorka i wiceminister zaczynają prowadzić niebezpieczną grę. Ona walczy o prawdę, on o wolność dla syna i utrzymanie się przy władzy. Alicja ma dwa wyjścia: wycofać się dla własnego bezpieczeństwa lub wejść w konflikt z systemem, którego jest częścią. Jaką cenę zapłaci za swoją decyzję? Autor obnaża ludzką naturę z psychiatrycznym zacięciem: obserwujemy bohaterów niczym lekarze w szpitalu; dotykamy granicy wytrzymałości psychicznej człowieka, zaglądamy za kulisy bezlitosnej władzy.

Mroczny układ (#2)

Dawid Waszak

Bolesne wspomnienia z dzieciństwa, znienawidzony sierociniec i tajne układy bardzo wpływowych ludzi. Każdy miewa w swoim życiu momenty, które trwają wiecznie. Sekundy ciągną się godzinami. Doświadczamy wtedy najgorszych uczuć, jakie można sobie wyobrazić. Pragniemy, aby minęły w mgnieniu oka, ale mózg nie pozwala nam zapomnieć o żadnym szczególe. Najgorsze chwile Kacpra Zborowskiego zaczęły się, kiedy miał sześć lat i trafił do domu dziecka. Choć dziś jest dorosły i wyrwał się z tamtego piekła, wspomnienie koszmaru wraca regularnie. Do Jarocina, swojego rodzinnego miasta, przyjeżdża z nadzieją na odzyskanie dawnej harmonii, a tymczasem wpada w szambo pełne dziwnych tajemnic, intryg i niebezpiecznych ludzi. Kacper nie tylko musi udowodnić, że znalazł się w niewłaściwym miejscu o niewłaściwym czasie, ale również rozwikłać zagadkę z przeszłości związaną ze zniknięciem jego ojca. Mroczne, niepokojące, ale przede wszystkim piekielnie wciągające. Po prostu nie można się oderwać od czytania! - Alek Rogoziński Dawid Waszak - autor cyklu Jarocin, w którym opisuje mroczne strony swojego rodzinnego miasta.

Dzień wczorajszy

Adam Asnyk

Dzień wczo­raj­szy Piotr te­raź­niej­szość wy­kli­na,  Wszy­scy gnie­wa­ją go lu­dzie:  Gnie­wa za­lot­na dziew­czy­na  I pie­sek, co szcze­ka w bu­dzie.    Gor­szą go no­we kie­run­ki,  Po­tę­pia dzia­łal­ność cu­dzą,  Dzie­ci na ło­nie pia­stun­ki  Już je­go od­ra­zę bu­dzą.    Wszę­dzie ze­psu­cie go ści­ga,  Próż­no sam stoi na stra­ży,  Zwy­cię­ża w świe­cie in­try­ga  Ży­dów i Wol­nych mu­la­rzy.    Za­le­wa zie­mię wo­ko­ło  Roz­pu­sty bez­wstyd­ny cy­nizm  Jak hy­dra pod­no­si czo­ło  So­cy­alizm i ja­ko­bi­nizm.    Zni­kąd nie wi­dać po­cie­chy,  Więc prze­po­wia­da na­ro­dom,  Za wszyst­kie tych cza­sów grze­chy,  Los strasz­ny bi­blij­nych So­dom.    Daw­niej, to wspo­mnieć aż mi­ło,  Nic nie kosz­to­wał nas na­jem,  Wszyst­ko się sa­mo ro­bi­ło  I ży­cie by­ło, ach, ra­jem.    Po­dat­ków nie gnio­tło brze­mię,  A pan spo­koj­nie sprze­da­wał  Je­śli nie ca­łą swą zie­mię,  Przy­naj­mniej do­bry jej ka­wał.    Mo­ral­ność kwi­tła na do­le...  I niż­sza na­ro­du war­stwa  Kor­nie zno­si­ła nie­do­lę  Szu­ka­jąc w mo­dłach le­kar­stwa.    Nie by­ło po­ku­sy próż­nej,  Każ­dy się go­dził z swym sta­nem,  Kto że­brak, ten żył z jał­muż­ny,  A pan -- ten za­wsze był pa­nem. [...]Adam AsnykUr. 11 listopada 1838 r. w Kaliszu Zm. 2 sierpnia 1897 r. w Krakowie Najważniejsze dzieła: Pijąc Falerno, Piosnka pijacka, Między nami nic nie było, Gdybym był młodszy, Jednego serca..., Nad głębiami (cykl sonetów), Daremne żale, Do młodych Poeta, epigon romantyzmu tworzący w epoce pozytywizmu i Młodej Polski, autor dramatów i opowiadań. Syn powstańca 1831 r., zesłańca. Podejmował różne kierunki studiów (rolnicze, medyczne, nauki społeczne), prowadząc działalność spiskową. Był więziony w Cytadeli (1860). W powstaniu styczniowym zaangażowany po stronie ?czerwonych?, był członkiem rządu wrześniowego. Po upadku zrywu uzyskał stopień dra filozofii w Heidelbergu (1866), zaczął wydawać pierwsze utwory w prasie lwowskiej (1864-65). W 1870 r. osiadł w Krakowie, brał czynny udział w życiu samorządowym, był posłem na Sejm Krajowy z ramienia demokratów (1889). Amator Tatr, wiele podróżował (Włochy, Tunezja, Algieria, Cejlon, Indie). Pochowany na Skałce. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Błogosławiony Sadoch

Władysław Syrokomla

Władysław Syrokomla Gawędy Błogosławiony Sadoch Legenda krajowa z 1260 r. I Polską słońce poranne płynie Nie nad żyznémi pola rozłogi, Bo same pustki, trupy, pożogi, W błogosławionéj Piastów krainie, Bo plenne niwy, zamożne wioski, Bogate miasta kwitnącej Polski, Nawiedził srogi miecz kary boskiéj Wróg chrześcijaństwa, zbójca mongolski. Kędy przeleci Tatarzyn dziki, Szlak swój naznacza krwi polskiéj falą, Co noc to szérzej łuny się palą, Co dzień straszliwsze r... Władysław Syrokomla Ur. 29 września 1823 w Smolhowie na Białorusi Zm. 15 września 1862 w Wilnie Najważniejsze dzieła: Margier, Urodzony Jan Dęboróg, Kasper Kaliński (Obrona Olsztyna), Janko Cmentarnik, Wielki Czwartek, Żywot poczciwego człowieka, Nagrobek obywatelowi; Chatka w lesie; Melodie z domu obłąkanych (zbiór poezji); Wycieczki po Litwie w promieniach od Wilna; Podróż swojaka po swojszczyźnie. Właśc. Ludwik Władysław Kondratowicz, pseudonim artystyczny utworzył z drugiego imienia i nazwy herbu rodzinnego. Poeta, pisarz i tłumacz doby romantyzmu. Był piewcą swojskości (przeciwny emigracji), idei demokratycznych (lecz nie rewolucyjnych), ludowości i rdzennej kultury litewskiej. Nazywał siebie ,,lirnikiem wioskowym" (tytuł jednego z wierszy), piszącym dla ,,braci w siermiędze i braci w kapocie". Jego styl cechuje programowa prostota języka, humor, niekiedy ironia (np. w nawiązaniach do sielankowych opisów życia na wsi). Solidaryzował się z egzystencją chłopów i drobnej szlachty, krytykował egoizm ziemiaństwa. Jego poglądy na współczesne mu tematy społeczne wyrażają m.in. wiersze Hulaj dusza! i Wyzwolenie włościan. Ważnym dokonaniem Syrokomli są przekłady łacińskojęzycznej literatury staropolskiej, m.in. Jana Kochanowskiego, Klemensa Janickiego, Sebastiana Klonowicza czy Macieja Kazimierza Sarbiewskiego - w pracy tej celem było przybliżenie rodakom spuścizny kultury polskiej. Ponadto tłumaczył również współczesną poezję rosyjską i ukraińską (Rylejewa, Lermontowa, Niekrasowa, Szewczenki), a nawet wielkich romantyków niemieckich (Króla Olch Goethego, liryki Heinego), te jednak przekłady nie są wierne i służyły raczej Syrokomli dla wyrażenia cudzym słowem tego, czego sam, w warunkach rosyjskiej cenzury, nie mógł pisać. Cieszył się popularnością w całym kraju, nie tylko na rodzinnej Litwie i Białorusi, ale również w Warszawie, Krakowie i w Wielkopolsce, gdzie w latach 50. przyjmowano go bardzo uroczyście. Ostatnie lata niedługiego życia Syrokomli naznaczył cień zbliżającego się powstania styczniowego. W 1861 r. wracając do Wilna z Warszawy, gdzie brał udział w manifestacjach patriotycznych (po części jako współpracownik ,,Kuriera Wileńskiego"), został aresztowany i uwięziony, a następnie osadzony przymusowo w Borejkowszczyźnie. Tam stworzył niezwykle dojrzałe liryki zebrane później w zbiorze Poezja ostatniej godziny (wyd. 1862, obejmują m.in. Melodie z domu obłąkanych). Dzięki usilnym staraniom przyjaciół zezwolono na jego powrót do Wilna na kilka miesięcy przed śmiercią. Został tam pochowany na cmentarzu na Rossie, a jego pogrzeb zgromadził tłumy i sam stał się demonstracją patriotyczną doby przedpowstaniowej. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.